امید عباسی
10th December 2008, 11:32 AM
عسل از اولين شيرين كنندههايي است كه مورد استفاده قرار گرفته اما شيريني تنها خاصيت آن نيست بلکه مواد معدني و ويتامينهاي مفيد، آن را به ماده غذايي مقوي و مفيد تبديل کرده است.
عسل سرشار از قندهايي چون گلوكز و فروكتوز و مواد معدني همچون منيزيم، پتاسيم، كلسيم، كلريد سديم، گوگرد، آهن و فسفات است.
همچنين در حد كمي مس، يد و روي نيز در عسل وجود دارد. به علاوه ويتامينهاي خانواده b و c نيز براساس كيفيت و نوع عسل به نسبتهاي متفاوت در آن ديده ميشود.
عسل به واسطه داشتن مواد ضد باكتريايي در جايگزيني قند براي دندانها نه تنها مضر نميباشد بلكه باعث فعال شدن ماده فلورين چاي شده كه يك ماده ضد فساد دندان ميباشد اين در حالي است كه مصرف چاي با قند براي دندان بسيار مضر است.
همچنين سطح كالري آن پايين است. در مقايسه با ساير مواد قندي 40 درصد كمتر كالري دارد، هرچند انرژي آن بسيار بالاست، اما به وزن بدن شخص اضافه نميكند درحالي که به علت ميزان بالاي فروكتوز 25 درصد شيرينتر از قند است. به راحتي هضم مي شود، مولكولهاي قند موجود در آن ميتوانند به راحتي به ساير قندها تبديل شوند، به همين جهت حتي حساسترين معدهها نيز ميتواند آن را به سادگي هضم كند.
عسل، منبع بسيار خوبي از آنتي اكسيدان است و نقش مهمي در جلوگيري از سرطان و همچنين بيماريهاي قلبي دارد.
عسل روند فيزيولوژيكي پيري را كند كرده و از ضعف زودرس اعمال حياتي جلوگيري ميكند.
بهتر است مادران باردار كه درآستانه زايمان هستند عسل بخورند؛ چرا كه زايمان را آسان ميکند و باعث افزايش شير مادر مي شود. همچنين وقتي با ميزان مناسبي آب مخلوط شود به سرعت در خون پخش ميشود و با آزادسازي مولكول قند به عملكرد بهتر مغز كه اصليترين مصرف كننده قند در بدن است، كمك ميكند و مانع بروز خستگي ميشود.
عسل به علت تركيبات قندي به خصوص وجود گلوكز زياد تاثير بسيار مهمي روي عضلات قلبي و تحريك و تقويت آن داشته، باعث گشاد شدن رگها شده، فشار خون را تنظيم و از سكته قلبي جلوگيري ميكند و به واسطه وجود دياستاز (آنزيمها) باعث هضم چربيهاي اطراف قلب ميشود؛ بنابراين توصيه ميشود افراد ميانسال به بالا كه دچار بيماري ديابت نيستند هر روز هنگام بيدار شدن، يك قاشق چاي خوري عسل را با نصف استكان آب جوشيده ولرم مخلوط كرده و بنوشند.
عسل در سلامت و ساخت عوامل خوني مؤثر است، باعث افزايش هموگلوبين خون شده، جريان خون را تنظيم و آسان كرده و مانع از بروز مشكلات عروقي و تصلب شرايين ميشود.
اكثر بيماران ديابتي اين سؤال را در ذهن خود دارند که عسل مصرف کنند يا خير؟ مصرف عسل براي بيماران ديابتي به اندازه مصرف قند مضر است، ولي با توجه به خواص جانبي عسل و همچنين وجود فركتوز كه جهت جذب به سلولها نيازي به انسولين ندارد، ميتوانند عسل را جايگزين مقدار قند مصرفي خود قرار دهند. بايد توجه داشته باشند كه مصرف عسل به عنوان قند اضافي در رژيم غذايي آنها مجاز نيست؛ چرا كه عسل علاوه بر فروكتوز به همان نسبت هم گلوكز دارد.
عسل هرگز فاسد نميشود، جهت نگهداري احتياج به يخچال ندارد و مي توان در دماي اتاق آن را نگهداري كرد.
دقت داشته باشيد که مصرف عسل به علت احتمال بروز حساسيت براي كودكان زير يك سال ممنوع است.
