پرندگان

[*FATIMA*]

با سلام خدمت همه شما دوستان [golrooz]
با توجه به مورد استقبال قرار گرفتن تاپیک ماهیها ، بر آن شدیم تا تاپیکی رو در مورد پرندگان ایجاد کنیم باشد که مثل تاپیک قبلی مورد استقبال قرار گیرد .
فقط ، به دلیل وجود ترافیک هوایی ، این پرندگان زیبا دیر به دیر به این مهمانی افزوده میشن ، ولی تمام تلاش ما این است که تاپیک جامعی را در اختیار شما قرار بدیم .[cheshmak]
همچنین لازم است از آقا مصطفی ، Victor007 و همچنین مینا جون که ما رو در این مورد راهنمایی کردند و نظراتشون رو اعلام کردند تشکرات لازمه را بنماییم .[golrooz]
یا علی گفتیم و این تاپیک آغاز شد [shaad]

[*FATIMA*]

نام علمی : Mute Swan
نام انگلیسی : Cygnus olor
نام فارسی : قوی گنگ
http://www.wildanimalsonline.com/birds/muteswan-cygnusolor.jpg
مشخصات ظاهری : این پرنده ، 153 سانتیمتر طول دارد و تمام بدنش سفید است . منقارش نارنجی است ، که انتهای آن سیاه است . منقار نر اندکی بزرگتر از ماده است . پرنده ای با شکوه که هنگام حرکت در آب ، گردنش را به شکل زیبایی خم میکند و منقارش را رو به پایین میگیرد . هنگام شنا ، اغلب شاهپرهای بال را بلند میکند . پاهایش به رنگ خاکستری است .بین انگشتان جلویی پرده دارد . پروازش محکم و مستقیم است که در این حالت گردنش کشیده ، در امتداد بدن قرار میگیرد . هنگام شنا بالهای خود را متورم نموده در پشت قرار میدهد ، بالهایش در موقع پرواز کاملاً صدادار است . پرنده نابالغ به رنگ قهوه ای چرکی است و تا سال دوم ، به تدریج ، پر و بالش سفید میشود . این پرنده از گیاهان آبزی و غلات تغذیه میکند .
آشیانه سازی : آشیانه قوهای گنگ کاسه ای شکل و کم عمق است و از مواد گیاهی ساخته شده ، وسط آن با علوفه نرم پوشیده شده است .
تخم گذاری : از اوایل اردیبهشت تا اواخر خرداد ماه تخم گذاری میکند . سالی یک بار جوجه می آورند .تعداد تخمها معمولاً 5 تا 7 عدد است و گاه به 12 عدد نیز میرسد . تخمها آبی کمرنگ به خاکستری است . اندازه هر کدام به 2/74.115 میلیمتر میرسد .در اکثر مواقع پرنده ماده روی تخمها میخوابد اما پرنده نر نیز گاهی به ماده کمک میکند . دوران تفریخ 34 تا 38 روز است و در این هنگام بسیار پرخاشگر میشوند .
پرریزان : تولک رفتن از اواسط خرداد ماه شروع میشود و تا مردادماه ادامه مییابد . شاهپرهای اولیه و ثانویه با هم ریخته میشوند و بنابراین پرنده در این مدت قدرت پرواز ندارد .
صدا : صدای این پرنده ، در فصل تولیدمثل ، خشن و نعره مانند است اما در بقیه فصول آرام است .
زیستگاه : این پرنده در نواحی باتلاقی ، کنار رودخانه ها ، کانال ها ، سواحل دریا و دریاچه ها ، به شکل گروهی به سر میبرد . زمستان ها ، در سواحل دریای خزر به وفور دیده میشود و گاهی نیز در سیستان ، خوزستان و فارس مشاهده میشود . در اغلب کشورها ، به صورت بومی ، در پارکها و مناطق آبی درون شهرها ، به سر میبرد .
وضعیت سرشماری : از آنجایی که جمعیت آن در منطقه معمولاً از 2000 قطعه تجاوز نمینماید با روش شمارش مستقیم سرشماری میگردد .

حفاظت : ضروری است با جدیت از شکار و تعقیب این پرنده جلوگیری شود .
تهیه و تنظیم : سایت علمی نخبگان جوان

[*FATIMA*]

نام علمی : Whooper Swan
نام انگلیسی : Cygnus cygnus
نام فارسی : قوی فریادکش
http://valerieham.net/graphics/whooperswan.jpg
مشخصات ظاهری : این پرنده ، 153 سانتیمتر طول دارد و به اندازه قوی گنگ ، اما شبیه قوی کوچک است ، با این تفاوت که گردن و منقارش بزرگتر و زردی روی منقارش بیشتر است . منقار این پرنده ، از قاعده تا نوک زرد و توک منقار و ابتدای آن سیاه است . گردن را راست نگه میدارد و در پایین گردن خمیدگی به خصوصی دارد . پروازش آرام و بی صداست ، اما شبیه قوی گنگ بال زدن محکمی دارد . پرنده نابالغ و جوان ، شبیه نابالغ قوی کوچک است ، با این تفاوت که ، سر و گردنش بزرگتر است . در اولین زمستان ، اعلب پرندگان جوان ، همراه پرندگان بالغ اند .قوهاي فريادكش به صورت خطوط مورب و به شكل 7 پرواز مي كنند .
تغذیه : در آب های شیرین و لب شور به تغذیه کرم ها میپردازند .
پرریزی : این پرندگان در فصل پرریزی یکباره همه پرهای خود را از دست داده و بدین ترتیب قدرت پرواز نداشته و بسیار آسیب پذیرند .
تخم گذاری : از اواسط اردیبهشت تا اواخر خرداد ماه شروع به تخمگذاری کرده و حدود 6 تخم میگذارد . جوجه ها خودکفا بوده و 4 ماه طول میکشد تا قدرت پرواز پیدا کنند و در تمام این مدت ، تحت مراقبت والیدن خود قرار دارند .
صدا : صدای این پرنده شبیه قوی کوچک است ، اما قویتر ، کشیده تر و آهنگین ، به صورت "ها-ها-ها ، ha-ha-ha" یا "کو-کو-کو ، co-co-co" و معمولاً سه سیلابی است .
زیستگاه : این پرنده در سواحل دریاها ، باتلاق ها ، دریاچه ها و رودخانه های عریض به سر برده و به صورت مهاجر زمستانی در ایران و ترکیه ، و به طور سرگردان در قبرس مشاهده میشود .
حفاظت : ضروری است با جدیت از شکار و تعقیب این پرنده ، جلوگیری شود .
تهیه و تنظیم : سایت علمی نخبگان جوان

[*FATIMA*]

نام علمی : Bewick's Swan
نام انگلیسی : Cynus columbianus
نام فارسی : قوی کوچک
http://birdquote.com/wp-content/uploads/2010/03/Bewicks_Swan.jpg
مشخصات ظاهری : نام این گونه از نام توماس بیویک ، پرنده شناس و نقاش انگلیسی گرفته شده است . این پرنده ، 122 سانتیمتر طول دارد . بین 4 تا 9/4 کیلوگرم وزن دارد و گستردگی بالها به 170 تا 195 سانتیمتر میرسد . از قوهای دیگر کوچکتر است و گردن و منقاری کوتاهتر دارد . پرنده بالغ شبیه قوی فریادکش است ، با این تفاوت که زردی منقارش در قاعده ، کمتر از قوی فریادکش است و از قوی گنگ ، به واسطه رنگ منقار و کوچکی جثه اش متمایز است . گردنش را راست نگه میدارد و صدایش بسیار آرام است . پرنده نابالغ ، شبیه قوی فریادکش است و منقارش صورتی مایل به بنفش است ، بدون قاعده سیاه رنگ . بال زدنش از قوی گنگ سریع تر است و بیشتر شبیه غازها پرواز میکند . این پرنده پرواز باشکوهی دارد و در دسته های هفت و هشت تایی حرکت میکنند .
تولید مثل : قوی کوچک تک همسر است و محل زادآوری آن از شمال قرقیزستان تا سیبری است . این پرنده معمولاً 3 تا 7 تخم میگذارد و قوی ماده به تنهایی و برای 29 تا 30 روز بر روی آنها میخوابد . بچه قوها با والدینشان تمام فصل زمستان را میمانند . رنگ جوجه ها تیره رنگ است .
صدا : صدای این پرنده شبیه قوی فریادکش است و هنگام پرواز و حرکت روی آب ، با آهنگی دلنشین ، به گوش میرسد و گاهی از فاصله دور ، شبیه پارس کردن سگ ، شنیده میشود .
تغذیه : با خوردن گیاهان در باتلاقها کمبود یونهای آهن را برطرف میکنند .
زیستگاه : این پرنده در زیستگاه های باتلاقی و دریاچه های آب شیرین به سر میبرد . به صورت مهاجر زمستانی ، در شمال ایران و ترکیه ، به طور اتفاقی و سرگردان ، در عراق و شمال غربی عربستان و عمان مشاهده میشود .
حفاظت : به علت کاهش شدید جمعیت باید در کلیه زیستگاهها از شکار آن جلوگیری شود .
تهیه و تنظیم : سایت علمی نخبگان جوان

