غزل بارون
27th March 2011, 09:17 AM
حوادث رانندگي
شدت حوادث رانندگي از سقوط دوچرخه تا تصادف شديد با اتومبيل، متفاوت است. محل حادثه اغلب به دليل ترافيك در حال حركت، پر از خطرهاي جدي است. بي‌خطر كردن محل حادثه قبل از حاضر شدن بر سر مصدومان، بسيار حياتي است. اين اقدام به شما امكان مي‌دهد كه از خود، مصدوم و ساير افراد عبوركننده از جاده، حفاظت كنيد. به محض بي‌خطر شدن محل، به سرعت وضعيت مصدومان را ارزيابي كرده، درمان را اولويت‌بندي كنيد. به مصدوماني كه به كمك‌هاي اورژانس نياز دارند، قبل از ديگران رسيدگي كنيد.
http://ylym.files.wordpress.com/2008/04/1traffic_incidents-int0.jpg (http://ylym.files.wordpress.com/2008/04/1traffic_incidents-int0.jpg)
بي‌خطر كردن محل
- ابتدا از امنيت خود مطمئن شويد و از انجام كاري كه ممكن است شما را به مخاطره بيندازد، پرهيز كنيد.
- اتومبيل خود را در محلي امن و كاملاً با فاصله نسبت به محل حادثه پارك كنيد و چراغ‌هاي خطر آن را به حالت چشمك‌زن قرار دهيد.
- هرگز در عرض يك جاده عريض ندويد.
- در شب، لباسي بپوشيد يا چيزي حمل كنيد كه روشن يا منعكس‌كننده نور باشد و از چراغ‌قوه استفاده كنيد. پس از انجام موارد فوق، احتياط‌هاي كلي زير را رعايت كنيد:
- چند ناظر را براي هشدار دادن به ساير رانندگان و كاستن از سرعت آنها روانه كنيد.
- حداقل به فاصله 45 متر از محل حادثه در هر دو طرف آن، مثلث يا چراغ هشداردهنده قرار دهيد.
موتور تمام وسايل نقليه آسيب‌ديده را خاموش كرده، در صورت امكان، مخزن سوخت را در ماشين‌هاي ديزلي و موتور سيكلت‌ها خاموش كنيد.
- وسيله نقليه را بي‌حركت كنيد. اگر وسيله نقليه روي چهارچرخ است، ترمز دستي را كشيده، اتومبيل را در دنده قرار دهيد و يا چند قطعه سنگ بزرگ را درست در جلوي چرخ‌ها بگذاريد. اگر وسيله نقليه چپ كرده است، سعي نكنيد آن را برگردانيد اما از واژگون شدن آن پيشگيري كنيد.
- مراقب خطرهاي فيزيكي باشيد. اطمينان حاصل كنيد كسي سيگار نمي‌كشد. گروه خدمات اورژانس را از وجود خطوط نيروي آسيب‌ديده، سوخت پخش شده و هرگونه وسيله نقليه‌اي كه نشانه «خطر شيميايي» دارد، آگاه سازيد.
http://ylym.files.wordpress.com/2008/04/2traffic_incidents-int1.jpg (http://ylym.files.wordpress.com/2008/04/2traffic_incidents-int1.jpg)
نشانه‌هاي خطر شيميايي پلاك خطر شيميايي نشان مي‌دهد كه وسيله نقليه در حال حمل يك ماده خطرناك است. ماهيت اين خطر بالقوه با يك نشانه مشخص مي‌شود. خدمات اورژانس قادر به تفسير اين اطلاعات خواهد بود.
مواد خطرناك
در هر حادثه (رانندگي) ممكن است عوارضي مثل ريزش مواد خطرناك يا فرار گازهاي سمي رخ دهد. ناظران را از صحنه حادثه دور كرده، موافق جريان باد بايستيد. به علامت‌هاي «خطر شيميايي» روي وسايل نقليه توجه كرده، گروه خدمات اورژانس را در جريان قرار دهيد. اگر در مورد امنيت خود يا مفهوم يك نشانه مشكوك هستيد، از محل فاصله بگيريد. در صورتي كه ريزش مواد وجود دارد و يا روي نوار بالا و چپ علامت «خطر شيميايي» حرف « E » به چشم مي‌خورد (حرف « E » به معناي خطر امنيت عمومي است)، به دقت مراقب اوضاع باشيد.
بررسي وضعيت مصدومان
به سرعت تمام مصدومان را ارزيابي كنيد. اگر بيش از يك مصدوم وجود دارد، ابتدا به آنهايي كه ممكن است آسيب‌هاي تهديدكننده حيات (مثل سوختگي يا زخم شديد) داشته باشند، رسيدگي كنيد. در صورت امكان، مصدومان را در همان وضعيتي كه با آنها مواجه شديد، درمان كنيد؛ تنها در صورتي كه مصدومي در خطر باشد يا به منظور ارايه درمان نجات‌بخش، مي‌توانيد وي را جابه‌جا كنيد. محل را به‌طور كامل جستجو كنيد تا از مصدوماني كه به مناطق دورتر پرتاب شده‌اند يا از آنهايي كه به خاطر منگي، بي‌هدف حركت كرده و از محل دور شده‌اند، غفلت نكرده باشيد. اگر مصدومي در داخل يا زير يك وسيله نقليه گير افتاده است، به كمك خدمات آتش‌نشاني و نجات احتياج خواهيد داشت. بنابراين در اسرع وقت با اين مراكز تماس بگيريد.
http://ylym.files.wordpress.com/2008/04/3traffic_incidents-int3.jpg (http://ylym.files.wordpress.com/2008/04/3traffic_incidents-int3.jpg)
نحوه برخورد با مصدومان داخل وسيله نقليه:
در زماني كه شما مصدوم را از نظر وجود آسيب‌هاي بالقوه تهديدكننده حيات ارزيابي مي‌كنيد، ناظران مي‌توانند با نگه داشتن سر مصدوم، به شما كمك كنند.
در برخورد با يك مصدوم، ابتدا يك ارزيابي اوليه انجام دهيد و در صورت امكان، به آسيب‌هاي تهديدكننده حيات رسيدگي كنيد. در مورد هر مصدومي كه در حوادث رانندگي آسيب ديده است، هميشه فرض كنيد كه آسيب گردن (نخاع) وجود دارد و سر مصدوم را تا رسيدن نيروهاي كمكي، با دست نگه داريد. در مدتي كه منتظر رسيدن كمك‌هاي تخصصي هستيد، علايم حياتي مصدوم (سطح پاسخ‌دهي، نبض و تنفس) را كنترل و ثبت كنيد .
