Admin
2nd February 2011, 11:59 AM
ذوب شدگان در ولایت؟!
http://img.mobin-group.com/images/375question_mark.jpg
.: سوال:
رفتارعده‌ای ازمردم وجوانان بسیجی موسوم به ذوب شدگان در ولایت که به نظر شبیه پرستش و مطلق بینی رهبری است و منجر به تعصب کور و خالی از معرفت شده است صحیح است؟
.: پاسخ:
برای روشن شدن موضوع، لازم است به چند نکته‌ی مهم ذیل توجه گردد:
الف – تا کنون هیچ گروهی در میان مردم و بسیجیان، موسوم به «ذوب شدگان» اعلام وجود ننموده و شناسایی نیز نشده‌اند و به نظر می‌رسد اساساً چنین گروهی وجود خارجی ندارد، بلکه دشمن یک جریان ضد تبلیغی به راه‌انداخته است تا هر وقت گروهی به شخص یا گروهی مسلمان و انقلابی و مطیع ولایت برخورد نمودند، بگویند: لابد اینها همان گروه «ذوب شدگان» هستند ...! و به همین انگ و بهانه طرفداران ولایت را که اکثریت قریب به اتفاق ملت هستند، متهم و چند پارچه کنند و یاران ولایت را در مقابل یک دیگر قرار دهند.
ب – ظاهراً واژه‌ی «ذوب شدن در ولایت» از مرحوم شیهد آیت‌ا... محمد باقر صدر است که در باره‌ی امام خمینی (ره) فرمود: «در امام ذوب شوید، همان گونه که او در اسلام ذوب شده است». این معنا، همان معرفت اسلامی است که دلالت بر محوریت عبودیت «الله» دارد.
ما باید ولی فقیه را به خاطر امام معصوم (ع) و ایشان را به خاطر پیامبر اکرم (ص) و وجود مبارک ایشان را نیز به خاطر محبت و اطاعت خداوند منان دوست داشته باشیم و اطاعت نماییم. چنان چه خود فرمود:
« قُلْ إِنْ كُنْتُمْ تُحِبُّونَ اللَّهَ فَاتَّبِعُوني يُحْبِبْكُمُ اللَّهُ وَ يَغْفِرْ لَكُمْ ذُنُوبَكُمْ وَ اللَّهُ غَفُورٌ رَحيمٌ» (آل عمران -31)
ترجمه: بگو اگر خدا را دوست مىداريد، پس مرا پيروى كنيد تا خدا هم شما را دوست بدارد و گناهانتان بيامرزد كه خدا آمرزگار و مهربان است.
يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا أَطيعُوا اللَّهَ وَ أَطيعُوا الرَّسُولَ وَ أُولِي الْأَمْرِ مِنْكُمْ فَإِنْ تَنازَعْتُمْ في شَيْءٍ فَرُدُّوهُ إِلَى اللَّهِ وَ الرَّسُولِ إِنْ كُنْتُمْ تُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَ الْيَوْمِ الْآخِرِ ذلِكَ خَيْرٌ وَ أَحْسَنُ تَأْويلاً (النساء - 59)
ترجمه: اى كسانى كه ايمان آوردهايد خدا را اطاعت كنيد، و رسول و ولات امر خود را فرمان ببريد، و هر گاه در امرى اختلافتان شد براى حل آن به خدا و رسول مراجعه كنيد، اگر به خدا و روز جزا ايمان داريد اين برايتان بهتر، و سرانجامش نيكوتر است.
از آیات فوق نتیجه می‌گیریم که اولاً دوست داشتن و پرستش خداوند متعال مستلزم اطاعت محض از «پیامبر و ولی‌امر» است و ثانیاً بدون اطاعت از آنها، اطاعت از خداوند محقق نمی‌گردد. چرا که خداوند متعال (جز به رسول اعظم ص) به کسی مستقیماً وحی نفرستاده است. امر خداوند از ناحیه‌ی رسول به اهل بیت (ع) و از ناحیه‌ی آنان به مردم رسیده است که در میان مردم نیز آنان که مؤمن، با تقوا، با بصیرت، با زهد و ضمناً عالم و عامل به آن اوامر هستند، بیشتر می‌دانند «فللعوام أن یقلدوا» و بر دیگران است که [اگر نمی‌توانند خود یکی از آنان باشند] پس از آنان تقلید نمایند. چنان چه اگر نمی‌توانند خود طبیب باشند، باید به طبیب رجوع کنند.
