Bad Sector
26th March 2011, 12:51 AM
اینبار Discovery Channel به یک کار جدید و نوای دست زده است.این شرکت در این مستند زیبا و هیجانی به نبرد نرماندى ، بزرگترین عملیات آبى ـ خاکى تاریخ اشاره می کند.
پس از آنکه در دسامبر ۱۹۴۱ ارتش سرخ پیشروى آلمانها را در ۳۵ کیلومترى مسکو متوقف کرد استالین بلافاصله از انگلیس و آمریکا (که تازه وارد جنگ با آلمان شده بود) درخواست گشودن جبهه دوم را کرد. اما در اوت ۱۹۴۲ چرچیل و روزولت با شکست عملیات «دیپ» دریافتند توان دفاعى آلمان بالاتر از آن است که به آنها اجازه ورود به غرب اروپا را بدهد.
در این عملیات، ۶۰ درصد از ۷ هزار چترباز و نیروى کماندو که در ساحل این شهر فرانسوى پیاده شدند جان خود را از دست دادند، آنها حتى نتوانستند چند ساعت هم بندر مذکور را تحت اشغال خود نگاه دارند.
در سرتاسر سال ۱۹۴۳ و نیمه اول سال ۱۹۴۴ على رغم درخواستهاى استالین، متفقین از ورود به غرب اروپا خوددارى کردند چرا که این کار را اقدامى پرتلفات مى دانستند. اما سرانجام هنگامى که پى بردند آلمان دیگر توان مقاومت در برابر ارتش سرخ را ندارند و ممکن است ارتش سرخ اروپاى غربى را در نبود «متفقین انگلوساکسون» ببلعد تصمیم گرفتند تا در غرب فرانسه نیرو پیاده کنند. حال آنکه در این مدت آلمانها با به کارگیرى ۱۳ میلیون متر مکعب بتون، ۱/۲ میلیون تن فولاد و ۱۷۵ هزار کارگر عظیم ترین دژ اروپا بعد از ماژینو را در سواحل مانش (جنوب انگلیس و شمال غرب فرانسه) ایجاد کرده اند.
آغاز بزرگترین عملیات آبى - خاکى جهان
در ۶ ژوئن ١٩۴۴ ساعت ۶/۵ صبح ۵۷ هزار تفنگدار و چترباز آمریکایى متعلق به لشکرهاى معروف یکم، ۸۲ ، ۱۰۱ و ۷۵ هزار انگلیسى متعلق به سپاه مونتگومرى و لشکر ششم در حالى که بزرگ ترین «پشتیبانى دریایى و هوایى» تاریخ را در اختیار داشتند با گلایدر، کشتى هاى نفربر و قایق در نرماندى پیاده شدند در حالى که ۱۴ هزار و ۶۰۰ هواپیما و ۶۷۰۰ کشتى آنها را همراهى مى کرد در برابر این نیروى جهنمى آلمان تنها ۴۰ کشتى، ۳۴ زیر دریایى و ۳۵۰ هواپیما در اختیار داشت.
نبرد، بسیار بى رحمانه آغاز شد. کشتى ها و هواپیماهاى متفقین ساحل را زیر آتش شدید گرفتند و بسیارى از واحدهاى آلمانها را در جا منهدم کردند، حال آنکه از مدافعان کارى ساخته نبود. هیچ کس تاکنون این تعداد ابزار جنگى را به صورت تجمعى ندیده بود. اما آلمانها ضربه خود را هنگام پیاده شدن نیروهاى آبى - خاکى فرود آوردند. بسیارى از سربازان آمریکایى حتى فرصت رسیدن به ساحل را نیافتند چرا که مسلسلها و تک تیراندازان آلمانى، نیروهاى آمریکایى و انگلیسى را درون قایقهاى آبى - خاکى به هلاکت مى رساندند.