نحوه برخورد با مصدومان روي جاده:
پس از اطمينان از بي‌خطر بودن اوضاع، مصدوم را از نظر وجود آسيب‌هاي تهديدكننده حيات بررسي كنيد. مصدوم را فقط در صورتي مي‌توانيد جابه‌جا كنيد كه كاملاً ضرورت داشته باشد.
هشدار!
مصدوم را حركت ندهيد مگر وقتي كه قطعاً ضرورت داشته باشد.
اگر لازم باشد مصدوم را حركت دهيد، روش مورد استفاده براي جابه‌جا كردن مصدوم بسته به وضعيت وي و نيز وجود يا عدم وجود نيروهاي كمكي، فرق مي‌كند (مبحث « جابه‌جا كردن بيماران » را ببينيد).
از يك ناظر بخواهيد كه موقعيت وسيله نقليه و مصدوم را نشانه‌گذاري كند؛ اين اطلاعات براي پليس مفيد است.
آتش‌سوزي
در آتش‌سوزي، سريع و دقيق فكر كردن حياتي است. آتش به سرعت گسترش پيدا مي‌كند. بنابراين اولين اولويت شما، آگاه كردن افراد در معرض خطر است. اگر در داخل ساختمان هستيد، نزديك‌ترين آژير حريق را فعال كنيد. همچنين بايد فوراً به خدمات اورژانس اطلاع دهيد، اما اگر اين كار، خروج شما را از محل به تأخير مي‌اندازد، امنيت خود را به خطر نيندازيد. افرادي كه در آتش گير افتاده‌اند، به سرعت دچار هراس مي‌شوند. شما به عنوان ارايه‌كننده كمك‌هاي اوليه، مي‌توانيد با آرام كردن افرادي كه رفتارشان احتمالاً ترس و دلهره را در ديگران تشديد مي‌كند، از ميزان هراس بكاهيد. افراد را براي ترك محل، تشويق و كمك كنيد. هرگز براي برداشتن لوازم شخصي، مجدداً به ساختمان در حال سوختن وارد نشويد و يا خروج خود را به تأخير نيندازيد. تنها موقعي مي‌توانيد وارد ساختمان شويد كه يك آتش‌نشان راه را براي اين كار باز كرده باشد.
هشدار!
تحت هيچ شرايطي از آسانسور استفاده نكنيد.
پس از ورود به محل حريق يا اشتعال، يك لحظه صبر كنيد، محل را زير نظر گرفته و فكر كنيد و به سرعت وارد صحنه نشويد. امكان دارد مواد قابل اشتعال يا انفجار (مثل گاز يا دودهاي سمي) يا خطر برق گرفتگي وجود داشته باشد. يك آتش‌سوزي جزيي مي‌تواند در عرض چند دقيقه گسترش يافته، تبديل به يك حريق جدي شود. اگر خطري شما را تهديد مي‌كند، تا رسيدن خدمات اورژانس منتظر بمانيد.
هرگز اقدام به خاموش كردن آتش نكنيد مگر آنكه پيش از آن به خدمات اورژانس اطلاع داده باشيد و مطمئن باشيد كه خود را در معرض خطر قرار نمي‌دهيد.
نحوه برخورد با آتش‌سوزي
براي شروع و ادامه پيدا كردن حريق 3 چيز بايد وجود داشته باشد: جرقه آتش (يك جرقه الكتريكي يا شعله)؛ يك منبع سوخت (بنزين، چوب يا پارچه)؛ و اكسيژن (هوا). براي شكستن اين «مثلث حريق» بايد يكي از اين اجزا را حذف كنيد. به عنوان مثال:
سوييچ ماشين را خاموش كنيد و يا شير سوخت را در ماشين‌هاي ديزلي بزرگ خارج كنيد.
تمام مواد سوختني را كه مي‌توانند به عنوان منبع سوخت براي آتش عمل كنند (مثل كاغذ و مقوا) از مسير آتش دور كنيد.
درها را به روي آتش ببنديد تا منبع اكسيژن آن قطع شود.
شعله‌هاي آتش را با استفاده از پتو يا ساير مواد غيرقابل نفوذ، خفه كرده، مانع رسيدن اكسيژن به آن شويد.
ترك ساختمان در حال سوختن
هنگامي كه آتش را در يك ساختمان مشاهده مي‌كنيد يا به آن مشكوك مي‌شويد، نزديك‌ترين آژير حريق را فعال كنيد. سعي كنيد بدون آنكه خود را در معرض خطر قرار دهيد، به افراد كمك كنيد تا ساختمان را ترك كنند. درها را پشت سر خود ببنديد تا از گسترش آتش جلوگيري شود. به دنبال راه‌هاي خروج از آتش و محل‌هايي براي تجمع بگرديد. شما بايد قبلاً عمليات تخليه را در محل كار خود فرا گرفته باشيد. وقتي با ساختمان‌هاي ديگري مواجه مي‌شويد، نشانه‌هاي مربوط به راه‌هاي گريز اضطراري را دنبال كنيد و دستورات (روي آنها) را انجام دهيد.
كمك به گريز از ساختمان در حال سوختن: افراد را تشويق كنيد كه خونسرد اما سريع، ساختمان را از طريق نزديك‌ترين خروجي امن ترك كنند. اگر مجبور به استفاده از راه‌پله هستيد، مطمئن شويد كه كسي عجله نخواهد كرد و خطر سقوط وجود ندارد.
http://ylym.files.wordpress.com/2008/04/2fires_int3.jpg (http://ylym.files.wordpress.com/2008/04/2fires_int3.jpg)
آتش گرفتن لباس
هميشه الگوي زير را طي كنيد: توقف، انداختن روي زمين و چرخاندن. در صورت امكان قبل از اقدام به چرخاندن مصدوم، وي را در يك پارچه كلفت بپيچيد.
از وحشت‌زده شدن، دويدن يا بيرون رفتن مصدوم جلوگيري كنيد. هرگونه حركت يا باد، مانند بادبزن به شعله‌ها دامن مي‌زند.
مصدوم را به زمين بيندازيد.
در صورت امكان، با يك كت، پرده، پتو (غير از انواع نايلوني يا گشادبافت)، فرش يا ساير پارچه‌هاي كلفت، مصدوم را محكم بپيچيد.
مصدوم را روي زمين بچرخانيد تا شعله‌ها خفه شوند.