[*FATIMA*]

نام علمی : White - fronted Goose
نام انگلیسی : Anser albifrons
نام فارسی : غاز پیشانی سفید
http://www.google.com/url?source=imgres&ct=img&q=http://www.1000birds.com/images/Greater-White-fronted-Goose.jpg&sa=X&ei=ADu3TbmkFIfr4waer5HvDw&ved=0CAQQ8wc&usg=AFQjCNEX0j6Pi12xXqboSD-4idOYvFID5g
مشخصات ظاهری : این پرنده ، 72 سانتیمتر طول دارد و از غاز خاکستری کوچکتر ، اما از غاز پیشانی سفید کوچک ، بزرگتر است . رنگ پر و بالش خاکستری ، اما از غاز خاکستری اندکی تیره تر است . روی پیشانی اش نوار سفید و مشخصی دیده میشود . زیرتنه دارای رگه های تیره و خاکستری و زیر دمش سفید است . منقارش صورتی رنگ ، که در گونه های قطبی زرد یا نارنجی است ، و پاهایش نارنجی است . جوان ها یکدست خاکستری اند و پاهایشان صورتی رنگ است و سر و گردن کمرنگ تر و بدون لکه سفید پیشانی است .
زادآوری : در طول تابستان پرريزي دارند. قبل از تو لك رفتن (پرريزي) در اواسط خرداد ماه جوجه آوري در غازهاي پيشاني سفيد كوچك آغاز مي شود، گرچه اين گونه نيز در ايران جوجه آوري نمي كند. تعداد 4 تا 5 تخم بر آشيانه اي كه در كنار آب بندها و درياچه ها از علوفه ساخته است، مي گذارد و بعد از حدود يك ماه جوجه ها از تخم بيرون آمده و به دنبال مادر راه مي افتند و بعد از گذشت 5 هفته مي توانند پرواز كنند
لانه سازی : این غازها در زمینهای جلگه ای ، رودخانه ها و دریاچه ها و بر فراز تپه های علفی کوچک لانه سازی میکنند .
صدا : صدای این پرنده آهنگین و شبیه "لیو-لیک ، liu-leek" یا "کو-ایو ، ko-eiu" و از فاصله دور گریه مانند شنیده میشود .
زیستگاه : این پرنده در مناطق تالابی ، نیزار ، دریاچه های آب شیرین ، شالیزارها و مزارع گندم و جو و علوفه به سر برده و در نواحی باتلاقی و توندرا تولیدمثل میکند . در ایران ، زمستان ها ، به تعداد اندک دیده میشود و جمعیتشان در دشت مغان و سواحل دریای خزر رو به کاهش است .
حفاظت : این پرنده ، به برنامه ریزی جدی حفاظتی نیاز دارد و باید از شکار آن به شدت جلوگیری به عمل آید .
تهیه و تنظیم : سایت علمی نخبگان جوان

[*FATIMA*]

نام علمی : Lesser White-fronted Goose
نام انگلیسی : Anser erythropus
نام فارسی : غاز پیشانی سفید کوچک
http://www.google.com/url?source=imgres&ct=img&q=http://www.birding.in/images/Birds/lesserwf_goose.jpg&sa=X&ei=Aci9Tdb2LcWxhAfMldXYBQ&ved=0CAQQ8wc&usg=AFQjCNFa3aSz_d5yeGLjIe-r3Ozl3GM5Qg
مشخصات ظاهری : این پرنده ، 59 سانتیمتر طول دارد و کوچکترین غاز از نوع خاکستری است . پرنده بالغ ، شبیه غاز پیشانی سفید است ، با این تفاوت ، که رنگ سفید پیشانی و بالای منقارش بیشتر است و تا تاج سر امتداد دارد و منقارش بسیار کوچکتر از غاز پیشانی سفید است و حلقه چشمی زردرنگی در اطراف چشم هایش مشاهده میشود . پرنده نابالغ فاقد سفیدی پیشانی است و منقارش صورتی رنگ و پاهایش زرد نارنجی است و شبیه نابالغ غاز پیشانی سفید است ، با این تفاوت که بدن و سر و گردنش نسبتاً کوچکتر و دارای حلقه چشمی زردرنگ است . این پرنده ، در میان غازها ، به سبب تغذیه سریعتر ، متمایز است .
صدا : صدای این پرنده بلند و سریعتر از غاز پیشانی سفید و دو سیلابی یا سه سیلابی است و شبیه "یلپ - کو - یو - کو - یو - یو ، yelp - koo - yu - ku - yu - yu" یا "یی - یی - یی ، yee - yee - yee" شنیده میشود .
تغذیه : از علف ها و چمن های اطراف برکه ها و داخل آن تغذیه میکند .
زمان پرریزی :در طول تابستان پرريزي دارند.
تولید مثل :قبل از تو لك رفتن (پرريزي) در اواسط خرداد ماه جوجه آوري در غازهاي پيشاني سفيد كوچك آغاز مي شود، گرچه اين گونه نيز در ايران جوجه آوري نمي كند. تعداد 4 تا 5 تخم بر آشيانه اي كه در كنار آب بندها و درياچه ها از علوفه ساخته است، مي گذارد و بعد از حدود يك ماه جوجه ها از تخم بيرون آمده و به دنبال مادر راه مي افتند و بعد از گذشت 5 هفته مي توانند پرواز كنند.
زیستگاه : محل زیست این پرنده ، مانند غاز پیشانی سفید است و زمستان ها ، به تعداد اندک در تالاب بوجاق گیلان ، در آذربایجان شرقی و دشت مغان به صورت مهاجر دیده میشود .
حفاظت : تعداد این پرنده در سطح جهانی ، کاهش چشمگیری داشته است به نحوی که در زمره پرندگان در خطر انقراض قرار گرفته است . بنابراین ، اجرای برنامه ویژه حفاظتی در زیستگاه هایی که دیده میشود ضروری است .
تهیه و تنظیم : سایت علمی نخبگان جوان

[*FATIMA*]

نام علمی : Greylag Goose
نام انگلیسی : Anser anser
نام فارسی : غاز خاکستری
http://www.google.com/url?source=imgres&ct=img&q=http://www.thewesternisles.co.uk/Assets/Images/rarebirds/bird-sightings-greylag-geese.jpg&sa=X&ei=-hW_TZWADdDcsgaWiaWGBg&ved=0CAQQ8wc&usg=AFQjCNESymeolFwkaHsttxsc8M-RvRR-lQ
مشخصات ظاهری : این پرنده ، 83 سانتیمتر طول دارد و بزرگترین غاز در منطقه است . منقارش ضخیم و سنگین و به رنگ صورتی است . سر و گردنش خاکستری و پاهایش صورتی رنگ است . هنگام پرواز ، پیش بال هایش به رنگ نقره ای است . روتنه خاکستری و زیرتنه اش خاکستری با رگه های کوچک سیاه رنگی در آن دیده میشود . جوان ها شبیه پرنده بالغ ، اما فاقد خط حاشیه و لکه روی شکم اند . بجز فصل تولیدمثل ، پرندگانی اجتماعی اند و در طول روز در جنب و جوش اند .از مشخصات بارز غازهای خاكستری، بال زدن های آرام در پرواز و رنگ خاكستری یكدست بدنشان است. پرنده ماده شبیه غاز نر بوده و تنها كمی از آن كوچكتر است. پروازهای دسته جمعی غازهای خاكستری شكل منظم ۷ دارد.
تغذیه : برای تغذیه ، اوایل صبح و نیز بعدازظهر ، به پرواز درآمده و در شالیزارها و مزارع گندم و جو میچرند .
تولید مثل : آنها در شرایط مساعد از اواخر فروردین تا اواخر اردیبهشت و تنها سالی یك بار در ایران جوجه آوری می كنند. بهترین منطقه جوجه آوری غاز خاكستری دریاچه ارومیه است كه ۴ تا ۸ تخم در هر دوره گذاشته و پس از ۲۸ روز جوجه های خودكفا با بدنی لیمویی رنگ به دنیا می آیند و پس از ۸ هفته قدرت پرواز پیدا می كنند.تخمها به رنگ سفید و شبیه تخم مرغ است.
آشیانه سازی : این پرنده در مجاورت آب در پناه بوته‌ها و نیزارها آشیانه‌ای از جنس مواد گیاهی می‌سازند
صدا : صدای این پرنده بلند و فریاد مانند و دو یا سه سیلابی شبیه "یلپ - کو - یو ، کو - یو - یو ، yelp - ku - yu - ku - yu - yu" یا شیپور مانند ، شبیه "یی - یی - یی ، yee - yee - yee" شنیده میشود .
زیستگاه : این پرنده ، در مناطق تالابی ، باتلاق ها ، دشت های سیلابی ، سواحل دریاچه ها و رودخانه ها به سر برده و در کنار اراضی باتلاقی و روی زمین آشیانه میسازد . در ایران ، به صورت مهاجر و در اغلب مناطق مناسب زیستگاهی دیده میشود .
حفاظت : توجه جدی برای حفاظت از زیستگاهها و جلوگیری از شکار بی رویه این پرنده ، ضروری است .
تهیه و تنظیم : سایت علمی نخبگان جوان

