غزل بارون
3rd May 2011, 07:28 AM
اگر دندان هایتان را ارتودنسی کرده اید و نحوه ی صحیح مراقبت از آن را نمی دانید ، به این نکات دقت کنید .
درمانهای ارتودنسی ممکن است در مقاطع سنی مختلف انجام گیرند، ولی طول درمانهای ارتودنسی در افراد جوان‌تر به طور قطع کمتر از افراد مسن‌تر است.
درمانهای ارتودنسی را از زمان رویش اولین دندان دایمی تا زمان از دست دادن آخرین دندان دایمی، یعنی از سن 7 سالگی تا 70 تا 80 سالگی می‌توان انجام داد، ولی مدت زمان درمان اصولا بین یک تا سه سال است. علاوه بر سن، مدت زمان درمان ارتودنسی بستگی به عواملی مانند میزان مشکل، وسایل و روش های مورد استفاده در حین درمان و همکاری بیمار دارد، البته در بعضی از شرایط خاص و به ندرت ممکن است این مدت کمتر و یا بیشتر شود.
به طور کلی تا به امروز، هنوز شیوه و راه درمانی فراگیری که بتواند مدت زمان درمان ارتودنسی را به طور محسوسی کاهش دهد، ابداع یا معرفی نشده است. اگر چه در زمینه وسایل ارتودنسی، پیشرفت شگرفی حاصل شده، ولی این پیشرفت نتوانسته که مدت زمان درمان را (مثلا به اندازه 20 تا 30 درصد) کاهش دهد.
روش‌های گوناگونی از قبیل تزریق مواد در مجاورت ریشه ی دندان برای افزایش سرعت حرکت دندانها در حیوانات از سال‌ها پیش انجام شده است، ولی این روش هنوز در انسان قابل استفاده و بهره‌برداری نیست. البته روش‌های درمانی که قابل استفاده توسط تمامی متخصصان ارتودنسی باشد و نیاز به دانش جدید نیز نداشته باشند معرفی شده اند، ولی هنوز این روش‌ها نتوانسته اند مدت زمان درمان را به طور معنی‌داری کاهش دهند و از طرفی ثبات دندان ها پس از درمان با این روش‌ها هنوز به اثبات نرسیده است.
گاهی اوقات در بعضی از رسانه‌ها و متاسفانه رسانه‌های علمی، از روش‌هایی به عنوان مثال سیستم دامون برای ارتودنسی سریع دندان ها نام می‌برند که فقط جنبه تبلیغی دارد و کاهش زمان درمان با این روش اصلا واقعیت ندارد. این روش را تمامی متخصصان ارتودنسی می‌توانند، انجام دهند و تجربه نشان داده که این روش نیز نمی‌تواند حداقل در شرایط و دنیای امروز، مدت زمان درمان را به طور قابل توجهی کاهش دهد، بنابراین ارتقای سطح آگاهی مردم به خصوص از طریق رسانه‌هایی که مخاطبان زیادی داشته و در دسترس عمومی نیز قرار می‌گیرند، امری ضروری به نظر می‌رسد.
والدین باید کودکان خود را در سنین 7 تا 10 سالگی برای دختران و 7 تا 12 سالگی برای پسران حتما برای جلوگیری و کاهش درمانهای ارتودنسی به متخصصان ارتودنسی نشان دهند، زیرا از بسیاری مشکلات دندانی در سنین پایین‌تر می‌توان جلوگیری کرد و یا از شدت آنها کاست، بنابراین هم مدت زمان درمان کمتری و هم هزینه کمتری متحمل می‌شوند.
البته درمانهای ارتودنسی در هر سنی قابل انجام هستند.
مراقبتهای دندانپزشکی در ارتودنسی ثابت و متحرک
ـ 1-برای آنکه در ارتودنسی ثابت یا متحرک نتیجه درمانی مطلوب حاصل شود همکاری و مراجعات منظم بیمار به مطب دندانپزشکی جهت فعال کردن سیم و فنرهای ارتودنسی الزامیست.
ـ 2-در ارتودنسی متحرک ، پلاکهای ارتودنسی غیر از هنگام خوردن غذا و آشامیدن باید از دهان خارج شود و پس از صرف غذا و تمیز کردن دندانها و پلاکهای ارتودنسی مجدداً در دهان گذاشته شود .