اگر آب يا مايع غيرقابل اشتعال ديگري در دسترس است، مصدوم را طوري روي زمين بخوابانيد كه بخش در حال سوختن در بالا قرار گيرد و ناحيه سوختگي را با مايع خنك كنيد.
هشدار!
هرگز از مواد قابل اشتعال براي خفه كردن شعله استفاده نكنيد.
اگر لباس خودتان آتش گرفت و نيروي كمكي در صحنه حاضر نبود، با پيچاندن محكمِ پارچه مناسب به دور خود و چرخيدن روي زمين، آتش را خاموش كنيد.
http://ylym.files.wordpress.com/2008/04/3fires_int5.jpg (http://ylym.files.wordpress.com/2008/04/3fires_int5.jpg)
دود و گاز
آتش‌سوزي در فضاي بسته، جو خطرناكي ايجاد مي‌كند كه اكسيژن كمي دارد و ممكن است با مونوكسيد كربن و گازهاي سمي آلوده شده باشد. هرگز وارد ساختماني كه در حال سوختن يا پر از گاز است نشويد و هرگز دري را كه به محل آتش‌سوزي ختم مي‌شود، باز نكنيد. اين كارها را به گروه خدمات اورژانس واگذار كنيد.
اجتناب از دود و گاز در صورتي كه در داخل ساختمان در حال سوختن هستيد، اقداماتي براي اجتناب از استنشاق دود و گازهاي مضر انجام دهيد. فضاي باز زير در را مسدود كنيد و نزديك به كف اتاق قرار بگيريد تا با دود كمتري مواجه شويد.
آنچه از عهده شما برمي‌آيد
اگر در يك ساختمان در حال سوختن گير افتاديد، به يك اتاق پنجره‌دار پناه برده، در را ببنديد. اگر مجبور هستيد از يك اتاق پر از دود عبور كنيد، در حالت نشسته حركت كنيد: هوا در سطوح پايين و نزديك كف، صاف‌تر است.
اگر مجبور به فرار از پنجره هستيد، ابتدا پاهاي خود را خارج كنيد؛ سپس (با گرفتن لبه پنجره) به اندازه طول دست‌هايتان به زمين نزديك شده، بعد بپريد.
آسيب‌هاي الكتريكي
وقتي شخصي دچار برق گرفتگي مي‌شود، عبور جريان الكتريكي از طريق بدن ممكن است وي را از هوش برده، منجر به توقف تنفس و حتي ضربان قلب وي شود. جريان الكتريكي مي‌تواند هم در محلي كه وارد بدن مي‌شود و هم در محلي كه براي تخليه به «زمين» از بدن خارج مي‌شود، سوختگي ايجاد كند. در بعضي موارد، جريان برق، گرفتگي عضلاني هم ايجاد مي‌كند كه اين موضوع، مانع از قطع ارتباط مصدوم با منبع برق مي‌شود. بنابراين وقتي به صحنه حادثه مي‌رسيد، امكان دارد كه هنوز جريان الكتريكي در بدن مصدوم برقرار باشد («برق‌دار»). آسيب‌هاي الكتريكي معمولاً در منزل يا محل كار و در اثر تماس با منابع برق با ولتاژ پايين رخ مي‌دهند. همچنين ممكن است اين آسيب‌ها در اثر تماس با منابع برق با ولتاژ بالا (مثل خطوط انتقال نيروي افتاده روي زمين) هم رخ دهند. افرادي كه با جريان ولتاژ بالا دچار برق‌گرفتگي مي‌شوند، ندرتاً زنده مي‌مانند.
صاعقه
صاعقه يك جريان الكتريكي ناگهاني طبيعي است كه از جو تخليه مي‌شود و در مسير خود، مقادير زيادي از حرارت و نور را منتقل مي‌كند. صاعقه، تماس خود با زمين را از طريق نزديك‌ترين ساختارهاي بلند محوطه و احتمالاً هر شخصي كه نزديك آن ساختار ايستاده باشد، برقرار مي‌كند. اصابت صاعقه مي‌تواند به آتش گرفتن لباس‌ها، زمين خوردن مصدوم و حتي مرگ آني منجر شود. هرچه سريع‌تر تمام افراد را از محل اصابت صاعقه دور كنيد.
جريان ولتاژ بالا
تماس با جريان ولتاژ بالا (كه معمولاً در خطوط نيرو و كابل‌هاي هوايي پرفشار وجود دارد) معمولاً به مرگ فوري منجر مي‌شود. افرادي كه زنده مي‌مانند، سوختگي‌هاي شديدي خواهند داشت. از اين گذشته، اين شوك مي‌تواند با ايجاد اسپاسم عضلاني، مصدوم را به اطراف پرتاب كرده، آسيب‌هايي مثل شكستگي ايجاد كند. جريان برق با ولتاژ بالا مي‌تواند تا 18 متر جهش («قوس») داشته باشد. اشيايي مثل چوب خشك يا لباس نمي‌توانند از شما محافظت كنند. قبل از نزديك شدن به مصدوم، منبع جريان برق بايد قطع شده باشد؛ در صورتي كه خطوط نيروي هوايي در راه‌آهن آسيب ديده باشند، قطع منبع برق بسيار حياتي خواهد بود. مصدوم احتمالاً بيهوش است. پس از آنكه از بي‌خطر بودن محل مطمئن شديد، راه تنفسي مصدوم را باز كرده، تنفس وي را بررسي كنيد؛ آماده باشيد تا در صورت لزوم احياي تنفسي و ماساژ قفسه سينه را آغاز كنيد (مبحث « اقدامات نجات‌دهنده حيات » را ببينيد). در صورتي كه مصدوم در حال نفس كشيدن است، وي را در وضعيت بهبود قرار دهيد. علايم حياتي (سطح پاسخ‌دهي، نبض و تنفس) را مرتباً كنترل و ثبت كنيد.
جريان برق با ولتاژ بالا ناظران را از محل حادثه‌اي كه در اثر جريان ولتاژ بالا رخ داده است، دور كنيد. فاصله ايمن، بيش از 18 متر از منبع برق است.
