poune
29th May 2011, 01:49 PM
http://www.konjkav.com/images/image.php?w=200&h=200&url=/images/news/10_Mini_Blue_Glass_Hookah11306603567.jpeg ثابت شده است كه مصرف دخانيات به هر شكلي با افزايش خطر بيماري‌هاي قلبي - عروقي، سرطان راه‌هاي هوايي و ريه همراه است. حتي مصرف كم دخانيات سبب بيماري‌هاي بسياري خواهد بود پس مصرف قليان مي‌تواند با مشكلات جدي همراه باشد.
دخانيات عامل 90 تا 95 درصد سرطان‌هاي ريه و 40 درصد بيماري‌هاي قلبي - عروقي است. همچنين 50 تا 70 درصد سرطان‌هاي دهان، حلق، حنجره و 40 درصد سرطان‌هاي لوزالمعده و 30 درصد سرطان‌هاي مثانه در اثر مصرف دخانيات است.
طرز مصرف قليان كه در آن قسمت دهاني شلنگ ميان افراد جابجا مي‌شود باعث انتقال بيماري‌هايي مانند هپاتيت، تبخال و سل مي‌شود.
اعتياد به نيكوتين موجود در قليان در ابتدا با تمايل به استنشاق بوي قليان آغاز مي‌شود. به طور قطع قسمتي از نيكوتين قليان توسط آب گرفته مي‌شود اما در نهايت مقدار كلي نيكوتين به حدي بالاست كه چند برابر سيگار حاوي نيكوتين است.
دود قليان به دليل ذغالي كه در سوختن آن به كار مي‌رود بيشتر از سيگار حاوي مونوكسيدكربن است. به جز آن كه قليان در حرارت پايين‌تري نسبت به سيگار مي‌سوزد و در نتيجه مونوكسيدكربن و قطران بالاتري دارد.
بعد از مصرف يك قليان به مدت 45 دقيقه مونوكسيدكربن به 45 تا 70 ppm )واحدي براي اندازه‌گيري غلظت يك ماده سمي يا آلوده كننده) مي‌رسد كه برابر است با مصرف 45 تا 70 سيگار در مدت يك ساعت.
بايد توجه داشت كه اولين قدم‌هاي اعتياد به نيكوتين و بسياري از مواد مخدر مي‌تواند با استعمال قليان آغاز شود. توتون تنها يك چهارم وزن ماده‌اي كه براي استعمال قليان استفاده مي‌شود و بقيه آن را مواد افزودني تشكيل مي‌دهند و در نتيجه ماده‌اي كه مصرف مي‌شود حاوي نيكوتين و بسياري مواد سمي ديگر است. به دليل پك‌هاي عميق در مصرف قليان، ضررهاي قليان نسبت به سيگار به مراتب بيشتر خواهد بود.
بر اساس اعلام دبيرخانه ستاد كشوري كنترل و مبارزه ملي با دخانيات، طي سال‌هاي گذشته مصرف قليان به طرز قابل توجهي در كشور افزايش يافته است.
سازمان بهداشت جهاني بعد از اعلام همه‌گيري در حال رشد مصرف سيگار كه در دهه گذشته بارها و بارها تكرار كرده بود، در طي چند سال گذشته اذعان كرده است كه با همه‌گيري ديگري از دخانيات به نام قليان روبرو هستيم. طبق گزارشات سازمان بهداشت جهاني دود قليان حداقل حاوي همان مقدار ماده سمي است كه دود سيگار دارد و مصرف آن براي سلامتي فرد و ديگران مضر است.
قليان فرآورده‌اي است كه نيمي از مردان ايراني آن را تجربه كرده‌اند. طي مطالعه‌اي كه در مركز تحقيقات پيشگيري و كنترل دخانيات در سال‌هاي 85 و 86 انجام شد، مشخص شد كه 50 درصد مردان و 37 درصد زنان تجربه مصرف قليان را دارند.
در مطالعاتي كه انجام شده، 23 درصد سيگاري‌ها حداقل يك بار در هفته قليان مصرف مي‌كنند. اين رقم در غيرسيگاري‌ها 25 درصد است. اين بدين معناست كه غيرسيگاري‌ها حتي بيش از سيگاري‌ها در حال مصرف قليان هستند و به سمت اعتياد به آن پيش مي‌روند.
در مورد مصرف قليان خوب است بدانيم كه تنها قسمت كمي از دود قليان در تماس با آب است و قسمت اعظم آن بدون تماس با آب مستقيم وارد بدن انسان مي‌شود. هر وعده قليان 30 تا 40 ليتر دود وارد بدن انسان مي‌كند. قليان بيش از سيگار حاوي توتون است و مخزن سوخت آن حاوي ذغالي است كه دود ذغال هم به دود قليان اضافه مي‌شود.
قليان در درجه حرارت 450 درجه سانتيگراد مي‌سوزد در حالي كه سيگار در 800 تا 900 درجه سانتيگراد. اين واقعيت خود به معني سوخت ناقص قليان است. اين سوختن ناقص خود دليلي بر توليد مواد سمي بيشتري نسبت به سيگار است.
دود قليان مانند دود سيگار به علت نيكوتين موجود در آن اعتيادآور است. موادي كه به توتون قليان اضافه مي‌شوند فقط براي تبديل بوي بد توتون به بوي خوب و دلفريب مي‌باشد و در عين حال سرطان‌زاست.
