naturalism....ناتورالیسم

[نازخاتون]

Naturalism - Philosophical and Theological Disposition
Naturalism, commonly known as materialism, is a philosophical paradigm whereby everything can be explained in terms of natural causes. Physical matter is the only reality -- everything can be explained in terms of matter and physical phenomena. Naturalism, by definition, excludes any Supernatural Agent or activity. Thus, naturalism is atheism. Naturalism's exclusion of God necessitates moral relativism. Philosophers agree, without God there is no universal moral standard of conduct.

Naturalism - The Origin of the Universe
Naturalism faces some significant hurdles. Recent discoveries (including galactic motion in astronomy and proton decay in physics) have led scholars to accept this certainty: the universe began at some point in time -- a singularity. Without the possibility of an eternal cosmos, there are only two feasible alternatives for the origin of the universe: either Someone made it, or it made itself. The observations of empirical science have put materialists in an awkward position -- they must identify a natural mechanism by which the universe could have created and developed itself without an Intelligent Director.

[نازخاتون]

Naturalism - The Origin of Life
Naturalism has a major "Achilles' Heel" - the origin of life. Life only comes from life. How do naturalists fit this into their cosmogony? They must find a mechanism by which life could evolve from inorganic matter. Life is incredibly complex. Could this level of complexity arrive naturally by chance chemical interactions over time? The Stanley Miller "Spark and Soup" experiments are the closest man has ever come to creating life from inorganic matter "naturally by random chance" in the laboratory. However, there are three significant problems with Miller's experiments.

First, Miller started with the wrong materials. Miller assumed a reducing atmosphere: Methane (CH4), Ammonia (NH3), and Hydrogen. He purposefully excluded Oxygen, because as a biochemist, Miller knew that Oxygen would destroy any amino acids (the building blocks of life) that might be produced. Oxygen precludes any naturalistic evolutionary origin of life. Yet, as far down as we dig into the Earth's crust, we find oxidized rock, indicating the Earth has always had an oxygen-rich atmosphere. However, just suppose there was an Oxygen-free reducing atmosphere. Now we have a chicken and the egg problem. Without Oxygen there is no Ozone (O3). Without Ozone there is nothing shielding the Earth from the Sun's Ultraviolet (UV) radiation. The problem is Ammonia is decomposed by UV -- Ammonia can't exist apart from Ozone. To further cast doubt on the "reducing atmosphere" hypothesis, we should find Methane in ancient sedimentary clays and we don't. The geology appears clear: Earth never had a reducing atmosphere.

Second, Miller used the wrong conditions. The experiment was supposed to demonstrate how life could evolve from inorganic matter naturally by random chance. Miller used an electric spark to simulate lightning flashing upon the ancient earth. The spark was necessary to combine the gas molecules to produce the desired amino acid building blocks. The problem is the same spark that puts the amino acids together tears them apart. Actually, it is much better at destroying them than creating them. As a biochemist Miller knew this, so he circulated the gases and trapped out the amino acids using a well-known biochemist trick. Miller was supposed to recreate the spontaneous generation of life from inorganic matter naturally by random chance, but he acted as an engineer, using biochemical know-how. Thus, the Miller experiment was not random at all -- wrong conditions.

Third, Miller got the wrong results. Dr. Mark Eastman comments on the results of Miller's "Spark and Soup" experiment, "The major products of the experiment (tar and carboxylic acids) are poisonous to living systems. Such chemicals poison and ultimately kill living systems by binding irreversibly to protein enzymes in them. This is how modern pesticides kill their prey. In fact, had he drunk the solution his experiment produced, it is a virtual certainty that Stanley Miller would have died. To argue that such a toxic environment is the cradle of life requires a great deal of faith." (Mark Eastman, M.D., "Creation by Design," 1996, pg. 15) Miller did not create life -- he created poison -- wrong results.

