PDA

توجه ! این یک نسخه آرشیو شده میباشد و در این حالت شما عکسی را مشاهده نمیکنید برای مشاهده کامل متن و عکسها بر روی لینک مقابل کلیک کنید : كنه هاي زيان اور گياهي



tak par
24th May 2011, 07:41 PM
[golrooz]سلام.مي بخشيد كه فقط براي سوال مزاحم مي شم اخه دارم براي ازمون كارشناسي مي خونم.[golrooz][khejalat]
[golrooz]هدف از مزاحمت يك توضيح كامل در مورد كنه هاي زيان اور گياهي مي خواستم؟؟[golrooz]

*FATIMA*
25th May 2011, 02:06 AM
کنه های گیاهی گروهی مجزا از حشره ها بوده و مربوط به زیر گروه Acari می باشند که در برسی های انجام یافته طی دهه اخیر ، به عنوان یک عامل خسارت زا و کاهش دهنده ، محصول های کشاورزی به شمار می آیند . این کنه ها بیشترین خسارت را برای کشاورزان به بار می آورند ولی این مسئله مهم از نظر بسیاری از آنها قابل رویت نیست .
برسی کنندگان مسائل کشاورزی ، میزان خسارت ایجاد شده توسط کنه های گیاهی را بر سبزی ها و صیفی ها ، محصول های باغی ، گیاهی زینتی ، حبوبات ، گیاهی لیفی ، غلات و بعضی از محصول های تجاری مشاهده کرده و بر اساس پژوهش های صورت گرفته ، میزان خسارت بر روی شلتوک برنج بین 20 % تا 25 % ؛ نیشکر 20 % تا 30 % ، انواع سبزی ها 10 تا 15 % ؛ چای 5 % تا 10 % ( در کشور هند ) گزارش شده است . از میزان این خسارت در ایران بر روی محصولات فوق تاکنون ارزیابی دقیقی انجام نگرفته است . ولی تخمین محافظه کارانه می تواند حدود خسارت را بسیار جدی به شمار آورد و به هر حال کنه های خسارت زا در کشاورزی نیز دشمنانی دارند که دوستان انسان به حساب آمده و توسط آنها می توان از افزایش جمعیت و ایجاد خسارت های ناگهانی جلوگیری کرده و تعادل محیط زیست را نیز برقرار ساخت.
اختلاف کنه ها با حشره ها و عنکبوت ها :
کنه ها را به آسانی می توان از حشره و عنکبوت ها به طریق زیر مجزا ساخت . کنه ها بدون بال بوده دارای آرواره هستند و شاخک در سر دارند . آنها به طور معمول دارای چهار جفت پا در مرحله بلوغ می باشند . در حالی که حشره ها ( بدون بال و بال دار ) دارای سه جفت پا هستند و تفاوت آنها را با عنکبوت ها می توان با بدن دو قسمتی از یکدیگر تفکیک کرد و بدین صورت که عنکبوت ها دارای چهار جفت پا در قسمت جلوی بدن ( Cephalothorax) بوده و قسمت شکمی (Abdomen) آنها توسط یک زائده به همدیگر مرتبط می شوند ، در صورتی که بدن کنه ها یکپارچه بوده و بند بند نمی باشد .
۱.کنه های گیاهی acarina
اکارینا یکی دیگر از رده های مهم بندپایان (athropoda)است که کنه های گیاهی و کنه های انگل جانوری در این رده قرار دارند.کنه های گیاهی اگر چه با حشرات تفاوت کلی دارند ولی به علت بعضی از تشابهات و به سبب اینکه به هر حال مشکل بزرگی برای کشاورزان می باشند مختصرا به شرح ان می پردازیم



http://www.gardensafari.net/pics/spinnen/acarina_sp_hs2_2228.jpg
کنه های گیاهی دسته ای از افات مهم گیاهان زراعی و درختان را تشکیل می دهند و بخصوص در سال های اخیر در گیاه پزشکی اهمیت پیدا کرده اند.از مشخصات عمده این بند پایان این است که بدن ان ها یک پارچه است و سر ‍‍.قفسه ی سیه.وشکم از هم جدا ومتمایز نیستند.بر خلاف حشرات دارای شاخک نیستندودر ان ها پوره ها وجانوران کامل چهار جفت پا دارند ولی پوره های سن اول سه جفت پا دارند کنه های خانواده اریوفیدهثeryofidae)) در همه ی حالات تنها دو جفت پا دارند.
بیشتر کنه هایی که در کشاورزی کاربرد دارند از خانواده تترانیخیدtetranichidae))هستند. چون که عده زیادی از انان در سطح برگ مثل تار عنکبوت تار میتنند و به کنه های تار عنکبوتی معروفند.این خانواده بسیار ریز و با چشم غیر مسلح به سختی دیده می شود.اندازه انها در حدود 2/0 ـ 8/0میلیمتر است. روی پاها وبدن ان ها مو های حسی و غیر حسی به اشکل مختلف وجد دارد که وسیله ی تشخیص گونه ها است. قطعات دهانی انها دارای شکل خاصی است و می توان گفت که از نوع برنده و مکنده است. بدین ترتیب که هنگام تغذیه ابتدا نسج گیاه را پاره می کنند و پس از خروج شیره گیاهی ان را می مکند. در اثر پاره شدن نسوج برگ و میوه بخصوص در مناطق خشک علاوه بر از دست دادن شیره گیاهی مقداری از اب نیز تبخیر می شود و به شدت خسارت افزوده می شود و برگ ها و میوه ها بشدت می ریزند.
از نظر دوره زندگی کنه های گیاهی دارای مراحل متمایز تخم. لارو . استراحت اول .پوره سن اول . استراحت دوم . پوره سن دوم . پوره سن سوم . استراحت سوم . و جانور کامل می با شد.بعضی از کنه ها در شرایط اب و هوایی مساءد میتوانندهر7ـ10روزیک نسل ایجاد کنند و هر جانور ماده می تواند50 ـ100عدد تخم بگذارد.در این صورت قدرت تکثیر این جانوران نسبتا شدید است و در شرایط مساءد خسارت فراوانی ایجاد می کند.خسارت کنه هااغلب شامل زرد شدن برگ.زنگ زدگی.حمع شدن و برگ و یزش برگها و میوه ها می باشد.