عسل در درمان آلرژيهاي فصلي براي ساكنان مناطقي كه عسل از گلهاي همان منطقه به دست آمده است، بسيار مفيد است.
براي درمان گلودرد، مي توان آن را با چاي و ليموترش مخلوط كرد و نوشيد.
براي جلوگيري از خشكي پوست دست، آرنج و پاشنه پا هم يك قاشق چايخوري عسل را با يك قاشق چايخوري روغن زيتون و يك دوم قاشق چايخوري آب ليمو تركيب كنيد و 15 دقيقه بر روي محل مورد نظر قرار دهيد.
حتي مي توانيد از آن به عنوان دهان شويه هم استفاده كنيد، يك قاشق عسل را با يك فنجان آب گرم تركيب كنيد و دهان خود را با آن بشوييد.
عسل در بهبود يافتن زخم معده نيز موثر است. يك قاشق چاي خوري عسل طبيعي در معده خالي ميتواند مانع رشد باكتري خطرناكي به نام هليکوباکتر شود كه باعث اغلب زخمهاي معده ميشود.
عسل در درمان ناراحتيهاي کليوي هم سودمند است.
عسل بواسطه وجود آنزيمها و املاح معدني خود در كاهش و حتي درمان التهاب گلو و سرفههاي مزمن بسيار مفيد گزارش شده بنابراين توصيه ميشود كه مقداري عسل را در دهان گذاشته تا به آرامي آب شود و يا مقداري از عسل را در آب ولرم جوشيده (بهتراست از دم كرده گل پونه در آب جوش به همرا يك ليمو استفاده كرد)، حل كرده و آن را غرغره كنيد. همچنين ميتوان به تركيب فوق مقداري آبليموي تازه اضافه كرده و در رژيم غذايي روزانه خود قرار داده و ميل كنيد.
مصرف روزانه عسل به طبيعي بودن خواب كمك ميكند، سر درد را كاهش داده و حالت ناتواني و عصبي را در افرادي كه عدم تعادل عصبي دارند، كاهش ميدهد.
عسل خاصيت مليني ملايمي دارد؛ بنابراين افراد مبتلا به يبوست با يك رژيم غذايي مناسب از عسل وضعيت بهتري خواهند داشت.
در درمان شب ادراري اطفال بسيار مفيد بوده، باعث جذب آب و كاهش ميزان كلسيم خون ميشود.
عسل سرشار از قندهايي چون گلوكز و فروكتوز و مواد معدني همچون منيزيم، پتاسيم، كلسيم، كلريد سديم، گوگرد، آهن و فسفات است.
همچنين در حد كمي مس، يد و روي نيز در عسل وجود دارد. به علاوه ويتامينهاي خانواده b و c نيز براساس كيفيت و نوع عسل به نسبتهاي متفاوت در آن ديده ميشود.
عسل به واسطه داشتن مواد ضد باكتريايي در جايگزيني قند براي دندانها نه تنها مضر نميباشد بلكه باعث فعال شدن ماده فلورين چاي شده كه يك ماده ضد فساد دندان ميباشد اين در حالي است كه مصرف چاي با قند براي دندان بسيار مضر است.
همچنين سطح كالري آن پايين است. در مقايسه با ساير مواد قندي 40 درصد كمتر كالري دارد، هرچند انرژي آن بسيار بالاست، اما به وزن بدن شخص اضافه نميكند درحالي که به علت ميزان بالاي فروكتوز 25 درصد شيرينتر از قند است. به راحتي هضم مي شود، مولكولهاي قند موجود در آن ميتوانند به راحتي به ساير قندها تبديل شوند، به همين جهت حتي حساسترين معدهها نيز ميتواند آن را به سادگي هضم كند.
عسل، منبع بسيار خوبي از آنتي اكسيدان است و نقش مهمي در جلوگيري از سرطان و همچنين بيماريهاي قلبي دارد.
عسل روند فيزيولوژيكي پيري را كند كرده و از ضعف زودرس اعمال حياتي جلوگيري ميكند.
بهتر است مادران باردار كه درآستانه زايمان هستند عسل بخورند؛ چرا كه زايمان را آسان ميکند و باعث افزايش شير مادر مي شود. همچنين وقتي با ميزان مناسبي آب مخلوط شود به سرعت در خون پخش ميشود و با آزادسازي مولكول قند به عملكرد بهتر مغز كه اصليترين مصرف كننده قند در بدن است، كمك ميكند و مانع بروز خستگي ميشود.