ـ 3-تمیز کردن براکتها و سیمهای ثابت ارتودنسی بعلت غیر متحرک بودن و جلوگیری از گیر غذایی و پوسیدگی دندانها می بایست توسط مسواکهای مخصوص انجام گیرد تا از بو گرفتن و تغییر رنگ آن جلوگیری شود.
ـ 4-با مشاهده هر گونه زخم و ممانعت در غذا خوردن و صحبت کردن توسط وسایل ارتودنسی هرگز آن را دستکاری نکنید و جهت رفع مشکل به مطب مراجعه کنید.
ـ 5-پس از تحویل پلاکهای متحرک یا چسباندن سیمهای ثابت در دهان ، چند روز اول صحبت کردن ، غذا خوردن بعلت وجود جسم خارجی در دهان دچار مشکل میشود اما بمرور زمان به آن عادت خواهید کرد.
ـ6- هزینه درمان و مدت درمان در ارتودنسی ثابت بیشتر از ارتودنسی متحرک بوده و در سنین بالاتر انجام می گیرد جهت پیشگیری با مشاهدۀ هر گونه اختلال و ناهنجاری دندانی و فکی در کودکتان در سنین پایین تر اقدام کنید.
ـ 7-دندانپزشک شما مراحل کار و نوع درمان را برای شما شرح میدهد چون ممکنست برای ایجاد فضا و ردیف کردن دندانها نیاز به کشیدن دندانهای دائمی باشد.
ـ8- در ارتودنسی ثابت از جویدن آدامس و خوردن غذاهای سفت و شکننده و چسبنده با هدف
جلوگیر ی از شکسته شدن و کج شدن سیمهای ارتودنسی شدیداً اجتناب کنید.
ـ 9-هنگام فعالیتهای شدید و ورزشهای سنگین که با ضربه به سرو صورت ممکنست همراه باشد و یا هنگام شنا مراقب سیمهای ارتودنسی ثابت خود باشید و در صورت داشتن پلاکهای متحرک آن را قبلاً از دهان خارج کر ده و در محفظه ای تمیز نگهدار ی کنید. منبع:پردیس
درمانهای ارتودنسی ممکن است در مقاطع سنی مختلف انجام گیرند، ولی طول درمانهای ارتودنسی در افراد جوان‌تر به طور قطع کمتر از افراد مسن‌تر است.
درمانهای ارتودنسی را از زمان رویش اولین دندان دایمی تا زمان از دست دادن آخرین دندان دایمی، یعنی از سن 7 سالگی تا 70 تا 80 سالگی می‌توان انجام داد، ولی مدت زمان درمان اصولا بین یک تا سه سال است. علاوه بر سن، مدت زمان درمان ارتودنسی بستگی به عواملی مانند میزان مشکل، وسایل و روش های مورد استفاده در حین درمان و همکاری بیمار دارد، البته در بعضی از شرایط خاص و به ندرت ممکن است این مدت کمتر و یا بیشتر شود.
به طور کلی تا به امروز، هنوز شیوه و راه درمانی فراگیری که بتواند مدت زمان درمان ارتودنسی را به طور محسوسی کاهش دهد، ابداع یا معرفی نشده است. اگر چه در زمینه وسایل ارتودنسی، پیشرفت شگرفی حاصل شده، ولی این پیشرفت نتوانسته که مدت زمان درمان را (مثلا به اندازه 20 تا 30 درصد) کاهش دهد.
روش‌های گوناگونی از قبیل تزریق مواد در مجاورت ریشه ی دندان برای افزایش سرعت حرکت دندانها در حیوانات از سال‌ها پیش انجام شده است، ولی این روش هنوز در انسان قابل استفاده و بهره‌برداری نیست. البته روش‌های درمانی که قابل استفاده توسط تمامی متخصصان ارتودنسی باشد و نیاز به دانش جدید نیز نداشته باشند معرفی شده اند، ولی هنوز این روش‌ها نتوانسته اند مدت زمان درمان را به طور معنی‌داری کاهش دهند و از طرفی ثبات دندان ها پس از درمان با این روش‌ها هنوز به اثبات نرسیده است.