کنه تاولی يا ارينوز گلابی
Phytoptus Pyri Pagenstecher
Syn : Eriophyes Pyri Pgst.
Epitrimerus Pyri ( Nalepa )
( Acari : Eriophyidae )

کنه تاولی گلابی در دنیا ابتدا در سال 1870 میلادی از اروپا گزارش شده است . در ایران نیز اولین بار در سال 1328 دواچی این کنه را تحت نام Eriophyes Pyri گزارش نموده است . دنبال آن ، از اصفهان توسط فاطمی (1364) تحت نام P.pseudoinisdiosus (Wilson) گزارش شده است . وی بطور مختصر به چرخه زیستی آن اشاره نموده است .
جبپسون و همکاران نیز با بررسی کنه تاولی گلابی در جهان ، عامل تاولی شدن برگهای گلابی در ایران را Phytoptus Pyri Pagenstecher اعلام نموده اند . این آفت در مناطق مرطوب خسارات بیشتری وارد می کند .

شکل شناسی

از این گونه دو نژاد شناسایی شده است که یکی از آنها به جوانه ها حمله کرده و دیگری روی برگها ایجاد تاول می کند . تفکیک این دو نژاد بر اساس نسبت طول بدن به عرض آن تعداد حلقه های روی بدن و موقعیت موهای شکمی از هم انجام می شود
بالغ

افراد بالغ ، کنه های بسیار کوچکی هستند که طول بدنشان 200 – 160 میکرون ، به رنگ سفید و گاهی صورتی هستند . بدن کشیده و در تمام مراحل زیستی فقط دو جفت پا دارند . سر و سینه متصل به هم بوده و در روی خطوط عرضی کاملاً مشخصی وجود دارد . این گونه در سطح زیرین نیمه جلویی بدن دارای دو جفت موی حسی بلند ، یک جفت موی حسی کوتاه در نزدیک به انتهای شکم و یک جفت موی حسی بلند و خمیده در انتهای شکم است . در انتها و فاصله کمی از حاشیه عقبی سپر پشتی ، دو برجستگی منتهی به مو وجود دارد . موقعیت خط میانی سپر پشتی متغیر ولی معمولاً در نیمه عقبی قرار دارد . ناخن پروش 4 پره دارد .

تخم
تخمها به شکل بیضی ، به رنگ سفید و به طول حدود 50 میکرون می باشد.




