NeshaNi
26th November 2010, 11:35 PM
اتو کلمپرر http://www.harmonytalk.com/wp-content/uploads/2009/08/01sdfkgsadfkzxfc190.jpg
اتو کلمپررر (Otto Klemperer) آهنگساز و رهبر یهودی آلمانی است که از او به عنوان یکی از رهبران پیشرو قرن بیستم نامبرده شده است. کلمپرر در شهر برسلائو که در گذشته متعلق به آلمان و امروزه در کشور لهستان است، متولد شد. او پسر عموی ویکتور کلمپرر (Victor Klemperer) و پدر هنرپیشه آمریکایی، ورنر کلمپرر (Werner Klemperer) می باشد. کلمپرر موسیقی را ابتدا در کنسرواتوری فرانکفورت و بعد در برلین زیر نظر هانس فیتشنر (Hans Pfitzner) آموخت.
در سال 1905 در حالی که سمفونی شماره 2 مالر "رستاخیز" را رهبری می کرد، با گوستاو مالر ملاقات کرد؛ آنان با یکدیگر دوست شدند و به پیشنهاد مالر، کلمپرر به عنوان رهبر اپرای آلمان در پراگ در سال 1907 منصوب شد.
مالر تصدیق نامه ای کوتاه درباره کلمپرر بر روی کارتی کوچک نگارش کرد و کلمپرر آن را تا آخر عمرش با خود حفظ نمود. در سال 1910 کلمپرر، مالر را در اجرای سمفونی شماره 8 اش همراهی کرد. پس از آن چندین پست رهبری برای وی مقرر شد؛ در هامبورگ 1910 تا 1912 در بارمن 1912 تا 1913، در اپرای استراسبورگ 1914 تا 1917، اپرای کولگن 1917 تا 1924 و اپرای ویسبادن 1924 تا 1927.
از سال 1927 تا 1931 رهبری اپرای کرول در برلین به وی واگذار شد، در این پست توانست اعتبار و شهرت خود را به عنوان هنرمندی برجسته در موسیقی نوین، ارتقا بخشد و آثار تازه ای را رهبر کند از جمله؛ "خانه مرگ" اثر لئوز جاناچک (Leoš Janáček)، اروارتانگ (Erwartung) اثر شوئنبرگ، "افسانه پادشان ادیپوس" اثر ایگور استراوینسکی (Igor Stravinsky) و "کاردیلاک" اثر پائول هیندمیت (Paul Hindemith). در سال 1933 زمانی که حزب نازی به قدرت رسید، کلمپرر که یک یهودی بود آلمان را ترک کرد، اگرچه پیش از آن مذهبش را به کاتولیک تغییر داده بود اما به تدریج به مذهب یهودی روی آورد.
کلمپرر در آمریکا به عنوان مدیر موسیقی ارکستر فیلارمونیک لس آنجلس (http://forum.my-love.ir/go.php?url=http%3A%2F%2Fwww.harmonytalk.com%2Fid%2 F2174)منصوب و در سال 1937 شهروند رسمی آمریکا شد. در لس آنجلس بیشتر کنسرتهایی ارائه می داد که آثار هنرمندان آلمانی را در برداشت از جمله؛ بتهوون، برامس و مالر. وی همچنین به کشورهایی همچون، انگلستان و استرالیا نیز سفر کرد.
در حالی که در سفرهایش به همراه فیلارمونیک لس انجلس، این ارکستر با رهبری او کاملا هماهنگ بود با اینحال کلمپرر دوره بسیار سختی را در جنوب کالیفورنیا برای تطبیق دادن خود با شرایط آنجا گذراند، موسیقی تکرار شده و قطعه های غم افزا، روحیه او را دگرگون می کرد.
پس از تکمیل فصل تابستان 1939 به همراه فیلارمونیک لس انجلس در تالار هالیوود بُل، کلمپرر خود به بوستون سفر کرد و در آنجا به اشتباه مبتلا به بیماری تومور مغزی شناخته شد و در پی جراحیهایی که روی مغزش انجام شد، فلج و دچار افسرگی شدیدی شد!
او به یک آسایشگاه فرستاده شد و زمانی که از آنجا فرار کرد! نیویورک تایمز جلدی را با عنوان "گم شدن کلمپرر" چاپ کرد و مدتی بعد او در نیو جرسی یافته شد و تصویرش پشت میله ها بر روی روزنامه هرالد تریبون (Herald Tribune) به چاپ رسید!