هنگامى که پلها گشوده شد و سربازان پا بر روى ساحل «اوماها» (در شمال غرب فرانسه) گذاشتند تازه پى بردند سرسخت ترین مردان ارتش آلمان که به تازگى از جبهه روسیه به غرب اعزام شده بودند چه اندازه در مقاومت جدى هستند. در همان ابتداى کار قواى آمریکایى در نوار ساحلى زمین گیر شد، اما قواى کانادایى - انگلیسى با سرسختى توانست زمین تصرف شده را نگاه دارد و عقب نرود. در این عملیات که با نام روز دى یا (D-Day) معروف شد، آلمانها عقب نشینى نمى کردند، یا کشته مى شدند و یا اینکه سد راه متفقین مى شدند. هر جا که مقاومت آنها شدید بود متفقین با دستگاه «پرتاب شعله» آنها را در سنگرها مى سوزاندند. متفقین فرصتى نداشتند، اگر آنها ظرف ۲۴ ساعت به سر پلى مهم دست نمى یافتند و ترتیب ورود ۸۶ لشکرى را که در دریا منتظر نتیجه عملیات آنها بودند نمى دادند، لشکرهاى زرهى ژنرال رومل (که اکنون فرمانده دفاع شمال غرب فرانسه بود) آنها را به دریا ریخته و زیر دریایى هاى آلمانها نیز که اکنون مشغول گرفتن قربانى از بین کشتى هاى عظیم نفربر و تانک بر بودند ضربات خود را افزایش مى دادند. سرسختى طرفین به دلیل اهمال هیتلر در اعزام نیرو به سوى واحدهاى مدافع در نهایت به زیان آلمانها تمام شد و آنها با تحمل حدود ۹ هزار کشته عقب نشستند، در حالى که آمریکایى ها، کانادایى ها و انگلیسى ها نیز متحمل ۱۵ هزار کشته شده بودند.
در پایان روز اول حمله، متفقین نوار ساحلى به طول ۳۰ کیلومتر و عمق ۱۰ کیلومتر را تصرف کرده بودند. در واقع آلمانها هنوز خیال مى کردند که حمله اصلى متفقین در چند کیلومتر جنوبى تر خواهد بود. همین اشتباه آنها باعث شد تا کمکهاى ضرورى به مدافعان هرگز نرسد و لشکرهاى زرهى آلمان زمانى وارد نبرد شوند که متفقین ظرف ۱۰ روز ۹۵ هزار تانک و زرهپوش (ارقام صحیح است!) را در ساحل پیاده کنند. رهبران انگلیس و فرانسه اکنون ۶۱۹ هزار سرباز را به فرمان آیزنهاور و مونتگومرى درآورده بودند و از آنها تنها یک چیز را مى خواستند؛ آزادسازى فرانسه. اگرچه آلمانها به صورت پراکنده مقاومتهاى دلاورانه اى از خود نشان مى دادند اما بمبارانهاى عظیم هوایى در کنار حملات جبهه مقاومت فرانسه سبب شد تا کمک به آنها با تأخیر ۳ هفته اى برسد.
• نتیجه نبرد
نبرد نرماندى در نهایت براى آمریکا و انگلیس بیش از ۵۰ هزار کشته دربرداشت، اما مقدمه اى شد براى ورود ۲ میلیون سرباز، ۵۰۰ هزار تانک و زرهپوش و نفربر و ۳ میلیون تن ساز و برگ نظامى. اکنون دیگر مسلم بود که آلمان هرگز قادر به پیروزى در جنگ نیست چرا که در جبهه شرق نیز ۱۰ میلیون سرباز روس با سرعت در حال عقب راندن آلمانها بودند.
در عملیات نرماندى باز هم دخالت هاى بى مورد هیتلر موجب شد تا آلمانها چند روز حیاتى را از دست بدهند و نتوانند مانع رخنه متفقین شوند. کمتر از یک ماه بعد یعنى در اوت ۱۹۴۴ پاریس سقوط کرد و ۹ ماه بعد آلمان تسلیم شد.
در ادامه به نبرد کورسْک بزرگترین نبرد زرهی تانکی جهان اشاره می کنیم.
نبرد کورسْک یا نبرد تانکها، جنگی است که در تاریخ ۴ ژوئیه سال ۱۹۴۳ در منطقه کورسک (Kursk) نزدیک مسکو بین ارتشهای آلمان و شوروی شروع شد و ١٨ روز به طول انجامید.
نبرد کورسک را بسیارى از جمله پل کارل، نویسنده آلمانى بزرگ ترین نبرد تاریخ مى دانند اما اگر کورسک را بزرگ ترین نبرد تاریخ ندانیم لااقل باید آن را بزرگ ترین نبرد زرهى تاریخ به شمار آورد چرا که در این نبرد بزرگ ۳ هزار تانک آلمانى و ۲ هزار تانک و زرهپوش روسى شرکت داشتند.
