نام تو

[تووت فرنگی]

با نام ِ سبز ِ تو اِنگار ، کالسکه ی بهار
از راه می رسد
... آنگاه
گلواژه ی طراوت و زیبایی را
از نو باید نوشت .
ای آرزوی وصل !
در نام ِ تو
کدام راز ، نهفته ست ؟؛
گویی تلاوت ِ نامَت
صحرای خشک را
سرسبز می کند
و کام ِ کویری را
سیراب .