سوک عشق

[تووت فرنگی]

این واژه های شـعــر ِمرا خواب ِ سـکـوت ، گرفته ست ؛
از این قـلـم
که خـسـتـه و افسـرده ست ،
دیگر ، کـلام ِعـشق
نـمـی ریزد
آری ، رفیـق ِ نیمـه ره ِ من !
هرگز تو مـانـدگـار، نبودی
هرگز تو ماندگــار، نمانـدی ...
بـگـذار در شــب ِ تـنـهـایـی
بـا کـورسـوی خـاطـره هایت
این دل ،
به درد ِ خویش ، بـسـوزد
بـگـذار واژه های شعــر ِمرا، بـاز
خــواب ِ سـکـوت بگـیـرد
بـگـذار ، این قـلـمزن ِ خـسـتـه
در ســوک ِعـشـق
بـمـانـَد .