[*FATIMA*]

نام علمی : Red - breasted Goose
نام انگلیسی : Branta ruficollis
نام فارسی : عروس غاز
http://www.google.com/url?source=imgres&ct=img&q=http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/7/70/Red-breasted_goose_arp.jpg/220px-Red-breasted_goose_arp.jpg&sa=X&ei=7nLATZjUJs3JsgbMr6XDBQ&ved=0CAQQ8wc&usg=AFQjCNEcpLifSO4702IaasXfpq2qKum7EA
مشخصات ظاهری : این پرنده ، 55 سانتیمتر طول دارد و از غازهای تیره رنگ و کوچک است و به واسطه رنگ تیره اش از غازهای دیگر متمایز است . منقارش سیاه و بسیار کوچک است . مرزبندی رنگ ها سفید است . سر این پرنده ، در حاشیه چانه و گلو قرمز بلوطی است و سر و پشت گردن سیاه است . روتنه و شکم سیاه و در پهلوها حاشیه سفیدی دیده میشود که تا زیر شکم و دم را میپوشاند و لکه سفیدی در جلو چشمانش مشاهده میشود . سریع و چابک است و اغلب همراه با غازهای خاکستری به سر میبرد .
آشیانه سازی : عروس‌غاز در نواحی سردسیر شمالی اروپا (http://njavan.com/wiki/%D8%A7%D8%B1%D9%88%D9%BE%D8%A7) زاد و ولد کرده و آشیانه‌اش را غالباً در نزدیکی لانهٔ پرندگان شکاری بزرگی همچون بحری (http://njavan.com/wiki/%D8%A8%D8%AD%D8%B1%DB%8C) می‌سازد تا بدین ترتیب خود را از گزند صیادانی همچون روباه قطبی (http://njavan.com/wiki/%D8%B1%D9%88%D8%A8%D8%A7%D9%87_%D9%82%D8%B7%D8%A8% DB%8C) در امان دارد.
تغذیه : از مواد گیاهی بخصوص چمن وعلف های کناره های رود و برکه ها و همینطور گیاهان آبی داخل آب
صدا : صدای این پرنده ، هنگام پرواز ، خشن و مقطعی ، شبیه "کی - کوی ، kee - kui" شنیده میشود .
زیستگاه : این پرنده ، زمستان ها ، در تالاب های عراق و ترکیه به سر برده و به صورت اتفاقی به ایران مهاجرت میکند . در ایران ، به تعداد اندک در دشت مغان ، میانکاله و خوزستان دیده شده است .
حفاظت : این پرنده نادر و کمیاب است . بنابراین ، نیاز به برنامه ویژه حفاظتی در مناطقی که دیده میشود ، دارد .
سرشماری :سرشماری‌های انجام‌گرفته در مورد این پرنده بیانگر کاهش جمعیت آن است و بنا بر آخرین سرشماری ۳۷ هزار قطعه عروس‌غاز در دنیا وجود دارد.
تهیه و تنظیم : سایت علمی نخبگان جوان

[*FATIMA*]

نام علمی : Bean Goose
نام انگلیسی : Anser fabalis
نام فارسی : غاز پازرد
http://www.google.com/url?source=imgres&ct=img&q=http://www.birding.in/images/Birds/bean_goose.jpg&sa=X&ei=NXzATa3bMcf0sgbLuanDBQ&ved=0CAQQ8wc&usg=AFQjCNG-C9OC5eGarfovRANBriB8g-JmSw
مشخصات ظاهری : این پرنده ، 75 سانتیمتر طول دارد و کوچکتر و لاغرتر از غاز خاکستری و اندکی بزرگتر از غاز پیشانی سفید است . سر و گردن قهوه ای تیره و عمدتاً پیشانی سیاه اند . بدن قهوه ای کمرنگ و منقار سیاه و نارنجی و گاهی اوقات کاملاً نارنجی است . به طور تصادفی ، قاعده منقار سیاه است . پاها نارنجی روشن ، مایل به صورتی ، و حاشیه بالها سفید تا تیره است . روتنه قهوه ای و حاشیه پرها سفید است که حالت راه راه عرضی پیدا میکند . زیرتنه قهوه ای نخودی رنگ ، با حالت دودی است . هنگام پرواز ، روی بال و پرها پوشش قهوه ای کمرنگی دیده میشود که اندکی در انتهای پرها به رنگ خاکستری است . نر و ماده غاز پا زرد شبيه يكديگرند. البته طبق معمول نر آن كمي بزرگ تر از ماده است.
پرریزی :در اوايل تابستان پرريزي صورت مي گيرد تا پرهاي جديد و رنگين جايگزين پرهاي شكسته و خراب شود.
آشیانه سازی : در درياچه ها، جزاير باز و در كنار رودخانه ها يا در جنگل هاي تنك كنار آب، آشيانه غاز پازرد را كه با مواد گياهي به شكل كاسه اي دهن گشاد ساخته است .
تولیدمثل :در اوايل بهار مي توان مشاهده كرد كه تعداد 4 تا 6 تخم مي گذارد. البته متاسفانه اين گونه مهاجر بوده و در ايران تخمگذاري و جوجه آوري نمي كند. بعد از حدود يك ماه كه غاز پا زرد ماده روي تخم ها مي خوابد، جوجه هايي خودكفا از تخم بيرون مي آيند و بعد از دو ماه قدرت پرواز پيدا مي كنند.
تغذیه : چون از باقلا تغذیه میکند به آن غاز باقلا هم میگویند .
صدا : صدای این پرنده ، شبیه غاز خاکستری است و هنگام پرواز ، دو سیلابی و به صورت "یونگ - آنک ، yung - ank" یا "اُو - اُو ، ooo - ooo" شنیده میشود .
زیستگاه : این پرنده ، زمستان ها ، در علفزارهای نزدیک آب شیرین و گاهی همراه با غاز خاکستری و دور از دریا به سر میبرد . در ایران ، به تعداد اندک ، در سواحل دریای خزر دیده میشود .
حفاظت : با توجه به تعداد اندک این پرنده و کمیاب بودن آن ، نیاز به جلوگیری و کنترل کامل از شکار شدن و حفاظت ویژه دارد .
تهیه و تنظیم : سایت علمی نخبگان جوان

[*FATIMA*]