Evolutionist Robert Shapiro summed-up the experiment very well, "The very best Miller-urey chemistry, as we have seen does not take us very far along the path to a living organism. A mixture of simple chemicals, even one enriched in a few amino acids, no more resembles a bacterium than a small pile of real and nonsense words, each written on an individual scrap of paper, resembles the complete works of Shakespeare." (Robert Shapiro, "Origins - A Skeptics Guide to the Creation of Life on Earth," 1986, p. 116)

[نازخاتون]

Naturalism - The Staggering Statistics
Naturalism has another problem. Even if scientists were to discover a method by which amino acid building blocks could be produced by random chemical processes, could life itself evolve randomly from inorganic matter? Not according to secular mathematicians. Eastman explains, "In the last 30 years a number of prominent scientists have attempted to calculate the odds that a free-living, single-celled organism, such as a bacterium, might result by the chance combining of pre-existent building blocks. Harold Morowitz calculated the odds as one chance in 10^100,000,000,000. Sir Fred Hoyle calculated the odds of only the proteins of an amoebae arising by chance as one chance in 10^40,000. When you consider that the chances of winning a state lottery every week of your life from the age 18 to age 99 is about one in 4.6 x 10^29,120, the odds calculated by Morowitz and Hoyle are staggering. The odds led Fred Hoyle to state that the probability of spontaneous generation 'is about the same as the probability that a tornado sweeping through a junk yard could assemble a 747 from the contents therein.' Mathematicians tell us that any event with an improbability greater than one chance in 10^50 is in the realm of metaphysics - i.e. a miracle." (Mark Eastman, M.D., "Creation by Design," 1996, pgs. 20-22)

[نازخاتون]

ناتورالیسم از نظر فلسفی به قدرت کامل و محض طبیعت که نظم بی نظیری داشته باشد گفته می شود. از جهت ادبی تقلید موبه مو و دقیق از طبیعت را گویند.

برخی از نویسندگان ناتورالیست معتقدند که ادبیات و هنر بایستی جنبه علمی داشته باشد. به گفته امیل زولا همانطور که زیست شناس درباره موجود جاندار به بررسی می پردازد نویسنده باید شیوه یک زیست شناس را پیروی کند و روش تجربی باید مورد توجه نویسندگان قرار گیرد.

اختصاصات سبک ناتورالیسم عبارتند از:

1- فرد و اجتماع دارای هیچگونه امتیاز خارجی نمی باشد قانون تنازع بقاء در کلیه کارها و اتفاقات به چشم می خورد، پس اگر موجودی کار خوب یا بدی دست بزند نتیجه اراده اش نیست بلکه جبر و قوانین طبیعت او را به این کار وادار می کند.

2- در نوشته های ناتورالیستی بیش از حد و اندازه به جزئیات توجه می شود. این باریک بینی و ریزه کاری و ذکر عوامل و حوادث بسیار جزئی گاهی خسته کننده و بیهوده می شود.

این ذکر جزئیات شامل کوچکترین حرکات قهرمان داستان تا جزئی ترین چیز در محیط او و فرعی ترین حادثه را شامل می شود.

3- در این سبک، جسم بیش از روح ارزش دارد یعنی هر نوع نظم یا بی نظمی مربوط به جسم آدمی است که آن هم نتیجه توارث است و روان و روح فقط حکم سایه را دارد.

4- در سبک ناتورالیسم مکالمه های طولانی و بی مورد چنان موضوع رمان و نمایشنامه را اشغال می کند که آن را از حقیقت نمایی و لطف می اندازد این مکالمه به صورت عامیانه یا به هر صورتی که گوینده مناسب می داند آورده و گفته می شود.

[نازخاتون]

شاعران و نویسندگان ناتورالیست برخی از کشورها عبارتند از:

امیل زولا پیشوای ناتورالیست های فرانسه

جرج مور از انگلستان

وان لانپ امانتس از هلند

کرتزر، هولتس شلاف، هوپتمان از آلمان
ناتورالیسم زاده فلسفه اثباتی "اگوست کنت" و شارح و مفسر آن هیپولیت تن نقاد معروف فرانسوی است. تن می گوید همان طور که زندگی به وسیله علوم طبیعی مورد مطالعه قرار می گیرد، هنر و ادبیات نیز باید به قوانین علمی تطبیق کند. او معتقد است آنچه نویسنده به وجود می آورد اجباراً به عواملی وابسته است و فکر انسان از قوانین نیرومندی که رفتار او را تعیین می کند اطاعت می نماید.

ناتورالیسم پا به پای رئالیسم (http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=%D8%B1%D8%A6%D8%A7%D9%84%DB%8C%D8%B 3%D9%85)به وجود می آید. بزرگ ترین نماینده ناتورالیسم فرانسه امیل زولا است. او و یارانش سعی دارند به هنر و ادبیات جنبه علمی بدهند.