نبرد کورسک با نام رمز «دژ» در ساعت ۳ نیمه شب سوم ژولاى آغاز مى شود و ۵۰۰ هزار سرباز آلمانى در پناه ۳ هزار تانک حمله بزرگ خود را آغاز مى کنند. ارتش نهم آلمان به فرماندهى ژنرال مودل با کمک لشکرهاى متعدد زرهى با عبور از سیمهاى خاردار و مناطق مین گذارى شده به نیروهاى مدافع روسى حمله مى کنند. نکته جالب توجه آنکه از همان اول براى آلمان ها مشخص بود عملیات «دژ» یک راز نیست و تمام مدافعان روس از آن باخبرند چرا که بارانى از آتش توپ، خمپاره و نارنجک بر سر سربازان آلمانى مى بارد اما شدت حمله به گونه اى است که روسها در این جبهه مجبور به عقب نشینى مى شوند. آلمان در این نبرد تانک هاى جدید فردیناند خود را وارد عمل کرد. این تانک ها هر کدام ۶۸ تن وزن و لوله اى به طول ۶/۵ متر داشتند و تقریباً رویین تن بودند و گلوله هاى مدافعان بر آنها اثر نمى گذارد.
نیروهاى آلمانى ششم ژوئن پس از ۳ روز پیشروى، از «ضخامت خط دفاعى» روسها متعجب شدند و ژنرال «مودل» مردد ماند، آیا به پیشروى ادامه دهد یا خیر چرا که احساس اش به او مى گفت؛ ضد حمله اى بزرگ در راه است.
پیش بینى او ظهر ششم ژوییه به حقیقت پیوست و ۱۲۰۰ تانک روسى در پناه آتش سنگین توپهاى روسى دست به ضد حمله اى بزرگ، علیه تانک هاى آلمانى زدند. هدف این ضد حمله جلوگیرى از دستیابى آلمان ها به ارتفاعات منطقه بود، در خط مورد حمله روسها، آلمان ها با ۱۰۰۰ تانک به مقابله مشغول شدند. در این مرحله نبرد ۴ روز به طول انجامید و صدها تانک طرفین به آتش کشیده شد. پس از آن آلمان ها به این نتیجه رسیدند که باید «تپه ۲۷۴» را که کلید دستیابى به پیروزى در جبهه کورسک است، فتح کنند. اما این تپه با جنگلى کوچک که مقر صدها توپ روسى و آتشبار و کاتیوشا بود، محافظت مى شد. حمله صدها تانک آلمانى به جنگل و تپه مذکور بى فایده بود و مدام به تعداد مدافعان افزوده مى شد. هواپیماهاى آلمانى نیز قادر به کمک چندانى به وضعیت قواى زمینى نبودند چرا که روس ها معادل همین تعداد هواپیما را وارد میدان کرده بودند.
نتیجه نبرد
در نبرد کورسک، ۲ میلیون سرباز، ۵ هزار تانک و ۴ هزار هواپیما شرکت داشتند. این نبرد عظیم درسهاى بزرگى براى آلمان دربرداشت.
اول آنکه این کشور براى اولین بار شاهد یک ضد حمله عظیم زرهى از جانب دشمنانش بود و پى برد «ابتکار استفاده از لشکرهاى انبوه زرهى» دیگر حربه اى کهنه است چرا که با توسعه لشکرهاى زرهى روسى، انگلیسى و آمریکایى دیگر قدرت اول زرهى جهان این ۳ کشور هستند.
دوم آنکه در نبرد کورسک تلفات روسها نیز کم نبود، در این مقطع از جنگ، هر تانک و یا سرباز آلمانى که از بین مى رفت، جانشینى نداشت. حال آنکه روسها با برخوردارى از جمعیت سرسخت و قدرت صنعتى خود، مرتب خود را تقویت مى کردند و برترى خویش را بر آلمان ها به ۴ بر یک رسانده بودند. این امر سبب شد عملیات کورسک شکست تلقى شود. گذشت زمان نیز این را ثابت کرد چرا که آلمانها دیگر هرگز نتوانستند در جبهه روسیه «حمله» کنند بلکه پس از این، کار آنها تنها عقب نشینى بود.