اگرچه پس از آن اتفاق وی قادر به رهبری فیلارمونیک بود اما پستش را به عنوان مدیر موسیقی آنجا از دست داد. پیش از آن، رفتار غیر معقولش او را به رهبری ناخوشایند در آمریکا بدل ساخت و بنابراین حرفه خود را در کشورهای دیگری در پی گرفت. در پایان جنگ جهانی دوم کلمپرر به قاره اروپا بازگشت و اپرای بوداپست را از سال 1947 تا 1950 رهبری کرد.
http://www.harmonytalk.com/logos/video.gif قسمتی از اجرای اتو كلمپر را ببینید (http://forum.my-love.ir/go.php?url=http%3A%2F%2Fwww.harmonytalk.com%2Fwp-content%2Fuploads%2F2009%2F09%2Fklempr-1.wmv)
پس از آن رهبری ارکستر سمفونیک مونتریال، ارکستر کُلن، ارکستر عمارت کنسرت آمستردام (Concertgebouw) و فیلارمونیای لندن را عهده دار شد. حرفه او در سال 1954 توسط والتر لژه (Walter Legge) دگرگون شد، شخصی که اجراهای کلمپرر ازآهنگهای بتهوون و برامس را به همراه فیلارمونیک ضبط کرد و با برچسب EMI (http://forum.my-love.ir/go.php?url=http%3A%2F%2Fwww.harmonytalk.com%2Fid%2 F2494)تولید کرد. کلمپرر اولین رهبر اصلی ارکستر فیلارمونیک سوئیس در سال 1959 بود. او همچنین در تالار اپرای رویال کانونت گاردن رهبری و مدیریت آن اپرا را بر عهده داشته و در سال 1963 "لوهنگرین" اثر واگنر را اجرا و ضبط کرد.
کلمپرر بیشتر به عنوان یک رهبر معروف است تا یک آهنگساز با آنکه وی قطعه های فراوانی نوشته است، شامل؛ شش سمفونی، نه کوارتت زهی و اپرای "هدف" (Das Ziel). وی خود به ندرت آهنگهایش را اجرا می کرد و اگرچه پس از او بیشتر آثارش اجرا و ضبط شد اما تا قبل از مرگش با شکست مواجه شدند.
در دیدارش به مونتریال و رهبری ارکستر، دچار حمله شدیدی شد و تنها قادر بود نشسته ارکستر را رهبری کند. شوربختی دیگر وی سانحه سوختگی بود که وی را بیش از پیش فلج ساخت! علی رغم بحران شدید سلامتی کلمپرر، کمک و حمایت طاقت فرسا و بی وقفه دخترش "لوته" در موفقیت دوباره وی نقش اصلی ایفا کرد. پسرش ورنر کلمپرر هنرپیشه بود و برای نمایشی که نقش کلونل کلینک را در برنامه تلویزیونی "قهرمانان هوگان" ایفا می کرد، معروف است. در سال 1970 کلمپرر به تبعیت کشور اسرائیل درآمد. در سال 1971 از رهبری کناره گرفت و در سال 1973 در سن 88 سالگی در زوریخ سوئیس از دنیا رفت و در قبرستان اسرائیلیهای زوریخ به خاک سپرده شد.
بسیاری ازشنوندگان، کلمپرر را با ریتمی کند و آهسته می شناسند، اما آثار ضبط شده وی حاکی از آن دارد که آثار اولیه اش سرعتی بالاتر داشته است و کارهای بعدی وی حسی از نوع گمراهی و بی تکلیفی دارند، برای مثال یکی از آثار برجسته کلمپرر سمفونی شماره 3 بتهوون است به نام پروژه "ارویکا". بسیاری از این مجموعه در استودیو اجرا و ضبط و بسیاری از آن کنسرتها با رهبری وی به طور زنده پخش شد. آثار اولیه کلمپرر کنسرتهایی بود که در کلن در سال 1954 اجرا و بر روی نوار کاست ضبط شد (زمانی که او 69 ساله بود). آخرین اثر ضبط شده اش در لندن به همراه ارکستر فیلارمونیا در سال 1970 زمانی که 85 ساله بود، انجام شد.
همانطور که گفته شد، در سالهای آخر زندگی ریتم آثارش کندتر شده بود، در سال 1954 یک اثر که اجرایش 15 دقیقه و 18 ثانیه به طول انجامید را در سال 1970 در مدت 18 دقیقه و 41 ثانیه انجام داد! در واقع در سال 1954 در هر دقیقه 135 ضربه و در سال 1970 به 110 ضربه در هر دقیقه افزایش یافته بود.
آهسته شدن ریتم در آثار کلمپرر در ضبطهای به جای مانده از اواخر سنین 70 و 80 وی در آثار بسیاری به جای مانده همچون؛ سمفونی شماره 38 اثر موتسارت در پراگ، این اثر را در دسامبر 1950 در سن 65 سالگی به همراه ارکستر برلین اجرا کرد با زمان 9 دقیقه و 45 ثانیه و همان قطعه را در سن 77 سالگی به همراه فیلارمونیای لندن با سرعت 10 دقیقه و 53 ثانیه رهبری کرد. بدون توجه به سرعت در آثار کلمپرر، همچنان قدرت فراوانی دارند.
