diamonds55
7th December 2008, 07:41 PM
اين طور به نظر می‌رسد كه امسال سال رؤسای جمهور آمريكاست! طي ماه‌های گذشته، حداقل دو بازيگر سينما در نقش رؤسای جمهور جنجالی آمريكا بازی كردهاند و ...
در شرایطی كه منتقدین سینمایی و تماشاگران جدی و پیگیر در مراسم سالانه اسكار، توجه بیشتری به رشته‌های بهترین فیلم و كارگردان دارند، عموم مردم و تماشاگران عادی به رشته‌های بهترین بازیگر مرد و زن توجه دارند.
بنا بر این گزارش، علت اصلی امر هم این است كه تماشاگران بازیگران را روی پرده می‌‌بینند و چندان علاقمند به دنیای پشت صحنه و كارگردان و دیگر عوامل تولید فیلم نیستند.
نكته جالب درباره مراسم اسكار امسال این است كه تعدادی از نامزدهای احتمالی رشته بهترین بازیگر مرد، بازیگرانی هستند كه در نقش چهره‌های واقعی بازی كردهاند.
این طور به نظر می‌رسد كه امسال سال رؤسای جمهور آمریكاست! طی ماه‌های گذشته، حداقل دو بازیگر سینما در نقش رؤسای جمهور جنجالی آمریكا بازی كردهاند و برای این نقش‌ها نامزد جایزه خواهند شد.
«فرانك لانگلا» بازیگر كهنه‌كار كه در دنیای تئاتر شهرت بیشتری دارد، در «فراست/نیكسن» در نقش ریچارد نیكسن بازی كرده است. او در این نقش یك بازی خوب و استثنایی ارایه داده و باعث تعجب همگان شده است.
«جاش برولین» هم در «دبلیو» تصویری كاریكاتورگونه از جرج دبلیو بوش _ كه هنوز كاخ سفید نشین است_ ارایه داده است. تحلیل‌گران سینمایی با توجه به بازی دلنشین این دو، این سوال را مطرح می‌كنند كه آیا اعضای آكادمی اسكار كه عموما دیدگاه‌های دمكرات دارند، توجهی به بازی هنرپیشه‌هایی كه در نقش روسای جمهور جمهوریخواه ظاهر شده‌اند، نشان می‌دهند؟
اما لانگلا و برولین تنها بازیگرانی نیستند كه در نقش آدم‌های واقعی بازی كردهاند و احتمال نامزدی‌شان برای دریافت اسكار بالا است.
«شان‌پن» كه دیدگاه‌های تند ضد جنگ دارد و سه سال قبل هم اسكار بهترین بازیگر مرد را گرفت، در «میلك» نقش یك سیاستمدار واقعی با دیدگاه‌های غیراخلاقی به نام هاروی میلك را بازی كرده است.
پن هم از آن دسته بازیگرانی است كه هر سال نام و بازی‌های او در فهرست اسكار قرار می‌گیرد.
امسال «براد پیت» هم شانس فراوانی برای نامزد شدن دارد.
او بازیگر اصلی فیلم فانتزی پرونده بنجامین باتن (ساخت دیوید فینچر) است.
در فیلم او نقش مردی را دارد كه زندگی معكوسی دارد و از آینده، به حال و گذشته می‌رود.
«میكی رورك» كه در دهه هشتاد یك ستاره بسیار مشهور بوده، در درام ورزشی «كشتی‌گیر»، نقش ورزشكاری را دارد كه می‌خواهد برای آخرین بار داخل رینگ شود.
فیلم بازگشت شكوهمندانه‌ای برای رورك بود و نامزدی‌اش برای این فیلم، چرخه موفقیت وی را كامل می‌كند.
«كلینت ایستوود» كه احتمالا برای «بچه عوضی» نامزد اسكار رشته كارگردانی می‌شود، شانس زیادی دارد كه برای «گران تورینو» همین موفقیت را در رشته بازیگری تكرار كند.
قصه فیلم در دوران جنگ كره رخ می‌دهد و این بازیگر مثل همیشه یك بازی نفس‌گیر در آن داشته است.
امسال او خیلی پركار بوده است. نمی‌توان بحث نامزدهای رشته بهترین بازیگر مرد را بدون ذكر نام «بنیسیو دل‌تورو» تمام كرد. او در فیلم حماسی دو قسمتی «چه» اثر استیون سودربرگ در نقش ارنتستو چه‌گوارا انقلابی مشهور آمریكای لاتینی را بازی كرده است و خیلی‌ها بازی او را یك نقش‌آفرینی اسكاری ارزیابی كردهاند.
