ده شعر کوتاه از گروس عبدالملکیان

[تووت فرنگی]

به شانه ام زدی

که تنهایی ام را تکانده باشی

به چه دل خوش کرده ای ؟!



تکاندن برف

از شانه های آدم برفی ؟!

[تووت فرنگی]

دزدی در تاریکی

به تابلوی نقاشی خیره مانده است

[تووت فرنگی]

صدای قلب نیست

صدای پای توست

که شب ها در سینه ام می دوی



کافی ست کمی خسته شوی

کافی ست بایستی

[تووت فرنگی]

پرواز هم دیگر

رویای آن پرنده نبود



دانه دانه پرهایش را چید

تا بر این بالش

خواب دیگری ببیند

[تووت فرنگی]

دریای بزرگ دور

یا گودال کوچک آب

فرقی نمی کند

زلال که باشی

آسمان در توست

[تووت فرنگی]

کلید

بر میز کافه جامانده است

مرد

مقابل خانه جیب هایش را می گردد



آینده

در گذشته جا مانده است

[تووت فرنگی]

موسیقی عجیبی ست مرگ.

بلند می شوی

و چنان آرام و نرم می رقصی

که دیگر هیچکس تو را نمی بیند

[تووت فرنگی]

فراموش کن

مسلسل را

مرگ را

و به ماجرای زنبوری بیاندیش

که در میانه ی میدان مین

به جستجوی شاخه گلی ست

[تووت فرنگی]

گرگ

شنگول را خورده است

گرگ

منگول را تکه تکه می کند...



بلند شو پسرم !

این قصه برای نخوابیدن است

[تووت فرنگی]

زیر این آسمان ابری

به معنای نامش فکر می کند

گل آفتابگردان!