ج– اما راجع به مطلق و محض دیدن ایشان! نه تنها هیچ کس از یاران و پیروان «ولایت فقیه» چنین نظری ندارد، بلکه اساساً هیچ وجودی به جز وجود پروردگار عالم، الله جل جلاله، مطلق و محض نیست. چرا که «مطلق» بی‌نیاز است و همه مخلوقات عالم نیازمند و فقیر درگاه او هستند و فقط او غنی و بی‌نیاز است:
« يا أَيُّهَا النَّاسُ أَنْتُمُ الْفُقَراءُ إِلَى اللَّهِ وَ اللَّهُ هُوَ الْغَنِيُّ الْحَميدُ» (فاطر - 15)
ترجمه: اى مردم! شما همگی محتاج به الله هستید و الله [تنها] بىنياز و ستوده است.
اما، مطلق ندانستن و نشناختن هیچ وجودی – نه تنها ولایت فقیه، بلکه اهل بیت (ع) یا حتی پیامبر اکرم (ص) – دلیل و مجوزی برای نافرمانی و یا خودسری نیست. چنان چه همان وجود مطلق و محض «الله»، خود امر به اطاعت از آنان نموده است. لذا اطاعت محض از آنان نیز دلیل بر بندگی یا اطاعت کور نیست.
د – این بصیرت لازم است که بدانیم، دشمن برای این که مسلمانان را از اطاعت ولایت خارج کرده و به اطاعت خود درآورد، از راه ایمان آنها وارد می‌شود و شبهه می‌اندازد که مگر «ولی فقیه» خدا یا معصوم(ع) است که از او اطاعت محض کنیم؟ آیا این اطاعت یک پارچه، اطاعت کور نیست؟!
خیر. بدیهی است که هیچ اطاعتی به پای اطاعت خداوند متعال که اطاعت «عبد» از «معبود» یا بنده از خالق و رب خود است نمی‌رسد. اما خداوند در اطاعت خود نیز اهل تعقل، تفکر، بصیرت، اراده، علم و تقوا را بیشتر دوست دارد و بر دانشمندان و «راسخون فی العلم» ارج می نهد. چنان چه می‌فرماید:
«لكِنِ الرَّاسِخُونَ فِي الْعِلْمِ مِنْهُمْ وَ الْمُؤْمِنُونَ يُؤْمِنُونَ بِما أُنْزِلَ إِلَيْكَ وَ ما أُنْزِلَ مِنْ قَبْلِكَ وَ الْمُقيمينَ الصَّلاةَ وَ الْمُؤْتُونَ الزَّكاةَ وَ الْمُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَ الْيَوْمِ الْآخِرِ أُولئِكَ سَنُؤْتيهِمْ أَجْراً عَظيماً» (النساء - 162)
ترجمه: اما آنهايى كه علم در دل‌هایشان رسوخ يافته بود و داراى ايمان واقعى بودند از آنجايى كه همين ايمان واقعى وادارشان مىكند به اينك ه بدانچه به تو نازل شده و آن چه قبل از تو به عيسى نازل شده بود ايمان بياورند و نيز نماز بخوانند و زكات بدهند و به خدا و روز قيامت ايمان آورند، لذا ما به زودى اجرى عظيم به آنان خواهيم داد.
اما، می‌خواهند به اذهان عمومی القاء کنند که پیروی از ولایت یعنی اطاعت کور که ناشی از بی‌خردی است و تعقل، تدبر، بصیرت و علم یعنی نپذیرفتن، اطاعت نکردن و ...(؟!) لذا در حالی که عقل، شرع و همه‌ی علما و مراجع و صاحبان اندیشه‌ی اسلامی، اطاعت کامل از «ولی فقیه» را ضرورت و واجب بر می‌شمرند، این حضرات تشکیک می‌کنند که آیا این اطاعت به مثابه پرستش و اطاعت کور نیست؟! خیر. بلکه این عبادت الله و عقل و تدبر است. و سر پیچی از این اطاعت به هر بهانه‌ای سرپیچی از اطاعت اهل بیت (ع)، پیامبر اکرم(ص)، قرآن کریم و خداوند متعال است.