نام علمی : Ruddy Shelduck
نام انگلیسی : Tadorna ferruginea
نام فارسی : آنقوت
http://www.google.com/url?source=imgres&ct=img&q=http://www.ejphoto.com/images_AZ/AZ_RuddyShelduck03.jpg&sa=X&ei=opnRTbyTPMro0QGFndz8DQ&ved=0CAQQ8wc&usg=AFQjCNHnfHLJwXXyvw36UbsV3d-47kNbgg
مشخصات ظاهری : این پرنده ، 64 سانتیمتر طول دارد . هم اندازه تنجه و اردکی شبیه به غاز است . منقارش کوچک و بدن ، روتنه و زیرتنه اش نارنجی بلوطی است . سر نخودی رنگ و پرهای پروازش سیاه رنگ است . آینه بالی سبزرنگ و پیش بال و زیر آن کاملاً سفید است . پرنده نر ، طوق سیاهی دور گردن دارد ، که ماده ها و پرنده نابالغ فاقد این طوق و شبیه هم اند . سر در پرنده ماده بی رنگتر است .جوجه‌ها بعد از تولد و در دوره‌اي كه هنوز پوشيده از كرك هستند داراي رو تنه قهوه‌اي تيره و زير تنه سفيد رنگ مي‌باشد. صورت اغلب سفيد و پاها و منقار خاكستري رنگ است. پرندگان نابالغ شبيه بالغين هستند ولي رنگ پر و بال آنها كم رنگ‌تر بوده و علائم خاكستري رنگ، روي بال‌ها دارند.
جفت گیری :در طول فصل جفت‌گيري (تابستان)، سر و گردن پرنده نر بالغ كرم رنگ با طوقي باريك و سياه در پايين گردن است ولي پرنده ماده و نابالغ فاقد اين طوق مي‌باشد.
تغذيه : آنقوت‌ها همه چيز‌خوار بوده از علف‌ها، دانه‌ها، حشرات، نرم‌تنان و ماهيان تغذيه مي‌كنند.
لانه سازی :آنها عموماً در حفره‌هاي روي زمين و داخل شن‌ها و بعضاً در شكاف صخره‌ها و در سوراخ‌هاي داخل تنه درختان لانه مي‌سازند. لانه معمولاض به وسيله جنس ماده و از مواد گياهي در دسترس ساخته شده و با كرك آستر مي‌شود.
تولیدمثل :در زمان توليد‌مثل، بيشتر طالب قلمرو هستند به طوري كه پرنده نر فعالانه از محدوده خودش دفاع مي‌كند و ديگر پرندگان آبزي را از آن دور مي‌كنند.پرنده ماده در داخل سوراخ، بين 6 تا 12 تخم سفيد صاف مي‌گذارد و روي آنها مي‌خوابد، جوجه‌ها بعد از 28 الي 30 روز از تخم در مي‌آيند. هر دوي والدين از جوجه‌ها مراقبت مي‌كنند. حدود 8 هفته طول مي‌كشد تا جوجه‌ها پر در بياورند.

صدا : صدای این پرنده ، هنگامی که به طور گروهی روی آب حرکت میکنند یا هنگام پرواز ، از بینی و شیپورمانند ، شبیه "اَنگ - اَنگ ، ang - ang" شنیده میشود .
زیستگاه : این پرنده ، زمستان ها در سواحل ماسه ای دریاچه ها ، کنار رودخانه ها ، کشتزارها و حتی در استپ های خشک به سر برده و کمتر از تنجه به آب وابستگی نشان میدهد و در سوراخ های داخل شن ها ، صخره ها و سوراخ دیواره درختان تولیدمثل میکند و در اغلب مناطق شمال ، غرب و جنوب ایران دیده میشود .
سرشماری : بر اساس تخمين‌هاي به عمل آمده، بين 1 تا 10 ميليون كيلومتر مربع را شامل مي‌شود. جمعيت جهاني آنقوت را 170 تا 220 هزار قطعه تخمين مي‌زنند.

حفاظت : حفاظت از مناطق تولیدمثل این پرنده و جلوگیری از شکار آن ضروری است .
تهیه و تنظیم : سایت علمی نخبگان جوان

[*FATIMA*]

نام علمی : Shelduck
نام انگلیسی : Tadorna tadorna
نام فارسی : تنجه
http://www.google.com/url?source=imgres&ct=img&q=http://www.digiscoped.com/canon/shelduck400.jpg&sa=X&ei=-9_STYydJ8nr0gGX5qHTCw&ved=0CAQQ8wc4Aw&usg=AFQjCNEvsEIwXMFDxHxvmBQ_tPjMs4_6mQ
مشخصات ظاهری : این پرنده ، 63 سانتیمتر طول دارد . پرنده ای بزرگ و تقریباً سفیدرنگ است و در واقع اردکی شبیه به غاز است . سرش سیاه رنگ با درخشش سبز براق است . نوار بلوطی رنگی روی سینه و نوار طولی سیاه رنگی در سطح شکمی اش مشاهده میشود . شاهپرهای اولیه و سرشانه ها سیاه رنگ و آینه بالی سبزرنگ است . پاها و منقار صورتی رنگ است و در پرنده نر ، قاعده منقار برآمدگی صورتی مایل به قرمز دارد که قسمتی از منثار را فرا میگیرد . زیرتنه ، به جز نوار سینه ای بلوطی و خط تیره شکمی ، سفید است . جوان ها فاقد نوار سینه ای بلوطی و برآمدگی قاعده منقارند و رنگ پر و بالشان عموماً خاکستری قهوه ای و شکمشان سفیدرنگ است . در پرنده نابالغ ، منقار و پاها خاکستری یا صورتی مایل به قرمز کمرنگ است . پروازش شبیه غازها و بال زدنش آرام است .
پرریزی : در فصل پرریزی ، پرهای این پرنده به یکباره میریزد و پرنده در این حالت قدرت پرواز ندارد .
تولیدمثل : در فصل بهار و اردیبهشت ماه و سالی یک بار تنجه ها جوجه آوری میکنند و ما میتوانیم آشیانه های این پرنده را که از 8 تا 12 تخم در آن دارد در تالاب های ایران زیر شکاف های طبیعی و تخته سنگ ها مشاهده کرد . بعد از گذشت حدود یک ماه ، جوجه های خودکفایی که به دنبال مادرشان در آب شنا میکنند سر از تخم بیرون می آورند .
صدا : صدای این پرنده در فصل تولیدمثل شنیده میشود که در پرنده نر ، بوق مانند ، شبیه "سیس - سیس - سیس ، ciss - ciss - ciss" و پاسخ ماده ، که شبیه "که هه - هه - هه ، chehe - he - he" و از بینی شبیه "اَه - هانگ" شنیده میشود .
زیستگاه : این پرنده در سواحل دریاچه ها و مناطق تالابی به سر برده و آشیانه اش را در سوراخ های درون سنگ ها میسازد .
حفاظت : ضروری است شکار این پرنده کنترل شود .
تهیه و تنظیم : سایت علمی نخبگان جوان

[*FATIMA*]

نام علمی : Wigeon
نام انگلیسی : Anas penelope
نام فارسی : گیلار
http://www.google.com/url?source=imgres&ct=img&q=http://www.jeaniron.ca/Trips/Newfoundland/WigeonM.jpg&sa=X&ei=h3fdTeXCGYrWgQfyz-wV&ved=0CAQQ8wc&usg=AFQjCNHUzwQKsNv-j-8uEmuur2454GoWHA
مشخصات ظاهری : این پرنده ، 46 سانتیمتر طول دارد . سر گرد و منقار کوچکش خاکستری رنگ است و به نظر کرکی میرسد . در پرنده نر ، سر و گردن بلوطی رنگ و پیشانی و تارکش زرد مایل به نخودی است . زیر تنه سفید و روتنه اش خاکستری رنگ است . دم اندکی باریک و انتهی بدنش سیاه است . شانه های سفید و شاهپرهای اولیه و ثانویه اش خاکستری مایل به قهوه ای است . آینه بالی ، در پرنده نر ، به رنگ سبز و اندکی ناپیدا است . در پرنده ماده و نابالغ پیش بال به رنگ خاکستری مایل به قهوه ای و آینه بالی به رنگ سیاه است .
تغذیه : از گیاهان شناور در روی آب تغذیه مینماید .
پر ریزان :نرو ماده شبیه یکدیگرند،ولی سفیدی شانه های نر وسیله ،خوبی برای شناسایی است ،هر چند نباید این نشانه سبب اشتباه با پرنده ،نر نابالغ شود. پروبال زمستانی بعد از تولک رفتن در شهریرورماه می شود.
تولید مثل :در نیمکره جنوبی اواخر اردیبهشت و در نیمکره ،شمالی اوایل تیر جوجه آوری شروع می شود.تعداد تخمها معمولاً 7 تا 8 به رنگ کرم به اندازه 3/ 38. 9/53 میلیمتر است.فقط ماده مدت 22 تا 25 روز روی تخمها می خوابد.جوجه هاخودکفا بوده ،شبیه جوجه های سرسبز و کمی قهوه ای ترند .خط چشمی مشخصی دارند . صورت آنها نیز قرمز از جوجه سرسبز است . قسمتهای تحتانی بدن صورتی آمیخته با قهوه ای رنگ و قسمتهای فوقانی بدن قهوه ای است. جوجه ها پس از 6 هفته قادر به پرواز می شوند،در این مدت مادر از آنها نگهداری و مراقبت می کند.
آشیانه :آشیانه کاسه ای شکل است و از مواد گیاهی ساخته می شود. پوشش داخلی آشیانه را علف با پر نرم تشکیل می دهد. رنگ پوشش داخلی آشیانه قهوه ای و قسمت مرکزی آن کمرنگ است.