منبع:کورش کبیر
اتو کلمپررر (Otto Klemperer) آهنگساز و رهبر یهودی آلمانی است که از او به عنوان یکی از رهبران پیشرو قرن بیستم نامبرده شده است. کلمپرر در شهر برسلائو که در گذشته متعلق به آلمان و امروزه در کشور لهستان است، متولد شد. او پسر عموی ویکتور کلمپرر (Victor Klemperer) و پدر هنرپیشه آمریکایی، ورنر کلمپرر (Werner Klemperer) می باشد. کلمپرر موسیقی را ابتدا در کنسرواتوری فرانکفورت و بعد در برلین زیر نظر هانس فیتشنر (Hans Pfitzner) آموخت.
در سال 1905 در حالی که سمفونی شماره 2 مالر "رستاخیز" را رهبری می کرد، با گوستاو مالر ملاقات کرد؛ آنان با یکدیگر دوست شدند و به پیشنهاد مالر، کلمپرر به عنوان رهبر اپرای آلمان در پراگ در سال 1907 منصوب شد.
مالر تصدیق نامه ای کوتاه درباره کلمپرر بر روی کارتی کوچک نگارش کرد و کلمپرر آن را تا آخر عمرش با خود حفظ نمود. در سال 1910 کلمپرر، مالر را در اجرای سمفونی شماره 8 اش همراهی کرد. پس از آن چندین پست رهبری برای وی مقرر شد؛ در هامبورگ 1910 تا 1912 در بارمن 1912 تا 1913، در اپرای استراسبورگ 1914 تا 1917، اپرای کولگن 1917 تا 1924 و اپرای ویسبادن 1924 تا 1927.
از سال 1927 تا 1931 رهبری اپرای کرول در برلین به وی واگذار شد، در این پست توانست اعتبار و شهرت خود را به عنوان هنرمندی برجسته در موسیقی نوین، ارتقا بخشد و آثار تازه ای را رهبر کند از جمله؛ "خانه مرگ" اثر لئوز جاناچک (Leoš Janáček)، اروارتانگ (Erwartung) اثر شوئنبرگ، "افسانه پادشان ادیپوس" اثر ایگور استراوینسکی (Igor Stravinsky) و "کاردیلاک" اثر پائول هیندمیت (Paul Hindemith). در سال 1933 زمانی که حزب نازی به قدرت رسید، کلمپرر که یک یهودی بود آلمان را ترک کرد، اگرچه پیش از آن مذهبش را به کاتولیک تغییر داده بود اما به تدریج به مذهب یهودی روی آورد.
کلمپرر در آمریکا به عنوان مدیر موسیقی ارکستر فیلارمونیک لس آنجلس (http://forum.my-love.ir/go.php?url=http%3A%2F%2Fwww.harmonytalk.com%2Fid%2 F2174)منصوب و در سال 1937 شهروند رسمی آمریکا شد. در لس آنجلس بیشتر کنسرتهایی ارائه می داد که آثار هنرمندان آلمانی را در برداشت از جمله؛ بتهوون، برامس و مالر. وی همچنین به کشورهایی همچون، انگلستان و استرالیا نیز سفر کرد.
در حالی که در سفرهایش به همراه فیلارمونیک لس انجلس، این ارکستر با رهبری او کاملا هماهنگ بود با اینحال کلمپرر دوره بسیار سختی را در جنوب کالیفورنیا برای تطبیق دادن خود با شرایط آنجا گذراند، موسیقی تکرار شده و قطعه های غم افزا، روحیه او را دگرگون می کرد.
پس از تکمیل فصل تابستان 1939 به همراه فیلارمونیک لس انجلس در تالار هالیوود بُل، کلمپرر خود به بوستون سفر کرد و در آنجا به اشتباه مبتلا به بیماری تومور مغزی شناخته شد و در پی جراحیهایی که روی مغزش انجام شد، فلج و دچار افسرگی شدیدی شد!
او به یک آسایشگاه فرستاده شد و زمانی که از آنجا فرار کرد! نیویورک تایمز جلدی را با عنوان "گم شدن کلمپرر" چاپ کرد و مدتی بعد او در نیو جرسی یافته شد و تصویرش پشت میله ها بر روی روزنامه هرالد تریبون (Herald Tribune) به چاپ رسید!