البته در خاتمه در نظر داشته باشید که هیچ انسانی بی ولایت نیست. لذا اگر ولایت حق را نپذیرفت و اطاعت ننمود، حتماً ولایت باطل را [اعم از این که طاغوت بیرونی باشد یا هوای نفس درون طاغوتش گردد] جایگزین نموده و بدون هیچ شک و شبهه‌ای آن را اطاعت می‌کند و هیچ از خود نمی‌پرسد که آیا این اطاعت شرکت نیست؟!
http://img.mobin-group.com/images/375question_mark.jpg
.: سوال:
رفتارعده‌ای ازمردم وجوانان بسیجی موسوم به ذوب شدگان در ولایت که به نظر شبیه پرستش و مطلق بینی رهبری است و منجر به تعصب کور و خالی از معرفت شده است صحیح است؟
.: پاسخ:
برای روشن شدن موضوع، لازم است به چند نکته‌ی مهم ذیل توجه گردد:
الف – تا کنون هیچ گروهی در میان مردم و بسیجیان، موسوم به «ذوب شدگان» اعلام وجود ننموده و شناسایی نیز نشده‌اند و به نظر می‌رسد اساساً چنین گروهی وجود خارجی ندارد، بلکه دشمن یک جریان ضد تبلیغی به راه‌انداخته است تا هر وقت گروهی به شخص یا گروهی مسلمان و انقلابی و مطیع ولایت برخورد نمودند، بگویند: لابد اینها همان گروه «ذوب شدگان» هستند ...! و به همین انگ و بهانه طرفداران ولایت را که اکثریت قریب به اتفاق ملت هستند، متهم و چند پارچه کنند و یاران ولایت را در مقابل یک دیگر قرار دهند.
ب – ظاهراً واژه‌ی «ذوب شدن در ولایت» از مرحوم شیهد آیت‌ا... محمد باقر صدر است که در باره‌ی امام خمینی (ره) فرمود: «در امام ذوب شوید، همان گونه که او در اسلام ذوب شده است». این معنا، همان معرفت اسلامی است که دلالت بر محوریت عبودیت «الله» دارد.
ما باید ولی فقیه را به خاطر امام معصوم (ع) و ایشان را به خاطر پیامبر اکرم (ص) و وجود مبارک ایشان را نیز به خاطر محبت و اطاعت خداوند منان دوست داشته باشیم و اطاعت نماییم. چنان چه خود فرمود:
« قُلْ إِنْ كُنْتُمْ تُحِبُّونَ اللَّهَ فَاتَّبِعُوني يُحْبِبْكُمُ اللَّهُ وَ يَغْفِرْ لَكُمْ ذُنُوبَكُمْ وَ اللَّهُ غَفُورٌ رَحيمٌ» (آل عمران -31)
ترجمه: بگو اگر خدا را دوست مىداريد، پس مرا پيروى كنيد تا خدا هم شما را دوست بدارد و گناهانتان بيامرزد كه خدا آمرزگار و مهربان است.
يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا أَطيعُوا اللَّهَ وَ أَطيعُوا الرَّسُولَ وَ أُولِي الْأَمْرِ مِنْكُمْ فَإِنْ تَنازَعْتُمْ في شَيْءٍ فَرُدُّوهُ إِلَى اللَّهِ وَ الرَّسُولِ إِنْ كُنْتُمْ تُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَ الْيَوْمِ الْآخِرِ ذلِكَ خَيْرٌ وَ أَحْسَنُ تَأْويلاً (النساء - 59)
ترجمه: اى كسانى كه ايمان آوردهايد خدا را اطاعت كنيد، و رسول و ولات امر خود را فرمان ببريد، و هر گاه در امرى اختلافتان شد براى حل آن به خدا و رسول مراجعه كنيد، اگر به خدا و روز جزا ايمان داريد اين برايتان بهتر، و سرانجامش نيكوتر است.
از آیات فوق نتیجه می‌گیریم که اولاً دوست داشتن و پرستش خداوند متعال مستلزم اطاعت محض از «پیامبر و ولی‌امر» است و ثانیاً بدون اطاعت از آنها، اطاعت از خداوند محقق نمی‌گردد. چرا که خداوند متعال (جز به رسول اعظم ص) به کسی مستقیماً وحی نفرستاده است. امر خداوند از ناحیه‌ی رسول به اهل بیت (ع) و از ناحیه‌ی آنان به مردم رسیده است که در میان مردم نیز آنان که مؤمن، با تقوا، با بصیرت، با زهد و ضمناً عالم و عامل به آن اوامر هستند، بیشتر می‌دانند «فللعوام أن یقلدوا» و بر دیگران است که [اگر نمی‌توانند خود یکی از آنان باشند] پس از آنان تقلید نمایند. چنان چه اگر نمی‌توانند خود طبیب باشند، باید به طبیب رجوع کنند.
