poune
4th June 2011, 08:18 PM
گیتی بهدادی پور-کارشناس تغذیه
هدف از تغذيه درماني در GDM، فراهم آوردن كالري و تغذيه كافي، براي رشد جنين و نيز جلوگيري از هايپرگلاسيمي و كتونمي است. ديابت حاملگي بحد زيادي با رژيم غذايي، ورزش متعادل و كنترل وزن درمان مي گردد و ندرتاً نياز به انسولين مي شود. رژيم معمول در GDM حاوي 35-30 كيلوكالري به ازاي kg وزن بدن است با پروتئين به ميزان %25-20 كل كالري، كربوهيدرات %40-35 كالري (بخصوص از نوع نشاسته اي و فيبر) و چربي %40-35 كالري.
توشیه های کلی در دیابت حاملگی:
حداقل دريافت 250 گرم كربوهيدرات در روز براي جلوگيري از بروز هايپوگلايسمي لازم است.
يك توصيه عمومي اين است كه مصرف كربوهيدرات ها در هنگام صبحانه محدود شود.
بعضي زنان فقط 30 گرم يا كمتر كربوهيدرات را براي صبحانه تحمل مي كنند. مقادير بيشتر، در بقيه روز، بهتر تحمل مي شود. استفاده از وعده هاي غذايي كوچكتر و بيشتر (6-4 وعده در روز) باعث مي شود، قند خون بدون نياز به انسولين تزريقي، كنترل شوند.
دريافت چربي اشباع (روغن جامد و چربي حيواني) به بروز GDM كمك مي كند و دريافت چربي غيراشباع (PUFA) مثل روغنهاي مايع گياهي و مغزهاو ... در اين رابطه اثر حفاظتي دارد. براي زنان چاق مبتلا به GDM، 33-30% محدوديت كالري (با دريافت تقريباً 1800 كيلو كالري در روز)، هايپوگلايسمي را بدون افزايش كتونوري بهبود مي بخشد. بنابراين در زناني كه BMI بالاي 30 دارند، محدوديت متوسط كالري مفيد است. ورزش منظم هوازي، بخصوص بعد از غذا، به كنترل قند خون كمك مي كند. انجام پياده روي توصيه مي شود. در GDM ورزشي مفيد است كه بالاتنه را درگير كند و به پائين تنه فشار نياورد.
اگر قند خون با اين اقدامات كنترل نشود، انسولين تزريقي مورد نياز مي شود فقط انسولين مصرفي بايد از نوع انساني باشد تا از احتمال تشكيل آنتي بادي- انسولين در مادر و جنين جلوگيري شود.
بعد از زايمان تقريباً 90% زنان مبتلا به GDM به حالت نرمال بر مي گردند ولي با اين حال اين زنان بعداً تا 60% احتمال ابتلا به ديابت نوع 2 دارند كه البته اين احتمال با نرمال نگاهداشتن وزن كاهش مي يابد.
- زناني كه مبتلا به GDM مي شوند، 6 هفته بعد از زايمان بايد به منظور تشخيص ديابت، غربالگري شوند.
هدف از تغذيه درماني در GDM، فراهم آوردن كالري و تغذيه كافي، براي رشد جنين و نيز جلوگيري از هايپرگلاسيمي و كتونمي است. ديابت حاملگي بحد زيادي با رژيم غذايي، ورزش متعادل و كنترل وزن درمان مي گردد و ندرتاً نياز به انسولين مي شود. رژيم معمول در GDM حاوي 35-30 كيلوكالري به ازاي kg وزن بدن است با پروتئين به ميزان %25-20 كل كالري، كربوهيدرات %40-35 كالري (بخصوص از نوع نشاسته اي و فيبر) و چربي %40-35 كالري.
توشیه های کلی در دیابت حاملگی:
حداقل دريافت 250 گرم كربوهيدرات در روز براي جلوگيري از بروز هايپوگلايسمي لازم است.
يك توصيه عمومي اين است كه مصرف كربوهيدرات ها در هنگام صبحانه محدود شود.
بعضي زنان فقط 30 گرم يا كمتر كربوهيدرات را براي صبحانه تحمل مي كنند. مقادير بيشتر، در بقيه روز، بهتر تحمل مي شود. استفاده از وعده هاي غذايي كوچكتر و بيشتر (6-4 وعده در روز) باعث مي شود، قند خون بدون نياز به انسولين تزريقي، كنترل شوند.
دريافت چربي اشباع (روغن جامد و چربي حيواني) به بروز GDM كمك مي كند و دريافت چربي غيراشباع (PUFA) مثل روغنهاي مايع گياهي و مغزهاو ... در اين رابطه اثر حفاظتي دارد. براي زنان چاق مبتلا به GDM، 33-30% محدوديت كالري (با دريافت تقريباً 1800 كيلو كالري در روز)، هايپوگلايسمي را بدون افزايش كتونوري بهبود مي بخشد. بنابراين در زناني كه BMI بالاي 30 دارند، محدوديت متوسط كالري مفيد است. ورزش منظم هوازي، بخصوص بعد از غذا، به كنترل قند خون كمك مي كند. انجام پياده روي توصيه مي شود. در GDM ورزشي مفيد است كه بالاتنه را درگير كند و به پائين تنه فشار نياورد.
اگر قند خون با اين اقدامات كنترل نشود، انسولين تزريقي مورد نياز مي شود فقط انسولين مصرفي بايد از نوع انساني باشد تا از احتمال تشكيل آنتي بادي- انسولين در مادر و جنين جلوگيري شود.
بعد از زايمان تقريباً 90% زنان مبتلا به GDM به حالت نرمال بر مي گردند ولي با اين حال اين زنان بعداً تا 60% احتمال ابتلا به ديابت نوع 2 دارند كه البته اين احتمال با نرمال نگاهداشتن وزن كاهش مي يابد.
- زناني كه مبتلا به GDM مي شوند، 6 هفته بعد از زايمان بايد به منظور تشخيص ديابت، غربالگري شوند.