diamonds55
25th December 2008, 01:56 AM
در دعا شرطهايى است:
اول- اينكه منجر به تاثير منفى بر روابط اجتماعى و خانوادگى نشود،
پس اگرانسان مثلا" دعا كند كه خدا از كسى از خويشان او انتقام بگيرد دعايش مستجاب نمىشود، زيرا منجر به گسستن روابط خانوادگى و قطع رحم مىگردد.
دوم- اينكه پيآمد دعا، گناهى نباشد،
مانند اينكه انسان از خدا بخواهد كه بهاو كوزهاى شراب بدهد؛ يا هر دعاى ديگرى كه منجر به ارتكاب گناه و جرم شود،
روشن است كه اين دعا مستجاب نمىشود. و زمانى انسان دعايى مىكند كه در آنقطع رحمى نيست و منجر به گناهى نيز نمىشود، يكى از سه حالت را خواهدداشت؛
يا خدا دعايش را در دنيا مستجاب مىگرداند و آنچه را مىخواهد به اومىدهد، مانند آنكه انسان خانهاى از خدا بخواهد پس خدا اسباب آن را برايشمهیا مىكند تا خانهاى بدست آورد و در آن ساكن شود؛
يا اينكه خدا استجابت دعايش را براى آخرت ذخيره مىكند، طورى كه مثلاً خانهاى در بهشت برايشمىنويسد و به دليلى دعايش را در دنيا مستجاب نمىكند
و يا اينكه در عوضخداوند بلايى را كه براى او مقدر بوده از او دفع مىكند.
بنابر اين در هيچ حالتى انسان از دعايش ضرر نمىبيند، بلكه هر چه هست براى او سود و منفعت است، اما با اين همه بسيارى از مردم به دعا اعتنايى ندارند وبه دنبال نماز خود دعا نمىخوانند، گويى هيچ حاجتى در دنيا ندارند و با هيچ مشكلى در زندگيشان مواجه نمىشوند. ما بايد هميشه خدا را بخوانيم و همحاجتهاى خود را از او بخواهيم و از او بطلبيم كه بدى و بلا را از ما دفع مىكند.
تنها اين نيست، بلكه بايد از برادران مومن خود نيز بخواهيم كه براى ما خيرو سلامت و امنبت بخواهند، اين بدليل آن است كه دعاى مومن در حق برادرش مستجاب است و بر ماست كه هيچ دعايى را كوچك نشماريم، حال، دعا كننده هركسى مىخواهد، باشد.
اول- اينكه منجر به تاثير منفى بر روابط اجتماعى و خانوادگى نشود،
پس اگرانسان مثلا" دعا كند كه خدا از كسى از خويشان او انتقام بگيرد دعايش مستجاب نمىشود، زيرا منجر به گسستن روابط خانوادگى و قطع رحم مىگردد.
دوم- اينكه پيآمد دعا، گناهى نباشد،
مانند اينكه انسان از خدا بخواهد كه بهاو كوزهاى شراب بدهد؛ يا هر دعاى ديگرى كه منجر به ارتكاب گناه و جرم شود،
روشن است كه اين دعا مستجاب نمىشود. و زمانى انسان دعايى مىكند كه در آنقطع رحمى نيست و منجر به گناهى نيز نمىشود، يكى از سه حالت را خواهدداشت؛
يا خدا دعايش را در دنيا مستجاب مىگرداند و آنچه را مىخواهد به اومىدهد، مانند آنكه انسان خانهاى از خدا بخواهد پس خدا اسباب آن را برايشمهیا مىكند تا خانهاى بدست آورد و در آن ساكن شود؛
يا اينكه خدا استجابت دعايش را براى آخرت ذخيره مىكند، طورى كه مثلاً خانهاى در بهشت برايشمىنويسد و به دليلى دعايش را در دنيا مستجاب نمىكند
و يا اينكه در عوضخداوند بلايى را كه براى او مقدر بوده از او دفع مىكند.
بنابر اين در هيچ حالتى انسان از دعايش ضرر نمىبيند، بلكه هر چه هست براى او سود و منفعت است، اما با اين همه بسيارى از مردم به دعا اعتنايى ندارند وبه دنبال نماز خود دعا نمىخوانند، گويى هيچ حاجتى در دنيا ندارند و با هيچ مشكلى در زندگيشان مواجه نمىشوند. ما بايد هميشه خدا را بخوانيم و همحاجتهاى خود را از او بخواهيم و از او بطلبيم كه بدى و بلا را از ما دفع مىكند.
تنها اين نيست، بلكه بايد از برادران مومن خود نيز بخواهيم كه براى ما خيرو سلامت و امنبت بخواهند، اين بدليل آن است كه دعاى مومن در حق برادرش مستجاب است و بر ماست كه هيچ دعايى را كوچك نشماريم، حال، دعا كننده هركسى مىخواهد، باشد.