جريان ولتاژ پايين
جريان‌هاي خانگي كه در منازل و محل‌هاي كار مورد استفاده قرار مي‌گيرند، مي‌توانند آسيب‌هاي جدي يا حتي مرگ ايجاد كنند. حوادث معمولاً ناشي از كليدهاي برق خراب، سيم‌هاي برق لخت شده يا وسايل برقي داراي نقص هستند. خصوصاً كودكان كم سن و سال در معرض خطر هستند (كودكان به‌طور طبيعي كنجكاو بوده، ممكن است انگشتان خود يا ساير اشياء را به داخل پريزهاي ديواري برق فرو كنند). آب (كه يك هادي قوي و خطرناك الكتريسيته است) ميزان خطر را افزايش مي‌دهد. تماس با يك وسيله برقي بي‌خطر با دست‌هاي خيس يا در شرايطي كه كف اتاق خيس باشد، خطر شوك الكتريكي را به مقدار زيادي افزايش مي‌دهد.
http://ylym.files.wordpress.com/2008/04/1electrical_injuries-int4.jpg (http://ylym.files.wordpress.com/2008/04/1electrical_injuries-int4.jpg)
هشدار!
در صورتي كه مصدوم در تماس با جريان الكتريكي است، به وي دست نزنيد؛ ممكن است مصدوم «برق‌دار» باشد و شما هم در معرض برق‌گرفتگي قرار بگيريد.
هرگز از وسايل فلزي براي قطع تماس الكتريكي استفاده نكنيد. روي يك ماده خشك نارسانا ايستاده، از يك وسيله چوبي استفاده كنيد.
آماده باشيد تا در صورت توقف تنفس مصدوم، احياي تنفسي يا ماساژ قلبي را تا رسيدن كمك‌هاي اورژانس آغاز كنيد .
آنچه شما مي‌توانيد انجام دهيد
در صورتي كه به محل انشعاب اصلي يا كنتور برق به سهولت دسترسي داريد، تماس بين مصدوم و منبع برق را از طريق خاموش كردن آن، قطع كنيد. در غير اين صورت، دو شاخه را خارج كنيد يا كابل را درآوريد. اگر به كابل، پريز يا محل انشعاب اصلي دسترسي نداريد، به موارد زير عمل كنيد:
براي محافظت از خود، روي يك ماده خشك نارسانا مثل يك جعبه چوبي، يك كفپوش پلاستيكي يا يك دفترچه راهنماي تلفن بايستيد.
با استفاده از يك وسيله چوبي (مثل يك جارو)، اندام‌هاي مصدوم را از روي منبع الكتريكي كنار بزنيد و يا منبع الكتريكي را از مصدوم دور كنيد.
اگر قطع تماس (مصدوم با منبع برق) با يك وسيله چوبي مقدور نيست، ضمن آنكه كاملاً مراقب هستيد تا به مصدوم دست نزنيد، طنابي را به دور مچ پاي مصدوم يا بازوان وي حلقه كنيد و وي را از منبع جريان الكتريكي دور كنيد.
تنها در صورتي كه ضرورت دارد، مصدوم را با كشيدن بخش‌هايي از لباس كه شل و خشك هستند، (از منبع برق) دور كنيد. اين كار را تنها به عنوان آخرين تلاش انجام دهيد زيرا ممكن است مصدوم همچنان «برق‌دار» باشد.
دور كردن منبع برق اگر نمي‌توانيد جريان الكتريكي را خاموش كنيد، بر روي يك ماده خشك نارسانا (مثل يك دفترچه راهنماي تلفن) بايستيد و با استفاده از يك دسته جارو، منبع برق را از مصدوم دور كنيد. هرگز مستقيماً به مصدوم دست نزنيد.
نجات غريق
حوادثي كه اطراف آب رخ مي‌دهند، ممكن است افرادي از هر گروه سني را گرفتار كنند. كودكان كم‌سن حتي در آب‌هاي بسيار كم‌عمق هم در معرض خطر هستند. با اين حال، اكثر موارد غرق‌شدگي شامل افرادي است كه مشغول شنا در جريان‌هاي قوي يا آب‌ها بسيار سرد بوده‌اند و يا پس از مصرف الكل، به شنا يا قايق‌سواري پرداخته‌اند.
خطرات آب سرد
آب‌هاي آزاد حتي در تابستان هم سرد هستند. درجه حرارت دريا از 15-5 درجه سانتيگراد متغير است؛ آب‌هاي داخلي حتي مي‌توانند (از اين هم) سردتر باشند. آب سرد، خطرهاي پيش روي غريق يا منجي غريق را افزايش مي‌دهد چون مي‌تواند منجر به موارد زير شود:
نفس نفس زدن غيرقابل كنترل در زماني كه شخص وارد آب مي‌شود و به دنبال آن، خطر استنشاق آب
افزايش ناگهاني فشار خون كه مي‌تواند زمينه‌ساز حمله قلبي باشد.
ناتواني در شنا كردن به‌طور ناگهاني
كاهش درجه حرارت در صورتي كه شخص مدت زيادي در آب بماند يا با وزش باد مواجه شود.
دسترسي به غريق در صورت امكان، از ورود به آب براي نجات غريق خودداري كنيد. در عوض، يك شي‌ء دراز مثل يك قطعه چوب را نگه داريد تا غريق بتواند آن را بگيرد، سپس وي را به سوي خشكي بكشيد.
احتياط!
اگر غريق بيهوش است، وي را كاملاً از آب بيرون آوريد و طوري جا به جا كنيد كه سرش پايين‌تر از قفسه سينه‌اش قرار گيرد تا در صورتي كه استفراغ كرد، از راه‌هاي تنفسي محافظت كرده باشد.
آنچه شما مي‌توانيد انجام دهيد
اولين اولويت شما آن است كه با كمترين خطر، غريق را به سطحي خشك منتقل كنيد. بي‌خطرترين راه براي نجات يك غريق، آن است كه خود روي خشكي بمانيد با دست خود يا يك تكه چوب، شاخه يا طناب، او را از آب بيرون بكشيد؛ راه ديگر آن است كه يك تيوب به سوي غريق پرتاب كنيد. اگر يك منجي غريق كارآزموده هستيد و يا غريق بيهوش است، ممكن است مجبور باشيد به آب بزنيد يا به سمت غريق شنا كنيد و وي را به سمت خشكي بكشيد. به آب زدن بي‌خطرتر از شنا كردن است. وقتي غريق را از آب خارج كرديد، در صورت امكان وي را در برابر وزش باد محافظت كنيد تا بدن او بيش از پيش دچار لرز نشود. سپس اقدامات درماني مربوط به غرق‌شدگي را اجرا كنيد و عوارض مربوط به سرماي شديد را مداوا كنيد (مبحث « كاهش دماي بدن » را ببينيد). حتي در صورتي كه به‌نظر مي‌رسد غريق كاملاً بهبود يافته است، شرايط انتقال يا بردن وي به بيمارستان را مهيا كنيد. در صورت لزوم و يا در صورتي كه كاملاً دستپاچه شده‌ايد، آمبولانس درخواست كنيد.
