تجزيه

[CALCIUM]

سلام از آز تجزيه 1 سوال داشتم [soal] لطفا اگه اطلاعي دارين جوابمو بدين [labkhand]
تو تيتراسيون اكسيداسيون _احيا آناليتمون Fe +3 هستش من يه خلاصه از آزمايشمونو مي گم
محلول را آماده كرده و به حجم مي رسانيم سپس آن را گرم كرده.بايد محلول را اسيدي كنيم پس اسيد كلريدريك اضافه ميكنيم بعد SnCl2 براي تبديل (+3 Fe به 2+Fe) اضافه مي كنيم سپس Hgcl2 را به يكباره اضافه مي كنيم چرا؟
1) چرا HgCl2 اضافه كرديم ؟
2) چرا به يكباره اضافه كرديم؟
[golrooz][golrooz]

[Hassan tohidi]

سلام اگه میشه چند تئوری کوتاه در مورد هر کدوم از تیتراسیون های زیر بهم بدید!
1-خنثی شدن اسید وباز
2-رسوبی
3-تشکیل کمپلکس
4-اکسید-احیایی
ممنون.

[parichehr]

1-خنثی شدن اسید وباز

تئوری آزمایش


تیتراسیون های خنثی شدن واکنش بین یک اسید باز اتفاق می افتد.قدرت یک اسید باز به درجه تفکیک ان بستگی دارد اسیدوباز های قوی رامی توان صددرصد تفکیک پذیر دانست.در صورتی که اسیدوبازضعیف به طورناقص تفکیک می شوند.

تیتراسیونهای اسیدهاوبازهای معدنی والی مانند همند منتهی در اسید و بازهای الی غالبا"به جای حلال ابی از حلالهای غیر ابی استفاده میشود.
در روش تیتر کردن محلولی با غلظت مشخصی به محلول دیگر اضافه می‌شود تا واکنش شیمیایی (http://www.njavan.com/forum/mavara-index.php?page=%D9%88%D8%A7%DA%A9%D9%86%D8%B4+%D8% B4%DB%8C%D9%85%DB%8C%D8%A7%DB%8C%DB%8C) بین دو ماده (http://www.njavan.com/forum/mavara-index.php?page=%D9%85%D8%A7%D8%AF%D9%87) حل شده کامل گردد. محلولی که غلظت آن مشخص باشد، محلول استاندارد است. در عمل تیتر کردن ، محلول استاندارد را از یک بورت به محلولی که باید غلظت آن اندازه گرفته شود، می‌افزایند و این عمل تا وقتی ادامه دارد که واکنش بین محلول استاندار تیتر شونده کامل شود. پس با استفاده از حجم و غلظت محلول استاندارد و حجم محلول تیتر شونده ، غلظت محلول تیتر شونده را حساب می‌کنند.

از فرمول های زیر نرمالیته سود یا اسید مجهول به‌راحتی محاسبه می‌شود:




اسید V * اسید N = سود V * سود N



اسید V * اسید N /سود N = سود N



سود V *سودN = اسید V * اسید N



سود V *سود N / اسیدN = اسید N

نتایج آزمایش



با استفاده از رابطه فوق با داشتن حجم اسید ، حجم و نرمالیته باز می‌توان نرمالیته اسید را بدست آورد.
با معلوم بودن حجم باز و نرمالیته و حجم اسید به‌راحتی می‌توان نرمالیته باز را محاسبه کرد.
در رابطه فوق برای حجم از هر واحدی می‌توان استفاده کرد، مشروط بر اینکه هر دو حجم ( یعنی اسید V و باز V) دارای یک واحد باشند.
در محلول که دارای نرمالیته یکسان باشند، با حجم‌های مساوی بر یکدیگر اثر می‌کنند.

[parichehr]

2-رسوبی


این تیتراسیون براساس تشکیل سریع رسوب می‌باشد و بیشتر برای تعیین غلظت هالوژنها به کار می‌رود. در این صورت اغلب از نیترات نقره به عنوان عامل رسوب دهنده استفاده می‌شود.

معروفترین روشهای تیتراسیون رسوبی عبارتند از:
1- روش موهر
2- روش فاجانز
3- روش ولهارد


روش موهر: شامل تیتراسیون یون کلر یا برم با نیترات نقره استاندارد در pH حدود خنثی و مجاورت یون کرومات به عنوان معرف است. در پایان رسوب قرمز آجری کرومات نقره ظاهر می‌گردد

روش فاجانز: یون کلر به وسیله‌ی یون نقره در مجاورت یک معرف که دارای خاصیت فلوئورسانس است (مانند فلوروشین) تیتر می‌شود. در پایان تیتراسیون معرف جذب سطح رسوب شده و رنگ قرمز حاصل می‌شود. معرف به‌کار رفته چند قطره از محلول الکلی فلورسئین یا محلول آبکی نمک سدیم آن می‌باشد.

روش ولهارد: برای تیتراسیون یون نقره، محلول استاندارد تیوسیانات در مجاورت یون فریک به عنوان معرف به کار می‌رود. برای جلوگیری از هیدرولیز یون آهن تیتراسیون بایستی در محیط اسیدی نسبتا قوی صورت گیرد. محصول نهایی تیوسیانات فرو است که رنگ قرمز دارد.

امروزه در اغلب تیتراسیونهای رسوبی، برای تعیین نقطه پایانی از یک دستگاه همانند پتانسیومتری، هدایت سنجی و یا اسپکتروفتومتری استفاده می‌شود. محلولهای نیترات نقره، عمومیترین معرفها برای استفاده در تیتراسیونهای رسوبی می‌باشند.

