نکاتی برای تشخیص بیماریها با نشانه ها

[پژواک]

چگونه از روی ادرار متوجه سلامتی خود می‌شویم؟
ظاهر، بوی ادرار و همچنین تعداد دفعات رفتن به توالت می‌توانند نشانه‌هایی باشند که از درون بدن خبر می‌دهند. .(به گفته سرپرست برنامه اجرایی سلامت در دانشگاه هکنساک)
به این دلیل که هرچه می نوشید از کلیه شما عبور می‌کند ادرار شما انعکاسی از آنها می‌باشد و همچنین می‌تواند زنگ خطری برای اتفاقاتی که در بدن شما رخ می‌دهد باشد.
رنگ پریدگی
اگر ادرار به بی‌رنگی آب باشد، احتمالا مربوط به این باشد که آب زیادی نوشیده‌اید و به این دلیل که مثانه پر می‌شود باید چندین بار در روز به دستشویی بروید، اما واقعا داشتن رنگ ادرار روشن، جای هیچ نگرانی نیست.

ادرار تیره رنگ
اگر رنگ ادرار قهوه‌ای، قهوه‌ای تیره باشد، به این معنی است که آب بدن کم شده است(برعکس ادرار رقیق). رنگ ادرار میزان آب بدن را نشان می‌دهد. بنابراین اگر فردی ادراری تیره همراه با سردرد و گیجی داشته باشد، پزشک باید ادرار بیمار را چک کند تا علت کمبود آب بدن را بررسی کند. رنگ ادرار باید به رنگ نی باشد. علت دیگر که اگر فردی ادرار تیره رنگ دارد باید به پزشک مراجعه کند (مخصوصا اگر با نوشیدن زیاد آب رنگ ادرار فرقی نکرد) این است که شاید این تیره رنگی مربوط به خون باشد. اگر درون ادرار ترکیبات خون(هموگلوبین) وجود داشته باشدٰ می‌تواند نشانه اختلال در عملکرد کلیه باشد که به علت عفونت، بیماری کلیه یا حتی سرطان باشد.
ادرار قندی
اگر بعد از ادرار کردن بوی قند به بینی رسید، ممکن است نشان یک چیز جدی در بدن باشد. مثلا وجود قند خون که وارد ادرار شده است. و قند خون غلیظ در ادرار، یکی از نشانه‌های دیابت می‌باشد. کلیه مثل یک فیلتر عمل می‌کند. اگر این فیلتر خراب شود، خیلی از مواد از آن رد شده و وارد ادرار می‌شوند. در صورت دیابت، قند اضافی خون مخفیانه از فیلتر آسیب دیده، عبور می‌کند و در ادرار دیده می‌شود. اگر باردار هستید، ممکن است تغییرات در سیستم فیلتری کلیه باعث وجود قند در ادرار می‌شود. پزشک متخصص در صورت تشخیص قند در ادرار، آزمایشات بیشتری به عمل می‌آورد تا از عدم دیابت اطمینان حاصل کند.(در صورت بارداری وعدم بارداری)
بوی عجیب و غریب
این مورد می‌تواند کمی‌ جای نگرانی باشد، اما اگر ادرار یک بوی عجیب می‌دهد، خیلی نگران نباشید. غذاهایی خاص- مخصوصا مارچوبه- یک اسید آمینه سولفوردار تولید می‌کند. بنابراین وقتی غذا هضم می‌شود، این مواد بودار آزاد می‌شوند و در کلیه فیلتر می‌شوند، و سپس وارد ادرار شده و بوی عجیبی ایجاد می‌کنند. به محض اینکه غذا کاملا هضم شده و از سیستم بدن پاک شد، این بو دفع می‌شود.
زرد روشن
اگر ادرار حدوداً به رنگ نئون باشد، یک علامت هشدار دهنده می‌باشد، اما علت می‌تواند قرص مولتی ویتامین باشد. ویتامین‌های b و کاروتن به ادرار رنگ طلایی می‌دهند. نگران نباشید: این رنگ ادرار به این معنی است که فرد مواد مکمل ارزشمندی را دفع می‌کند. رنگ ادرار موقع فیلتر شدن ویتامین تحت تاثیر قرار می‌گیرد- حتی اگر جذب بشوند.