يك ساعت در معرض دود قليان ديگران بودن برابر است با مصرف همزمان 6 تا 8 نخ سيگار. ميزان مونوكسيد كربن و گازهاي سمي در خون افراد در معرض دود قليان برابر با ميزان اين گازها در خون افراد مصرف كننده قليان است.
دخانيات عامل 90 تا 95 درصد سرطان‌هاي ريه و 40 درصد بيماري‌هاي قلبي - عروقي است. همچنين 50 تا 70 درصد سرطان‌هاي دهان، حلق، حنجره و 40 درصد سرطان‌هاي لوزالمعده و 30 درصد سرطان‌هاي مثانه در اثر مصرف دخانيات است.
طرز مصرف قليان كه در آن قسمت دهاني شلنگ ميان افراد جابجا مي‌شود باعث انتقال بيماري‌هايي مانند هپاتيت، تبخال و سل مي‌شود.
اعتياد به نيكوتين موجود در قليان در ابتدا با تمايل به استنشاق بوي قليان آغاز مي‌شود. به طور قطع قسمتي از نيكوتين قليان توسط آب گرفته مي‌شود اما در نهايت مقدار كلي نيكوتين به حدي بالاست كه چند برابر سيگار حاوي نيكوتين است.
دود قليان به دليل ذغالي كه در سوختن آن به كار مي‌رود بيشتر از سيگار حاوي مونوكسيدكربن است. به جز آن كه قليان در حرارت پايين‌تري نسبت به سيگار مي‌سوزد و در نتيجه مونوكسيدكربن و قطران بالاتري دارد.
بعد از مصرف يك قليان به مدت 45 دقيقه مونوكسيدكربن به 45 تا 70 ppm )واحدي براي اندازه‌گيري غلظت يك ماده سمي يا آلوده كننده) مي‌رسد كه برابر است با مصرف 45 تا 70 سيگار در مدت يك ساعت.
بايد توجه داشت كه اولين قدم‌هاي اعتياد به نيكوتين و بسياري از مواد مخدر مي‌تواند با استعمال قليان آغاز شود. توتون تنها يك چهارم وزن ماده‌اي كه براي استعمال قليان استفاده مي‌شود و بقيه آن را مواد افزودني تشكيل مي‌دهند و در نتيجه ماده‌اي كه مصرف مي‌شود حاوي نيكوتين و بسياري مواد سمي ديگر است. به دليل پك‌هاي عميق در مصرف قليان، ضررهاي قليان نسبت به سيگار به مراتب بيشتر خواهد بود.
بر اساس اعلام دبيرخانه ستاد كشوري كنترل و مبارزه ملي با دخانيات، طي سال‌هاي گذشته مصرف قليان به طرز قابل توجهي در كشور افزايش يافته است.
سازمان بهداشت جهاني بعد از اعلام همه‌گيري در حال رشد مصرف سيگار كه در دهه گذشته بارها و بارها تكرار كرده بود، در طي چند سال گذشته اذعان كرده است كه با همه‌گيري ديگري از دخانيات به نام قليان روبرو هستيم. طبق گزارشات سازمان بهداشت جهاني دود قليان حداقل حاوي همان مقدار ماده سمي است كه دود سيگار دارد و مصرف آن براي سلامتي فرد و ديگران مضر است.
قليان فرآورده‌اي است كه نيمي از مردان ايراني آن را تجربه كرده‌اند. طي مطالعه‌اي كه در مركز تحقيقات پيشگيري و كنترل دخانيات در سال‌هاي 85 و 86 انجام شد، مشخص شد كه 50 درصد مردان و 37 درصد زنان تجربه مصرف قليان را دارند.
در مطالعاتي كه انجام شده، 23 درصد سيگاري‌ها حداقل يك بار در هفته قليان مصرف مي‌كنند. اين رقم در غيرسيگاري‌ها 25 درصد است. اين بدين معناست كه غيرسيگاري‌ها حتي بيش از سيگاري‌ها در حال مصرف قليان هستند و به سمت اعتياد به آن پيش مي‌روند.
در مورد مصرف قليان خوب است بدانيم كه تنها قسمت كمي از دود قليان در تماس با آب است و قسمت اعظم آن بدون تماس با آب مستقيم وارد بدن انسان مي‌شود. هر وعده قليان 30 تا 40 ليتر دود وارد بدن انسان مي‌كند. قليان بيش از سيگار حاوي توتون است و مخزن سوخت آن حاوي ذغالي است كه دود ذغال هم به دود قليان اضافه مي‌شود.
قليان در درجه حرارت 450 درجه سانتيگراد مي‌سوزد در حالي كه سيگار در 800 تا 900 درجه سانتيگراد. اين واقعيت خود به معني سوخت ناقص قليان است. اين سوختن ناقص خود دليلي بر توليد مواد سمي بيشتري نسبت به سيگار است.
دود قليان مانند دود سيگار به علت نيكوتين موجود در آن اعتيادآور است. موادي كه به توتون قليان اضافه مي‌شوند فقط براي تبديل بوي بد توتون به بوي خوب و دلفريب مي‌باشد و در عين حال سرطان‌زاست.
يك ساعت در معرض دود قليان ديگران بودن برابر است با مصرف همزمان 6 تا 8 نخ سيگار. ميزان مونوكسيد كربن و گازهاي سمي در خون افراد در معرض دود قليان برابر با ميزان اين گازها در خون افراد مصرف كننده قليان است.