نکته دیگر این بود که آلمانها براى اولین بار پى بردند که دیگر از نظر هوایى و توپخانه نیز «دست بالا» را ندارند.
آلمانها در هر دو نبرد مسکو و کورسک ضربه اصلى را از جاسوسان اتحاد شوروى تحمل کردند. الن موروس در اکتبر ۱۹۴۱ و جاسوسان شوروى در سوئیس در جولاى ۱۹۴۳ با دو گزارش به موقع که ارتش آلمان را شکستند. البته نباید از یاد برد که در فاصله ماههاى ژانویه تا ژوئن ۱۹۴۱ (تاریخ حمله آلمان به شوروى) ده ها جاسوس روس به استالین خبر داده بودند آلمان در حال تجهیز قوا براى حمله به شوروى است اما دیکتاتور روس «$%^&انه» خود را به خوش خیالى زده و گزارش جاسوسان را اقدام مذبوحانه انتلیجنس سرویس انگلیس خوانده بود.
نبرد کورسک از نظر حجم تجهیزات جنگى بزرگترین نبرد تاریخ است. «اگرچه استالینگراد از نظر تعداد سربازان و طولانى بودن» اول بود اما نبرد کورسک که ۱۸ روز به طول انجامید، دیگر هرگز در تاریخ تکرار نشد. بسیاری از کارشناسان نظامی، قدرت آتش برتر تویهای روسی و جاسوسان اتحاد شوروى را تعیین کننده نتیجه نبرد کورسک می دانند.
http://img.vatandownload.com/software/user/hadi-arjmand/picture/11-4/Discovery-Channel---Greatest-Tank-Battles-The-Normandy-Tank-Battles1.jpg
حجم:338 مگابایت
دانلود مستند:دانلود با لینک مستقیم (http://dl4.vatandownload.com/software/user/hadi-arjmand/11/11-4/Discovery.Channel.Greatest.Tank.Battles.The.Norman dy.Tank.Battles.www.VatanDownload.com.rar)
منبع : وطن دانلود (http://www.vatandownload.com/) - www.vatandownload.com (http://www.vatandownload.com/)
پسورد فایل فشرده : www.vatandownload.com
پس از آنکه در دسامبر ۱۹۴۱ ارتش سرخ پیشروى آلمانها را در ۳۵ کیلومترى مسکو متوقف کرد استالین بلافاصله از انگلیس و آمریکا (که تازه وارد جنگ با آلمان شده بود) درخواست گشودن جبهه دوم را کرد. اما در اوت ۱۹۴۲ چرچیل و روزولت با شکست عملیات «دیپ» دریافتند توان دفاعى آلمان بالاتر از آن است که به آنها اجازه ورود به غرب اروپا را بدهد.
در این عملیات، ۶۰ درصد از ۷ هزار چترباز و نیروى کماندو که در ساحل این شهر فرانسوى پیاده شدند جان خود را از دست دادند، آنها حتى نتوانستند چند ساعت هم بندر مذکور را تحت اشغال خود نگاه دارند.
در سرتاسر سال ۱۹۴۳ و نیمه اول سال ۱۹۴۴ على رغم درخواستهاى استالین، متفقین از ورود به غرب اروپا خوددارى کردند چرا که این کار را اقدامى پرتلفات مى دانستند. اما سرانجام هنگامى که پى بردند آلمان دیگر توان مقاومت در برابر ارتش سرخ را ندارند و ممکن است ارتش سرخ اروپاى غربى را در نبود «متفقین انگلوساکسون» ببلعد تصمیم گرفتند تا در غرب فرانسه نیرو پیاده کنند. حال آنکه در این مدت آلمانها با به کارگیرى ۱۳ میلیون متر مکعب بتون، ۱/۲ میلیون تن فولاد و ۱۷۵ هزار کارگر عظیم ترین دژ اروپا بعد از ماژینو را در سواحل مانش (جنوب انگلیس و شمال غرب فرانسه) ایجاد کرده اند.