شدت حوادث رانندگي از سقوط دوچرخه تا تصادف شديد با اتومبيل، متفاوت است. محل حادثه اغلب به دليل ترافيك در حال حركت، پر از خطرهاي جدي است. بي‌خطر كردن محل حادثه قبل از حاضر شدن بر سر مصدومان، بسيار حياتي است. اين اقدام به شما امكان مي‌دهد كه از خود، مصدوم و ساير افراد عبوركننده از جاده، حفاظت كنيد. به محض بي‌خطر شدن محل، به سرعت وضعيت مصدومان را ارزيابي كرده، درمان را اولويت‌بندي كنيد. به مصدوماني كه به كمك‌هاي اورژانس نياز دارند، قبل از ديگران رسيدگي كنيد.
http://ylym.files.wordpress.com/2008/04/1traffic_incidents-int0.jpg (http://ylym.files.wordpress.com/2008/04/1traffic_incidents-int0.jpg)
بي‌خطر كردن محل
- ابتدا از امنيت خود مطمئن شويد و از انجام كاري كه ممكن است شما را به مخاطره بيندازد، پرهيز كنيد.
- اتومبيل خود را در محلي امن و كاملاً با فاصله نسبت به محل حادثه پارك كنيد و چراغ‌هاي خطر آن را به حالت چشمك‌زن قرار دهيد.
- هرگز در عرض يك جاده عريض ندويد.
- در شب، لباسي بپوشيد يا چيزي حمل كنيد كه روشن يا منعكس‌كننده نور باشد و از چراغ‌قوه استفاده كنيد. پس از انجام موارد فوق، احتياط‌هاي كلي زير را رعايت كنيد:
- چند ناظر را براي هشدار دادن به ساير رانندگان و كاستن از سرعت آنها روانه كنيد.
- حداقل به فاصله 45 متر از محل حادثه در هر دو طرف آن، مثلث يا چراغ هشداردهنده قرار دهيد.
موتور تمام وسايل نقليه آسيب‌ديده را خاموش كرده، در صورت امكان، مخزن سوخت را در ماشين‌هاي ديزلي و موتور سيكلت‌ها خاموش كنيد.
- وسيله نقليه را بي‌حركت كنيد. اگر وسيله نقليه روي چهارچرخ است، ترمز دستي را كشيده، اتومبيل را در دنده قرار دهيد و يا چند قطعه سنگ بزرگ را درست در جلوي چرخ‌ها بگذاريد. اگر وسيله نقليه چپ كرده است، سعي نكنيد آن را برگردانيد اما از واژگون شدن آن پيشگيري كنيد.
- مراقب خطرهاي فيزيكي باشيد. اطمينان حاصل كنيد كسي سيگار نمي‌كشد. گروه خدمات اورژانس را از وجود خطوط نيروي آسيب‌ديده، سوخت پخش شده و هرگونه وسيله نقليه‌اي كه نشانه «خطر شيميايي» دارد، آگاه سازيد.
http://ylym.files.wordpress.com/2008/04/2traffic_incidents-int1.jpg (http://ylym.files.wordpress.com/2008/04/2traffic_incidents-int1.jpg)
نشانه‌هاي خطر شيميايي پلاك خطر شيميايي نشان مي‌دهد كه وسيله نقليه در حال حمل يك ماده خطرناك است. ماهيت اين خطر بالقوه با يك نشانه مشخص مي‌شود. خدمات اورژانس قادر به تفسير اين اطلاعات خواهد بود.
مواد خطرناك
در هر حادثه (رانندگي) ممكن است عوارضي مثل ريزش مواد خطرناك يا فرار گازهاي سمي رخ دهد. ناظران را از صحنه حادثه دور كرده، موافق جريان باد بايستيد. به علامت‌هاي «خطر شيميايي» روي وسايل نقليه توجه كرده، گروه خدمات اورژانس را در جريان قرار دهيد. اگر در مورد امنيت خود يا مفهوم يك نشانه مشكوك هستيد، از محل فاصله بگيريد. در صورتي كه ريزش مواد وجود دارد و يا روي نوار بالا و چپ علامت «خطر شيميايي» حرف « E » به چشم مي‌خورد (حرف « E » به معناي خطر امنيت عمومي است)، به دقت مراقب اوضاع باشيد.
بررسي وضعيت مصدومان
به سرعت تمام مصدومان را ارزيابي كنيد. اگر بيش از يك مصدوم وجود دارد، ابتدا به آنهايي كه ممكن است آسيب‌هاي تهديدكننده حيات (مثل سوختگي يا زخم شديد) داشته باشند، رسيدگي كنيد. در صورت امكان، مصدومان را در همان وضعيتي كه با آنها مواجه شديد، درمان كنيد؛ تنها در صورتي كه مصدومي در خطر باشد يا به منظور ارايه درمان نجات‌بخش، مي‌توانيد وي را جابه‌جا كنيد. محل را به‌طور كامل جستجو كنيد تا از مصدوماني كه به مناطق دورتر پرتاب شده‌اند يا از آنهايي كه به خاطر منگي، بي‌هدف حركت كرده و از محل دور شده‌اند، غفلت نكرده باشيد. اگر مصدومي در داخل يا زير يك وسيله نقليه گير افتاده است، به كمك خدمات آتش‌نشاني و نجات احتياج خواهيد داشت. بنابراين در اسرع وقت با اين مراكز تماس بگيريد.
http://ylym.files.wordpress.com/2008/04/3traffic_incidents-int3.jpg (http://ylym.files.wordpress.com/2008/04/3traffic_incidents-int3.jpg)
نحوه برخورد با مصدومان داخل وسيله نقليه:
در زماني كه شما مصدوم را از نظر وجود آسيب‌هاي بالقوه تهديدكننده حيات ارزيابي مي‌كنيد، ناظران مي‌توانند با نگه داشتن سر مصدوم، به شما كمك كنند.
در برخورد با يك مصدوم، ابتدا يك ارزيابي اوليه انجام دهيد و در صورت امكان، به آسيب‌هاي تهديدكننده حيات رسيدگي كنيد. در مورد هر مصدومي كه در حوادث رانندگي آسيب ديده است، هميشه فرض كنيد كه آسيب گردن (نخاع) وجود دارد و سر مصدوم را تا رسيدن نيروهاي كمكي، با دست نگه داريد. در مدتي كه منتظر رسيدن كمك‌هاي تخصصي هستيد، علايم حياتي مصدوم (سطح پاسخ‌دهي، نبض و تنفس) را كنترل و ثبت كنيد .