[parichehr]

3-تشکیل کمپلکس


در بعضی از موارد گونه‌های شیمیایی می‌توانند با اشتراک گذاشتن یک یا چند جفت الکترون با گونه‌ی شیمیایی دیگری وارد واکنش گردند. این واکنشها به نام واکنش‌های کمپلکس شناخته شده‌اند. محصول این چنین واکنشهایی را کمپلکس و اجزای دهنده‌ی جفت الکترون را معرفهای کمپلکس دهنده یا لیگاند می‌نامند.

یون گیرنده‌ی الکترون را یون مرکزی یا اتم مرکزی گویند. اغلب یون‌های مرکزی کاتیونهای فلزی هستند و لیگاندها می‌توانند مولکولهای خنثی مثل آب، آمونیاک و یا یونهایی مثل کلرید، سیانید و یا هیدروکسید باشند.
کمپلکس می‌تواند دارای بار منفی و یا بار مثبت و یا بدون بار باشد. لیگاندها بر حسب تعداد جفت الکترون‌هایی که می‌توانند در اختیار اتم مرکزی قرار دهند، دسته‌بندی می‌شوند.

لیگاندهایی که فقط یک جفت الکترون در اختیار اتم مرکزی قرار می‌دهند به لیگاندهای یک‌دندانه و لیگاندهایی که تعداد جفت الکترون بیشتری به اتم مرکزی می‌دهند، به لیگاندهای چند دندانه معروف هستند. چندین عامل از جمله ماهیت لیگاند، ماهیت یون فلزی مرکزی، ماهیت شیمیایی و وضع فضایی کمپلکس بر روی پایداری کمپلکس موثر هستند.

معمولا کمپلکس‌های تشکیل شده از لیگاندهای چند دندانه که با یون اتم مرکزی تولید حلقه‌های 5 و 6 تایی می‌نمایند، دارای پایداری بالا هستند.

سرعت واکنش تولید کمپلکس بستگی به چند عامل، از جمله ماهیت مواد، واکنشگر، حلال و ماهیت کمپلکس دارد


*بسیاری از یونهای فلزی باگروههایی که دارای زوج الکترون هستند ترکیبات کئوردیناسیون یا یونهای کمپلکس به وجود می اورند.

اتیلن دی امین تترااستیک اسید (edta)یک لگاند شش دندانه است.

کمپلکسهایی که در انها لیگاندهای چند دندانه اطراف یون فلز را گرفته باشند اصطلاحا" کمپلکسهای کی لیت خوانده میشوند.*

[parichehr]

4-اکسید-احیایی



واکنشی را که در آن ، تبادل الکترون (http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=%D8%A7%D9%84%DA%A9%D8%AA%D8%B1%D9%8 8%D9%86) صورت می‌گیرد، واکنش اکسیداسیون- احیا Oxidation - reduction نامیده می‌شود


تبادل الکترونی


احیا کننده 1<----- ne + احیا کننده 1



اکسید کننده 2<-----ne - احیا کننده 2



اکسید کننده 2 + اکسید کننده1<----- احیا کننده 2 + احیا کننده 1

پس در نتیجه تبادل الکترونی بین یک اکسید کننده و یک احیا کننده یک واکنش شیمیایی رخ می دهد.

فرآیند اکسیداسیون (اکسایش)

فرآیندی است که در آن یک جسم (اکسید کننده) الکترون می‌گیرد و عدد اکسایش یک اتم (http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=%D8%A7%D8%AA%D9%85) افزایش می‌یابد.

فرآیند احیا (کاهش)

فرایندی است که در آن یک جسم (احیا کننده) الکترون از دست می‌دهد و عدد اکسایش یک اتم کاهش می‌یابد.


عامل اکسنده و عامل کاهنده

با توجه به چگونگی نسبت دادن اعداد اکسایش ، واضح است که نه عمل اکسایش و نه عمل کاهش بتنهایی انجام پذیر نیستند. چون یک ماده نمی‌تواند کاهیده شود مگر آن که هم‌زمان ماده ای دیگر ، اکسید گردد، ماده کاهیده شده ، سبب اکسایش است و لذا عامل اکسنده نامیده می‌شود و ماده‌ای که خود اکسید می‌شود، عامل کاهنده می‌نامیم.

بعلاوه در هر واکنش ، مجموع افزایش اعداد اکسایش برخی عناصر ، باید برابر مجموع کاهش عدد اکسایش عناصر دیگر باشد. مثلا در واکنش گوگرد (http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=%DA%AF%D9%88%DA%AF%D8%B1%D8%AF) و اکسیژن (http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=%D8%A7%DA%A9%D8%B3%DB%8C%DA%98%D9%8 6) ، افزایش عدد اکسایش گوگرد ، 4 است. تقلیل عدد اکسایش ، 2 است، چون دو اتم در معادله شرکت دارد، کاهش کل ، 4 است
موازنه معادلات اکسایش- کاهش

دو روش برای موازنه واکنشهای اکسایش- کاهش بکار برده می‌شود: روش یون- الکترون و روش عدد اکسایش.

[CALCIUM]

براي تبديل Fe+3 به Fe+2 از كلرو استانو يعني SnCl2 استفاده كرديم براي اينكه بعدا در حين تيتراسيون قلع اضافي موجب مزاحمت تيتراسيون نشود آن را توسط جيوه احيا مي كنيم و يونهاي +Cl و Hg- ايجاد رسوب سفيد مي كنند.جيوه را به يكباره اضافه مي كنيم تا احياي خود جيوه تا حد يك ظرفيت انجام شود و به جيوه فلزي تبديل نشود در غير اين صورت مقداري از Hg+2 به جيوه فلزي احيا شده و ايجاد رسوب خاكستري مي نمايد كه در تيتراسيون با پتاسيم پر منگنات مزاحمت ايجاد مي كند.