خسارت

نژاد برگی تاولهایی در سطح زیرین برگهای سیب و گلابی تشکیل می دهد . این علامت تشکیل تاولهای کوچک سبز مایل به قرمز شروع شده و غالباً غیرقابل تشخیص از برگ هستند ، ولی هرچه تاولها بزرگتر می شوند رنگ آنها قرمزتر شده و غالباً
لکه های رنگی روشن و صاف در برگها ایجاد می کند و به تدریج بافتهای خسارت دیده ، مرده و لکه های مورد اشاره به رنگ قهوه ای تیره و یا سیاه در می آیند .
در سطح زیرین برگها ، ناحیه خسارت دیده کرک دار و برجسته بوده و دارای اپیدرم شل و چروکیده است که ظاهری تاول مانند به آن می دهد . در هر تاول سوراخی وجود دارد که بعنوان ورودی و خروجی کنه ها عمل می کند . شکل تاولها نامنظم بوده و با افزایش سن ، اندازه آنها بزرگتر می شود و بزرگترین آنها حدود 3 میلیمتر قطر دارد و به صورت ردیفی در هر دو طرف رگبرگ میانی تشکیل می شود .
با ادامه آلودگی لکه های مورد اشاره به هم وصل شده و قسمت بزرگی از برگ به رنگ قهوه ای تیره بوجود می آید و حاشیه آنها پاره می شود .
تغذیه کنه ها در اواسط تابستان ممکن است منجر به ظهور لکه های قهوه ای روشن یا سبز تیره در سطح فوقانی و قهوه ای رنگ در سطح تحتانب برگها شود . لکه های تیره در طول رگبرگ میانی در مقابل بقیه قسمتهای برگ که زرد رنگ است تولید ظاهر رنگارنگ می کنند ، شبیه آنچه در بعضی از گیاهان زینتی یافت می شود . گروه بندی تاولها در اطراف رگبرگ میانی ظاهراً تحت تاثیر درجه کرکدار بودن ، تا خوردگی و پیچیده بودن برگها در زمان مهاجرت کنه ها از زیر پولک جوانه ها می باشد . تاولهای روی برگهای جوان توسط تغذیه افراد کامل زمستان گذرانی که هنوز داخل جوانه ها هستند ، ایجاد می شود .
در این مرحله برگها هنوز خیلی کوچک بوده و حدود 3 تا 8 میلیمتر طول دارند . اولین تاولهایی که تشکیل می شوند این قبیل تاولها فاقد سوراخ خروجی کنه ها بوده و اشکال مختلف کنه در داخل آن یافت می شود . بعد از حدود 6 – 4 روز تغذیه تعداد 1 تا 4 سلول اپیدرمی که معمولاً در نزدیکی وسط تاول هستند . افزایش حجم داده در مدت 15 – 4 روز مرده و در محل آنها سوراخی در اپیدرم ایجاد می شود . سپس کنه های زیادی با فروبردن خرطوم خود به سوراخ کوچک ، سعی بر ورود به داخل می نمایند ؛ اما همگی موفق نمی شوند .
با ادامه تغذیه سلولهای اپیدرمی بیشتری از بین رفته تا نهایتاً افراد کامل بیشتری اجازه ورود به داخل تاول پیدا می کنند . در ابتدا معمولاً یک کنه ماده در داخل وجود دارد که شروع به تولید مثل می کند . با تغذیه کنه در داخل تاول حفره درونی شروع به بزرگ شدن می نماید . این کنه هوای مرطوب را ترجیح می دهد و در آب و هوای خشک کنه ها ، تاولها را ترک کرده و با خروج از سوراخ ریز به جستجوی محل مناسب می پردازند . این گونه قادر است تنها مدت 4 روز خارج از گال زنده بماند . نژاد دوم به جوانه های مولد میوه وارد شده و خسارت شدیدی وارد می نمایند و ریزش غیرعادی گل و میوه های نارس را باعث می شوند ، اما هیچگونه تاولی در روی برگها ایجاد نمی شود .
خسارت شدید این کنه در زمستان وارد می شود ، در این موقع از سال جوانه های میوه مورد حمله واقع می شوند و ممکن است منجر به از بین رفتن کامل محصول شود . خسارت ایجاد شده توسط این نژاد تولید میوه های بد شکل و پوستک دار است که ناشی از خسارت این نژاد به گلها است . کل درخت میوه نیز خسارت دیده ، ضعیف شده و تولید برگهای کوچک ، بد شکل و پراکنده می کند . خسارت این نژاد شبیه به خسارت سرمای زمستان است . خسارت وارده به میوه جدی ترین نوع خسارت کنه تاولی گلابی است که نتیجه تغذیه کنه ها در مراحل رشدی میوه گلابی است و باعث ایجاد لکه های قهوه ای چوب پنبه ای با توقف رشد بافتی می شود . وجود این لکه های بیضی شکل که معمولاً با حلقه هایی از بافتهای شفاف احاطه شده است از مشخصات بارز خسارت این گونه است .

زیست شناسی

نژاد برگی این گونه در جوانه ها و اساساً در زیر دومین یا سومین برگچه ها و یا سوراخ ها و شیارهایی که توسط جوانه ها پوشیده شده زمستان گذرانی می کند .
کنه های زمستان گذران (دئوتوژین) دیاپوز واقعی ندارند و به محض فراهم شدن شرایط محیطی و شروع تورم جوانه ها ، کنه ها شروع به تغذیه و تخم ریزی در قسمت قاعده ای برگچه ها می کنند . با توسعه و گسترش جوانه ها ، کنه ها شروع به تغذیه و تخم ریزی درروی برگها و گلها می نمایند .
تاولهای برگی قبل از اینکه برگها از جوانه ها بیرون بیایند تشکیل می گردند . افراد ماده نژاد برگی از 7 تا 21 عدد تخم می گذارند . دوره جنینی آنها در دمای 17-10 درجه سانتیگراد حدود 18 روز و در دمای 24-18 درجه حدود 5 تا 8 روز می باشد . بنابراین سیکل زندگی آنها 23 تا 36 روز به طول می انجامد و قادر است در هر سال 2 تا 3 نسل تولید نماید . این کنه در ایران 3 -2 نسل دارد . مشخص ترین علامت آلودگی شل شدن برگچه های بیرونی و باز شدن کامل جوانه است .
در اوایل فصل وقتی جوانه های میوه باز می شوند کنه به طرف قسمتهای انتهایی و تازه و پر از شیره مهاجرت می کنند و لذا کنه ها از زمان باز شدن جوانه ها تا زمانی که جوانه های جدید تا حدی امکان حمله کردن به آنها فراهم باشد در روی درخت بطور آزاد یافت می شوند .
این نژاد در طول مدت تغذیه هیچ تاولی در روی برگها ایجاد نمی کند . تعداد این کنه ها ( نژاد جوانه ای ) بلافاصله پس از باز شدن بسیار زیاد بوده و در قاعده گلها ، دمبرگ و سایر محل ها به نسبت زیادی یافت می شود و در این موقعیت فصلی است که تعداد زیادی تخم گذاشته می شود .
در فاصله زمانی شروع به تشکیل میوه ها تا استقرار در روی جوانه های جدید ، تعداد کنه ها به شدت کاهش می یابد که این کاهش احتمالاً به خاطر وزش بادهای قوی است که کنه ها را با خود می برد.
علاوه براین ، سمپاشی هایی که علیه سایر آفات انجام می شود و همچنین کاهش شادابی و رشد شاخه ها در اواخر فصل نیز می تواند از عوامل موثر در کاهش جمعیت کنه ها در این موقعیت فصلی باشد . اما قبل از خزان کنه ها تاولها را ترک کرده و جهت زمستان گذرانی به طرف جوانه ها می روند . کنه ها پس از استقرار در داخل جوانه ها به زودی شروع به تخم ریزی کرده و به تولید مثل خود در زمستان ادامه می دهند و به نسبت پیشرفت تولید مثل به اعماق بیشتر جوانه ها نفوذ می کنند .
کنه ها از بافتهای سفید موجود در قاعده پولک های جوانه ای تغذیه می کنند و آنها را از بین می برند ، اما بعداً به قسمتهای رویشی موجود در داخل جوانه ها حمله می کنند . موقع باز شدن جوانه های برگی کنه های دئوتوژین زمستان گذرانی کرده و فلسهای جوانه ها را ترک کرده و پس از استقرار در روی برگهای جدید و جوان از آنها تغذیه و سبب تغییر شکل می شود .