به عقیده او نویسنده باید تخیل را کنار بگذارد و دارای حس واقع بینی باشد و مانند یک شیمی دان یا فیزیک دان که درباره مواد بی جان کار می کند و یا چون فیزیولوژی دان که اجسام زنده را مورد آزمایش قرار می دهد، نویسنده هم باید راجع به صفات و مشخصات و رفتار و عادات افراد و اجتماعات بشری به همان طریق کار کند.

ناتورالیسم معتقد به جبر علمی است و می گوید حوادثی که در دنیا اتفاق می افتد، مطابق قوانین علمی و تحت تأثیر علل جبری است و مطابق این جبر از شرایط معین نتایج معین به دست می آید.

به عقیده این گروه کیفیت روانی و رفتار اشخاص را در اجتماع، شرایط جسمی آنها تعیین می کند. زولای دنیای بشیری را تابع همان جبری می داند که بر سایر موجودات طبیعت حکمفرماست. وی رمان (http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=%D8%B1%D9%85%D8%A7%D9%86)نویس را تشریح کننده ی وضع فردی و اجتماعی بشر می داند و تاثیر وراثت را در تکوین شخصیت می پذیرد. شخصیت در رمانهای زولا تحت تاثیر وضع مزاجی و ارثی و عوامل دیگری از این قبیل است از این رو مجبور به انجام دادن کارهایی معین می شود.

نویسنده ناتورالیسم به توصیف جزئیات می پردازد و این جزئیات را برای اثبات نظر علمی خاص خودش مورد توجه قرار می دهد.

او وضع روانی را نتیجه مستقیم وضع جسمی می داند. وضع جسمی هم از نظر او چیزی است که به ارث به او رسیده است. از نکات مهمی که در شیوه ناتورالیسم هست یکی توجه به آنها زبان است و دیگر توجه به توصیف زشتیها، نویسنده سعی می کند در نقل گفتار هر یک از شخصیت های داستانی همان جملات و عباراتی را بیارود که طبعاً باید به زبان آورد. اگر چه آن عبارات و کلمات زشت و ناهنجار باشد.

از کسانی که با طولا دوست و همکار هستند و تا حدی شیوه او را می پسندند یکی "گوستاو فلوپر" است و دیگر "موپاسان". با این همه فلوبر در بسیاری موارد با زولا موافق نیست و به او اعتراضی دارد و "گی دو ماپاسان" که در واقع نخستین بار داستان کوتاه را در ادبیات فرانسوی وارد می کند، هر چند با زولا دوست و هم عقیده است اما ناتورالیسم او نوعی رئالیسم اغراق آمیز است و با آنچه زولا می گوید تفاوت دارد.

roshd.ir

[نازخاتون]

ناتوارلیسم و علنی ساختن افتضاحات

تجزیه و تحلیل های وارتن و جیمز در مورد انگیزه های پنهان جنسی و مالی كه در جامعه وجود دارند آنها را به نویسندگانی مانند استفن كرین Stephen Crane ، جك لندن، فرانك نوریس، تئودور درایزر، آپتن سینكلر Upton Sinclair پیوند می دهد، هرچند كه در ظاهر كاملاً متفاوتند. ناتورالیست ها مانند رمان نویسان جهان وطن، اما بسیار صریح تراز آنها، از رئالیسم برای ارتباط دادن فرد به جامعه بهره می گرفتند. آنها اغلب مسائل اجتماعی را به نمایش می گذاشتند و تحت تأثیر اندیشه داروین و نظریه فلسفی مربوط به آن یعنی جبرگرائی قرار داشتند. این فلسفه به افراد بعنوان مهره های بی پناهی که بازیچه نیروهای اقتصادی و اجتماعی قرارگرفته اند می نگرد وسرنوشت آنها را خارج از مهار خودشان می داند.

ناتورالیسم اساساً بیان ادبی جبرگرائی است. مكتب اخیر كه به تشریح واقعی زندگی غم انگیز طبقات پائین دلبستگی دارد، دین را بعنوان یك نیروی برانگیزنده در جهان نفی و در مقابل جهان هستی را بعنوان یك ماشین تلقی می كند. متفكران دوران روشنگری قرن هیجدهم نیز جهان را بعنوان یك ماشین تصور كرده بودند، اما به نظر آنها این ماشین كاملی بود كه توسط خداوند اختراع شده و در جهت پیشرفت و بهبود وضعیت انسانی كار می كرد. اما ناتورالیست ها جامعه را ماشین كوری می دیدند، بی خدا و خارج از مهار.

