میلادزیرک
9th May 2011, 11:06 PM
شناسايي اجزا تشکيل دهنده بيرينگها
در اينجا به طور مختصر اجزا اين قطعه را تشريح میکنم:
بيرينگها با عناصر غلتنده که عمومیترين بيرينگها میباشند دارای دو دسته اجزا میباشند:
الف) اجزا اصلی و ضروری Standard Ball Bearing Components
ب) اجزا فرعی و جانبی Optional Bearing Components
الف) اجزا اصلی و ضروری
چهار جزء اصلی و ضروری هستند:
1و2- شامل دو حلقهی استوانهای گرد آهنی و مجموعه ای از عناصر غلتندهاند. يکی از رينگها و حلقهها از ديگری بزرگتر است. در حقيقت قدری بزرگتر است تا ديگری داخل آن با فاصلهای مشخص ثابت (فيکس) شود. اين حلقهی بزرگتر رينگ بيرونی و يا خارجی خوانده میشود (The Outter Ring). و حلقهی کوچکتر که در داخل قرار میگيرد رينگ داخلی(The Inner Ring) نام دارد.
3- در فضای خالی بين دو رينگ تعداد مشخص و معين شدهای از گویهای فلزی(The Balls) در فاصلهی معين از همديگر قرار میگيرند. اين عناصر از جنس فولاد بوده و عناصر غلتنده (چرخنده) ناميده میشوند.
4- قطعه چهارمی که در بيرينگها مورد استفاده زيادی قرار دارد، قفسه (The Cage –Retainer) نام دارد. کاربرد اصلی اين قطعه ثابت نگهداشتن فاصله بين اجزا میباشد.
ب) اجزاء فرعی و جانبی
اين اجزا عموما جهت بالابردن عملکرد و کاربرد بيرينگها و همچنين افزايش طول عمر آنها مورد استفاده قرار میگيرند. اين اجزا هميشه به بيرينگها افزوده نمیشوند مگر در حالتهای خاص و بيشتر حالت سفارشی دارند. هر کدام از اين اجزا دارای يک کد حرفی و يا کد حرفی-عددی میباشند که هنگام سفارش کار را احتتر مینمايند.
از مهمترين اين اجزا میتوان به دو مورد زيراشاره نمود:
1- نگهدارنده(سپر) Sheild
2- درزگير(آب بند) Seal
اين دو جزء عموما در بيرينگهايي که گريسکاری میشوند کابرد دارند. حالتی که بيرينگها در معرض عناصر خارجی همانند آب و هوا (گرد و خاک) قرار میگيرند، به منظور حفاظت اجزای داخلی بيرينگها از آلودگیهای خارجی، از اين اجزا استفاده میشود.
1- نگهدارنده يا شيلد
شيلدها يک ديسک فلزی ورق مانند میباشند. آنها با اعمال کمی فشار در شياری که در لبهی داخلی رينگ خارجی ايجاد گرديده است قرار میگيرند. به منظور جلوگيری از تماس شيلد با رينگ داخلی و ايجاد اصطکاک، يک فاصلهی کوچک و يا يک شکاف باريک باز، بين قسمت خارجی رينگ داخلی و شيلد باقی میگذارند که اين عمل هم به سرعت چرخش بيرينگ میافزايد و هم طول عمر بيرينگ را افزايش میدهد و همچنين باعث میشود تا بيرينگ دارای کمترين گشتاور پيچشی گردد. در کد کردن و نامگذاری اين قطعه از حرف Z استفاده مینمايند. و هنگامی که قرار است برای يک بيرينگ از دو عدد شيلد در طرفين آن استفاده شود به اختصار کدهای ZZ و يا 2Z را بکار میبرند.
2- درزگير و يا Seal
اين قطعه دارای تنوع و گوناگونی بسيار زيادی میباشد. معمولترين حالت آن به اين صورت است که از تزريق پلاستيک و يا لاستيک به داخل فلز استفاده مینمايند. محل قرار گيری درزگيرها بر روی بيرينگ، در شياری که در لبهی داخلی رينگهای خارجی ايجاد میگردد میباشد و در آنجا ثابت میشود. دارای دو نوع عمومی میباشد که بنا به شرايط هر کدام کاربرد خاص خود را دارند.