گاهی اوقات در بعضی از رسانه‌ها و متاسفانه رسانه‌های علمی، از روش‌هایی به عنوان مثال سیستم دامون برای ارتودنسی سریع دندان ها نام می‌برند که فقط جنبه تبلیغی دارد و کاهش زمان درمان با این روش اصلا واقعیت ندارد. این روش را تمامی متخصصان ارتودنسی می‌توانند، انجام دهند و تجربه نشان داده که این روش نیز نمی‌تواند حداقل در شرایط و دنیای امروز، مدت زمان درمان را به طور قابل توجهی کاهش دهد، بنابراین ارتقای سطح آگاهی مردم به خصوص از طریق رسانه‌هایی که مخاطبان زیادی داشته و در دسترس عمومی نیز قرار می‌گیرند، امری ضروری به نظر می‌رسد.
والدین باید کودکان خود را در سنین 7 تا 10 سالگی برای دختران و 7 تا 12 سالگی برای پسران حتما برای جلوگیری و کاهش درمانهای ارتودنسی به متخصصان ارتودنسی نشان دهند، زیرا از بسیاری مشکلات دندانی در سنین پایین‌تر می‌توان جلوگیری کرد و یا از شدت آنها کاست، بنابراین هم مدت زمان درمان کمتری و هم هزینه کمتری متحمل می‌شوند.
البته درمانهای ارتودنسی در هر سنی قابل انجام هستند.
مراقبتهای دندانپزشکی در ارتودنسی ثابت و متحرک
ـ 1-برای آنکه در ارتودنسی ثابت یا متحرک نتیجه درمانی مطلوب حاصل شود همکاری و مراجعات منظم بیمار به مطب دندانپزشکی جهت فعال کردن سیم و فنرهای ارتودنسی الزامیست.
ـ 2-در ارتودنسی متحرک ، پلاکهای ارتودنسی غیر از هنگام خوردن غذا و آشامیدن باید از دهان خارج شود و پس از صرف غذا و تمیز کردن دندانها و پلاکهای ارتودنسی مجدداً در دهان گذاشته شود .
ـ 3-تمیز کردن براکتها و سیمهای ثابت ارتودنسی بعلت غیر متحرک بودن و جلوگیری از گیر غذایی و پوسیدگی دندانها می بایست توسط مسواکهای مخصوص انجام گیرد تا از بو گرفتن و تغییر رنگ آن جلوگیری شود.
ـ 4-با مشاهده هر گونه زخم و ممانعت در غذا خوردن و صحبت کردن توسط وسایل ارتودنسی هرگز آن را دستکاری نکنید و جهت رفع مشکل به مطب مراجعه کنید.
ـ 5-پس از تحویل پلاکهای متحرک یا چسباندن سیمهای ثابت در دهان ، چند روز اول صحبت کردن ، غذا خوردن بعلت وجود جسم خارجی در دهان دچار مشکل میشود اما بمرور زمان به آن عادت خواهید کرد.
ـ6- هزینه درمان و مدت درمان در ارتودنسی ثابت بیشتر از ارتودنسی متحرک بوده و در سنین بالاتر انجام می گیرد جهت پیشگیری با مشاهدۀ هر گونه اختلال و ناهنجاری دندانی و فکی در کودکتان در سنین پایین تر اقدام کنید.
ـ 7-دندانپزشک شما مراحل کار و نوع درمان را برای شما شرح میدهد چون ممکنست برای ایجاد فضا و ردیف کردن دندانها نیاز به کشیدن دندانهای دائمی باشد.
ـ8- در ارتودنسی ثابت از جویدن آدامس و خوردن غذاهای سفت و شکننده و چسبنده با هدف
جلوگیر ی از شکسته شدن و کج شدن سیمهای ارتودنسی شدیداً اجتناب کنید.
ـ 9-هنگام فعالیتهای شدید و ورزشهای سنگین که با ضربه به سرو صورت ممکنست همراه باشد و یا هنگام شنا مراقب سیمهای ارتودنسی ثابت خود باشید و در صورت داشتن پلاکهای متحرک آن را قبلاً از دهان خارج کر ده و در محفظه ای تمیز نگهدار ی کنید. منبع:پردیس