آلودگی شدید تا متوسط نژاد جوانه ای باعث قهوه ای شدن جوانه های میوه ها در اوایل زمستان شده و غالباً باز شدن نامنظم آنها را به دنبال دارد . در زمان گل دهی بیشتر جوانه های میوه ای باز نشده و بقیه نیز با یک یا دو گل باز می شوند و بطور کلی درختان آلوده وضعیت ضعیفی را دارند که غالباً گل ها ریزش کرد و یا به میوه تبدیل نمی شوند . تغذیه کنه ها از اطراف قسمتهای رویشی نیز ممکن است منجر به بد شکلی و یا توقف رشد میوه ها شود . این گونه در مناطق نسبتاً مرطوب نشو و نمای بهتری داشته و خسارت بیشتری وارد می نماید .

روشهای کنترل

الف ) بیولوژیکی

از عوامل کنترل بیولوژیکی این کنه می توان کنه های شکاری Amblyseius Iranicusو Scolothrips, Tydeus Caryae Khanjani &Ueckermann و Denmark & Daneshvar و ***,aculatus را نام برد .
این کنه های شکاری در نواحی غربی کشور از جمعیت نسبتاً خوبی برخوردار هستند . البته جمعیت T. Caryae از اواسط تابستان تا موقع ریزش برگها بسیار بالا است . این شکارگر یکی از عوامل مهم کاهش جمعیت آفت به شمار می رود .
ب ) شیمیایی

بایستی توجه نمود که نژاد جوانه های از زمان باز شدن جوانه ها تا موقعی که برگچه های جوانه های جدید برای حمله کنه ها به حد کافی شل شده اند در روی درخت آزاد هستند که این زمان بهترین موقع برای کنترل است . کنترل فرم دئوتوژین زمستان گذران جوانه ای می تواند با کنترل کرم سیب تلفیق شود . ترکیبات مختلفی برای کنترل این کنه توصیه شده است که در این زمینه می توان آزینفوس متیل ، سوین و ترکیبات گوگردی را نام برد . استفاده از الوزال به میران 5 در هزار و یا گئوتکس به نسبت 5/7 در هزار را برای کنترل این کنه توصیه نموده است .



http://www.todafruta.com.br/todafruta/imgsis/10033.jpg


http://www.todafruta.com.br/todafruta/imgsis/10043.jpg



http://www.inra.fr/hyppz/IMAGES/7031682.jpg


کنه نمدی یا ارینوزمو
Colomerus Vitis ( Pagenstcher )
Syn : Eriophyes Vitis Pgst.
( Acari : Eriophyidae )
گیاهان میزبان

گونه ای است کاملاً اختصاصی که فقط در مناطق کشت مو رایج بوده و فعالیت دارد.

شکل شناسی
بالغ

افراد بالغ به شکل کشیده ، به رنگ کرمی و به طول 150 میکرون هستند . سپر پشتی در قسمت عقبی دارای برجستگی ها و موهایی است که موها متمایل به جلو بوده و یا به صورت مورب تمایل به قسمت مرکزی دارد . خط میانی در دو سوم عقبی سپر پشتی قرار دارد. خطوطل کنار – میانی درازتر بوده و کمی خمیده است . ناخن پروش دارای 5 شاخه جانبی است . اپیستوزما در نیمه قدامی دارای 3 مو است که موی جانبی 2 برابر دو موی دیگر است . از این گونه سه نژاد فیزیولوژیکی شناسایی شده است که از نظر مرفولوژی و فقط با توجه به نوع خسارتی که وارد می کنندمی توانند از هم تفکیک شوند . یکی از این نژاد ها به جوانه ها خسارت می زند و دیگری ایجاد گال در برگ می کند و سومی نیز باعث پیچیدگی برگها شده و هیچ علائم دیگری را باعث نمی شود .

