Joseph Goebbels
9th March 2011, 02:17 PM
F-14d :
این مشخصه ای است که به 18 فروند هواپیمای f-14a تبدیل شده به f-14d اطلاق می گردد . اولین فروند از چنین هواپیماهایی که در ابتدا قرار بود بر بیش از 400 فروند بالغ گردد در ژوئن 1990 برای تبدیل تحویل گرومن گردید .
F/a-14d :
جدیدترین پیشنهاد بهسازی تامکت – f/a-14d – نام گرفته که هدف ان تغییر54 فروند هواپیمای f-14d به منظور پر کردن جای خالی هواپیمای ضربتی a-6e اینترودر بود . تغییرات پیشنهادی برای f-14d عبارت بود از : یک flir ناوبری / تهاجمی – جنگ افزارهای پیشرفته همچون jdam و jsow – نمایشگر اطلاعات تاکتیکی قابل برنامه ریزی و نمایشگرهای رنگی دیجیتال – نمایش تصویر flir روی هاد – شیشه جلوی یک تکه کابین مناسب دید در شب – تدابیر کاهنده سطح مقطع راداری – حفاظت بیشتر از مخازن سوخت و افزودن بر حالت های هوا به سطح رادار . این برنامه به دلایل مالی هیچ گاه به مرحله جدی نرسید .
Nf-14d
4 فروند از نمونه های اولیه f-14d به طور دائم مامور انجام وظایف ازمایشی شده و مشخصه nf-14d بر انها نهاده شد .
F-14t :
این مدل بسیار ساده و بسیار ابتدایی f-14 به عنوان جایگزینی برای f-14a و f-14b طراحی شده بود که به گونه ای روزافزون بر هزینه های تکمیل انها افزوده می شد . این مدل با یک نوع پیشنهادی " دریایی شده " f-15 موسوم به f-15n و نوع پیشنهادی بهسازی شده f-4 رقابت می نمود.
F-14 آپتیماد :
مدل f-14 آپتیماد یک مدل پیشنهادی ساده شده تامکت بود که به یکی از سه کامپیوتر مختلف مربوط به awg-9 مجهز میشد و از f-14 استاندارد توانایی کمتری داشت . ارائه این مدل تلاشی برای کاستن از بهای هر فروند برای نیرو دریایی بود و ممکن است که در ان زمان به برخی مشتریان خارجی نیز پیشنهاد شده باشد .
F-14x :
مشخصه f-14x به گروهی از تامکتها اطلاق می گردید که توانایی انها با درجات کمتری تضعیف شده بود . برخی فاقد توانایی شلیک فینیکس بودند و در برخی نیز امکان ردگیری همزمان 24 هدف به 12 هدف کاهش یافته بود . سیستم های کنترل شلیک نیز از انواع ساده تری انتخاب شده بود .
Rf-14 :
مشخصه rf-14 در ابتدا به یک نوع پیشنهادی ویژه شناسایی برگرفته شده از f-14a اطلاق می گردید که به ظاهر قرار بوده به سنجشگرهای درونی مجهز گردد . این برنامه سرانجام به نفع تجهیز انواع کمی اصلاح شده ( برای مثال سیم کشی شده ) با استاندارد f-15a غلافهای خارجی تارپس کنار گذاشته شد .
کویک استرایک :
ته کشیدن بودجه های هواپیمایی نیرو دریایی امریکا و لغو برنامه هواپیمای ضربتی پنهانکار a-12 به طرح هایی برای ارائه f-14 به عنوان یک جنگنده ضربتی دوربرد منجر گردید . از نتایج چنین طرح هایی می توان به تغییرات منجر به بامکت روی f-14a و ایجاد توانایی زیاد تهاجمی زمینی در f-14 اشاره نمود .
گرومن همچنین در این راستا انواع پیشرفته ای را از تامکت به عنوان رقیب f/a-18e/f پیشنهاد نمود که قرار است جای a-6e بازنشسته شده را بگیرد . اولین مدل از این سری کویک استرایک به عنوان نوع جنگنده ضربتی دوربرد f-14d بوده که کمترین تغییرات لازم شامل تسلیح با موشکهای هوا به سطح پیشرفته به کارگیری flir و ایجاد حالتهای بیشتر روی رادار apg-71 برای نزدیک کردن کارایی ان به apg-70 روی ان اعمال گردید .