هنری آدامز ، مورخ آمریكائی قرن نوزدهم فرضیه مبسوطی از تاریخ ارائه كرد كه در آن فکر دینامو یا نیروی محركه ماشین و آشفتگی (entropy) یا زوال نیرو هردو مطرح است. به جای پیشرفت، آدامز در جامعه انسانی یك زوال اجتناب ناپذیر را ملاحظه می كند.

استفن كرین، كه پسر یك كشیش است فقدان خدا را به موجزترین صورتی شرح داده است:

مردی به جهان هستی گفت:
“قربان، من وجود دارم!”
جهان پاسخ داد: “اما
این واقعیت برای من
هیچ احساس الزامی ایجاد نمی کند.”

ناتورالیسم نیز مانند مكتب رمانتیك، ابتدا در اروپا ظاهر شد. معمولاً ریشه این مكتب به آثار اونوره دوبالزاك، در سالهای دهه ١٨٤٠ بر می گردد و به عنوان یك جنبش ادبی فرانسوی تلقی می شود كه با گوستاو فلوبر، ادموند و ژول گنكور Goncourt، امیل زولا و گی دومو پاسان ارتباط پیدا می کند. این مكتب با شجاعت جنبه های نا خوشایند جامعه را می گشاید و به مسائلی از قبیل طلاق، روابط جنسی، زنا، فقر و جنایت می پردازد.

هنگامی كه آمریكائیها به شهرنشینی روی آوردند و از اهمیت نیروهای بزرگ اقتصادی و اجتماعی آگاه شدند، ناتورالیسم شكوفا شد. در سال ١٨٩٠ مرزنشینی بطور رسمی خاتمه یافته اعلام شد. بیشتر آمریكائیها در شهرها زندگی می كردند و تجارت حتی بر مزارع دور دست نیز غالب شد.

[نازخاتون]

استيون كرین Stephen Crane (١٩٠٠-١٨٧١)

استیفن كرین در نیوجرسی به دنیا آمد و نسبش به سربازان جنگ انقلاب، كشیشان، كلانترها، قضات و كشاورزانی می رسید كه یك قرن قبل زیسته بودند. او كه در آغاز یك روزنامه نگار بود و داستان، مقاله، شعر، و نمایشنامه هم می نوشت، زندگی را در خامترین وضع خود و در محلات كثیف و میادین جنگ می دید. داستانهای كوتاه او – بخصوص “كشتی باز” The open Ship، “مهمانخانه آبی” The Blue Hotel و “عروس به یلو اسكای می آید” The Bride Comes to Yellow sky – نمونه های روشنی از این شیوه ادبی است. “نشان سرخ دلیری” The Red Badge of Courage ، رمان جذاب او در باره جنگ داخلی، در ١٨٩٥ با تحسین فراوان روبرو شد اما او كه به سلامت خود اعتنائی نداشت قبل از این که فرصتی برای بهره گیری از این توجه پیدا کند، در ٢٩ سالگی از جهان رفت. استفن کرین در دو دهه اول قرن بیستم عملاً فراموش شده بود. اما در ١٩٢٣ با انتشار یك شرح حال تحسین آمیز از او توسط توماس بی یر، باردیگر مطرح شد. از آن زمان تاكنون آثاراو به عنوان مدافع آدم های های معمولی و یک نویسنده رئالیست و نمادگرا به طور مداوم مورد اقبال قرار داشته است.

كتاب كرین به نام “مگی: دختر خیابانی” (١٨٩٣) Magie: A Girl of Streetsیكی از بهترین، هرچند نه از نخستین رمانهای ناتورالیستی آمریکااست. این کتاب داستان دلخراش دختر فقیرو حساسی است که پدر و مادر بی سواد و دائم الخمرش كاملاً از او غافلند. او كه عاشق شده و مشتاق است كه از خانه پر خشونت خود فرار كند به وسیله مرد جوانی اغفال می شود و به خانه او می رود. اما دیری نمی گذرد که جوان او را ترك می كند. هنگامی كه مادرش كه ادعای تقوا دارد او را از خود می راند مگی برای زنده ماندن تن به فحشاء می دهد، اما پس از زمان كوتاهی بر اثر ناامیدی خودكشی می كند.
موضوع معمولی داستان، سبك علمی واقع گرایانه کرین و احتراز او از داد سخن دادن در باره اخلاق و اندرز دادن به “مگی “ به این کار به عنوان یك اثر ناتورالیستی هویت بخشیده است.