یک لکه خون
وجود خون در ادرار خیلی معنی دارد،بدخیم بودن یا خیلی جدی بودن، از این رو در صورت دیدن خون در ادرار باید به پزشک مراجعه کرد. در زنان جوان عفونت دستگاه ادراری یکی از عوامل آن می‌باشد. همچنین وجود خون در ادرار یکی از هفت علامت سرطان مثانه در زنان و مردان می‌باشد. جدا از احتمال عفونت یا سرطان، وجود خون در ادرار می‌تواند توسط زخم و یا پارگی (که می تواند به دلیل انجام ورزشهای سنگین و شدید ایجاد گردد) که اگر این حالت تا 24 ساعت ادامه داشته باشد بهتر است که به پزشک مراجعه نمایید، همچنین وجود خون در ادرار می تواند به علت، سنگ کلیه، یا عوارض جانبی داروی رقیق کننده خون(مانند وارفارین) یا درمان با آسپرین ایجاد شود.

زیاد به دستشویی می‌روید.
شاید خیلی از افراد را دیده باشید که همیشه با دستپاچگی به دستشویی می‌روند و این کار را مکرر انجام می‌دهند. دلایل زیادی وجود دارد، همیشه مکرر به دستشویی رفتن نیاز به درمان خاص ندارد. در ابتدا باید به رژیم غذایی و شیوه زندگی خود نگاه کنید. اگر زیاد آب می‌نوشید و همیشه یک بطری آب همراه شماست، باید بدانید که مثانه خود را بیش از حد پر از آب می‌کنید و در نتیجه نیاز به اجابت مزاج افزایش می‌یابد. یا اینکه اخیرا رژیم خود را تغییر داده‌اید و خوراکی‌هایی میل می‌کنید که آب زیادی دارند (مثل میوه‌ها و سبزیجات) و به عنوان پیشاب‌آور عمل می‌کنند، یا داروهایی مثل داروهای کنترل فشار خون مصرف می‌کنید که اینها هم پیشاب آور هستند. یکی از نشانه‌های عفونت دستگاه ادراری همین زیاد دستشویی رفتن می‌باشد. افزایش سن هم می‌تواند یکی از عوامل در هر زن و مردی باشد. در آقایان، پروستات هم نقش عمده ای دارد. در آنها با افزایش سن تغییراتی ایجاد می‌شود که از مثانه در تخلیه موثر جلوگیری می‌کنند، که در نتیجه باعث می‌شود فرد مرتب به دستشویی برود.

تراوش کم
این مورد یکی از موضوعاتی است که هیچ کس دوست ندارد راجع به آن صحبت کند، اما خیلی از خانم‌ها، حتی خانم‌های جوان که هنوز زایمان نکرده‌اند، دچار بی اختیاری ادرار در مواقع اورژانسی ویا فشار می‌شوند. بی اختیاری فشاری، موقعیتی است که در آن ماهیچه‌های لگنی نمی‌توانند فشار افزایش حاصل از بعضی فعالیت‌ها را (دویدن، ژیمناستیک یا حتی عطسه و سرفه) کنترل کنند. و زمانی که لگن آنقدر ضعیف است که نمی‌توانند با آن نوع فشار مقابله کند، در نتیجه ناخواسته مقداری ادرار به بیرون تراوش می‌کند. مشکل مذکور بیشتر در خانمهایی که زایمان طبیعی سخت، ویا زایمانهای متعدد کرده باشد وجود دارد. بهترین راه حل این است که با انجام بعضی ورزش ها (که در آنها ماهیچه های لگنی منقبض و منبسط می‌شوند) ماهیچه های لگن را قوی ساخت. یکی دیگر از انواع بی اختیاری فشاری ادراری،نوع شدید آن آست که با سوء عملکرد مثانه مشخص می‌شود نه با ضعیفی ماهیچه‌ها. که در آن فرد متوجه نمی‌شود که زمان تخلیه می‌باشد.