صدا : پرنده نر ، صدای سوت مانندی شبیه "وی - یوو ، whee - ooo" دارد .
زیستگاه : این پرنده در مناطق تالابی ، مصب ها ، دریاچه ها و سواحل کم عمق به سر برده و غالباً در مزارع به صورت گله میچرد . در ایران ، زمستان ها فراوان اند و تا مناطق جنوب شرقی نیز دیده میشوند .
حفاظت : در حال حاضر جمعیت این پرنده نگران کننده نیست اما باید کنترل های ضروری در شکار آن اعمال شود .
تهیه و تنظیم : سایت علمی نخبگان جوان

[*FATIMA*]

نام علمی : Gadwall
نام انگلیسی : Anas strepera
نام فارسی : اردک ارده ای
http://www.google.com/url?source=imgres&ct=img&q=http://home.earthlink.net/~s.berliner/sitebuildercontent/sitebuilderpictures/gadwall-pr2-5-07f7172web.jpg&sa=X&ei=YVvhTYzqNovRsgb-lviJBg&ved=0CAQQ8wc&usg=AFQjCNEw0nAf01sk9y2uEGvOaXz4aX62Vw
مشخصات ظاهری : این پرنده ، 51 سانتیمتر طول دارد و اندازه اش متوسط است ، اما بزرگترین اردک روی آب چر است . بال ها نوک تیز و شبیه گیلار و پروازش با بال زدن سریع همراه است و معمولاً با اردک های سرسبز به سر میبرد . آینه بالی در هر دو جنس سفیدرنگ و در هنگام پرواز ، به وضوح نمایان است . پرنده نر عمدتاً خاکستری تیره و اطراف دمش سیاه و شکمش سفیدرنگ است . هنگام پرواز ، پوشپرهای بلوطی رنگ بال و شاهپرهای اولیه و ثانویه اش خاکستری مایل به قهوه ای دیده میشود . در پرنده ماده ، زیرتنه سفید و روتنه خاکستری مایل به قهوه ای است . منقار به رنگ خاکستری است ، که در پرنده ماده ، حاشیه منقار زرد نارنجی و پاها به رنگ زرد نارنجی است . هنگامی که روی آب قرار دارد ، انتهای سیاه رنگ بدن در مقابل پر و بال خاکستری بهترین نشانه تشخیص این پرنده است . در پرنده جوان ، رنگ منقار ، زرد است . 1300-600 گرم وزن دارد .
تولید مثل: این پرنده در ماههای مرداد تا مهر 12- 8 تخم می گذارد، و بین 27-25 روز روی تخم می خوابد، دوران بلوغ جوجه اش 7 هفته به طول می انجامد
غذا: گیاهان آبزی و دانه های گیاهان، جانوران کوچک ، دانه ی غلات
صدا : صدای پرنده نر به صورت کشیده و تودماغی شبیه "رِ رِ پ ، rerep" و در هنگام نمایش های جنسی به صورت "پی ای ، pyee" به گوش میرسد . صدای پرنده ماده ، شبیه صدای ماده سرسبز است ، با این تفاوت که اندکی بلندتر است .
زیستگاه : این پرنده ، عمدتاً در مناطق تالابی ، باتلاق ها و آب های شور و به میزان کمتر در سواحل دریا به سر میبرد . در ایران ، زمستان ها فراوان است .
حفاظت : ضروری است میزان شکار این پرنده کنترل شود .
تهیه و تنظیم : سایت علمی نخبگان جوان

[*FATIMA*]

نام علمی : Teal
نام انگلیسی : Anas crecca
نام فارسی : خوتکا
http://animaldiversity.ummz.umich.edu/site/resources/m_danzenbaker/TEAGRW-1.jpg/badge.jpg (http://animaldiversity.ummz.umich.edu/site/resources/m_danzenbaker/TEAGRW-1.jpg/view.html)
مشخصات ظاهری : این پرنده ، 36 سانتیمتر طول دارد و از سایر اردک ها کوچکتر است . بسیار اجتماعی است و به سرعت و تیز به پرواز درمی آید . در پرنده نر ، سر تیره و بدنش خاکستری به نظر می آید . ولی سر به رنگ بلوطی است و دو نوار پهن چشمی به رنگ سبز دارد . در دو طرف زیر دمگاه ، دو لکه زرد نخودی و در دو طرف حاشیه بدن و شانه ، دو نوار افقی سفیدرنگ دیده میشود . ماده ها ، لکه لکه ای و قهوه ای مایل به نخودی اند . هر دو جنس ، آینه بالی تیره و سبز براق دارند . زیرتنه سفید و شاهپرهای بال سیاه مایل به قهوه ای است . روتنه و شانه ها خاکستری و گردنش لکه لکه خاکستری است که نقطه نقطه های قهوه ای در آن مشاهده میشود . مانند خوتکای ابروسفید است ، با این تفاوت که فاقد طرح مشخص صورت است . در ارتفاع پایین و به صورت گله های انبوه و نامنظم پرواز میکند . 350-250 گرم وزن دارد .
خوتکا ها جثه کوچکی دارند . به همین دلیل سرعت بال زدنشان از مرغابی های دیگر بسیار بیشتر است . آن ها میتوانند در یک چشم به هم زدن ، به صورت کاملا عمودی ، از سطح آب بلند شوند و به پرواز در بیایند. طول دو بال آن کمی بیشتر از 50 سانتیمتر است .
غذا: لارو حشرات ، حلزون ها ، حشرات آبزی ، دانه
تولید مثل: این پرنده در ماه های خرداد و تیر 11-8 عدد تخم می گذارد ، و بین 23 روز بر روی تخمها می خوابد ، دوران بلوغ جوجه اش 6-5 هفته به طول می انجامد. این تخم ها کوچک و نخودی رنگ اند . آن ها چند روز بعد تولد شنا یاد میگیرند و یک و نیم ماه طول میکشد تا بتوانند پرواز کنند .
صدا : صدای پرنده نر ، شیپورمانند و شبیه "کریک - کریک ، kriik - kriik" و صدای پرنده ماده ، شبیه صدای ماده سرسبز "غار غار" است .
زیستگاه : این پرنده در مناطق تالابی ، برکه ها ، باتلاق ها ، مصب ها ، دریاچه ها و سواحل دریا به سر میبرد . در ایران ، زمستان ها ، به صورت مهاجر و به وفور دیده میشود و به ندرت در تالاب های جنوبی دریاچه ارومیه تولیدمثل میکند .
حفاظت : علاوه بر حفاظت از زیستگاه های تالابی این پرنده در سرتاسر ایران ، کنترل میزان شکار این پرنده و همچنین حفاظت از مناطق تولیدمثل در جنوب دریاچه ارومیه به توجه خاصی نیاز دارد .
تهیه و تنظیم : سایت علمی نخبگان جوان

[*FATIMA*]