1- تماسی
2- غير تماسی
در اينجا به طور مختصر اجزا اين قطعه را تشريح میکنم:
بيرينگها با عناصر غلتنده که عمومیترين بيرينگها میباشند دارای دو دسته اجزا میباشند:
الف) اجزا اصلی و ضروری Standard Ball Bearing Components
ب) اجزا فرعی و جانبی Optional Bearing Components
الف) اجزا اصلی و ضروری
چهار جزء اصلی و ضروری هستند:
1و2- شامل دو حلقهی استوانهای گرد آهنی و مجموعه ای از عناصر غلتندهاند. يکی از رينگها و حلقهها از ديگری بزرگتر است. در حقيقت قدری بزرگتر است تا ديگری داخل آن با فاصلهای مشخص ثابت (فيکس) شود. اين حلقهی بزرگتر رينگ بيرونی و يا خارجی خوانده میشود (The Outter Ring). و حلقهی کوچکتر که در داخل قرار میگيرد رينگ داخلی(The Inner Ring) نام دارد.
3- در فضای خالی بين دو رينگ تعداد مشخص و معين شدهای از گویهای فلزی(The Balls) در فاصلهی معين از همديگر قرار میگيرند. اين عناصر از جنس فولاد بوده و عناصر غلتنده (چرخنده) ناميده میشوند.
4- قطعه چهارمی که در بيرينگها مورد استفاده زيادی قرار دارد، قفسه (The Cage –Retainer) نام دارد. کاربرد اصلی اين قطعه ثابت نگهداشتن فاصله بين اجزا میباشد.
ب) اجزاء فرعی و جانبی
اين اجزا عموما جهت بالابردن عملکرد و کاربرد بيرينگها و همچنين افزايش طول عمر آنها مورد استفاده قرار میگيرند. اين اجزا هميشه به بيرينگها افزوده نمیشوند مگر در حالتهای خاص و بيشتر حالت سفارشی دارند. هر کدام از اين اجزا دارای يک کد حرفی و يا کد حرفی-عددی میباشند که هنگام سفارش کار را احتتر مینمايند.
از مهمترين اين اجزا میتوان به دو مورد زيراشاره نمود:
1- نگهدارنده(سپر) Sheild
2- درزگير(آب بند) Seal
اين دو جزء عموما در بيرينگهايي که گريسکاری میشوند کابرد دارند. حالتی که بيرينگها در معرض عناصر خارجی همانند آب و هوا (گرد و خاک) قرار میگيرند، به منظور حفاظت اجزای داخلی بيرينگها از آلودگیهای خارجی، از اين اجزا استفاده میشود.
1- نگهدارنده يا شيلد
شيلدها يک ديسک فلزی ورق مانند میباشند. آنها با اعمال کمی فشار در شياری که در لبهی داخلی رينگ خارجی ايجاد گرديده است قرار میگيرند. به منظور جلوگيری از تماس شيلد با رينگ داخلی و ايجاد اصطکاک، يک فاصلهی کوچک و يا يک شکاف باريک باز، بين قسمت خارجی رينگ داخلی و شيلد باقی میگذارند که اين عمل هم به سرعت چرخش بيرينگ میافزايد و هم طول عمر بيرينگ را افزايش میدهد و همچنين باعث میشود تا بيرينگ دارای کمترين گشتاور پيچشی گردد. در کد کردن و نامگذاری اين قطعه از حرف Z استفاده مینمايند. و هنگامی که قرار است برای يک بيرينگ از دو عدد شيلد در طرفين آن استفاده شود به اختصار کدهای ZZ و يا 2Z را بکار میبرند.
2- درزگير و يا Seal
اين قطعه دارای تنوع و گوناگونی بسيار زيادی میباشد. معمولترين حالت آن به اين صورت است که از تزريق پلاستيک و يا لاستيک به داخل فلز استفاده مینمايند. محل قرار گيری درزگيرها بر روی بيرينگ، در شياری که در لبهی داخلی رينگهای خارجی ايجاد میگردد میباشد و در آنجا ثابت میشود. دارای دو نوع عمومی میباشد که بنا به شرايط هر کدام کاربرد خاص خود را دارند.
1- تماسی
2- غير تماسی