ج– اما راجع به مطلق و محض دیدن ایشان! نه تنها هیچ کس از یاران و پیروان «ولایت فقیه» چنین نظری ندارد، بلکه اساساً هیچ وجودی به جز وجود پروردگار عالم، الله جل جلاله، مطلق و محض نیست. چرا که «مطلق» بی‌نیاز است و همه مخلوقات عالم نیازمند و فقیر درگاه او هستند و فقط او غنی و بی‌نیاز است:
« يا أَيُّهَا النَّاسُ أَنْتُمُ الْفُقَراءُ إِلَى اللَّهِ وَ اللَّهُ هُوَ الْغَنِيُّ الْحَميدُ» (فاطر - 15)
ترجمه: اى مردم! شما همگی محتاج به الله هستید و الله [تنها] بىنياز و ستوده است.
اما، مطلق ندانستن و نشناختن هیچ وجودی – نه تنها ولایت فقیه، بلکه اهل بیت (ع) یا حتی پیامبر اکرم (ص) – دلیل و مجوزی برای نافرمانی و یا خودسری نیست. چنان چه همان وجود مطلق و محض «الله»، خود امر به اطاعت از آنان نموده است. لذا اطاعت محض از آنان نیز دلیل بر بندگی یا اطاعت کور نیست.
د – این بصیرت لازم است که بدانیم، دشمن برای این که مسلمانان را از اطاعت ولایت خارج کرده و به اطاعت خود درآورد، از راه ایمان آنها وارد می‌شود و شبهه می‌اندازد که مگر «ولی فقیه» خدا یا معصوم(ع) است که از او اطاعت محض کنیم؟ آیا این اطاعت یک پارچه، اطاعت کور نیست؟!
خیر. بدیهی است که هیچ اطاعتی به پای اطاعت خداوند متعال که اطاعت «عبد» از «معبود» یا بنده از خالق و رب خود است نمی‌رسد. اما خداوند در اطاعت خود نیز اهل تعقل، تفکر، بصیرت، اراده، علم و تقوا را بیشتر دوست دارد و بر دانشمندان و «راسخون فی العلم» ارج می نهد. چنان چه می‌فرماید:
«لكِنِ الرَّاسِخُونَ فِي الْعِلْمِ مِنْهُمْ وَ الْمُؤْمِنُونَ يُؤْمِنُونَ بِما أُنْزِلَ إِلَيْكَ وَ ما أُنْزِلَ مِنْ قَبْلِكَ وَ الْمُقيمينَ الصَّلاةَ وَ الْمُؤْتُونَ الزَّكاةَ وَ الْمُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَ الْيَوْمِ الْآخِرِ أُولئِكَ سَنُؤْتيهِمْ أَجْراً عَظيماً» (النساء - 162)
ترجمه: اما آنهايى كه علم در دل‌هایشان رسوخ يافته بود و داراى ايمان واقعى بودند از آنجايى كه همين ايمان واقعى وادارشان مىكند به اينك ه بدانچه به تو نازل شده و آن چه قبل از تو به عيسى نازل شده بود ايمان بياورند و نيز نماز بخوانند و زكات بدهند و به خدا و روز قيامت ايمان آورند، لذا ما به زودى اجرى عظيم به آنان خواهيم داد.
اما، می‌خواهند به اذهان عمومی القاء کنند که پیروی از ولایت یعنی اطاعت کور که ناشی از بی‌خردی است و تعقل، تدبر، بصیرت و علم یعنی نپذیرفتن، اطاعت نکردن و ...(؟!) لذا در حالی که عقل، شرع و همه‌ی علما و مراجع و صاحبان اندیشه‌ی اسلامی، اطاعت کامل از «ولی فقیه» را ضرورت و واجب بر می‌شمرند، این حضرات تشکیک می‌کنند که آیا این اطاعت به مثابه پرستش و اطاعت کور نیست؟! خیر. بلکه این عبادت الله و عقل و تدبر است. و سر پیچی از این اطاعت به هر بهانه‌ای سرپیچی از اطاعت اهل بیت (ع)، پیامبر اکرم(ص)، قرآن کریم و خداوند متعال است.
البته در خاتمه در نظر داشته باشید که هیچ انسانی بی ولایت نیست. لذا اگر ولایت حق را نپذیرفت و اطاعت ننمود، حتماً ولایت باطل را [اعم از این که طاغوت بیرونی باشد یا هوای نفس درون طاغوتش گردد] جایگزین نموده و بدون هیچ شک و شبهه‌ای آن را اطاعت می‌کند و هیچ از خود نمی‌پرسد که آیا این اطاعت شرکت نیست؟!