نحوه برخورد با مصدومان روي جاده:
پس از اطمينان از بي‌خطر بودن اوضاع، مصدوم را از نظر وجود آسيب‌هاي تهديدكننده حيات بررسي كنيد. مصدوم را فقط در صورتي مي‌توانيد جابه‌جا كنيد كه كاملاً ضرورت داشته باشد.
هشدار!
مصدوم را حركت ندهيد مگر وقتي كه قطعاً ضرورت داشته باشد.
اگر لازم باشد مصدوم را حركت دهيد، روش مورد استفاده براي جابه‌جا كردن مصدوم بسته به وضعيت وي و نيز وجود يا عدم وجود نيروهاي كمكي، فرق مي‌كند (مبحث « جابه‌جا كردن بيماران » را ببينيد).
از يك ناظر بخواهيد كه موقعيت وسيله نقليه و مصدوم را نشانه‌گذاري كند؛ اين اطلاعات براي پليس مفيد است.
آتش‌سوزي
در آتش‌سوزي، سريع و دقيق فكر كردن حياتي است. آتش به سرعت گسترش پيدا مي‌كند. بنابراين اولين اولويت شما، آگاه كردن افراد در معرض خطر است. اگر در داخل ساختمان هستيد، نزديك‌ترين آژير حريق را فعال كنيد. همچنين بايد فوراً به خدمات اورژانس اطلاع دهيد، اما اگر اين كار، خروج شما را از محل به تأخير مي‌اندازد، امنيت خود را به خطر نيندازيد. افرادي كه در آتش گير افتاده‌اند، به سرعت دچار هراس مي‌شوند. شما به عنوان ارايه‌كننده كمك‌هاي اوليه، مي‌توانيد با آرام كردن افرادي كه رفتارشان احتمالاً ترس و دلهره را در ديگران تشديد مي‌كند، از ميزان هراس بكاهيد. افراد را براي ترك محل، تشويق و كمك كنيد. هرگز براي برداشتن لوازم شخصي، مجدداً به ساختمان در حال سوختن وارد نشويد و يا خروج خود را به تأخير نيندازيد. تنها موقعي مي‌توانيد وارد ساختمان شويد كه يك آتش‌نشان راه را براي اين كار باز كرده باشد.
هشدار!
تحت هيچ شرايطي از آسانسور استفاده نكنيد.
پس از ورود به محل حريق يا اشتعال، يك لحظه صبر كنيد، محل را زير نظر گرفته و فكر كنيد و به سرعت وارد صحنه نشويد. امكان دارد مواد قابل اشتعال يا انفجار (مثل گاز يا دودهاي سمي) يا خطر برق گرفتگي وجود داشته باشد. يك آتش‌سوزي جزيي مي‌تواند در عرض چند دقيقه گسترش يافته، تبديل به يك حريق جدي شود. اگر خطري شما را تهديد مي‌كند، تا رسيدن خدمات اورژانس منتظر بمانيد.
هرگز اقدام به خاموش كردن آتش نكنيد مگر آنكه پيش از آن به خدمات اورژانس اطلاع داده باشيد و مطمئن باشيد كه خود را در معرض خطر قرار نمي‌دهيد.
نحوه برخورد با آتش‌سوزي
براي شروع و ادامه پيدا كردن حريق 3 چيز بايد وجود داشته باشد: جرقه آتش (يك جرقه الكتريكي يا شعله)؛ يك منبع سوخت (بنزين، چوب يا پارچه)؛ و اكسيژن (هوا). براي شكستن اين «مثلث حريق» بايد يكي از اين اجزا را حذف كنيد. به عنوان مثال:
سوييچ ماشين را خاموش كنيد و يا شير سوخت را در ماشين‌هاي ديزلي بزرگ خارج كنيد.
تمام مواد سوختني را كه مي‌توانند به عنوان منبع سوخت براي آتش عمل كنند (مثل كاغذ و مقوا) از مسير آتش دور كنيد.
درها را به روي آتش ببنديد تا منبع اكسيژن آن قطع شود.
شعله‌هاي آتش را با استفاده از پتو يا ساير مواد غيرقابل نفوذ، خفه كرده، مانع رسيدن اكسيژن به آن شويد.
ترك ساختمان در حال سوختن
هنگامي كه آتش را در يك ساختمان مشاهده مي‌كنيد يا به آن مشكوك مي‌شويد، نزديك‌ترين آژير حريق را فعال كنيد. سعي كنيد بدون آنكه خود را در معرض خطر قرار دهيد، به افراد كمك كنيد تا ساختمان را ترك كنند. درها را پشت سر خود ببنديد تا از گسترش آتش جلوگيري شود. به دنبال راه‌هاي خروج از آتش و محل‌هايي براي تجمع بگرديد. شما بايد قبلاً عمليات تخليه را در محل كار خود فرا گرفته باشيد. وقتي با ساختمان‌هاي ديگري مواجه مي‌شويد، نشانه‌هاي مربوط به راه‌هاي گريز اضطراري را دنبال كنيد و دستورات (روي آنها) را انجام دهيد.
كمك به گريز از ساختمان در حال سوختن: افراد را تشويق كنيد كه خونسرد اما سريع، ساختمان را از طريق نزديك‌ترين خروجي امن ترك كنند. اگر مجبور به استفاده از راه‌پله هستيد، مطمئن شويد كه كسي عجله نخواهد كرد و خطر سقوط وجود ندارد.
http://ylym.files.wordpress.com/2008/04/2fires_int3.jpg (http://ylym.files.wordpress.com/2008/04/2fires_int3.jpg)
آتش گرفتن لباس
هميشه الگوي زير را طي كنيد: توقف، انداختن روي زمين و چرخاندن. در صورت امكان قبل از اقدام به چرخاندن مصدوم، وي را در يك پارچه كلفت بپيچيد.
از وحشت‌زده شدن، دويدن يا بيرون رفتن مصدوم جلوگيري كنيد. هرگونه حركت يا باد، مانند بادبزن به شعله‌ها دامن مي‌زند.
مصدوم را به زمين بيندازيد.
در صورت امكان، با يك كت، پرده، پتو (غير از انواع نايلوني يا گشادبافت)، فرش يا ساير پارچه‌هاي كلفت، مصدوم را محكم بپيچيد.
مصدوم را روي زمين بچرخانيد تا شعله‌ها خفه شوند.
اگر آب يا مايع غيرقابل اشتعال ديگري در دسترس است، مصدوم را طوري روي زمين بخوابانيد كه بخش در حال سوختن در بالا قرار گيرد و ناحيه سوختگي را با مايع خنك كنيد.