خسارت

تغذیه نژاد جوانه ای باعث از بین رفتن جوانه های اولیه و سبب ایجاد اختلال در مراحل رشد بعدی می شود . سرشاخه ها بدشکل شده و تمایل به پهن شدن دارند و ممکن است رشد زانویی داشته و فاصله بین گره ها کم شود . برگهای تغییر شکل یافته متعددی به ویژه در قسمتهای پایینی شاخه ها تولید می شوند . بعضی از این برگها ممکن است در اثر تغییر شکل شبیه به برگ بلوط یا انجیر شده و شکافدار به نظر می آید . خسارت وارده به جوانه ها ممکن است منجر به تولید خوشه های رشد نیافته و با تعداد حبه کمتر و کوچکتر شود . فاکتورهای دیگری نیز منجر به تولید علائم مشابه می شوند که آز آنجمله می توان موراد زیر را نام برد :

1- کمبود بر .
2- پس از هرس مو .
3- فعالیت شته فیلوکسرای مو
4- فعالیت برخی نماتدهی انگل گیاهی
5- برخی بیماریهای ویروسی از جمله بیماری ویروسی بادبزنی که باعث کوتولگی و توقف رشد در اوایل فصل ، بد شکل در شاخه و برگ ، لکه دار شدن خفیف برگ و رشد زیکزاگی شاخه می شود .

افراد این نژاد معمولاً در زیر پولکهای بیرونی جوانه ها مستقر می شوند . بیشترین مقدار تغذیه و خسارت وارده نیز در برگهای قاعده ای سرشاخه ها صورت می پذیرد . همراه با افزایش تراکم جمعیت عمق نفوذ کنه ها در داخل جوانه ها نیز افزایش می یابد .
تجزیه و تحلیل خسارت وارده از سه نژاد نشان می دهد که نژاد جوانه ای قادر است خسارت هنگفتی را وارد کند و در صورت شدت آلودگی و عدم کنترل منجر به از بین رفتن کامل محصول می شود . نژاد گالی در مقایسه نژاد جوانه ای خسارت اقتصادی مهمی را وارد نمی کند و علائم آن عمدتاً در برگهای جوان و اوایل فصل ظاهر می شود . بروز تغییرات ساختمانی متعدد در محل تشکیل گال ، آلودگی توسط قارچ Plasmopara Vtitcola را تشدید می کند به طوری که میسیلیوم این قارچ در بین کرکهای گالی فراوان تر از بخشهای مجاور است .

زیست شناسی

نژاد جوانه ای معمولاً در زیر پوست درختچه مو یا برگچه های جوانه ها زمستان گذرانی می کند . این کنه معمولاً در زیر دومین لایه برگچه های جوانه ها یافت شده و به ندرت عمیق تر از آن دیده می شود .
در بهار وقتی درختچه مو شروع به رشد نمود ، کنه ها در داخل جوانه ها در محلی که زمستان گذرانی کرده اند باقی می مانند و فقط زمانی که شاخه های طولی بیشتر از 100 میلیمتر پیدا کردند شروع به مهاجرت می کنند و به تدریج همراه با پیشرفت فصل جوانه های تازه تولید شده نیز آلوده می شوند . سیکل زندگی این نژاد تماماً در داخل جوانه ها سپری شده و تمامی مراحل زیستی را می توان در داخل جوانه هل مشاهده کرد . به همین دلیل این نژاد به مراتب خطرناک تر از نژاد گالی بوده و از بین بردن آن نیز به سادگی امکان پذیر نیست . نژاد گالی در زیر خارجی ترین برگچه های جوانه ها زمستان گذرانی می کند .
این نژاد می تواند از طریق پایه سا قلمه های آلوده به تاکستان های سالم انتقال یابد ، هر چند که هر 3 نژاد می توانند از طریق باد ، حشرات و پرندگان گسترش یابند . مدت لازم جهت نشو و نما از تخم تا مرحله بلوغ حدود 14 -10 روز می باشد . تخم ها به نسبت یک عدد در روز و در دستجات 2 تا 10 عددی گذاشته می شوند . تفریخ تخم ها در بهار در حدود 9 - 5 روز طول می کشد . این کنه در شرایط مساعد قادر است تا 7 نسل در سال تولید نماید . فعالیت بهاره وقتی شروع می شود که دمای محیط به حدود 5/15 درجه سانتیگراد رسیده باشد . تمامی واریته های مو مشابه و یکسانی در مقابل این کنه ندارند به طوری که معمولاً ارقام آمریکایی نسبت به این گونه مقاوم هستند .
کنترل

نژاد جوانه ای به محض شروع رشد جوانه های جدید بطرف آنها مهاجرت کرده و با نفوذ و تغذیه از آنها باعث آلودگی و ایجاد خسارت در بافتهایی می کند که رشد رویشی و زایشی فصل بعد را بعهده خواهد داشت .
لذا کنترل نژاد جوانه ای در جهت جلوگیری از آلودگی جوانه های جدید خواهد آمد . افراد این نژاد قبل از ایجاد آلودگی و نفوذ به داخل برای مدت نسبتاً کوتاهی خارج از جوانه ها بوده و با یکبار سمپاشی از بین بروند . بنابراین بهترین زمان کنترل حدود چهار هفته پس از جوانه زنی است ، وقتی که شاخه های اولیه حدود 250 میلیمتر طول دارند و تکرار سمپاشی معمولاً پس از 14 روز توصیه می گردد. در مواردی نیز به علت سمپاشی بر علیه بیماری سفیدک سطحی که حدود 2 هفته قبل از تورم جوانه ها و با استفاده از ترکیبات گوگردی صورت می پذیرد نیاز به سمپاشی اختصاصی برعلیه این کنه را منتفی می سازد .
حتی گوگردی که در دوره گل دهی یعنی وقتی که طول شاخه های جدید 100 میلیمتر است بر علیه بیماری سفیدک سطحی دروغی مصرف می شود ، این کنه را در حد قابل قبول کنترل می کند . در مواردی استفاده از ارقام مقاوم نیز توصیه می گردد ، به طوری که طی مطالعه ای واکنش 15 رقم مختلف در غرب ایران انجام شد نشان داد که رقم شاهانی تقریباً مقاوم و رقم عسگری حساس می باشد . بنابراین می توان از این رقم بعنوان پایه مقاوم بهره گیری نمود .
http://www.pflanzengallen.de/pflanzen_images/vitis4opt.jpg