نام علمی : Mallard
نام انگلیسی : Anas platyrhynchos
نام فارسی : اردک سر سبز
http://www.google.com/url?source=imgres&ct=img&q=http://www.hrhunting.com/images/Species/Mallard.jpg&sa=X&ei=sVHpTYTzPJHJsga_nd3nCg&ved=0CAQQ8wc&usg=AFQjCNHyTTQ-jdwmBNHHz7FKkQKzc5-SHg
مشخصات ظاهری : این پرنده ، 57 سانتیمتر طول دارد و از اردک های نسبتاً بزرگ روی آب چر است . پرنده نر ، به واسطه سر سبز براق و منقار زرد روشن مایل به قهوه ای ، به آسانی از پرنده ماده و سایر اردک ها ، تمیز داده میشود . بدن ، خاکستری رنگ و سینه قهوه ای بلوطی است . پرنده ماده ، به طور کامل ، قهوه ای مایل به خاکستری لکه لکه ای است ، اما زیرتنه نر سفید است و طوق سفیدرنگی در گردنش دیده میشود . آینه بالی ، در هر دو جنس ، بنفش با حاشیه سفید است . در فصل تولیدمثل ، پرنده نر به ماده شباهت می یابد ، با این تفاوت ، که منقارش سبز مایل به زرد است . این پرنده ، ناگهانی و به طور عمودی از سطح آب به پرواز درمی آید .
پرریزی :در زمان پرريزی شباهت نر و ماده به يكديگر زياد می شود. پرريزی در مهرماه تمام شده و پروبال جوجه آوری ظاهر مي شود.
تولیدمثل :تعداد تخم ها 10 تا 12 عدد است . جوجه های اردك كله سبز يا همان سر سبز خودكفا بوده و به محض خروج از تخم امكان فعاليت دارند. بدنشان قهوه ای پررنگ است. جوجه ها بعد از۷ تا 8 هفته قادر به پروازند اما طی اين مدت مادر از آنها نگه داری می كند.جمعيت های مختلف در مكان های متفاوت در زمان های مختلف جوجه آوری می كنند، ولی كلاً زمان جوجه آوری ممكن است از فروردين تا اواخر پاييز طول بكشد. اين پرنده معمولاً يك بار در سال جوجه آوری می كند.
آشیانه سازی :در شرايط زيستگاهی مختلف در كنار آب های شيرين آشيانه سازی می كند. آشيانه معمولاً در روی زمين در ميان علف های بلند يا بين بوته ها مخفی است . لانه كاسه ای شكل است و از مواد گياهی و علفی با پوشش داخلی همراه با مقداری پر نرم تشكيل می شود.
تغذیه : از علف ها ، جلبکها یا نرم تنان آبهای کم عمق تغذیه میکنند .
صدا : این پرنده ، عمدتاً ساکت است ، اما پرنده نر ، صدای آرامی دارد که از بینی و به صورت "غاب ،qhab" شنیده میشود و هنگام نمایش های جنسی صدای ضعیف و کشیده و سوت مانندی ، شبیه "پیو ، piu" به گوش میرسد . صدای پرنده ماده شبیه "غار غار" شنیده میشود .
زیستگاه : این پرنده ، عمدتاً در مناطق تالابی ، نیزارها ، سواحل دریا و مصب ها به سر برده و روی زمین ، لابه لای علف ها یا در میان درختان آشیانه میسازد . در ایران ، زمستان ها ، به وفور دیده میشود ، اما به تعداد اندک ، تولیدمثل میکند .
حفاظت : به سبب علاقه بیش از حد شکارچیان به شکار سرسبز ، به واسطه گوشت مطبوعش ، باید با جدیت از شکار بی رویه این پرنده جلوگیری به عمل آید .
تهیه و تنظیم : سایت علمی نخبگان جوان

[*FATIMA*]

نام علمی : Pintail
نام انگلیسی : Anas acuta
نام فارسی : فیلوش
http://www.google.com/url?source=imgres&ct=img&q=http://animalsflowerphotos.com/data/media/48/Pintail_2.jpg&sa=X&ei=tJDuTebKJMvpgQfLtoGVDw&ved=0CAQQ8wc&usg=AFQjCNHqYFBX8A5PXivdTsgeuPDn2xD-mQ
مشخصات ظاهری : این پرنده ، 56 سانتیمتر (بدون محاسبه پرهای مرکزی دم) طول دارد . در پرنده نر ، پرهای مرکزی دم ، بلند و باریک و در حدود 10 سانتیمتر است . گردن کشیده ، منقار بلند ، بدن لاغر و دم بلند این پرنده در پرواز به خوبی نمایان است . در پرنده نر ، سر و گردن قهوه ای شکلاتی ، سینه و شکم سفید ، پهلوها خاکستری ، منقار آبی تیره و روتنه خاکستری رنگ است ، که شاهپرهای بالش خاکستری مایل به قهوه ای است . پرنده ماده ، شبیه ماده سایر اردک هاست ، با این تفاوت که منقارش تیره ، پر و بالش خاکستری تر و بدنش کشیده تر است . هر دو جنس ، در پرواز ، در مقایسه با سایر اردک ها ، گردن و دم بلندتر و بال های نوک تیزتری دارند . در پرنده نر ، آینه بالی سبز است که حاشیه سفیدی دارد ، اما دیده نمیشود . پرنده ای تیز پرواز است .
لانه سازی : لانه اين پرنده به صورت حفره كم عمقي است كه روي زمين كنده مي شود و روي آن با گياهان پوشانيده مي شود. اين پرنده لانه خود را در نواحي خشك و دور از آب درست مي كند.
تغذیه : اين پرنده از حشرات آبي، حلزون ها و سخت پوستان تغذيه مي كند.
تولید مثل : در دوره جفت يابي، اغلب تعدادي پرنده نر ديده مي شود كه در تعقيب يك پرنده ماده در پرواز هستند. 7 تا 9 عدد تخم میگذارد .
صدا : پرنده نر ، صدای سوت مانند و آرامی دارد ، اما پرنده ماده ، با حالت شیهه مانندی "غار غار" میکند .
زیستگاه : این پرنده ، در آب های شیرین و لب شور ، باتلاق ها ، برکه ها ، سواحل دریاها و مصب های باتلاقی به سر میبرد . در ایران ، زمستان ها ، به صورت مهاجر و اغلب در نواحی باتلاقی دیده میشود .
حفاظت : میزان شکار این پرنده ، باید مورد توجه جدی قرار گیرد .
تهیه و تنظیم : سایت علمی نخبگان جوان

[*FATIMA*]

نام علمی : Garganey
نام انگلیسی : Anas querquedula
نام فارسی : خوتکای ابروسفید
http://www.google.com/url?source=imgres&ct=img&q=http://www.naturephoto-cz.com/photos/birds/garganey-27821.jpg&sa=X&ei=8qPuTammH8PW0QG1qf3gAw&ved=0CAQQ8wc4Ag&usg=AFQjCNHJj4Ltc-lzOm9IDea0y5Nt3Sbnbg
مشخصات ظاهری : این پرنده ، 38 سانتیمتر طول دارد و اردکی روی آب چر و کوچک است . رنگ پرنده نر ، با سایر خوتکاها تفاوت دارد ، در بالای چشم و ابرو ، نوار سفیدرنگی دارد که به وضوح دیده میشود و تا پس سر امتداد دارد و نیز منقار تیره و پیش بال خاکستری مایل به آبی دارد ، که در پرواز به خوبی نمایان است . همچنین آینه بالی سبز ، اما نامشخص ، شکم و پهلوها خاکستری و سر ، گلو و سینه بلوطی مایل به قهوه ای نقطه نقطه ای است . پرنده ماده ، شبیه خوتکای ماده است ، با این تفاوت ، که منقاری کوچکتر و خاکستری رنگ و نوارهای تیره و روشنی روی سر و گردنی روشن تر از آن دارد . هنگام پرواز ، پیش بال ، روشن تر از پروبال است و در طول شاهپرهای ثانویه اش گسترده شده و نوار سفیدرنگی ، در حاشیه آنها به چشم میخورد . در فصل تولیدمثل ، چارچوب پر و بال پرنده نر ، شبیه ماده است . جوان ها ، شبیه پرنده ماده اند ، اما در پرنده نر ، پیش بال روشن تر است .
جوجه آوری :در ايران جوجه آوري آن در نواحي شمال غربي و اطراف درياچه اروميه صورت مي گيرد.این پرنده در دوران جوجه آوري خود را به علفزارهاي آبي و نيزارهاي تالابي و جاهاي مشابه كه مي توانند خود را در آن پنهان كنند نزديك كرده و در چنين جاهايي لانه مي سازند . زاد و ولد این پرنده در میان علفزارهای نزدیک مرداب های کم عمق و دریاچه ها انجام میشود .
تغذیه :این پرنده از گیاهان و حشرات تغذیه میکند . همچنین از مواد روی آب نیز تغذیه میکند
صدا : پرنده نر ، صدایی خشک و خش خش مانند ، شبیه "کنررک ، knerreck" و پرنده ماده ، صدای کوتاه و غار غار تیزی دارد .
زیستگاه : زیستگاه این پرنده همانند خوتکاست و در ایران ، جزو اولین گروه هایی از پرندگان مهاجرند که در پاییز وارد میشوند و اواخر اسفندماه باز میگردند .
حفاظت : میزان شکار این پرنده ، باید مورد توجه جدی قرار گرفته و از شکار بی رویه اش جلوگیری شود .
تهیه و تنظیم : سایت علمی نخبگان جوان

[*FATIMA*]