عسل به علت تركيبات قندي به خصوص وجود گلوكز زياد تاثير بسيار مهمي روي عضلات قلبي و تحريك و تقويت آن داشته، باعث گشاد شدن رگها شده، فشار خون را تنظيم و از سكته قلبي جلوگيري ميكند و به واسطه وجود دياستاز (آنزيمها) باعث هضم چربيهاي اطراف قلب ميشود؛ بنابراين توصيه ميشود افراد ميانسال به بالا كه دچار بيماري ديابت نيستند هر روز هنگام بيدار شدن، يك قاشق چاي خوري عسل را با نصف استكان آب جوشيده ولرم مخلوط كرده و بنوشند.
عسل در سلامت و ساخت عوامل خوني مؤثر است، باعث افزايش هموگلوبين خون شده، جريان خون را تنظيم و آسان كرده و مانع از بروز مشكلات عروقي و تصلب شرايين ميشود.
اكثر بيماران ديابتي اين سؤال را در ذهن خود دارند که عسل مصرف کنند يا خير؟ مصرف عسل براي بيماران ديابتي به اندازه مصرف قند مضر است، ولي با توجه به خواص جانبي عسل و همچنين وجود فركتوز كه جهت جذب به سلولها نيازي به انسولين ندارد، ميتوانند عسل را جايگزين مقدار قند مصرفي خود قرار دهند. بايد توجه داشته باشند كه مصرف عسل به عنوان قند اضافي در رژيم غذايي آنها مجاز نيست؛ چرا كه عسل علاوه بر فروكتوز به همان نسبت هم گلوكز دارد.
عسل هرگز فاسد نميشود، جهت نگهداري احتياج به يخچال ندارد و مي توان در دماي اتاق آن را نگهداري كرد.
دقت داشته باشيد که مصرف عسل به علت احتمال بروز حساسيت براي كودكان زير يك سال ممنوع است.
عسل در درمان آلرژيهاي فصلي براي ساكنان مناطقي كه عسل از گلهاي همان منطقه به دست آمده است، بسيار مفيد است.
براي درمان گلودرد، مي توان آن را با چاي و ليموترش مخلوط كرد و نوشيد.
براي جلوگيري از خشكي پوست دست، آرنج و پاشنه پا هم يك قاشق چايخوري عسل را با يك قاشق چايخوري روغن زيتون و يك دوم قاشق چايخوري آب ليمو تركيب كنيد و 15 دقيقه بر روي محل مورد نظر قرار دهيد.
حتي مي توانيد از آن به عنوان دهان شويه هم استفاده كنيد، يك قاشق عسل را با يك فنجان آب گرم تركيب كنيد و دهان خود را با آن بشوييد.
عسل در بهبود يافتن زخم معده نيز موثر است. يك قاشق چاي خوري عسل طبيعي در معده خالي ميتواند مانع رشد باكتري خطرناكي به نام هليکوباکتر شود كه باعث اغلب زخمهاي معده ميشود.
عسل در درمان ناراحتيهاي کليوي هم سودمند است.
عسل بواسطه وجود آنزيمها و املاح معدني خود در كاهش و حتي درمان التهاب گلو و سرفههاي مزمن بسيار مفيد گزارش شده بنابراين توصيه ميشود كه مقداري عسل را در دهان گذاشته تا به آرامي آب شود و يا مقداري از عسل را در آب ولرم جوشيده (بهتراست از دم كرده گل پونه در آب جوش به همرا يك ليمو استفاده كرد)، حل كرده و آن را غرغره كنيد. همچنين ميتوان به تركيب فوق مقداري آبليموي تازه اضافه كرده و در رژيم غذايي روزانه خود قرار داده و ميل كنيد.
مصرف روزانه عسل به طبيعي بودن خواب كمك ميكند، سر درد را كاهش داده و حالت ناتواني و عصبي را در افرادي كه عدم تعادل عصبي دارند، كاهش ميدهد.
عسل خاصيت مليني ملايمي دارد؛ بنابراين افراد مبتلا به يبوست با يك رژيم غذايي مناسب از عسل وضعيت بهتري خواهند داشت.
در درمان شب ادراري اطفال بسيار مفيد بوده، باعث جذب آب و كاهش ميزان كلسيم خون ميشود.