سوپر تامکت 21 :
سوپر تامکت 21 به عنوان یک نوع بهبود یافته تر جنگنده ای چند منظوره برای رقابت با نوع دریایی f-22 پیشنهاد شده بود و 90% توانایی های f-22 را با 60% هزینه ان ارائه می داد . قرار بود این مدل علاوه بر تمام جنبه های اصلاحی کویک استرایک پذیرای تغییرات بیشتری در کابین خود و سنجشگرها باشد و به میزان زیادی از سطح مقطع راداری ان کاسته شود . همچنین قرار بود که این مدل به موتورهای بهبود یافته fmo-ge-129 مجهز گردد که به هواپیما اجازه می داد ابرپیمایش ( سوپر کروز ) کند. یعنی بدون روشن کردن پس سوزها با سرعت فراصوت به پرواز پیمایشی پایدار بپردازد و در نهایت حتی به خروجی های تغییر دهنده بردار رانش مجهز گردد . دیگر جنبه های منحصر به فرد این مدل پیشنهادی عبارت بود از پیش بینی نصب یک واحد تولید نیروی کمکی بزرگتر ( apu ) – سطوح دم بزرگتر – بزرگتر شدن بخش ثابت بال به منظور افزایش گنجایش سوخت داخلی – فلپ ها واسلتهای اصلاح شده – جنگ افزارهای متنوع – سایت نشانه گیری روی کلاه پروازی و رادار پروازی با دو برابر توان رادار apg-71 – غلاف های flir نیز برای ماموریت های تهاجمی نصب می گردید .
سوپر تامکت 21 تهاجمی :
سوپر تامکت 21 تهاجمی به عنوان یک نوع پیشنهادی ویژه ضربتی با سرعت 2 ماخ شبیه سوپر تامکت 21 بود با صفحه های بال خارجی ضخیم تر به منظور گنجاندن سوخت بیشتر – امکان حمل مخازن خارجی سوخت بزرگتر – اصلاحات ایرودینامیکی برای کاستن از سرعت تقرب هواپیما و رادار نوردن که به طور ویژه برای هواپیمای ضربتی بسیار پیشرفته ولی بد فرجام a-12 تکمیل شده بود . این مدل توجه زیادی را به عنوان جایگزین برنامه لغو شده a-12 به سوی خود جلب نمود .
Asf-14 :
به خاطر به تعویق افتادن تکمیل نوع دریایی f-22 (natf ) هواپیمای asf-14 به عنوان نوع تکمیل شده ( یا در واقع متحول شده ) f-14 منتها با سیستم ها – جنگ افزارها و پیشرانه های atf و با هزینه و مخاطره کمتر – برای جانشینی natf پیشنهاد گردید .
بامکت یا تامکت ضربتی :
هواپیمای جنگنده برتری هوایی و رهگیرf-14 از ابتدا از توانایی محدود تهاجم زمینی برخوردار بود هر چند که نقش تهجم زمینی از همان اوایل این هواپیما حذف گردید . با وجود این نیرو دریایی ایالات متحده امریکا در اوایل دهه 1990 تشخیص داد که به ویژه پس از بازنشسته شدن a-6e به هواپیمای ضربتی بیشتری احتیاج دارد و بنابراین برنامه بامکت جان دوباره یافت . بامکت می تواند در چنین ماموریتهایی طیف گوناگونی از بمب های هدایت شونده ( همچون انواع لیزری پیووی ) هدایت ناپذیر (سری mk-80 ) راکتها و موشکها را تا حداکثر 14500 پوند حمل نماید . در این راستااسکادران vf-122 اولین بمبها را از یک تامکت عملیاتی در 8 اوت 1990 در جریان یک مانور تمرینی فرو ریخت . افزودن غلاف هدفگیری لانتیرن به f-14 در اواسط سال 1996 نیز برای اولین بار امکان هدایت خود مختار جنگ افزارهای هدایت شونده دقیق محمول هواپیما را به آن بخشید . این غلاف روی جایگاه زیر بخش ثابت بال راست هواپیماهای f-14b و f-14d قابل نصب می باشد و خلبان و افسر جنگ افزار هواپیما می تواند با استفاده از آن به اضافه عینکهای دید در شب به خوبی در شب به ایفای ماموریت های ضربتی دقیق بپردازند . این توانایی به خوبی در جریان دو عملیات روباه صحرا و نیروی متحد و در ابعادی محدودتر در عملیات حساب شده (deliberate force ) بر فراز بوسنی به نمایش در امد .