نام علمی : Osprey
نام انگلیسی : Pandion haliaetus
نام فارسی : عقاب ماهیگیر
http://www.geometer.org/TT2004/Photos/images/Osprey.jpg
مشخصات ظاهری : این پرنده ، 51 تا 58 سانتیمتر طول دارد و به واسطه بال های بلند ، کشیده و زاویه دارش هنگام سر خوردن در هوا و نیز قاعده باریک دمش به آسانی شناخته میشود . زیرتنه سفید ، شانه ها و انتهای شاهپرهای اولیه اش سیاه است و در انتهای دمش نوار تیره رنگی مشاهده میشود . زیر بال هایش دالبری پررنگ و رگه های قهوه ای مایل به سیاه دیده میشود . سرش سفید مایل به خاکستری و تاج مانند است که در نوار پهن چشمی سیاه ماسک مانند به چشم میخورد که تا گردن و پشت بدن امتداد دارد . روتنه و بال ها قهوه ای مایل به سیاه و سینه اش به صورت لکه ای نقطه نقطه ای قهوه ای و سیاه دیده میشود . نر و ماده همشکل اند . این پرنده هنگام شکار از مهارت خود در ، درجابال زنی و سر خوردن روی جبهه هوا بهره میبرد و با شیرجه به درون آب ، ماهی را شکار کرده و در حالی که آن را با یک پا گرفته ، از آب خارج میشود . غالباً برای استراحت ، روی درخت های خشک ، پایه های برق و صخره های نزدیک آب مینشیند .
تغذیه :عقاب ماهی‌گیر معمولاً ماهی‌هایی که حدود ۱۵۰ تا ۳۰۰ گرم وزن و ۲۵ تا ۳۵ سانتی‌متر طول داشته باشند را صید می‌کند، البته اندازهٔ ماهی‌ها می‌تواند از ۵۰ گرم تا ۲ کیلوگرم متغیر باشد. گه‌گاه و به طور استثنائی ممکن است جوندگان (http://www.njavan.com/wiki/%D8%AC%D9%88%D9%86%D8%AF%DA%AF%D8%A7%D9%86)، خرگوش (http://www.njavan.com/wiki/%D8%AE%D8%B1%DA%AF%D9%88%D8%B4)، دوزیستان (http://www.njavan.com/wiki/%D8%AF%D9%88%D8%B2%DB%8C%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D9%86)� � پرندگان (http://www.njavan.com/wiki/%D9%BE%D8%B1%D9%86%D8%AF%DA%AF%D8%A7%D9%86) کوچک و خزندگان (http://www.njavan.com/wiki/%D8%AE%D8%B2%D9%86%D8%AF%DA%AF%D8%A7%D9%86) را هم شکار کند.
لانه سازی :عقاب ماهيگير در نوک صخره‌ها و مکان‌هايى که دور از دسترس جانوران گوشت‌خوار است لانه مى‌سازد. لانه اين عقاب بسيار بزرگ است و از سر شاخه درختان و درختچه‌ها ساخته مى‌شود. قطر لانه عقاب اغلب بيشتر از يک متر است .
تولیدمثل :گاهى سه و به ندرت چهار جوجه در يک لانه مشاهده شده‌اند ولى اغلب يک يا دو جوجه در هر لانه بزرگ مى‌شوند. اشتها و رشد جوجه‌ها بسيار زياد است.
صدا : صدای این پرنده غرغر مانند و شبیه "یی لپ - یی لپ ، yeelp - yeelp" یا سوت مانند و بلند شبیه "پی ای پ ، pyip" شنیده میشود .
زیستگاه : این پرنده در مناطق نزدیک دریاچه ها ، رودخانه های بزرگ ، تالاپ ها و سواحل دریا به سر برده و روی درختان ، صخره های پرتگاهی ، خرابه ها و گاهی نیز در زمین های شنی یا سنگلاخی آشیانه میسازد . در ایران به وفور دیده میشود و در بیشتر نقاط سواحل جنوبی و جزایر خلیج فارس تولیدمثل میکند . به صورت اتفاقی در دشت شورک خراسان دیده شده است .
حفاظت : با توجه به اینکه این پرنده از ناحیه شکارچیان تهدید نمیشود ، تنها حفاظت از مناطق تولیدمثل ، برای بقای آن کافی است .

تهیه و تنظیم : سایت علمی نخبگان جوان

[*FATIMA*]

نام علمی : Eurasian Honey Buzzard
نام انگلیسی : Pernis apivorus
نام فارسی : سارگپه جنگلی
http://www.biodiversityexplorer.org/birds/accipitridae/images/3318honeybuzzard1_327w.jpg
مشخصات ظاهری : این پرنده ، 51 تا 58 سانتیمتر طول دارد و شبیه سارگپه معمولی است با این تفاوت که دمش باریکتر و بلندتر است که در انتها گردتر دیده میشود و نیز سر و گردنش باریکتر است و در قاعده دم دو نوار سیاه دارد که سارگپه ها فاقد این نوارهایند . در توک انتهایی شاهپرهای دم این پرنده ، نوار سیاهی شبیه بعضی از سارگپه ها دیده میشود . بال ها اندکی خمیده و باریکتر از سارگپه و به طور کلی شبیه کبوتر مینماید . رنگ پر و بالش بسیار متنوع و روتنه و سطح پشتی بال ها قهوه ای پررنگ ، سرخاکستری و زیرتنه اش پر از نقش و نگارهای دالبری تیره است . در پرنده ماده ، زیر سطح شکمی قهوه ای تر و رنگ سفید زیر تنه و زیر بال ها بیشتر است و نیز انتهای شاهپرهای اولیه و ثانوی سیاه رنگ است . پرنده نابالغ عمدتاً قهوه ای تیره است . این پرنده در هنگام بالبازروی ، بال هایش را اندکی آویخته نگه میدارد . طول بال ها در حالت باز 135 تا 150 سانتیمتر است .
آشیانه سازی : در حاشيه جنگلها (http://nature.harferooz.com/www.nature.harferooz.com) ،نواحي باز بيشه زارها و بخصوص جنگلهاي برگ ريز به سر مي برد و آشيانه سازي ميكند .پرنده نر شديداً حافظ قلمرو است .در اواخر ارديبهشت اين پرندگان آشيانه خود را در جنگلها روي درخت بزرگي مي سازند يا از آشيانه قبلي و قديمي سارگپه يا قوش استفاده مي كنند.
تغذیه : از لارو زنبورها و گاهی نیز از پرندگان کوچک ، تخم پرندگان و موش تغذیه میکند .
تولید مثل :پرنده ماده 2 تخم با علامتهاي شكلاتي رنگ و يا قرمز ارغواني در آشيانه مي گذارد.بعد از 30 تا 35 روز آنها سر از تخم بيرون مي آورند .هر دو پرنده (http://nature.harferooz.com/www.nature.harferooz.com)با هم درپرورش تخمها و جوجه هاي خود شركت مي كنند .پرنده نر براي مادر و جوجه ها غذا به آشيانه مي برد.

صدا : صدای این پرنده آهنگین است و در پرنده نر ، در پرواز معمولی ، صدایی شبیه "پوی هو ، puihu" و در ماده "پیاه ، piah" شنیده میشود .
زیستگاه : این پرنده اغلب در حاشیه جنگل ها یا نواحی باز وسط جنگل ها ، بخصوص درختان برگ ریز به سر میبرد . در ایران اغلب به صورت مهاجر عبوری در شمال و در غرب ایران به وفور دیده میشود .
حفاظت : در وهله اول باید بررسی دقیقتری از مناطق پراکندگی این پرنده در ایران انجام شود ، سپس اقدام مناسبی برای حفاظت از آن صورت گیرد .
تهیه و تنظیم : سایت علمی نخبگان جوان

[*FATIMA*]

نام علمی : Haliaeetus albicilla
نام انگلیسی : White-tailed Eagle
نام فارسی : عقاب دریایی دم سفید
http://www.otter.trebone.cz/UserFiles/vydry/orel.jpg
مشخصات ظاهری : این پرنده ، 80 تا 90 سانتیمتر طول دارد و جثه اش بزرگ و حجیم است . دمش کوتاه و سفیدرنگ که انتهای سه گوش مانندی دارد و بال هایش بسیار بزرگ و پهن است . سر و بالای گردن قهوه ای مایل به سفید ، منقار زرد و بزرگ و گردنش بلند است . پروبال پرنده نابالغ یکدست قهوه ای تیره و شاهپرها قهوه ای تیره مایل به سیاه و دمش سیاه قهوه ای با رگه های خاکستری تیره است . نر و ماده همشکل اند . فاصلهٔ میان بال‌هایش ۱۸۲ تا ۲۴۴ سانتی‌متر است. ماده‌ها با ۴ تا ۶٫۹ کیلوگرم وزن قدری از نرها که ۳٫۱ تا ۵٫۴ کیلو وزن دارند بزرگترند.
تغذیه : پرنده ای شکارچی و آشغال خور است و از ماهی ، پرندگان آبزی ، پستانداران و کلاغ سیاه تغذیه میکند . هنگام شکار از روش های مختلف انفرادی و جمعی بهره میگیرد .غذای مورد نیاز عقاب دم سفید حدود ۵۰۰ تا ۶۰۰ گرم در روز است.

