ریپورتر
9th February 2011, 03:41 PM
دی تیو کارباماتها(dithiocarbamates)
کشف محصولات خانواده دی تیو کاربامات در دهه های 1930 و 1940 اغلب به عنوان آغاز دوره سنتز قارچ کش های آلی پذیرفته شده است.
همانند بسیاری از قارچ کش های حفاظتی غیر متحرک، دی تیو کارباماتها قارچ کش هایی با طیف وسیع بوده و برای استفاده شاخ و برگ، خاک و بذرو در درختان میوه استفاده می شوند. دی تیو کارباماتها علیه سفیدکهای پودری بی اثر هستند(erysiphales).
زیرام، زینب، فربام و تیرام مثالهایی از دی تیو کارباماتها می باشند. معمولا دی تیو کارباماتها گیاهسوزی ندارند. این مواد گاهی می توانند خسارت ناشی از کمبودها را در بعضی محصولات در شرایط استثنایی کاهش دهند. برای مثال استفاده از مانکوزب یا زینب روی گیاهان حساس به کمبود روی.
مثالی از قارچ کشهای دی تیو کاربامات:
(ch3)2n.cs.szns.cs.n(ch3)2
زیرام
[-scs.nhch2ch2nhcs.s.zn-]x
زینب
[-scs.nhch2ch2nhcs.s.mn-]x
مانب
[(ch3)2ncs.s]2fescs.n(ch3)2
فربام
[-scs.nhch2ch2nhcs.s.mn-]x(zn)y
مانکوزب
(ch3)2n.cs.ss.cs.n(ch3)2
تیرام
فتالیمیدها(phthalimides)
فتالیمیدها در سال1952 میلادی با معرفی کاپتان(captan) مشابه آن فولپت(folpet) تولید شدند. این مواد کنترل حفاظتی طیف وسیعی از پاتوژنهای قارچی را مهیا می کنند و به طور فراوان به شکل محلول پاشی، فرو بردن ریشه و ضد عفونی بذر به کار می روند و برای کنترل بیماری مرگ گیاهچه(damping-off) مناسب هستند. این قارچ کش ها برای کنترل venturia spp. در سیب و گلابی، p. viticola وb. cinerea در انگور، ascochyta spp ,colletitrichum spp, b. cinerea, phoma spp, pythium spp و thielaviopsis basicola در سبزیجات و گیاهان زینتی، glomerella cingulata در قهوه وp. infestans و alternaria solani در سیب زمینی مناسب بوده ولی علیه اعضای راسته erysiphales بی اثر می باشند..
کاپتان، کاپتافول(captafol) و فولپت ترجیحاً با گروههای سولفیدریل آنزیم واکنش می دهند ولی، ممکن است به گروههای آمینی نیز حمله کرده و ازعمل آنزیمهایی که گروههای سولفیدریل ندارند ممانعت نماید.
سولفامیدها(sulphamides)
دیکلوفلوآنید(dichlofluanid) از لحاظ شیمیایی به قارچ کش فتالیمید نزدیک است و نحوه اثر و طیف فعالیتی مشابه آن دارد. جایگزینی اتم کلر بوسیله فلور، بعضی فعالیتهای واضح، علیه عوامل سفیدکهای پودری را تحریک میکند ولی تاثیر کمتری روی طیف استفاده آن دارد(venturia spp. در سیب و گلابی،p. viticola وb.cinerea در انگور،p. infestans وa. solani در سیب زمینی و گوجه فرنگی وp. humuli و b. cinerea در رازک).
تریازین ها(triazines)
آنیلازین(anilazine) ،5،3،1- تریازین است و مثالی ابتدایی از یک قارچ کش آلی حفاظتی غیر متحرک می باشد. آنیلازین اولین بار در سال 1955 گزارش شد و این ماده می تواند به عنوان قارچ کش شاخ و برگ برای کنترل تعدادی از پاتوژن های قارچی در سبزیجات(b. cinerea , a. solani) و چمن(rhizoctonia spp, helmenthosporium spp, gerlachia nivalis) ، گندم (stagonospora nodorum) قهوه (helminthosporium spp, cercospora spp) و گیاهان زینتی(b. cinerea) استفاده شود.
نحوه اثر آنیلازین بوسیله تعامل با آنزیمهای دارای گروهای آمینی و سولفوریل که طی آن این آنزیمها غیر فعال می شوند صورت می گیرد. گزارش شده است که مخلوطی از آنیلازین و یونهای zn++ یاcu++ سینرویست می باشند.