ادرار همراه با سوزش
اگر موقع ادرار کردن دردی را احساس می‌کنید، این یکی از نشانه‌های عفونت دستگاه ادراری می‌باشد. این قبیل عفونت‌ها به طور غیر قابل باوری در بین افراد با نزدیکی زیاد و زنان یائسه شایع‌تر هستند. به دلیل اینکه آناتومی ‌خانم‌ها به گونه‌ای است که یک کانال ادراری نسبتا کوتاه در نزدیکی مهبل و راست روده قرار دارد، این نزدیکی راه را برای ورود باکتری به مجرای ادرار آسان می‌کند. آنتی‌بیوتیک‌ها می‌توانند ظرف چند روز این عفونت‌ها را برطرف سازند. به خاطر آناتومی‌ آقایان، عفونت دستگاه ادراری در آنها کمتر است، اما در بعضی از آنها عفونت پروستات دیده می‌شود.

[پژواک]

علامت های هشدار دهنده سرطان پوست
سرطان پوست چند نوع است و در ابتدا با ضایعات پیش سرطانی بروز می‌کند. ضایعات پیش سرطانی، ضایعات پوستی ای هستند که سرطانی نیستند ولی با گذشت زمان سرطانی می‌شوند. 40-50 درصد سفید پوستانی که بالای 65 سال دارند به سرطان پوست دچار می‌شوند.
علائم هشدار دهنده ی سرطان پوست را بشناسید. زیرا سرطان پوست اگر زود تشخیص داده شده و درمان شود قابل علاج است.

شاخی شدن پوست در اثر آفتاب (اکتینیک کراتوزیس) :
http://www.seemorgh.com/images/iContent/1387/actinic.jpg
مایعات پوستی کوچکی هستند که پوسته ریزی دارند و در اثر تماس طولانی با نور خورشید ایجاد می‌شوند و بیشتر در سر، گردن، دستها ایجاد می‌شوند. ممکن است این ضایعات در نواحی دیگر بدن نیز ایجاد شوند. ممکن است این ضایعات پوستی اولین نشانه های سرطان پوست باشند. شاخی این ضایعه معمولا بعد از 40 سالگی ظاهر می‌شود اما ممکن است در افراد جوانتر نیز بروز کند.
افراد سفید پوست، بلوند، افرادی که موهای قرمز رنگ دارند یا افرادی که رنگ چشم آنها آبی یا سبز است بیشتر در معرض خطر هستند. درمان زودرس ضایعات، برای متوقف کردن پیشرفت آنها به سرطان سلول سنگفرشی پوست، توصیه می‌شود.


التهاب شاخی لب:
http://www.seemorgh.com/images/iContent/1387/Cheilitis.jpg
مانند ضایعه قبلی التهاب شاخی لب نیز یک ضایعه پیش سرطانی است که معمولا در لب پایینی ظاهر می‌شود. در لبها، ضایعات پوسته دار، خشکی پایدار لب یا ترک لب ممکن است بروز کنند. علائمی‌که شیوع کمتری دارند شامل تورم لب، از بین رفتن مرز بین لب و پوست یا برجسته شدن خطوط لب هستند. التهاب شاخی لب، اگر درمان نشود ممکن است به سرطان مهاجم سلول سنگفرشی تبدیل شود.


شاخک پوستی:
http://www.seemorgh.com/images/iContent/1387/horn.jpg
این ضایعه پوستی به شکل یک برامدگی مخروطی شکل است که از یک پایه قرمز رنگ در سطح پوست رو به خارج رشد می‌کند. این ضایعه از کراتین (همان ماده ی تشکیل دهنده ی ناخن) تشکیل شده است. شکل و اندازه ی این ضایعات بسیار متفاوت است اما بیشتر آنها چند میلیمتر هستند. بدخیمی‌سلول سنگفرشی پوست اغلب در پایه ی این ضایعات ایجاد می‌شود. این ضایعات در سفید پوستان مسنی که سابقه مواجهه زیاد با آفتاب را دارند دیده می‌شود.