منبع : ماهنامه صنایع هوایی / بخش شانزدهم / اقای فرزین ندیمی
این مشخصه ای است که به 18 فروند هواپیمای f-14a تبدیل شده به f-14d اطلاق می گردد . اولین فروند از چنین هواپیماهایی که در ابتدا قرار بود بر بیش از 400 فروند بالغ گردد در ژوئن 1990 برای تبدیل تحویل گرومن گردید .
F/a-14d :
جدیدترین پیشنهاد بهسازی تامکت – f/a-14d – نام گرفته که هدف ان تغییر54 فروند هواپیمای f-14d به منظور پر کردن جای خالی هواپیمای ضربتی a-6e اینترودر بود . تغییرات پیشنهادی برای f-14d عبارت بود از : یک flir ناوبری / تهاجمی – جنگ افزارهای پیشرفته همچون jdam و jsow – نمایشگر اطلاعات تاکتیکی قابل برنامه ریزی و نمایشگرهای رنگی دیجیتال – نمایش تصویر flir روی هاد – شیشه جلوی یک تکه کابین مناسب دید در شب – تدابیر کاهنده سطح مقطع راداری – حفاظت بیشتر از مخازن سوخت و افزودن بر حالت های هوا به سطح رادار . این برنامه به دلایل مالی هیچ گاه به مرحله جدی نرسید .
Nf-14d
4 فروند از نمونه های اولیه f-14d به طور دائم مامور انجام وظایف ازمایشی شده و مشخصه nf-14d بر انها نهاده شد .
F-14t :
این مدل بسیار ساده و بسیار ابتدایی f-14 به عنوان جایگزینی برای f-14a و f-14b طراحی شده بود که به گونه ای روزافزون بر هزینه های تکمیل انها افزوده می شد . این مدل با یک نوع پیشنهادی " دریایی شده " f-15 موسوم به f-15n و نوع پیشنهادی بهسازی شده f-4 رقابت می نمود.
F-14 آپتیماد :
مدل f-14 آپتیماد یک مدل پیشنهادی ساده شده تامکت بود که به یکی از سه کامپیوتر مختلف مربوط به awg-9 مجهز میشد و از f-14 استاندارد توانایی کمتری داشت . ارائه این مدل تلاشی برای کاستن از بهای هر فروند برای نیرو دریایی بود و ممکن است که در ان زمان به برخی مشتریان خارجی نیز پیشنهاد شده باشد .
F-14x :
مشخصه f-14x به گروهی از تامکتها اطلاق می گردید که توانایی انها با درجات کمتری تضعیف شده بود . برخی فاقد توانایی شلیک فینیکس بودند و در برخی نیز امکان ردگیری همزمان 24 هدف به 12 هدف کاهش یافته بود . سیستم های کنترل شلیک نیز از انواع ساده تری انتخاب شده بود .
Rf-14 :
مشخصه rf-14 در ابتدا به یک نوع پیشنهادی ویژه شناسایی برگرفته شده از f-14a اطلاق می گردید که به ظاهر قرار بوده به سنجشگرهای درونی مجهز گردد . این برنامه سرانجام به نفع تجهیز انواع کمی اصلاح شده ( برای مثال سیم کشی شده ) با استاندارد f-15a غلافهای خارجی تارپس کنار گذاشته شد .
کویک استرایک :
ته کشیدن بودجه های هواپیمایی نیرو دریایی امریکا و لغو برنامه هواپیمای ضربتی پنهانکار a-12 به طرح هایی برای ارائه f-14 به عنوان یک جنگنده ضربتی دوربرد منجر گردید . از نتایج چنین طرح هایی می توان به تغییرات منجر به بامکت روی f-14a و ایجاد توانایی زیاد تهاجمی زمینی در f-14 اشاره نمود .
گرومن همچنین در این راستا انواع پیشرفته ای را از تامکت به عنوان رقیب f/a-18e/f پیشنهاد نمود که قرار است جای a-6e بازنشسته شده را بگیرد . اولین مدل از این سری کویک استرایک به عنوان نوع جنگنده ضربتی دوربرد f-14d بوده که کمترین تغییرات لازم شامل تسلیح با موشکهای هوا به سطح پیشرفته به کارگیری flir و ایجاد حالتهای بیشتر روی رادار apg-71 برای نزدیک کردن کارایی ان به apg-70 روی ان اعمال گردید .