کلروفنیل ها(chlorophenyls)
یک قارچ کش حفاظتی است که در اواسط دهه 1960 ساخته شده است. عمدتاً تنها یا در مخلوط برای کنترل septoria spp در غلات،p. infestans در سیب زمینی وbotrytis spp در سبزیجات و گیاهان زینتی استفاده می شود. کلروتالونیل به گروههای سولفیدریل و مرکاپتو(mercapto) متصل می شود.
کوئینون ها(quinones)
دی تیانون(dithianon) علیه بیماری های برگی دانه دارها،هسته دارها، انگور،کاکائو، رازک و قهوه موثر است. نحوه اثر آن می تواند به میل ترکیبی قوی دی تیانون به ترکیبات دارای سولفیدریل و آنزیمهای وابسته به تیول(thiol) نسبت داده شود.
نیتروپارافین ها(nitroparaffines)
فنیتروپان(fenitropan) ، معرفی شده در سال1981، یکی از جدیدترین قارچ کش های محافظتی غیر متحرک ودارای طیف وسیع می باشد. این قارچ کش به عنوان ضدعفونی کننده بذر در غلات،ذرت،برنج و چغندر قند به کار میرود و دارای بعضی فعالیتهای شبیه قارچ کشهای ضد سفیدک های پودری و لکه سیاه سیب می باشد.
فنیتروپان با ترکیباتی که دارای گروهای سولفیدریل هستند ترکیب می شود و عمل آنزیم را مختل می کند. همچنین در fusarium oxysporum از اتصال اسید آمینه های آروماتیک به trna جلوگیری می نماید.
کوئین اکسالین ها(quinoxalines)
فعالیت کینومتیونات(chinomethionat)، منحصر به سفیدکهای پودری است و برای استفاده در میوه ها، سبزیجات و گیاهان زینتی توصیه می شود. به خاطر مقاومت به حرارت این ترکیبات به صورت تبخیری در گلخانه ها نیز استفاده می شوند. کینومتیونات همچنین کنه های عنکبوتی در انگور و درختان میوه را کنترل می کند. این قارچ کش با ترکیب شدن با گروهای آمینی و مرکاپتو و در نتیجه ممانعت از عمل آنزیمهای دارای سولفیدریل تاثیر می گذارد
کشف محصولات خانواده دی تیو کاربامات در دهه های 1930 و 1940 اغلب به عنوان آغاز دوره سنتز قارچ کش های آلی پذیرفته شده است.
همانند بسیاری از قارچ کش های حفاظتی غیر متحرک، دی تیو کارباماتها قارچ کش هایی با طیف وسیع بوده و برای استفاده شاخ و برگ، خاک و بذرو در درختان میوه استفاده می شوند. دی تیو کارباماتها علیه سفیدکهای پودری بی اثر هستند(erysiphales).
زیرام، زینب، فربام و تیرام مثالهایی از دی تیو کارباماتها می باشند. معمولا دی تیو کارباماتها گیاهسوزی ندارند. این مواد گاهی می توانند خسارت ناشی از کمبودها را در بعضی محصولات در شرایط استثنایی کاهش دهند. برای مثال استفاده از مانکوزب یا زینب روی گیاهان حساس به کمبود روی.
مثالی از قارچ کشهای دی تیو کاربامات:
(ch3)2n.cs.szns.cs.n(ch3)2
زیرام
[-scs.nhch2ch2nhcs.s.zn-]x
زینب
[-scs.nhch2ch2nhcs.s.mn-]x
مانب
[(ch3)2ncs.s]2fescs.n(ch3)2
فربام
[-scs.nhch2ch2nhcs.s.mn-]x(zn)y
مانکوزب
(ch3)2n.cs.ss.cs.n(ch3)2
تیرام
فتالیمیدها(phthalimides)
فتالیمیدها در سال1952 میلادی با معرفی کاپتان(captan) مشابه آن فولپت(folpet) تولید شدند. این مواد کنترل حفاظتی طیف وسیعی از پاتوژنهای قارچی را مهیا می کنند و به طور فراوان به شکل محلول پاشی، فرو بردن ریشه و ضد عفونی بذر به کار می روند و برای کنترل بیماری مرگ گیاهچه(damping-off) مناسب هستند. این قارچ کش ها برای کنترل venturia spp. در سیب و گلابی، p. viticola وb. cinerea در انگور، ascochyta spp ,colletitrichum spp, b. cinerea, phoma spp, pythium spp و thielaviopsis basicola در سبزیجات و گیاهان زینتی، glomerella cingulata در قهوه وp. infestans و alternaria solani در سیب زمینی مناسب بوده ولی علیه اعضای راسته erysiphales بی اثر می باشند..