هشدار!
هرگز از مواد قابل اشتعال براي خفه كردن شعله استفاده نكنيد.
اگر لباس خودتان آتش گرفت و نيروي كمكي در صحنه حاضر نبود، با پيچاندن محكمِ پارچه مناسب به دور خود و چرخيدن روي زمين، آتش را خاموش كنيد.
http://ylym.files.wordpress.com/2008/04/3fires_int5.jpg (http://ylym.files.wordpress.com/2008/04/3fires_int5.jpg)
دود و گاز
آتش‌سوزي در فضاي بسته، جو خطرناكي ايجاد مي‌كند كه اكسيژن كمي دارد و ممكن است با مونوكسيد كربن و گازهاي سمي آلوده شده باشد. هرگز وارد ساختماني كه در حال سوختن يا پر از گاز است نشويد و هرگز دري را كه به محل آتش‌سوزي ختم مي‌شود، باز نكنيد. اين كارها را به گروه خدمات اورژانس واگذار كنيد.
اجتناب از دود و گاز در صورتي كه در داخل ساختمان در حال سوختن هستيد، اقداماتي براي اجتناب از استنشاق دود و گازهاي مضر انجام دهيد. فضاي باز زير در را مسدود كنيد و نزديك به كف اتاق قرار بگيريد تا با دود كمتري مواجه شويد.
آنچه از عهده شما برمي‌آيد
اگر در يك ساختمان در حال سوختن گير افتاديد، به يك اتاق پنجره‌دار پناه برده، در را ببنديد. اگر مجبور هستيد از يك اتاق پر از دود عبور كنيد، در حالت نشسته حركت كنيد: هوا در سطوح پايين و نزديك كف، صاف‌تر است.
اگر مجبور به فرار از پنجره هستيد، ابتدا پاهاي خود را خارج كنيد؛ سپس (با گرفتن لبه پنجره) به اندازه طول دست‌هايتان به زمين نزديك شده، بعد بپريد.
آسيب‌هاي الكتريكي
وقتي شخصي دچار برق گرفتگي مي‌شود، عبور جريان الكتريكي از طريق بدن ممكن است وي را از هوش برده، منجر به توقف تنفس و حتي ضربان قلب وي شود. جريان الكتريكي مي‌تواند هم در محلي كه وارد بدن مي‌شود و هم در محلي كه براي تخليه به «زمين» از بدن خارج مي‌شود، سوختگي ايجاد كند. در بعضي موارد، جريان برق، گرفتگي عضلاني هم ايجاد مي‌كند كه اين موضوع، مانع از قطع ارتباط مصدوم با منبع برق مي‌شود. بنابراين وقتي به صحنه حادثه مي‌رسيد، امكان دارد كه هنوز جريان الكتريكي در بدن مصدوم برقرار باشد («برق‌دار»). آسيب‌هاي الكتريكي معمولاً در منزل يا محل كار و در اثر تماس با منابع برق با ولتاژ پايين رخ مي‌دهند. همچنين ممكن است اين آسيب‌ها در اثر تماس با منابع برق با ولتاژ بالا (مثل خطوط انتقال نيروي افتاده روي زمين) هم رخ دهند. افرادي كه با جريان ولتاژ بالا دچار برق‌گرفتگي مي‌شوند، ندرتاً زنده مي‌مانند.
صاعقه
صاعقه يك جريان الكتريكي ناگهاني طبيعي است كه از جو تخليه مي‌شود و در مسير خود، مقادير زيادي از حرارت و نور را منتقل مي‌كند. صاعقه، تماس خود با زمين را از طريق نزديك‌ترين ساختارهاي بلند محوطه و احتمالاً هر شخصي كه نزديك آن ساختار ايستاده باشد، برقرار مي‌كند. اصابت صاعقه مي‌تواند به آتش گرفتن لباس‌ها، زمين خوردن مصدوم و حتي مرگ آني منجر شود. هرچه سريع‌تر تمام افراد را از محل اصابت صاعقه دور كنيد.
جريان ولتاژ بالا
تماس با جريان ولتاژ بالا (كه معمولاً در خطوط نيرو و كابل‌هاي هوايي پرفشار وجود دارد) معمولاً به مرگ فوري منجر مي‌شود. افرادي كه زنده مي‌مانند، سوختگي‌هاي شديدي خواهند داشت. از اين گذشته، اين شوك مي‌تواند با ايجاد اسپاسم عضلاني، مصدوم را به اطراف پرتاب كرده، آسيب‌هايي مثل شكستگي ايجاد كند. جريان برق با ولتاژ بالا مي‌تواند تا 18 متر جهش («قوس») داشته باشد. اشيايي مثل چوب خشك يا لباس نمي‌توانند از شما محافظت كنند. قبل از نزديك شدن به مصدوم، منبع جريان برق بايد قطع شده باشد؛ در صورتي كه خطوط نيروي هوايي در راه‌آهن آسيب ديده باشند، قطع منبع برق بسيار حياتي خواهد بود. مصدوم احتمالاً بيهوش است. پس از آنكه از بي‌خطر بودن محل مطمئن شديد، راه تنفسي مصدوم را باز كرده، تنفس وي را بررسي كنيد؛ آماده باشيد تا در صورت لزوم احياي تنفسي و ماساژ قفسه سينه را آغاز كنيد (مبحث « اقدامات نجات‌دهنده حيات » را ببينيد). در صورتي كه مصدوم در حال نفس كشيدن است، وي را در وضعيت بهبود قرار دهيد. علايم حياتي (سطح پاسخ‌دهي، نبض و تنفس) را مرتباً كنترل و ثبت كنيد.
جريان برق با ولتاژ بالا ناظران را از محل حادثه‌اي كه در اثر جريان ولتاژ بالا رخ داده است، دور كنيد. فاصله ايمن، بيش از 18 متر از منبع برق است.
جريان ولتاژ پايين
جريان‌هاي خانگي كه در منازل و محل‌هاي كار مورد استفاده قرار مي‌گيرند، مي‌توانند آسيب‌هاي جدي يا حتي مرگ ايجاد كنند. حوادث معمولاً ناشي از كليدهاي برق خراب، سيم‌هاي برق لخت شده يا وسايل برقي داراي نقص هستند. خصوصاً كودكان كم سن و سال در معرض خطر هستند (كودكان به‌طور طبيعي كنجكاو بوده، ممكن است انگشتان خود يا ساير اشياء را به داخل پريزهاي ديواري برق فرو كنند). آب (كه يك هادي قوي و خطرناك الكتريسيته است) ميزان خطر را افزايش مي‌دهد. تماس با يك وسيله برقي بي‌خطر با دست‌هاي خيس يا در شرايطي كه كف اتاق خيس باشد، خطر شوك الكتريكي را به مقدار زيادي افزايش مي‌دهد.
http://ylym.files.wordpress.com/2008/04/1electrical_injuries-int4.jpg (http://ylym.files.wordpress.com/2008/04/1electrical_injuries-int4.jpg)
هشدار!