آغاز بزرگترین عملیات آبى - خاکى جهان
در ۶ ژوئن ١٩۴۴ ساعت ۶/۵ صبح ۵۷ هزار تفنگدار و چترباز آمریکایى متعلق به لشکرهاى معروف یکم، ۸۲ ، ۱۰۱ و ۷۵ هزار انگلیسى متعلق به سپاه مونتگومرى و لشکر ششم در حالى که بزرگ ترین «پشتیبانى دریایى و هوایى» تاریخ را در اختیار داشتند با گلایدر، کشتى هاى نفربر و قایق در نرماندى پیاده شدند در حالى که ۱۴ هزار و ۶۰۰ هواپیما و ۶۷۰۰ کشتى آنها را همراهى مى کرد در برابر این نیروى جهنمى آلمان تنها ۴۰ کشتى، ۳۴ زیر دریایى و ۳۵۰ هواپیما در اختیار داشت.
نبرد، بسیار بى رحمانه آغاز شد. کشتى ها و هواپیماهاى متفقین ساحل را زیر آتش شدید گرفتند و بسیارى از واحدهاى آلمانها را در جا منهدم کردند، حال آنکه از مدافعان کارى ساخته نبود. هیچ کس تاکنون این تعداد ابزار جنگى را به صورت تجمعى ندیده بود. اما آلمانها ضربه خود را هنگام پیاده شدن نیروهاى آبى - خاکى فرود آوردند. بسیارى از سربازان آمریکایى حتى فرصت رسیدن به ساحل را نیافتند چرا که مسلسلها و تک تیراندازان آلمانى، نیروهاى آمریکایى و انگلیسى را درون قایقهاى آبى - خاکى به هلاکت مى رساندند.
هنگامى که پلها گشوده شد و سربازان پا بر روى ساحل «اوماها» (در شمال غرب فرانسه) گذاشتند تازه پى بردند سرسخت ترین مردان ارتش آلمان که به تازگى از جبهه روسیه به غرب اعزام شده بودند چه اندازه در مقاومت جدى هستند. در همان ابتداى کار قواى آمریکایى در نوار ساحلى زمین گیر شد، اما قواى کانادایى - انگلیسى با سرسختى توانست زمین تصرف شده را نگاه دارد و عقب نرود. در این عملیات که با نام روز دى یا (D-Day) معروف شد، آلمانها عقب نشینى نمى کردند، یا کشته مى شدند و یا اینکه سد راه متفقین مى شدند. هر جا که مقاومت آنها شدید بود متفقین با دستگاه «پرتاب شعله» آنها را در سنگرها مى سوزاندند. متفقین فرصتى نداشتند، اگر آنها ظرف ۲۴ ساعت به سر پلى مهم دست نمى یافتند و ترتیب ورود ۸۶ لشکرى را که در دریا منتظر نتیجه عملیات آنها بودند نمى دادند، لشکرهاى زرهى ژنرال رومل (که اکنون فرمانده دفاع شمال غرب فرانسه بود) آنها را به دریا ریخته و زیر دریایى هاى آلمانها نیز که اکنون مشغول گرفتن قربانى از بین کشتى هاى عظیم نفربر و تانک بر بودند ضربات خود را افزایش مى دادند. سرسختى طرفین به دلیل اهمال هیتلر در اعزام نیرو به سوى واحدهاى مدافع در نهایت به زیان آلمانها تمام شد و آنها با تحمل حدود ۹ هزار کشته عقب نشستند، در حالى که آمریکایى ها، کانادایى ها و انگلیسى ها نیز متحمل ۱۵ هزار کشته شده بودند.
در پایان روز اول حمله، متفقین نوار ساحلى به طول ۳۰ کیلومتر و عمق ۱۰ کیلومتر را تصرف کرده بودند. در واقع آلمانها هنوز خیال مى کردند که حمله اصلى متفقین در چند کیلومتر جنوبى تر خواهد بود. همین اشتباه آنها باعث شد تا کمکهاى ضرورى به مدافعان هرگز نرسد و لشکرهاى زرهى آلمان زمانى وارد نبرد شوند که متفقین ظرف ۱۰ روز ۹۵ هزار تانک و زرهپوش (ارقام صحیح است!) را در ساحل پیاده کنند. رهبران انگلیس و فرانسه اکنون ۶۱۹ هزار سرباز را به فرمان آیزنهاور و مونتگومرى درآورده بودند و از آنها تنها یک چیز را مى خواستند؛ آزادسازى فرانسه. اگرچه آلمانها به صورت پراکنده مقاومتهاى دلاورانه اى از خود نشان مى دادند اما بمبارانهاى عظیم هوایى در کنار حملات جبهه مقاومت فرانسه سبب شد تا کمک به آنها با تأخیر ۳ هفته اى برسد.
