MR_Jentelman
28th November 2010, 11:19 AM
در کتاب عادت هشتم، استفان كاوی مدل جالبی ارایه كرده است كه در عین سادگی بسیاری از پرسش های موجود در مدیریت منابع انسانی را پاسخ می دهد. براین اساس انسان كامل دارای چهار بعد است: جسم، ذهن، دل و روان. انسان كامل برای تكامل این چهار بعد تلاش می كند. كاربرد سازمانی این مدل زیباست:
جسم هر انسانی خواهان حقوق و مزایای منصفانه است.
ذهن هر انسانی در سازمان فریاد می زند: از من بطور خلاق استفاده كن.
دل در پی رفتار مهربان و توجه به عواطف است.
روان خدمت به نیازهای انسانی به صورت اخلاقی را می طلبد.
اگر هركدام از این نیازها برآورده نشود وضعیت عدم تعادل پیش می آید و لاجرم آدمی ناگزیر از نشان دادن واكنش است:
سركشی، از زیر كار در رفتن، بدخواهی، زد و بند، افسردگی، فسیل شدن و ...
در عوض، انسان كامل در سازمان، با تمام وجود متعهد به كار است و با هیجانی خلاق منافع خود، سازمان و جامعه را تحقق می بخشد.
منبع:مديرستان
جسم هر انسانی خواهان حقوق و مزایای منصفانه است.
ذهن هر انسانی در سازمان فریاد می زند: از من بطور خلاق استفاده كن.
دل در پی رفتار مهربان و توجه به عواطف است.
روان خدمت به نیازهای انسانی به صورت اخلاقی را می طلبد.
اگر هركدام از این نیازها برآورده نشود وضعیت عدم تعادل پیش می آید و لاجرم آدمی ناگزیر از نشان دادن واكنش است:
سركشی، از زیر كار در رفتن، بدخواهی، زد و بند، افسردگی، فسیل شدن و ...
در عوض، انسان كامل در سازمان، با تمام وجود متعهد به كار است و با هیجانی خلاق منافع خود، سازمان و جامعه را تحقق می بخشد.
منبع:مديرستان