اگرچه پس از آن اتفاق وی قادر به رهبری فیلارمونیک بود اما پستش را به عنوان مدیر موسیقی آنجا از دست داد. پیش از آن، رفتار غیر معقولش او را به رهبری ناخوشایند در آمریکا بدل ساخت و بنابراین حرفه خود را در کشورهای دیگری در پی گرفت. در پایان جنگ جهانی دوم کلمپرر به قاره اروپا بازگشت و اپرای بوداپست را از سال 1947 تا 1950 رهبری کرد.
http://www.harmonytalk.com/logos/video.gif قسمتی از اجرای اتو كلمپر را ببینید (http://forum.my-love.ir/go.php?url=http%3A%2F%2Fwww.harmonytalk.com%2Fwp-content%2Fuploads%2F2009%2F09%2Fklempr-1.wmv)
پس از آن رهبری ارکستر سمفونیک مونتریال، ارکستر کُلن، ارکستر عمارت کنسرت آمستردام (Concertgebouw) و فیلارمونیای لندن را عهده دار شد. حرفه او در سال 1954 توسط والتر لژه (Walter Legge) دگرگون شد، شخصی که اجراهای کلمپرر ازآهنگهای بتهوون و برامس را به همراه فیلارمونیک ضبط کرد و با برچسب EMI (http://forum.my-love.ir/go.php?url=http%3A%2F%2Fwww.harmonytalk.com%2Fid%2 F2494)تولید کرد. کلمپرر اولین رهبر اصلی ارکستر فیلارمونیک سوئیس در سال 1959 بود. او همچنین در تالار اپرای رویال کانونت گاردن رهبری و مدیریت آن اپرا را بر عهده داشته و در سال 1963 "لوهنگرین" اثر واگنر را اجرا و ضبط کرد.
کلمپرر بیشتر به عنوان یک رهبر معروف است تا یک آهنگساز با آنکه وی قطعه های فراوانی نوشته است، شامل؛ شش سمفونی، نه کوارتت زهی و اپرای "هدف" (Das Ziel). وی خود به ندرت آهنگهایش را اجرا می کرد و اگرچه پس از او بیشتر آثارش اجرا و ضبط شد اما تا قبل از مرگش با شکست مواجه شدند.
در دیدارش به مونتریال و رهبری ارکستر، دچار حمله شدیدی شد و تنها قادر بود نشسته ارکستر را رهبری کند. شوربختی دیگر وی سانحه سوختگی بود که وی را بیش از پیش فلج ساخت! علی رغم بحران شدید سلامتی کلمپرر، کمک و حمایت طاقت فرسا و بی وقفه دخترش "لوته" در موفقیت دوباره وی نقش اصلی ایفا کرد. پسرش ورنر کلمپرر هنرپیشه بود و برای نمایشی که نقش کلونل کلینک را در برنامه تلویزیونی "قهرمانان هوگان" ایفا می کرد، معروف است. در سال 1970 کلمپرر به تبعیت کشور اسرائیل درآمد. در سال 1971 از رهبری کناره گرفت و در سال 1973 در سن 88 سالگی در زوریخ سوئیس از دنیا رفت و در قبرستان اسرائیلیهای زوریخ به خاک سپرده شد.
بسیاری ازشنوندگان، کلمپرر را با ریتمی کند و آهسته می شناسند، اما آثار ضبط شده وی حاکی از آن دارد که آثار اولیه اش سرعتی بالاتر داشته است و کارهای بعدی وی حسی از نوع گمراهی و بی تکلیفی دارند، برای مثال یکی از آثار برجسته کلمپرر سمفونی شماره 3 بتهوون است به نام پروژه "ارویکا". بسیاری از این مجموعه در استودیو اجرا و ضبط و بسیاری از آن کنسرتها با رهبری وی به طور زنده پخش شد. آثار اولیه کلمپرر کنسرتهایی بود که در کلن در سال 1954 اجرا و بر روی نوار کاست ضبط شد (زمانی که او 69 ساله بود). آخرین اثر ضبط شده اش در لندن به همراه ارکستر فیلارمونیا در سال 1970 زمانی که 85 ساله بود، انجام شد.
همانطور که گفته شد، در سالهای آخر زندگی ریتم آثارش کندتر شده بود، در سال 1954 یک اثر که اجرایش 15 دقیقه و 18 ثانیه به طول انجامید را در سال 1970 در مدت 18 دقیقه و 41 ثانیه انجام داد! در واقع در سال 1954 در هر دقیقه 135 ضربه و در سال 1970 به 110 ضربه در هر دقیقه افزایش یافته بود.
آهسته شدن ریتم در آثار کلمپرر در ضبطهای به جای مانده از اواخر سنین 70 و 80 وی در آثار بسیاری به جای مانده همچون؛ سمفونی شماره 38 اثر موتسارت در پراگ، این اثر را در دسامبر 1950 در سن 65 سالگی به همراه ارکستر برلین اجرا کرد با زمان 9 دقیقه و 45 ثانیه و همان قطعه را در سن 77 سالگی به همراه فیلارمونیای لندن با سرعت 10 دقیقه و 53 ثانیه رهبری کرد. بدون توجه به سرعت در آثار کلمپرر، همچنان قدرت فراوانی دارند.
منبع:کورش کبیر