کاپتان، کاپتافول(captafol) و فولپت ترجیحاً با گروههای سولفیدریل آنزیم واکنش می دهند ولی، ممکن است به گروههای آمینی نیز حمله کرده و ازعمل آنزیمهایی که گروههای سولفیدریل ندارند ممانعت نماید.
سولفامیدها(sulphamides)
دیکلوفلوآنید(dichlofluanid) از لحاظ شیمیایی به قارچ کش فتالیمید نزدیک است و نحوه اثر و طیف فعالیتی مشابه آن دارد. جایگزینی اتم کلر بوسیله فلور، بعضی فعالیتهای واضح، علیه عوامل سفیدکهای پودری را تحریک میکند ولی تاثیر کمتری روی طیف استفاده آن دارد(venturia spp. در سیب و گلابی،p. viticola وb.cinerea در انگور،p. infestans وa. solani در سیب زمینی و گوجه فرنگی وp. humuli و b. cinerea در رازک).
تریازین ها(triazines)
آنیلازین(anilazine) ،5،3،1- تریازین است و مثالی ابتدایی از یک قارچ کش آلی حفاظتی غیر متحرک می باشد. آنیلازین اولین بار در سال 1955 گزارش شد و این ماده می تواند به عنوان قارچ کش شاخ و برگ برای کنترل تعدادی از پاتوژن های قارچی در سبزیجات(b. cinerea , a. solani) و چمن(rhizoctonia spp, helmenthosporium spp, gerlachia nivalis) ، گندم (stagonospora nodorum) قهوه (helminthosporium spp, cercospora spp) و گیاهان زینتی(b. cinerea) استفاده شود.
نحوه اثر آنیلازین بوسیله تعامل با آنزیمهای دارای گروهای آمینی و سولفوریل که طی آن این آنزیمها غیر فعال می شوند صورت می گیرد. گزارش شده است که مخلوطی از آنیلازین و یونهای zn++ یاcu++ سینرویست می باشند.
کلروفنیل ها(chlorophenyls)
یک قارچ کش حفاظتی است که در اواسط دهه 1960 ساخته شده است. عمدتاً تنها یا در مخلوط برای کنترل septoria spp در غلات،p. infestans در سیب زمینی وbotrytis spp در سبزیجات و گیاهان زینتی استفاده می شود. کلروتالونیل به گروههای سولفیدریل و مرکاپتو(mercapto) متصل می شود.
کوئینون ها(quinones)
دی تیانون(dithianon) علیه بیماری های برگی دانه دارها،هسته دارها، انگور،کاکائو، رازک و قهوه موثر است. نحوه اثر آن می تواند به میل ترکیبی قوی دی تیانون به ترکیبات دارای سولفیدریل و آنزیمهای وابسته به تیول(thiol) نسبت داده شود.
نیتروپارافین ها(nitroparaffines)
فنیتروپان(fenitropan) ، معرفی شده در سال1981، یکی از جدیدترین قارچ کش های محافظتی غیر متحرک ودارای طیف وسیع می باشد. این قارچ کش به عنوان ضدعفونی کننده بذر در غلات،ذرت،برنج و چغندر قند به کار میرود و دارای بعضی فعالیتهای شبیه قارچ کشهای ضد سفیدک های پودری و لکه سیاه سیب می باشد.
فنیتروپان با ترکیباتی که دارای گروهای سولفیدریل هستند ترکیب می شود و عمل آنزیم را مختل می کند. همچنین در fusarium oxysporum از اتصال اسید آمینه های آروماتیک به trna جلوگیری می نماید.
کوئین اکسالین ها(quinoxalines)
فعالیت کینومتیونات(chinomethionat)، منحصر به سفیدکهای پودری است و برای استفاده در میوه ها، سبزیجات و گیاهان زینتی توصیه می شود. به خاطر مقاومت به حرارت این ترکیبات به صورت تبخیری در گلخانه ها نیز استفاده می شوند. کینومتیونات همچنین کنه های عنکبوتی در انگور و درختان میوه را کنترل می کند. این قارچ کش با ترکیب شدن با گروهای آمینی و مرکاپتو و در نتیجه ممانعت از عمل آنزیمهای دارای سولفیدریل تاثیر می گذارد