http://www.pflanzengallen.de/pflanzen_images/vitis5opt.jpg


http://www.uni-hohenheim.de/lehre370/weinbau/graf_jpg/phytopat/pockmil2.jpg
http://vine.com.ua/images/stories/picst/kl/kl3.jpg


کنه خاکستری مرکبات
Calacarus Citirifolii K .
( Acari : Eriophyidae )

این کنه علاوه بر مرکبات در روی میزبانهای دیگری نظیر فرفیون ، گل میخک ، هلو و پاپایا نیز یافت می شود . تا کنون تمام گیاهان میزبان دولپه ای بوده اند .

شکل شناسی

گونه ای است که با بدن دوکی شکل ، رنگ خاکستری مایل به بنفش ، به طول 185 تا 200 میکرون و با ناخن پروش 5 پره ای است . خط میانی در قسمت جلویی سپرپشتی مشخص ولی در قسمت عقبی کمی مشخص است . خطوط کنار میانی شدیداً موج دار می باشد . پیش ران ها در قسمت مرکزی به هم می رسند . بخش تانوزوم دارای 5 قسمت طولی است . درپوش جنسی ماده ها دارای خطوط طولی ریز متعدد در دو ردیف می باشد .
خسارت

این کنه لکه هایی در سطح برگ ایجاد می کند که نسبتاً گرد و منظم بوده و در انبوهی بالا ، این لکه ها ، لکه بزرگ تاول شکل تشکیل می دهند که اندازه آن 25 میلیمتر است . این لکه ها معمولاً بصورت دوایر متحدالمرکز می باشند . تولید کلروز در سطح برگها نیز معمولاً رایج است .
این لکه ها به دو طریق ایجاد می شوند ، لکه های کلروز در زمینه سبز و یا لکه های سبز در زمینه کلروز ظاهر می شود . در کل دو نوع تاول حلقه ای در برگها تشکیل می شود اولی مشخصاً از نوع کلروز و متشکل از دوایر متحد المرکز است که در پرتقالهای شیرین بسیار معمول است .
دومس لکه نکروزه یا بدون دوایر متحد المرکز است که توسط هاله ای از بافت کلروزه پهن احاطه می شود . لکه نوع دوم بیشتر در گریپ فروت و گاهی نارنگی دیده می شود ، به نظر می رسد واریته گیاه میزبان بسیار عامل تعیین کننده ای در ظهور و بروز لکه ها باشد.
این گونه در شاخه و میوه نیز خسارت ایجاد می کند زخم هایی که در شاخه ها ایجاد می شود به اندازه ته سنجاق است که بویژه در شاخه و ساقه های قوی و با رشد سریع در نهالستان ها و باغات ایجاد می شود . این تاولها در نهایت به شکل بیضی و در جهت محور طولی در می آیند . این زخمها ممکن است ظاهری مرطوب ، برآمده و تاول مانند بخود گرفته و به دنبال تابش شدید نور خورشید به شکل حلقه های زرین تیره رنگ در می آیند . گاهی تاولها حالت برآمده و پولک مانند پیدا کرده و رنگ قهوه ای مایل به رنگ به خود می گیرد و در قسمت نکروزه شاخه نیز ، زخم ایجاد می شود .
این کنه در تراکم شدید ، ممکن است سبب خشک شدن کامل شاخه شود . خسارت آن در روی میوه ابتدا در میوه های سبز و جوان که قطر کمتر از 25 میلیمتر دارند به صورت لکه های سفید کروی و نوک سنجاقی ظاهر می شود . به تناسب افزایش ابعاد میوه ، قطر لکه ها بیشتر شده و گاهی به 50 میلیمتر نیز می رسد . این لکه ها معمولاً کروی و یا بی شکل و به رنگ سفید مایل به سبز می باشند . قسمتهای آلوده معمولاً حالت فرورفته دارند . زخمها در میوه های رسیده به مقدار قابل قبول توجهی از نظر رنگ ، شکل و تعداد فرق می کنند . زخم ها اعم از اینکه در برگ ، شاخه یا میوه باشند غالباً در سطوح آفتابگیر دیده می شوند . علائم کلی خسارت این کنه به صورت کلروز عمومی برگها ، خزان موضعی یا عمومی ، خشک شدن سرشاخه ها و گاهی از بین بردن درختان جوان ظاهر می شود .