سوپر تامکت 21 :
سوپر تامکت 21 به عنوان یک نوع بهبود یافته تر جنگنده ای چند منظوره برای رقابت با نوع دریایی f-22 پیشنهاد شده بود و 90% توانایی های f-22 را با 60% هزینه ان ارائه می داد . قرار بود این مدل علاوه بر تمام جنبه های اصلاحی کویک استرایک پذیرای تغییرات بیشتری در کابین خود و سنجشگرها باشد و به میزان زیادی از سطح مقطع راداری ان کاسته شود . همچنین قرار بود که این مدل به موتورهای بهبود یافته fmo-ge-129 مجهز گردد که به هواپیما اجازه می داد ابرپیمایش ( سوپر کروز ) کند. یعنی بدون روشن کردن پس سوزها با سرعت فراصوت به پرواز پیمایشی پایدار بپردازد و در نهایت حتی به خروجی های تغییر دهنده بردار رانش مجهز گردد . دیگر جنبه های منحصر به فرد این مدل پیشنهادی عبارت بود از پیش بینی نصب یک واحد تولید نیروی کمکی بزرگتر ( apu ) – سطوح دم بزرگتر – بزرگتر شدن بخش ثابت بال به منظور افزایش گنجایش سوخت داخلی – فلپ ها واسلتهای اصلاح شده – جنگ افزارهای متنوع – سایت نشانه گیری روی کلاه پروازی و رادار پروازی با دو برابر توان رادار apg-71 – غلاف های flir نیز برای ماموریت های تهاجمی نصب می گردید .
سوپر تامکت 21 تهاجمی :
سوپر تامکت 21 تهاجمی به عنوان یک نوع پیشنهادی ویژه ضربتی با سرعت 2 ماخ شبیه سوپر تامکت 21 بود با صفحه های بال خارجی ضخیم تر به منظور گنجاندن سوخت بیشتر – امکان حمل مخازن خارجی سوخت بزرگتر – اصلاحات ایرودینامیکی برای کاستن از سرعت تقرب هواپیما و رادار نوردن که به طور ویژه برای هواپیمای ضربتی بسیار پیشرفته ولی بد فرجام a-12 تکمیل شده بود . این مدل توجه زیادی را به عنوان جایگزین برنامه لغو شده a-12 به سوی خود جلب نمود .
Asf-14 :
به خاطر به تعویق افتادن تکمیل نوع دریایی f-22 (natf ) هواپیمای asf-14 به عنوان نوع تکمیل شده ( یا در واقع متحول شده ) f-14 منتها با سیستم ها – جنگ افزارها و پیشرانه های atf و با هزینه و مخاطره کمتر – برای جانشینی natf پیشنهاد گردید .
بامکت یا تامکت ضربتی :
هواپیمای جنگنده برتری هوایی و رهگیرf-14 از ابتدا از توانایی محدود تهاجم زمینی برخوردار بود هر چند که نقش تهجم زمینی از همان اوایل این هواپیما حذف گردید . با وجود این نیرو دریایی ایالات متحده امریکا در اوایل دهه 1990 تشخیص داد که به ویژه پس از بازنشسته شدن a-6e به هواپیمای ضربتی بیشتری احتیاج دارد و بنابراین برنامه بامکت جان دوباره یافت . بامکت می تواند در چنین ماموریتهایی طیف گوناگونی از بمب های هدایت شونده ( همچون انواع لیزری پیووی ) هدایت ناپذیر (سری mk-80 ) راکتها و موشکها را تا حداکثر 14500 پوند حمل نماید . در این راستااسکادران vf-122 اولین بمبها را از یک تامکت عملیاتی در 8 اوت 1990 در جریان یک مانور تمرینی فرو ریخت . افزودن غلاف هدفگیری لانتیرن به f-14 در اواسط سال 1996 نیز برای اولین بار امکان هدایت خود مختار جنگ افزارهای هدایت شونده دقیق محمول هواپیما را به آن بخشید . این غلاف روی جایگاه زیر بخش ثابت بال راست هواپیماهای f-14b و f-14d قابل نصب می باشد و خلبان و افسر جنگ افزار هواپیما می تواند با استفاده از آن به اضافه عینکهای دید در شب به خوبی در شب به ایفای ماموریت های ضربتی دقیق بپردازند . این توانایی به خوبی در جریان دو عملیات روباه صحرا و نیروی متحد و در ابعادی محدودتر در عملیات حساب شده (deliberate force ) بر فراز بوسنی به نمایش در امد .
منبع : ماهنامه صنایع هوایی / بخش شانزدهم / اقای فرزین ندیمی