poune
9th December 2010, 10:04 AM
اضطراب هشداري است مبني بر اينكه خطري در راه است تا فرد بتواند براي مقابله با آن اقداماتي به عمل آورد. بنابراين اضطراب خطري بيروني يا دروني را اعلام مي كند و موجب حفظ حيات مي شود اما هنگامي كه اضطراب در زندگي روزمره به صورت غيرمنطقي و تشديد يافته باشد، به يك اختلال تبديل مي شود.
عمده ترين اختلالات اضطرابي عبارتند از:
اختلال پانيك (به تنهايي يا توأم ب آگورافوبيا)، فوبي اختصاصي و فوبي اجتماعي، اختلال وسواسي- اجباري ocd، اختلال استرس پس از سانحه ptsd، اختلال اضطرابي gad، اختلال فشار رواني حاد
استرس پس از سانحه ptsd
اختلال استرس پس از سانحه عبارت است از مجموعه اي از علايم كه در پي مواجهه با عامل فشار آسيب زاي بسيار شديد پيدا مي شود. اين مواجهه مي تواند به صورت ديدن، حضور يا شنيدن باشد. فرد به صورت ترس و درماندگي به اين تجربه پاسخ مي دهد، واقعه را دائماً در ذهن خود مجسم مي كند، درعين حال مي خواهد از يادآوري آن اجتناب كند. علايم مزبور بايد لااقل يك ماه طول كشيده باشد و بر حوزه هاي مهمي از زندگي بيمار مانند خانواده و شغل او تأثير گذاشته باشد.
روشهای درمان بیماری
روان درماني
رهيافت هاي عمده اي كه در مواجهه با اين اختلال در پيش گرفته مي شود، حمايت، تشويق بيمار براي بحث درباره واقعه مزبور و آموختن انواع و اقسام مكانيسم هاي مدارا (نظير آرام سازي عضلات) به اوست.
دارو درماني
مهار كننده هاي انتخابي بازجذب سروتونين (ssri) نظير سرترالين و پاروكستين به دليل كارايي، قابل تحمل بودن و بي خطر بودنشان، خط مقدم درمان ptsd را شامل مي شوند. داروهاي ssri علايم مربوط به تمام گروههاي علامتي ptsd را كاهش مي دهند و علاوه بر رفع علايمي كه مشابه افسردگي يا ساير اختلالات اضطرابي هستند، در بهبود علامتهايي كه منحصر به ptsd مي باشند نيز مؤثرند.
عمده ترين اختلالات اضطرابي عبارتند از:
اختلال پانيك (به تنهايي يا توأم ب آگورافوبيا)، فوبي اختصاصي و فوبي اجتماعي، اختلال وسواسي- اجباري ocd، اختلال استرس پس از سانحه ptsd، اختلال اضطرابي gad، اختلال فشار رواني حاد
استرس پس از سانحه ptsd
اختلال استرس پس از سانحه عبارت است از مجموعه اي از علايم كه در پي مواجهه با عامل فشار آسيب زاي بسيار شديد پيدا مي شود. اين مواجهه مي تواند به صورت ديدن، حضور يا شنيدن باشد. فرد به صورت ترس و درماندگي به اين تجربه پاسخ مي دهد، واقعه را دائماً در ذهن خود مجسم مي كند، درعين حال مي خواهد از يادآوري آن اجتناب كند. علايم مزبور بايد لااقل يك ماه طول كشيده باشد و بر حوزه هاي مهمي از زندگي بيمار مانند خانواده و شغل او تأثير گذاشته باشد.
روشهای درمان بیماری
روان درماني
رهيافت هاي عمده اي كه در مواجهه با اين اختلال در پيش گرفته مي شود، حمايت، تشويق بيمار براي بحث درباره واقعه مزبور و آموختن انواع و اقسام مكانيسم هاي مدارا (نظير آرام سازي عضلات) به اوست.
دارو درماني
مهار كننده هاي انتخابي بازجذب سروتونين (ssri) نظير سرترالين و پاروكستين به دليل كارايي، قابل تحمل بودن و بي خطر بودنشان، خط مقدم درمان ptsd را شامل مي شوند. داروهاي ssri علايم مربوط به تمام گروههاي علامتي ptsd را كاهش مي دهند و علاوه بر رفع علايمي كه مشابه افسردگي يا ساير اختلالات اضطرابي هستند، در بهبود علامتهايي كه منحصر به ptsd مي باشند نيز مؤثرند.