میلادزیرک
9th May 2011, 11:06 PM
ياتاقانهاي غلتشي
در اين نوع ياتاقانها به دليل وجود قطعات گردنده اصطکاک غلتشی به وجود می ايد. در اين حالت چون اجسام غلتنده با تماس نقطه ای (کره) و تماس خطی (استوانه) می غلتند نتيجه کار اين است که ضريب اصطکاک تقليل يافته و در پی ان نيروی لازم برای غلبه به آن نيز کاهش ميابد. اين ياتاقانها را ياتاقانهای ضد اصطکاک نيز می گويند. اجزای غلتشی به شکلهای کره ای ، استوانه ای، مخروطی ناقص، بشکه ای و سوزنی توليد ميشود. ياتاقانهای يک رديفه شيار عميق مي توانند بار شعاعی، همراه با کمی بار محوری را تحمل کنند. با استفاده از سوراخ پر کننده (ساچمه جازنی) و حلقه درونی و بيرونی می توان ساچمه های بيشتری در شيار قرار داد ودر نتيجه ظرفيت اعمال بار شعاعی را بالا برد. به اين ترتيب ظرفيت تحمل بار محوری کاهش ميابد زيرا با حضور بار محوری ساچمه ها به لبه شيار برخورد می کنند. برای حل اين مشکل می توان از ياتاقان با تماس زاويه ای استفاده کرد که ظرفيت تحمل بار محوری بيشتری دارد. ياتاقانهای يک رديفه مقدار کمی از ناهمراستايی(غير هم محوری) را تحمل می کنند ولی هر گاه اين موضوع خيلی مهم باشد می توان ازياتاقانهای خود ميزان استفاده کرد. ياتاقانهای دو رديفه برای تحمل بارهای شعاعی و محوری سنگين استفاده می شود. ياتاقانهای يک رديفه کف گرد صرفا بارهای محوری را تحمل می کنند. ياتاقانهايی که اجزای غلتشی انها غلتکی(استوانه ای) هستند به دليل سطح تماس بيشتربار زيادتری را نسبت به ياتاقانهای ساچمه ای(کره ای) تحمل می کنند.
ياتاقانهای کف گرد غلتکی بشکه ای برای تحمل بارهای سنگين و غير محوری استفاده می شود و مزيت اجزای بشکه ای اين است که با افزايش با سطح تماسشان بيشتر ميشود.
در اين نوع ياتاقانها به دليل وجود قطعات گردنده اصطکاک غلتشی به وجود می ايد. در اين حالت چون اجسام غلتنده با تماس نقطه ای (کره) و تماس خطی (استوانه) می غلتند نتيجه کار اين است که ضريب اصطکاک تقليل يافته و در پی ان نيروی لازم برای غلبه به آن نيز کاهش ميابد. اين ياتاقانها را ياتاقانهای ضد اصطکاک نيز می گويند. اجزای غلتشی به شکلهای کره ای ، استوانه ای، مخروطی ناقص، بشکه ای و سوزنی توليد ميشود. ياتاقانهای يک رديفه شيار عميق مي توانند بار شعاعی، همراه با کمی بار محوری را تحمل کنند. با استفاده از سوراخ پر کننده (ساچمه جازنی) و حلقه درونی و بيرونی می توان ساچمه های بيشتری در شيار قرار داد ودر نتيجه ظرفيت اعمال بار شعاعی را بالا برد. به اين ترتيب ظرفيت تحمل بار محوری کاهش ميابد زيرا با حضور بار محوری ساچمه ها به لبه شيار برخورد می کنند. برای حل اين مشکل می توان از ياتاقان با تماس زاويه ای استفاده کرد که ظرفيت تحمل بار محوری بيشتری دارد. ياتاقانهای يک رديفه مقدار کمی از ناهمراستايی(غير هم محوری) را تحمل می کنند ولی هر گاه اين موضوع خيلی مهم باشد می توان ازياتاقانهای خود ميزان استفاده کرد. ياتاقانهای دو رديفه برای تحمل بارهای شعاعی و محوری سنگين استفاده می شود. ياتاقانهای يک رديفه کف گرد صرفا بارهای محوری را تحمل می کنند. ياتاقانهايی که اجزای غلتشی انها غلتکی(استوانه ای) هستند به دليل سطح تماس بيشتربار زيادتری را نسبت به ياتاقانهای ساچمه ای(کره ای) تحمل می کنند.
ياتاقانهای کف گرد غلتکی بشکه ای برای تحمل بارهای سنگين و غير محوری استفاده می شود و مزيت اجزای بشکه ای اين است که با افزايش با سطح تماسشان بيشتر ميشود.