در شرایطی كه منتقدین سینمایی و تماشاگران جدی و پیگیر در مراسم سالانه اسكار، توجه بیشتری به رشته‌های بهترین فیلم و كارگردان دارند، عموم مردم و تماشاگران عادی به رشته‌های بهترین بازیگر مرد و زن توجه دارند.
بنا بر این گزارش، علت اصلی امر هم این است كه تماشاگران بازیگران را روی پرده می‌‌بینند و چندان علاقمند به دنیای پشت صحنه و كارگردان و دیگر عوامل تولید فیلم نیستند.
نكته جالب درباره مراسم اسكار امسال این است كه تعدادی از نامزدهای احتمالی رشته بهترین بازیگر مرد، بازیگرانی هستند كه در نقش چهره‌های واقعی بازی كردهاند.
این طور به نظر می‌رسد كه امسال سال رؤسای جمهور آمریكاست! طی ماه‌های گذشته، حداقل دو بازیگر سینما در نقش رؤسای جمهور جنجالی آمریكا بازی كردهاند و برای این نقش‌ها نامزد جایزه خواهند شد.
«فرانك لانگلا» بازیگر كهنه‌كار كه در دنیای تئاتر شهرت بیشتری دارد، در «فراست/نیكسن» در نقش ریچارد نیكسن بازی كرده است. او در این نقش یك بازی خوب و استثنایی ارایه داده و باعث تعجب همگان شده است.
«جاش برولین» هم در «دبلیو» تصویری كاریكاتورگونه از جرج دبلیو بوش _ كه هنوز كاخ سفید نشین است_ ارایه داده است. تحلیل‌گران سینمایی با توجه به بازی دلنشین این دو، این سوال را مطرح می‌كنند كه آیا اعضای آكادمی اسكار كه عموما دیدگاه‌های دمكرات دارند، توجهی به بازی هنرپیشه‌هایی كه در نقش روسای جمهور جمهوریخواه ظاهر شده‌اند، نشان می‌دهند؟
اما لانگلا و برولین تنها بازیگرانی نیستند كه در نقش آدم‌های واقعی بازی كردهاند و احتمال نامزدی‌شان برای دریافت اسكار بالا است.
«شان‌پن» كه دیدگاه‌های تند ضد جنگ دارد و سه سال قبل هم اسكار بهترین بازیگر مرد را گرفت، در «میلك» نقش یك سیاستمدار واقعی با دیدگاه‌های غیراخلاقی به نام هاروی میلك را بازی كرده است.
پن هم از آن دسته بازیگرانی است كه هر سال نام و بازی‌های او در فهرست اسكار قرار می‌گیرد.
امسال «براد پیت» هم شانس فراوانی برای نامزد شدن دارد.
او بازیگر اصلی فیلم فانتزی پرونده بنجامین باتن (ساخت دیوید فینچر) است.
در فیلم او نقش مردی را دارد كه زندگی معكوسی دارد و از آینده، به حال و گذشته می‌رود.
«میكی رورك» كه در دهه هشتاد یك ستاره بسیار مشهور بوده، در درام ورزشی «كشتی‌گیر»، نقش ورزشكاری را دارد كه می‌خواهد برای آخرین بار داخل رینگ شود.
فیلم بازگشت شكوهمندانه‌ای برای رورك بود و نامزدی‌اش برای این فیلم، چرخه موفقیت وی را كامل می‌كند.
«كلینت ایستوود» كه احتمالا برای «بچه عوضی» نامزد اسكار رشته كارگردانی می‌شود، شانس زیادی دارد كه برای «گران تورینو» همین موفقیت را در رشته بازیگری تكرار كند.
قصه فیلم در دوران جنگ كره رخ می‌دهد و این بازیگر مثل همیشه یك بازی نفس‌گیر در آن داشته است.
امسال او خیلی پركار بوده است. نمی‌توان بحث نامزدهای رشته بهترین بازیگر مرد را بدون ذكر نام «بنیسیو دل‌تورو» تمام كرد. او در فیلم حماسی دو قسمتی «چه» اثر استیون سودربرگ در نقش ارنتستو چه‌گوارا انقلابی مشهور آمریكای لاتینی را بازی كرده است و خیلی‌ها بازی او را یك نقش‌آفرینی اسكاری ارزیابی كردهاند.