در صورتي كه مصدوم در تماس با جريان الكتريكي است، به وي دست نزنيد؛ ممكن است مصدوم «برق‌دار» باشد و شما هم در معرض برق‌گرفتگي قرار بگيريد.
هرگز از وسايل فلزي براي قطع تماس الكتريكي استفاده نكنيد. روي يك ماده خشك نارسانا ايستاده، از يك وسيله چوبي استفاده كنيد.
آماده باشيد تا در صورت توقف تنفس مصدوم، احياي تنفسي يا ماساژ قلبي را تا رسيدن كمك‌هاي اورژانس آغاز كنيد .
آنچه شما مي‌توانيد انجام دهيد
در صورتي كه به محل انشعاب اصلي يا كنتور برق به سهولت دسترسي داريد، تماس بين مصدوم و منبع برق را از طريق خاموش كردن آن، قطع كنيد. در غير اين صورت، دو شاخه را خارج كنيد يا كابل را درآوريد. اگر به كابل، پريز يا محل انشعاب اصلي دسترسي نداريد، به موارد زير عمل كنيد:
براي محافظت از خود، روي يك ماده خشك نارسانا مثل يك جعبه چوبي، يك كفپوش پلاستيكي يا يك دفترچه راهنماي تلفن بايستيد.
با استفاده از يك وسيله چوبي (مثل يك جارو)، اندام‌هاي مصدوم را از روي منبع الكتريكي كنار بزنيد و يا منبع الكتريكي را از مصدوم دور كنيد.
اگر قطع تماس (مصدوم با منبع برق) با يك وسيله چوبي مقدور نيست، ضمن آنكه كاملاً مراقب هستيد تا به مصدوم دست نزنيد، طنابي را به دور مچ پاي مصدوم يا بازوان وي حلقه كنيد و وي را از منبع جريان الكتريكي دور كنيد.
تنها در صورتي كه ضرورت دارد، مصدوم را با كشيدن بخش‌هايي از لباس كه شل و خشك هستند، (از منبع برق) دور كنيد. اين كار را تنها به عنوان آخرين تلاش انجام دهيد زيرا ممكن است مصدوم همچنان «برق‌دار» باشد.
دور كردن منبع برق اگر نمي‌توانيد جريان الكتريكي را خاموش كنيد، بر روي يك ماده خشك نارسانا (مثل يك دفترچه راهنماي تلفن) بايستيد و با استفاده از يك دسته جارو، منبع برق را از مصدوم دور كنيد. هرگز مستقيماً به مصدوم دست نزنيد.
نجات غريق
حوادثي كه اطراف آب رخ مي‌دهند، ممكن است افرادي از هر گروه سني را گرفتار كنند. كودكان كم‌سن حتي در آب‌هاي بسيار كم‌عمق هم در معرض خطر هستند. با اين حال، اكثر موارد غرق‌شدگي شامل افرادي است كه مشغول شنا در جريان‌هاي قوي يا آب‌ها بسيار سرد بوده‌اند و يا پس از مصرف الكل، به شنا يا قايق‌سواري پرداخته‌اند.
خطرات آب سرد
آب‌هاي آزاد حتي در تابستان هم سرد هستند. درجه حرارت دريا از 15-5 درجه سانتيگراد متغير است؛ آب‌هاي داخلي حتي مي‌توانند (از اين هم) سردتر باشند. آب سرد، خطرهاي پيش روي غريق يا منجي غريق را افزايش مي‌دهد چون مي‌تواند منجر به موارد زير شود:
نفس نفس زدن غيرقابل كنترل در زماني كه شخص وارد آب مي‌شود و به دنبال آن، خطر استنشاق آب
افزايش ناگهاني فشار خون كه مي‌تواند زمينه‌ساز حمله قلبي باشد.
ناتواني در شنا كردن به‌طور ناگهاني
كاهش درجه حرارت در صورتي كه شخص مدت زيادي در آب بماند يا با وزش باد مواجه شود.
دسترسي به غريق در صورت امكان، از ورود به آب براي نجات غريق خودداري كنيد. در عوض، يك شي‌ء دراز مثل يك قطعه چوب را نگه داريد تا غريق بتواند آن را بگيرد، سپس وي را به سوي خشكي بكشيد.
احتياط!
اگر غريق بيهوش است، وي را كاملاً از آب بيرون آوريد و طوري جا به جا كنيد كه سرش پايين‌تر از قفسه سينه‌اش قرار گيرد تا در صورتي كه استفراغ كرد، از راه‌هاي تنفسي محافظت كرده باشد.
آنچه شما مي‌توانيد انجام دهيد
اولين اولويت شما آن است كه با كمترين خطر، غريق را به سطحي خشك منتقل كنيد. بي‌خطرترين راه براي نجات يك غريق، آن است كه خود روي خشكي بمانيد با دست خود يا يك تكه چوب، شاخه يا طناب، او را از آب بيرون بكشيد؛ راه ديگر آن است كه يك تيوب به سوي غريق پرتاب كنيد. اگر يك منجي غريق كارآزموده هستيد و يا غريق بيهوش است، ممكن است مجبور باشيد به آب بزنيد يا به سمت غريق شنا كنيد و وي را به سمت خشكي بكشيد. به آب زدن بي‌خطرتر از شنا كردن است. وقتي غريق را از آب خارج كرديد، در صورت امكان وي را در برابر وزش باد محافظت كنيد تا بدن او بيش از پيش دچار لرز نشود. سپس اقدامات درماني مربوط به غرق‌شدگي را اجرا كنيد و عوارض مربوط به سرماي شديد را مداوا كنيد (مبحث « كاهش دماي بدن » را ببينيد). حتي در صورتي كه به‌نظر مي‌رسد غريق كاملاً بهبود يافته است، شرايط انتقال يا بردن وي به بيمارستان را مهيا كنيد. در صورت لزوم و يا در صورتي كه كاملاً دستپاچه شده‌ايد، آمبولانس درخواست كنيد.