• نتیجه نبرد
نبرد نرماندى در نهایت براى آمریکا و انگلیس بیش از ۵۰ هزار کشته دربرداشت، اما مقدمه اى شد براى ورود ۲ میلیون سرباز، ۵۰۰ هزار تانک و زرهپوش و نفربر و ۳ میلیون تن ساز و برگ نظامى. اکنون دیگر مسلم بود که آلمان هرگز قادر به پیروزى در جنگ نیست چرا که در جبهه شرق نیز ۱۰ میلیون سرباز روس با سرعت در حال عقب راندن آلمانها بودند.
در عملیات نرماندى باز هم دخالت هاى بى مورد هیتلر موجب شد تا آلمانها چند روز حیاتى را از دست بدهند و نتوانند مانع رخنه متفقین شوند. کمتر از یک ماه بعد یعنى در اوت ۱۹۴۴ پاریس سقوط کرد و ۹ ماه بعد آلمان تسلیم شد.
در ادامه به نبرد کورسْک بزرگترین نبرد زرهی تانکی جهان اشاره می کنیم.
نبرد کورسْک یا نبرد تانکها، جنگی است که در تاریخ ۴ ژوئیه سال ۱۹۴۳ در منطقه کورسک (Kursk) نزدیک مسکو بین ارتشهای آلمان و شوروی شروع شد و ١٨ روز به طول انجامید.
نبرد کورسک را بسیارى از جمله پل کارل، نویسنده آلمانى بزرگ ترین نبرد تاریخ مى دانند اما اگر کورسک را بزرگ ترین نبرد تاریخ ندانیم لااقل باید آن را بزرگ ترین نبرد زرهى تاریخ به شمار آورد چرا که در این نبرد بزرگ ۳ هزار تانک آلمانى و ۲ هزار تانک و زرهپوش روسى شرکت داشتند.
نبرد کورسک با نام رمز «دژ» در ساعت ۳ نیمه شب سوم ژولاى آغاز مى شود و ۵۰۰ هزار سرباز آلمانى در پناه ۳ هزار تانک حمله بزرگ خود را آغاز مى کنند. ارتش نهم آلمان به فرماندهى ژنرال مودل با کمک لشکرهاى متعدد زرهى با عبور از سیمهاى خاردار و مناطق مین گذارى شده به نیروهاى مدافع روسى حمله مى کنند. نکته جالب توجه آنکه از همان اول براى آلمان ها مشخص بود عملیات «دژ» یک راز نیست و تمام مدافعان روس از آن باخبرند چرا که بارانى از آتش توپ، خمپاره و نارنجک بر سر سربازان آلمانى مى بارد اما شدت حمله به گونه اى است که روسها در این جبهه مجبور به عقب نشینى مى شوند. آلمان در این نبرد تانک هاى جدید فردیناند خود را وارد عمل کرد. این تانک ها هر کدام ۶۸ تن وزن و لوله اى به طول ۶/۵ متر داشتند و تقریباً رویین تن بودند و گلوله هاى مدافعان بر آنها اثر نمى گذارد.
نیروهاى آلمانى ششم ژوئن پس از ۳ روز پیشروى، از «ضخامت خط دفاعى» روسها متعجب شدند و ژنرال «مودل» مردد ماند، آیا به پیشروى ادامه دهد یا خیر چرا که احساس اش به او مى گفت؛ ضد حمله اى بزرگ در راه است.