خال ها چه زمانی مشکل ساز هستند؟
http://www.seemorgh.com/images/iContent/1387/mole.jpg
خال معمولی یک ضایعه خوش خیم است و تنها تعداد بسیار کمی ‌از آنها بدخیم می‌شوند. اما خالهای غیر معمولی با گذشت زمان می‌توانند به نوعی سرطان پوست به نام ملانوما تبدیل شوند. خالهای معمولی ممکن است صاف یا برجسته باشند و یا ممکن است در ابتدا مسطح باشند و به مرور زمان برجسته شوند. اما در حالت طبیعی حتی سطح خالهای برجسته هم صاف است. خال های معمولی گرد یا بیضی شکل هستند و اندازه ی کوچکی دارند ( کوچکتر از ته یک مداد). بیشتر این خالها در اوایل بلوغ و جوانی شکل می‌گیرند و تشکیل خال طبیعی در افراد بالغ غیر معمول است.


خال غیر معمولی (دیسپلاستیک) :
http://www.seemorgh.com/images/iContent/1387/redmole.jpg
این خالها سرطانی نیستند اما می‌توانند تبدیل به سرطان شوند. این خالها می‌توانند در نواحی از بدن که با آفتاب مواجهه دارند و یا در نواحی دیگر بدن تشکیل شوند. این خالها بزرگتر هستند (عرض حدود یک چهارم اینچ معادل 6 میلیمتر یا کمتر). همچنین بیشتر شکل نامنظم دارند و حاشیه آنها نامنظم است یا حالت محو شده دارد. این خالها ممکن است صاف یا برجسته باشند و سطح آنها نیز ممکن است ناصاف یا صاف باشد. رنگ این خالها ممکن است یکدست نباشد و مخلوطی از چند رنگ مثلا صورتی، قرمز، برنزه یا قهوه ای باشد.


الفبای پیشگیری را بدانید:
http://www.seemorgh.com/images/iContent/1387/abc.jpg
خالهای بدن یک فرد شبیه هم هستند. خال یا لکی که با سایر خالها متفاوت باشد، اندازه ی آن از ته یک مداد بزرگتر باشد و یا خصوصیات بدخیمی‌را داشته باشد باید توسط پزشک معاینه شود چون می‌تواند بدخیم باشد. نکاتی که در ادامه گفته می‌شود شامل نکات مهمی‌است که وقتی خالهای خود را معاینه می‌کنید باید آنها را در نظر داشته باشید.

1-عدم تقارن:
http://www.seemorgh.com/images/iContent/1387/Asymmetry.jpg
عدم تقارن به این معنی است که نیمه ی خال با نیم دیگر آن مشابه نیست. خالهای طبیعی متقارن هستند. وقتی خالها یا لک ها را چک می‌کنید یک خط فرضی را در وسط خال در نظر بگیرید و دو نیمه‌ی خال را با یکدیگر مقایسه کنید. اگر با یکدیگر مشابهت نداشتند برای معاینه به پزشک مراجعه کنید.


2-حاشیه:
http://www.seemorgh.com/images/iContent/1387/Border.jpg
اگر حاشیه خال ناصاف و ناهموار بود یا محو شده بود یا شکل نامنظم داشت نیز به پزشک مراجعه کنید زیرا ضایعات پوستی نوعی سرطان پوست به نام ملانوما حاشیه های نامنظم دارند.


3-رنگ
http://www.seemorgh.com/images/iContent/1387/Color.jpg
خالی که رنگ یکنواخت ندارد و در بخشی از آن آن رنگ دیگری مانند قهوه ای، برنزه، سیاه ،آبی، سفید یا قرمز دیده می‌شود مشکوک است. خال طبیعی معمولا یک رنگ دارد. خالی که در برخی قسمتها روشنتر و در قسمتهای دیگر تیره تر است باید توسط پزشک معاینه شود.


4-اندازه:
http://www.seemorgh.com/images/iContent/1387/Diameter.jpg
خالی که بزرگتر از ته مداد باشد مشکوک است. خالهای خوش خیم معمولا کوچکتر از 6 میلیمتر هستند.

5-برامدگی:
http://www.seemorgh.com/images/iContent/1387/Elevation.jpg
اگر قسمتی از خال برامده شد یا از سطح پوست بلندتر شد به پزشک مراجعه کنید. ضایعات بدخیم ملانوما اغلب به سرعت بزرگ می‌شوند و ارتفاعشان افزایش می‌یابد. خالی که اندازه اش به سرعت تغییر کند، بزرگ یا چروکیده شود تغییر رنگ بدهد، خارش دار شود یا خونریزی داشته باشد باید معاینه شود.