[نازخاتون]

جك لندن Jack London (١٩١٦-١٨٧٦)

نویسنده ناتورالیست جك لندن كه كارگری فقیر و خود آموخته از كالیفرنیا بود، با نخستین مجموعه داستانهای خود به نام “پسر گرگ” The son of the wolf (١٩٠٠) یك شبه از فقر به شهرت رسید. صحنه این داستان او به طورعمده منطقه كلون دایك Klondike آلاسكا و یوكان Yukon كاناداست. سایر آثار پر فروش او، از جمله آوای وحش، The Call of the wild (١٩٠٣) و گرگ دریا The Sea Wolf (١٩٠٤) جک لندن را به گران ترین نویسنده آمریکایی در زمان خود تبدیل كرد.

رمان “مارتین ایدن Martin Eden ” (١٩٠٩) که شرح حال خود نویسنده را باز می گوید فشارهای درونی همراه با رویای آمریكائی را ترسیم می كند، همان فشارهائی كه لندن آنها را در صعود سریع خود از فقر به ثروت و شهرت تجربه كرد. ایدن Eden كه دریانورد و کارگر فقر زده اما باهوش و پركاری است تصمیم دارد نویسنده شود. سرانجام نوشته هایش او را ثروتمند و معروف می كند اما ایدن تشخیص می دهد كه زنی كه او دوستش دارد تنها به پول و شهرت او اهمیت می دهد. ناتوانی ایدن در دوست داشتن او را نا امید می کند و باعث می شود که ایمان خود را به طبیعت انسانی از دست بدهد. او از بیگانگی طبقاتی نیز رنج می برد زیرا دیگر به طبقه كارگرتعلق ندارد و در عین حال ارزشهای مادی ثروتمندان را نیز كه او برای پیوستن به صف آنها چنان سخت کوشیده بود، رد می كند. او با كشتی به جنوب اقیانوس آرام عازم می شود و با پریدن به داخل دریا خودكشی می كند. “مارتین ادن” مانند بسیاری از رمانهای آن روزگار، داستان شكست ها است. به نظر می رسد كه این كتاب در پرده برداشتن از ناامیدی درمیان انبوه ثروت، پیشگام “گتسبی بزرگ” The Great Gatsby اثراسكات فیتزجرالد باشد.

[نازخاتون]

تئودور درایزر Theodore Dreiser (١٩٤٥-١٨٧١)

كتاب تراژدی آمریكائی An American Tragedy كه در سال ١٩٢٥ توسط تئودور درایزر نگاشته شد، مانند “مارتین ایدن” جك لندن به اكتشاف خطرهای رویای آمریكایی می رود. این داستان با جزئیات تمام زندگی كلاید گریفیث clyde Griffiths پسری كم اراده و غافل از خویش را بازگو می كند. او در فقر زیاد و در میان یك خانواده سرگردان مبلغان انجیلی بزرگ می شود، اما رویای ثروت و عشق زنان زیبا را در سر دارد. یكی از عموهای ثروتمندش او را در كارخانه خود بكار می گیرد. هنگامی كه دوست دخترش روبرتا حامله می شود از كلاید می خواهد كه با او ازدواج كند. در این احوال كلاید عاشق دختری از طبقه ثروتمند می شود نماینده موفقیت، پول، و پذیرش اجتماعی است. كلاید با دقت نقشه می ریزد كه روبرتا را طی قایق سواری غرق كند اما در آخرین لحظه تصمیم خود راعوض می كند گرچه روبرتا بطور تصادفی از قایق بیرون می افتد. اما كلاید كه شناگر خوبی است دختر را نجات نمی دهد و او غرق می شود. هنگامیكه كلاید به محاكمه كشیده می شود درایزر داستان زندگی او را در جهت معکوس[از آخر به اول] بازگو می کند وبا استفاده استادانه از نكات مهم مورد استفاده دادستان و وكلای مدافع هر قدم و انگیزه ای را که باعث می شود تا این جوان نرم رفتار وبرخوردار از تربیت مذهبی و ارتباطات قوی خانوادگی به جنایت دست بیالاید، تجزیه و تحلیل می کند..

علیرغم سبكی ناشیانه، درایزر در تراژدی امریكایئ استادی و تسلط خیره كننده ای را به معرض نمایش می گذارد. پرداخت دقیق جزئیات احساس نیرومندی از غیر قابل اجتناب بودن تراژدی به وجود می آورد. این رمان از اسطوره موفقیت آمریكائی که به نامرادی انجامیده است چهره تند انتقاد امیزی ترسیم می كند، اما این کتاب در عین حال داستان جهانی فشارهای زندگی شهری ، تجدد و بیگانگی های ناشی از آن است. سراسر كتاب از رویاهای خیال پردازانه و خطرناك محرومان آکنده است.

