touraj atef
14th May 2011, 09:53 AM
گوئي قرار است كه دست از گريبانمان برندارد
ترس چنان رفيق و رقيب شادماني هاي ما شده است كه گوئي هيچگاه از ما جدا نبوده است روزها مي آيند و مي روند قصه هائي كه براي ما مي ماند عذاب وجدان و گناهكاري است و بعد به دنبال جبراني هستيم كه هيچگاه دليلي براي آن نيافته ايم سالها بر مداري مي چرخيم اما تقصير آن دگري گذاريم و آنگه كه رفيقي آمد و ما را ز آن چرخ گردان رهائي داد او را به سوي ديگر پرواز دهيم وباز آواي ترس و هجران زنيم و باز وحشت است وهراس
شو ر یده عاشق شیر ازی می گو ید در اند ر و ن من ندانم کیست
که من خمو شم و او در فغان و غو غا است
اما می دانم در اند ر و ن من چیست ؟ اند ر و ن من این گو نه تشکیل یافته است
" الف" اند ر و نم " او" است که حتی و قتی صد ا هم ر فت باز " او " می ماند
" ن" اند ر و نم "نیست" و جو دم بی او
"د" اند ر و نم "دلی" است شیدا
"ر" اند ر و نم همان "ر و ان شد ن" اشک است که در هجر او ست
"و" اند ر و نم "و "ت آن ربط مني باشد كه تنها با تو است که می تو ان ز نده بو دن را تبدیل به ز یستن کر د
"ن" اند ر و نم "ناز" او "نیاز" من است
راستی او کجاست او که تنها او ست که می تو اند ز یستن را بر ایم تر جمه کند که ز یسته با او ست با او ست که کاشانه ام نو ر دار د که بی او کاشانه ام شمع و جو دی ندارد که شمع و جو دم با او معنی دارد و می سو ز م از فر اقش که او جانان من است و نیک گفت حافظ شیرین سخن
یا ر ب این شمع دل افر و ز کجاست؟
جان ما سو خت بپر سید جانانه کیست؟
که می دانم جانان ما او ست و تنها او ست و نیک گفت عاشق شیر ازی
جان بی جمال جانان میل جهان ندارد
هر کس که این ندارد حقا که آن ندارد
و حال با تو است كه رها شويم زين همه ترس زين هم جور و اين همه بي مهري كه به خود و يار كرده اي تا به كي احساس گناه ؟ تا به كي جفا به يار همره شك ؟ تا به كي غمي كه خود به خويشتن زده اي ؟ كمي برخيزيم امروز در عطر ارديبهشتي تهران در اين نوازش نسيمي كه صورتم را مي نوازد و ياد آور لحظه هاي شيريني است باز به نداي اندرونم آري خواهم داد
آري به تو
آري به مهر
آري به رهائي زترس و دو دلي ها
ترس چنان رفيق و رقيب شادماني هاي ما شده است كه گوئي هيچگاه از ما جدا نبوده است روزها مي آيند و مي روند قصه هائي كه براي ما مي ماند عذاب وجدان و گناهكاري است و بعد به دنبال جبراني هستيم كه هيچگاه دليلي براي آن نيافته ايم سالها بر مداري مي چرخيم اما تقصير آن دگري گذاريم و آنگه كه رفيقي آمد و ما را ز آن چرخ گردان رهائي داد او را به سوي ديگر پرواز دهيم وباز آواي ترس و هجران زنيم و باز وحشت است وهراس
شو ر یده عاشق شیر ازی می گو ید در اند ر و ن من ندانم کیست
که من خمو شم و او در فغان و غو غا است
اما می دانم در اند ر و ن من چیست ؟ اند ر و ن من این گو نه تشکیل یافته است
" الف" اند ر و نم " او" است که حتی و قتی صد ا هم ر فت باز " او " می ماند
" ن" اند ر و نم "نیست" و جو دم بی او
"د" اند ر و نم "دلی" است شیدا
"ر" اند ر و نم همان "ر و ان شد ن" اشک است که در هجر او ست
"و" اند ر و نم "و "ت آن ربط مني باشد كه تنها با تو است که می تو ان ز نده بو دن را تبدیل به ز یستن کر د
"ن" اند ر و نم "ناز" او "نیاز" من است
راستی او کجاست او که تنها او ست که می تو اند ز یستن را بر ایم تر جمه کند که ز یسته با او ست با او ست که کاشانه ام نو ر دار د که بی او کاشانه ام شمع و جو دی ندارد که شمع و جو دم با او معنی دارد و می سو ز م از فر اقش که او جانان من است و نیک گفت حافظ شیرین سخن
یا ر ب این شمع دل افر و ز کجاست؟
جان ما سو خت بپر سید جانانه کیست؟
که می دانم جانان ما او ست و تنها او ست و نیک گفت عاشق شیر ازی
جان بی جمال جانان میل جهان ندارد
هر کس که این ندارد حقا که آن ندارد
و حال با تو است كه رها شويم زين همه ترس زين هم جور و اين همه بي مهري كه به خود و يار كرده اي تا به كي احساس گناه ؟ تا به كي جفا به يار همره شك ؟ تا به كي غمي كه خود به خويشتن زده اي ؟ كمي برخيزيم امروز در عطر ارديبهشتي تهران در اين نوازش نسيمي كه صورتم را مي نوازد و ياد آور لحظه هاي شيريني است باز به نداي اندرونم آري خواهم داد
آري به تو
آري به مهر
آري به رهائي زترس و دو دلي ها