زیست شناسی
تخم های این کنه به شکل پهن ، شفاف و کروی است و به تناسب رشد جنین ، آن تغییر رنگ داده و رنگ تیره به خود می گرد . دوره جنینی تخم ها حدود 6 ورز است . لاروهای این کنه به رنگ خاکستری بوده و وقتی بالغ می شوند به رنگ آبی مایل به سیاه در می آیند . زمان برای تکمیل یک نسل از تخم تا بلوغ حدود 15 روز می باشد . فعالیت کنه با توجه به شرایط محیطی می تواند در طول سال ادامه داشته باشد . هر کنه ماده در طول زندگی خود حدود 243 تخم می گذارد .

کنترل
با توجه به نوع خسارت وارده که به برگها ، شاخه ها و میوه ها وارد می شود کنترل این کنه ضروری است . به دلیل اینکه خسارت میوه ای این کنه در مرحله بین ریزش گلبرگها و میوه نیمه رشد بروز می نماید ، لذا سمپاشی های حفاظت کننده بایستی بلافاصله پس از ریزش گلبرگها هر چه زودتر انجام پذیرد . ممکن است سمپاشی دوم یا سومی نیز رای جلوگیری از آلودگی بعدی که باعث برنزه شدن و ایجاد لکه و زخم می شود مورد نیاز باشد . ترکیباتی نظیر دیکوفول ، کلروبنزیلات ، زینب و ترکیبات گوگردی برای کنترل این کنه توصیه شده است .

کنه عامل پیچیدگی برگ گندم
Eriophyes Tulipae Keifer
( Acari : Eriophyidae )
گیاهان میزبان

این آفت به گیاهان خانواده های Liliaceae ( جنس Orinthogllum و Tulip ) گرامینه ( جنس های Agropyron , Elymus , Hilaria , Lolium , Triticum, Zea ) حمله می کند . پیاز و سیر معمولی ترین میزبان آن از خانواده Liliaceae و گندم و ذرت از گرامینه می باشند .
شکل شناسی

بدن در افراد ماده به طول 250 -210 میکرون ، ناخن پروش 7 و به ندرت 8 پره ای است . سپر پشتی به شکل نیمه مثلثی است که در روی قاعده کلیسر لبه کوچکی دارد . این سپر دارای خطوط طولی قوی و غالباً یکپارچه ای است و خطوط میانی روی پرودورسوم در یک دوم قسمت عقبی صفحه پرودورسوم قرار دارد . خطوط کنار میانی کامل و دندانه ای به طرف عقب تداوم یافته و سپس از جلو برجستگیهای پشتی امتداد یافته و به صورت خطوط دانه ای به طرف عقب تداوم یافته و سپس از جلو برجستگی ها به طرف بیرون برمی گردد . نواحی جانبی سپر گرانوله است . موی پشتی با طول متوسط به طرف عقب منشعب می شود ، نواحی تانوزوم و تلسون به ترتیب 85 – 70 و 5 حلقه دارد . برجستگی های زیر تانوزومایی نوک دار بوده و نوک آنها بر روی حاشیه حلقه ها امتداد می یابند . ژیتالیای ماده ، به شکل پیاله با صفحه پوششی که 12 – 10 خط کوچک طولی دارد .

خسارت

این کنه در مزارع معمولاً در روی جوانه انتهایی و باعث ظهور علائمی از جمله کوتولگی بوته ، تاشدگی و پیچیدگی برگها و ظهور لکه های زرد بویژه در حاشیه می شود . این کنه ها در تمام مراحل رشد در طول رگبرگ میانی سطح فوقانی برگها یافت می شوند . این کنه در داخل انتهای بازنشده برگها و همچنین برگهای پیر باقی مانده و تغذیه می نمایند که نهایتاً باعث قوسی یا کمانی شدن برگها و بوته می شود .
آلودگی های ضعیف قابل جبران است ولی آلودگی های شدید باعث تغییر شکل کلی گیاه می شود .
کنه ها به راحتی از محل تاشدگی برگها به قسمتهای پایین بوته و لایه های پیاز حرکت کرده و با تغذیه و تولید مثل در آنجا باعث پوسیدگی آنها می شود . از علائم آلودگی گندم به این کنه می توان پیچیدگی و حلقه ای شدن برگها و کاهش رشد بوته را نام برد . البته علاوه بر خسارت مستقیم از طریق انتقال ویروسهای
موزائیک نواری ، موزائیک نقطه ای ویروس مشابه موزائیک لکه نواری نیز موجب خسارت می شود .
در روی بوته ذرت نیز این کنه باعث تا شدگی و حلقه ای شدن برگ ها می شود و عارضه ای که این کنه تحت عنوان لکه ی نواری قرمز دانه ی ذرت در روی ذرت ایجاد میکند بیماری ویروسی نبوده و احتمالا در نتیجه ی تزریق سموم موجود در بزاق آن در حین تغذیه می باشد . این بیماری که روی واریته های ذرت Sweet , Filint و popcorn یافت می شود در واریته Yellow Don’t بیشترین تغییر رنگ و وارینه ذرت سفید حداقل خسارت را وارد می کند .
رنگ قرمز نواری از قرمز تند در دانه های زرد تا صورتی و یا بنفش در دانه های سفید متغیر است . این نوارها معمولاً در پریکارپ دانه ها ایجاد می شود . آن قسمت از قاعده دانه شروع به طرف انتها امتداد می یابد ولی کمتر سبب تغییر رنگ آندو سپرم می شود .
زیست شناسی

