نگاهی به زندگی ویکتور هوگو

[تووت فرنگی]

ویکتور- ماری هوگو (Victor-Marie Hugo) در ٢٢ مِی ١٨٥٥ در پاریس به دنیا آمد و در ٢٦ فوریه ١٨٠٢ در بُزانسون از دنیا رفت. او یک شاعر، نویسنده، سیاست‌مدار، نمایش‌نامه‌نویس و روشن‌فکری متعهد بود. این شاعر رومانتیک فرانسوی، به عنوان شاخص‌ترین و مهم‌ترین چهره‌ی ادبی زبان فرانسه شناخته شده است. از او آثار متعددی در زمینه‌های مختلف به جای مانده، نظیر: شعر غنایی، رمان، نمایش‌نامه (به نظم و به نثر)، بیانیه‌های سیاسی و مکاتبات شخصی. اما در ايران وی را بيش‌تر به عنوان رمان‌نويس می‌شناسند. در بیست سالگی، هوگو، مجموعه "غزل ها" (Les Odes) را منتشر کرد. تم‌های ِ استفاده شده در این مجموعه عبارتند از: جهان معاصر، تاریخ، مذهب و به‌ویژه نقش شاعر در آن. در آثار بعدی، او به تدریج از کلاسیسیم دور می‌شود و بیش‌تر و بیش‌تر به رومانتیسیسم نزدیک می‌شود و این در حالی‌ست که با ویراستن ِ پی‌درپی ِ مجموعه‌ی اول، بین سال‌های ١٨٢٢ تا ١٨٢٨ بیش از پیش مخاطبان جوان را به سوی خود جذب می‌کند. علی‌رغم ساختار و فرم ساختگی و قراردادی اشعار، شاعر رومانتیک جوان در وزن (عروض) و هم‌چنین قالب‌های سنتی شعر فرانسه آزاد عمل می‌کرد. در همان سال‌ها، هوگو به عنوان سردمدار گروهی از شاعران جوان (نروال، نودیه، سنت بووو و ...) ظاهر شد و با هم‌راهی آن‌ها گروه سِنَکل (Cenacle) را تأسیس کرد. آن‌ها به دنبال آزادی در شعر و پیش‌نهادات جدید برای فرم و مضمون بودند. در سال ١٨٥٥ پس از مرگ ویکتور هوگو، تشییع جنازه‌ی باشکوهی در فرانسه بر پا می‌شود، در ستایش از شخصیتی که مهم‌ترین چهره‌ی قرن ِ خود بود و تصویر خودش و آثارش هنوز در حد یک اسطوره باقی‌ست.