“تراژدی آمریكائی” بازتابی از عدم رضایت، حسادت و نومیدی است كه گریبان بسیاری از فقرا و كارگران را در جامعه پر رقابت و تشنه موفقیت آمریكا گرفته است. همچنان كه قدرت صنعتی آمریكا افزایش یافت شرح زندگی پر زرق و برق ثروتمندان در روزنامه ها و عكس آنها، با زندگی كسل كننده و یكنواخت كشاورزان معمولی و كارگران شهری تضاد فاحشی را نشان داد. وسایل ارتباط جمعی به آتش انتظارات روزافزون و هوسهای غیر منطقی دامن می زدند. چنین مسائلی، كه برای ملتهای رو به صنعتی شدن عادی است، نوعی روزنامه نگاری بر ملا كننده را با گزارشهای تحقیقی، موثر و مستند پیرامون مسائل اجتماعی تقویت كرد و انگیزه مهمی برای اصلاحات اجتماعی فراهم آورد.

سنت بزرگ روزنامه نگاری تحقیقی آمریكا از این دوره آغاز شد در جریان آن مجلات از قبیل مك- كلورز Mc Clures و كالیرز Collier’s “ در یک سطح ملی پا گرفتند و نوشته هایی مانند "تاریخ كمپانی نفت استاندارد اویل” اثر آیدا ام. تاربل Ida M. Tar bell (١٩٠٤)، و “شرم شهرها” The Shame of Cities نوشته لینكلن استفن (١٩٠٤) و مقالات برملا كننده و كوبنده دیگری را منتشر كردند.
رمان های رسوا كننده برای ترسیم شرایط سخت كار و فشارهای اجتماعی از تكنیك های چشمگیر و موثر روزنامه نگاری استفاده می كردند. “اختاپوس” (١٩٠١) The Octopusاثر فرانك نوریس Frank Norris نویسنده مردم پسند، اعمال كمپانی های بزرگ راه آهن را برملا كرد در حالیكه “جنگل” (١٩٠٦) The Jungleنوشته آپتن سینكلرنویسنده سوسیالیست، به ترسیم كثافات ها و آلودگی های مکان های بسته بندی گوشت در شیكاگو پرداخت. “پاشنه آهنین” (١٩٠٦) ، The Iron Hill اثر جك لندن در پیشگوئی جنگ طبقاتی و دست اندازی بر دستگاه دولت از كتاب "١٩٨٤" اثر جرج ارول سبقت گرفته است.

پاسخ هنرمندانه تر دیگر ترسیم واقع گرایانه چهره مردم معمولی و زندگی های درونی نومید كننده بود. مجموعه داستانهای “ راههای اصلی پیموده شده” (١٨٩١) Main Traveled Roads اثر هملین گارلند Hamlin Garland (١٩٤٠-١٨٦٠) شاگرد ویلیام دین هاولز،یک چهره نگاری از مردم عادی است؛ شرح تكان دهنده ای از فقر كشاورزان غرب میانه است كه خواستار اصلاحات كشاورزی بودند. عنوان این اثر به كوره راههای فراوانی که پیشاهنگان پر تحمل به سوی غرب در پیش گرفتند و نیز به خیابان های اصلی پر از گرد و خاك در روستاهائی كه آنها به وجود آوردند اشاره دارد.

كتاب “واینزبرگ، اوهایو” Winesburg, Ohio اثر شروود اندرسن Sherwood Anderson (١٩٤١-١٨٧٦) نیز که كه نگارش آن از ١٩١٦ آغاز شد به “راههای اصلی پیموده شده” گارلند نزدیك است. این یك مجموعه آزاد داستانی درباره تصویر گری ساكنان شهر خیالی واینزبرگ از دید جرج ویلارد، یک گزارشگر جوان و ساده روزنامه است كه سرانجام آنجا را به دنبال ثروت به مقصد شهر ترك می كنند. “واینزبرگ، اوهایو” مانند “راههای اصلی پیموده شده” و سایر آثار ناتورالیستی این دوره، بر فقر بی صدا، تنهائی و ناامیدی در شهرهای كوچك آمریكا تأكید دارد.

www.america.gov