کنه عامل پیچیدگی برگ گندم به صورت مراحل مختلف رشدی ولی نسبتاً غیرفعال در روی گندم پاییزه ، گندم های وحشی و علف های گرامینه ، زمستان گذرانی می کند . و با افزایش درجه حرارت در اوایل بهار فعالیت خود را در زیر غلاف برگها و داخل صفحات تا نشده و تازه ظاهر شده شروع و بعداً درون گلومهای خوشه ها ادامه می دهد . معمولاً برگهای انتهایی گندم را به دلیل سهولت انتقال به روی برگهای تازه ای که ظاهر می شوند ترجیح می دهند که سپس بتدریج در روی بوته صعود کرده و به داخل خوشه ها نفوذ می کنند . و تا زمانی که خوشه ها آبدار و شاداب هستند در آنجا باقی می مانند.
تا زمانی که گیاه میزبان برای تغذیه مناسب است کنه ها فتوتروپیسو منفی دارند ولی بعد از اینکه بوته رو به زوال گذاشت کنه ها به تعداد زیاد به قسمتهای انتهایی گیاه میزبان حرکت کرده و در قسمت انتهایی تولید مثل می کنند . در مواردی ممکن است کنه هایی که به دنبال نق مکان هستند در قسمتهای انتهایی گیاه تولید آنچه که
توده های کرکی نامیده می شوند نمایند .
پراکنش این کنه تحت تاثیر باد ، حرارت و نور بوده و ظاهراً پراکنده شدن در طول روز را به شب ترجیح می دهند ، اما این ترجیح نوری مثبت با افزایش درجه حرارت کاهش می یابد . انتشار آن توسط باد در دمای 18 درجه سانتیگراد و سرعت باد حدود 22 کیلومتر در ساعت بهتر اتفاق می افتد کنه پیچیدگی برگ گندم تخم های خود را به صورت خطوط موازی در طول رگبرگک های برگ می گذارند و در مناسبترین زمان برای تخم ریزی اوایل صبح یا اواخر بعد از ظهر می باشد . هر کنه ماده حدود 4 تا 25 عدد و به طور متوسط روزانه یک عدد تخم می گذارد . دوره جنینی تخم ها در حرارت 9 درجه سانتیگراد 3 تا 5 روز بوده و تفریخ تخم ها در یخبندان متوقف می شود . مدت زمان لازم برای تکمیل یک نسل در مناسبترین شرایط حدود 10 – 8 روز می باشد .
طول دوره پورگی سنین یک و دو به ترتیب 25/2 و 75/2 روز و مرحله قبل از تخم ریزی افراد ماده یک تا دو روز می باشد . یکی از ویروسهایی که توسط این کنه انتقال می یابد ویروس لکه نواری گندم است که شکل کشیده داشته و توسط شیره منتقل می شود . این بیماری به اکثر گیاهان گرامینه حمله کرده و باعث کاهش شدید محصول می گردد . علائم بیماری به صورت ایجاد موزائیک نواری ، متوقف شده ، نکروزه شدن برگها و از بین رفتن ساقه ها دیده می شود.
کنه قادر است در مدت 15 دقیقه ویروس را از گیاه آلوده دریافت کرده و در مدت مشابه ویروس را انتقال دهد . این کنه در طول تعویض جلد ، حالت آلوده کنندگی خود را تا 6 روز پس از برداشت ویروس از گیاه حفظ می کند . کنه ها در مرحله نابالغ توانایی آلودگی داشته و در مرحله بلوغ این خاصیت را ندارند . از بیماریهای دیگر که توسط این کنه منتقل می شود ویروس موزائیک نقطه ای گندم است که علائم آن به صورت لکه های کوچک سبز روشن است که در مرحله پیشرفت به رنگ سبز نکروزه درمی آیند دیده می شود . این علائم از نوک برگ شروع می شود .
روشهای کنترل
الف ) زراعی

1- دور کاشتن مزرعه از مزارع آلوده : اگر گشت پاییزه دور از مزارع گندم های آلوده صورت گیرد از آلودگی مزارع کشت جدید جلوگیری می شود .
2- کشت کرپه مزرعه : کشت دیرتر آلودگی کمتری نسبت به کشت هراکشت دارد در این رابطه برای تولید گندم های عاری از ویروس نتیجه بخش تر می باشد . در کشتهای بهاره باید بذرپاشی به دور از مزارع آلوده گندم پاییزه انجام شود تا آلودگی ویروس حداقل شود .
3- از بین بردن گیاهان میزبان و علف های هرز اطراف مزارع
4- اجرای تناوب زراعی : این در صورتی توصیه می شود که تراکم جمعیت کنه در مزرعه زیاد باشد .
ب ) شیمیایی

گرد پاشی مزرعه با گوگرد یا مخلوط گوگرد و حشره کش : اجرای این سمپاشی باعث کاهش جمعیت کنه شده ولی نباید انتظار کنترل قطعی آن را داشت زیرا کنه هایی که در برگهای تاشده به سر می برند ممکن است از این سمپاشی محفوظ بمانند.

استفاده از تمامی مطالب سایت تنها با ذکر منبع آن به نام سایت علمی نخبگان جوان و ذکر آدرس سایت مجاز است

استفاده از نام و برند نخبگان جوان به هر نحو توسط سایر سایت ها ممنوع بوده و پیگرد قانونی دارد