پیش بینى او ظهر ششم ژوییه به حقیقت پیوست و ۱۲۰۰ تانک روسى در پناه آتش سنگین توپهاى روسى دست به ضد حمله اى بزرگ، علیه تانک هاى آلمانى زدند. هدف این ضد حمله جلوگیرى از دستیابى آلمان ها به ارتفاعات منطقه بود، در خط مورد حمله روسها، آلمان ها با ۱۰۰۰ تانک به مقابله مشغول شدند. در این مرحله نبرد ۴ روز به طول انجامید و صدها تانک طرفین به آتش کشیده شد. پس از آن آلمان ها به این نتیجه رسیدند که باید «تپه ۲۷۴» را که کلید دستیابى به پیروزى در جبهه کورسک است، فتح کنند. اما این تپه با جنگلى کوچک که مقر صدها توپ روسى و آتشبار و کاتیوشا بود، محافظت مى شد. حمله صدها تانک آلمانى به جنگل و تپه مذکور بى فایده بود و مدام به تعداد مدافعان افزوده مى شد. هواپیماهاى آلمانى نیز قادر به کمک چندانى به وضعیت قواى زمینى نبودند چرا که روس ها معادل همین تعداد هواپیما را وارد میدان کرده بودند.
نتیجه نبرد
در نبرد کورسک، ۲ میلیون سرباز، ۵ هزار تانک و ۴ هزار هواپیما شرکت داشتند. این نبرد عظیم درسهاى بزرگى براى آلمان دربرداشت.
اول آنکه این کشور براى اولین بار شاهد یک ضد حمله عظیم زرهى از جانب دشمنانش بود و پى برد «ابتکار استفاده از لشکرهاى انبوه زرهى» دیگر حربه اى کهنه است چرا که با توسعه لشکرهاى زرهى روسى، انگلیسى و آمریکایى دیگر قدرت اول زرهى جهان این ۳ کشور هستند.
دوم آنکه در نبرد کورسک تلفات روسها نیز کم نبود، در این مقطع از جنگ، هر تانک و یا سرباز آلمانى که از بین مى رفت، جانشینى نداشت. حال آنکه روسها با برخوردارى از جمعیت سرسخت و قدرت صنعتى خود، مرتب خود را تقویت مى کردند و برترى خویش را بر آلمان ها به ۴ بر یک رسانده بودند. این امر سبب شد عملیات کورسک شکست تلقى شود. گذشت زمان نیز این را ثابت کرد چرا که آلمانها دیگر هرگز نتوانستند در جبهه روسیه «حمله» کنند بلکه پس از این، کار آنها تنها عقب نشینى بود.
نکته دیگر این بود که آلمانها براى اولین بار پى بردند که دیگر از نظر هوایى و توپخانه نیز «دست بالا» را ندارند.
آلمانها در هر دو نبرد مسکو و کورسک ضربه اصلى را از جاسوسان اتحاد شوروى تحمل کردند. الن موروس در اکتبر ۱۹۴۱ و جاسوسان شوروى در سوئیس در جولاى ۱۹۴۳ با دو گزارش به موقع که ارتش آلمان را شکستند. البته نباید از یاد برد که در فاصله ماههاى ژانویه تا ژوئن ۱۹۴۱ (تاریخ حمله آلمان به شوروى) ده ها جاسوس روس به استالین خبر داده بودند آلمان در حال تجهیز قوا براى حمله به شوروى است اما دیکتاتور روس «$%^&انه» خود را به خوش خیالى زده و گزارش جاسوسان را اقدام مذبوحانه انتلیجنس سرویس انگلیس خوانده بود.
نبرد کورسک از نظر حجم تجهیزات جنگى بزرگترین نبرد تاریخ است. «اگرچه استالینگراد از نظر تعداد سربازان و طولانى بودن» اول بود اما نبرد کورسک که ۱۸ روز به طول انجامید، دیگر هرگز در تاریخ تکرار نشد. بسیاری از کارشناسان نظامی، قدرت آتش برتر تویهای روسی و جاسوسان اتحاد شوروى را تعیین کننده نتیجه نبرد کورسک می دانند.
http://img.vatandownload.com/software/user/hadi-arjmand/picture/11-4/Discovery-Channel---Greatest-Tank-Battles-The-Normandy-Tank-Battles1.jpg
حجم:338 مگابایت
دانلود مستند:دانلود با لینک مستقیم (http://dl4.vatandownload.com/software/user/hadi-arjmand/11/11-4/Discovery.Channel.Greatest.Tank.Battles.The.Norman dy.Tank.Battles.www.VatanDownload.com.rar)
منبع : وطن دانلود (http://www.vatandownload.com/) - www.vatandownload.com (http://www.vatandownload.com/)
پسورد فایل فشرده : www.vatandownload.com