آشیانه سازی : مکان آشیانه این پرنده متغیر است، اما اغلب در لبه صخره ها و یا در دامنه های پرشیب آشیانه سازی می کنند که در این صورت ممکن است آشیانه بر روی تخته سنگ یا درخت کوچکی بنا شده باشد. این پرنده در ارتفاع 5 تا 200 متری از سطح دریا و یا حتی بیشتر و تا ارتفاع 75 متر بالاتر از سطح زمین آشیانه می سازد.
زادآوری :عموماً یک جفت در تمام طول عمر با هم زندگی کرده و در انجام تمامی وظایف شکار، روی تخم خوابیدن و غذا دادن به جوجه ها شریک هستند. تخم این نوع پرنده پهن و کم صیقلی بوده و تعداد تخم ها 1 تا 3 عدد است و با فاصله 2 تا 5 روز گذارده می شوند و به رنگ سفید خال خالی یا زرد نخودی هستند.
جفت ها و جوجه های این پرنده در 55 روزگی یا دیرتر قادر به ترک آشیانه هستند و در 70 تا 75 روزگی قادر به پروازند

صدا : صدای این پرنده متنوع و نرها پر سروصدا ترند . صدایش در صحرا شبیه "کوی-که لی-کی ، kvee-klee-kee" شنیده میشود و صدای ماده کوتاه و جیغ مانند است .
زیستگاه : این پرنده در مناطق ساحلی رودخانه های عریض ، جزایر ، تالاب ها و مناطقی که ماهی با دیگر حیوانات آبزی فراوان است به سر میبرد . در ایران بیشتر در تالاب ها جنوبی خزر و تالاب های فارس و خوزستان دیده میشود .
حفاظت : در وهله اول باید بررسی دقیقی از جمعیت و پراکندگی این پرنده صورت می گیرد و سپس از مناطق زیستگاهی مسیر مهاجرتش حفاظت به عمل آید .
تهیه و تنظیم : سایت علمی نخبگان جوان

[*FATIMA*]

نام علمی : Cotton Teal
نام انگلیسی : Nettapus coromandelianus
نام فارسی : خوتکای هندی
http://rmbr.nus.edu.sg/biblio/robinson_chasen/vol3/Plate%2023_Cotton%20Teal.jpgمشخصات ظاهری : این پرنده ، 33 سانتیمتر طول دارد و کوچکترین اردک ، با گردن کوچک و منقار کوتاه ، شبیه منقار غاز است . بدنش نسبتاً گرد است و هنگامی که روی آب است قسمت عقب بدن بالاتر قرار میگیرد .در پرنده نر ، سر سفید و تارک و پیشانی سیاه است که تا منقار امتداد دارد . در اطراف سینه این پرنده ، نوار تیره رنگی مشاهده میشود و رنگ پشتش سیاه با جلای سبز و بنفش است . زیر تنه و پهلوها سفید و زیر بالها سیاه است . شاهپرهای اولیه و ثانویه سفید و انتهای پرهای ثانویه سیاه است . پرنده ماده قهوه ای تر از پرنده نر است و خط چشمی تیره رنگی دارد و پهلوهایش خاکستری است و در پرواز ، بالها قهوه ای رنگ دیده میشود که انتهای شاهپرهای ثانویه ، حاشیه سفیدرنگ دارد . پرواز این پرنده سریع است .
صدا : صدای پرنده نر ، تیز و شبیه "کر - کر - کراواک ، car - car - carawak" است و عمدتاً در

پرواز شنیده میشود . پرنده ماده صدای ضعیف غار غار دارد .

زیستگاه : این پرنده در برکه های کاملاً پوشیده از گیاه ، دریاچه ها و باتلاق ها به سر میبرد . در ایران به صورت سرگردان دیده شده است .
آشیانه سازی :آشیانه اش را در میان علفهای بلند نزدیک به آب می سازد .حفاظت : در وهله اول باید شناسایی دقیقی از منطقه پراکندگی این پرنده و تعداد آن صورت گیرد و سپس برای حفاظت از آن اقدام شود .
تهیه و تنظیم : سایت علمی نخبگان جوان

[*FATIMA*]

نام علمی : Quail
نام انگلیسی : Coturuis coturnix
نام فارسی : بلدرچین

http://uc-njavan.ir/images/o15v95wpjdp6qn71jxri.jpg

مشخصات طاهری : این پرنده ، 17 سانتیمتر طول دارد و بیش از آنکه دیده شود صدایش شنیده می شود . در هنگام پرواز هم اندازه سار دیده شده و سریع بال می زند . بال ها قهوه ای و روتنه تیره رنگ است که روی آن خط های سفید و رگه مانندی دیده می شود . بدن جمع و جور و دم کوتاه است . زیر تنه نخودی و پهلوها قرمز رنگ با رگه های سفید و زرد ، سر سیاه ، بلوطی و سفید است که در پرنده نر حلقه صفید جلو گلو ، روی رنگ سیاه دیده می شود . ماده کمرنگ تر و سرش فاقد حلقه سفید جلو گلوست . طول بال ها 32 تا 35 سامتیمتر است . وزن نر 85 تا 110 گرم و وزن ماده 90 تا 120 گرم است .
صدا : این پرنده غالباً از صدایش شناخته می شود که به صورت "بد.بده یا پیت - پی ل ایت ، piit-pilit " و پی در پی ، از محل اختفایش شنیده می شود .
زادو ولد : سن بلوغ در 1 سالگی است و 8 تا 13 تخم می گذارد و 17 تا 20 روز روی تخم می خوابد
غذا : دانه و حشرات
زیستگاه : این پرنده به ندرت در فضای باز دیده شده و اغلب در چراگاه های ناهموار ، کشتزارهای گندم و جو و در میان علف های انبوه به سر برده ، همانجا تولید مثل می کند . در ایران ، تابستان ها ، به صورت بومی و مهاجر ، در همه نقاط به وفور دیده می شود .
حفاظت : از وشعیت این پرنده و تعداد جمعیت آن اطلاعی در دست نیست اما در حال حاضر ، کنترل شکار و صید این پرنده برای حفاظتش کافی است .
تهیه و تنظیم : سایت علمی نخبگان جوان

[...آلوین...]

دوستان این تاپیکو ادامه نمیدید؟؟؟
من ازین موضوع ها خیلی خوشم میاد!!!

[*FATIMA*]

نام علمی : Podiceps grisegena

نام انگلیسی : Red - necked grebe

نام فارسی : کشیم گردن سرخ

http://uc-njavan.ir/images/i00h38is6uccar2jz0i8.jpg

مشخصات ظاهری : نوعی پرنده مهاجر است که در نیمکره شمالی بیشتر یافت می شود . این پرنده 45 سانتیمتر طول دارد . پرنده ای است پرجثه با سری بزرگ و مخروطی شکل . منقارش سیاه با قاعده زرد روشن است که زمستان ها به رنگ خاکستری روشن دیده می شود و روتنه اش نیز قهوه ای مخلوط با خاکستری است که سفیدی کمتری دارد . تارکش سیاه است و دو کاکل کوچک روی آن مشاهده می شود . در فصل تولید مثل به واسطه گردن بلوطی و گونه خاکستری و نیز لکه سیاه روی سر ، که تا چشم ها امتداد دارد ، از کشیم بزرگ متمایز می شود . همچنین در پرواز ، بال هایش مانند بال های کشیم بزرگ ، دو لکه سفید دارد که لکه پیش بال وسعت کمتری دارد . معمولاً شناگر ماهری است و در مواقع احساس خطر بیشتر شنا می کند تا پرواز . در طرفین انگشتانش پرده ای وجود دارد که او را قادر می سازد تا در آبهای کم عمق آبگیرها و لابه لای نیزارها شنا کند و غذای خود را بدست آورد .

صدا : صدای این پرنده کشیده و شبیه " کِک - کِک ، kek - kek " شنیده می شود .

تغذیه : غذای عمده این پرنده ماهی است و از سخت پوستان و نرم تنان و حشرات و بعضی گیاهان آبزی تغذیه می کند .

آشیان سازی : در نیزارها و ابگیرهای پرگیاه آشیانه می سازد.

زیستگاه : این پرنده ، زمستان ها ، عمدتاً در نزدیکی سواحل بسر می برد . در ایران ، زمستان ها نسبتاً فراوان است ، اما به تعداد اندک تولید مثل میکند .

حفاظت : در حال حاظر ، نیازی به برنامه ویژه حفاظتی نیست .

تهیه و تنظیم : سایت علمی نخبگان جوان