[پژواک]

نکاتی برای بررسی خالها :
پوست خود را پس از دوش گرفتن و زمانی که مرطوب است چک کنید. محل شایع بروز ضایعات ملانوما در مردان ناحیه پشت تنه و در زنان در در پایین ران و ساق است. اما به این محلها اکتفا نکنید و ماهی یک بار همه ی بدن را برای یافتن لکه ها و خالهای مشکوک چک کنید. از سر شروع کنید و نواحی پنهان را نیز فراموش نکنید. قسمتهایی مانند لا به لای انگشتان دست و پا، کشاله ران، کف پاها و پشت زانوها نباید فراموش شوند. پوست سر و گردن را نیز چک کنید. می‌توانید از آینه یا از کمک یکی از اعضای خانواده برای چک کردن قسمتهایی که دیده نمی‌شوند استفاده کنید.
می‌توانید از خالها عکس بگیرید تا تغییرات آنها در آینده بتوانید بفهمید. اگر نوجوان هستید، باردار هستید یا حوالی یائسگی هستید توجه بیشتری به خالها و لکها داشته باشید چون در این زمانها تغییرات هورمونی در بدن رخ می‌دهند.

خالها را از چه نظر بررسی کنیم؟
اگر با روش فوق خالها را ارزیابی کردید و خصوصیات مشکوک پیدا کردید یا اگر ضایعات پوستی به لمس حساسیت داشت، خارش دار بود یا ترشح یا پوسته ریزی داشت، و یا در صورتی که زیر خال قرمزی یا تورمی‌داشت که بهبود پیدا نکرد به پزشک مراجعه کنید. ممکن است پزشک نمونه پوستی از آن تهیه کند. اگر ضایعه سرطانی باشد کل ضایعه و بخشی از اطراف آن برداشته می‌شود و جای آن بخیه می‌شود. درمانهای اضافی ممکن است مورد نیاز باشد.

درمان سرطانهای پوست:
ملانوم بدخیم اگر در مراحل پیشرفته باشد، درمان سخت و مشکلی دارد. تشخیص زودرس می‌تواند امید به زندگی را افزایش دهد. بقیه انواع سرطان پوست غیر از ملانوما شامل سرطان سلول پایه ای و سرطان سلول سنگفرشی هستند نیز شایع هستند و در صورتی که زود تشخیص داده شده و درمان شوند کاملا درمان پذیر هستند. فردی که قبلا مبتلا به سرطان پوست بوده ممکن است دوباره دچار بیماری شود و باید حداقل سالی یک بار برای معاینه مراجعه کند.

ملانوما:
ملانوما نوعی سرطان پوست است که معمولا از یک خال شروع می‌شود. این نوع از بدخیمی‌ پوست به اندازه‌ی انواع دیگر شایع نیست اما خطرناک ترین نوع آن است و می‌تواند کشنده باشد. علائم احتمالی آن شامل تغییر در شکل خال یا لکه ها است. اگر خال یا لکه ای در پوست شما از نظر اندازه، شکل، رنگ یا حاشیه ها تغییراتی داشت یا در صورت داشتن بیش از یک رنگ، عدم تقارن، خارش، ترشح یا خونریزی حتما به پزشک مراجعه کنید.

سرطان سلول سنگفرشی:
در این بیماری سلولهای سنگفرشی پوست بدخیم می‌شوند. این نوع بدخیمی‌ممکن است به صورت برامدگی نرم، قرمز رنگ و پوسته داری تظاهر کند که رشد می کند و ممکن است خونریزی یا ترشح داشته باشدو یا ممکن است به صورت یک زخم بروز کند که خوب نمی‌شود. بیشتر اوقات در بینی، پیشانی، گوشها، لب تحتانی و مناطقی از بدن که بیشترین مواجهه با آفتاب را دارند ایجاد می‌شود. این نوع بدخیمی‌در صورتی که زود تشخیص داده شده و درمان شود به خوبی درمان پذیر است. اما اگر در زمان تشخیص پیشرفت کرده باشد درمان به میزان پیشرفت بیماری بستگی دارد.

سرطان سلول پایه ای :
در این بیماری سلولهای پایه ای پوست بدخیم می‌شوند. این نوع بدخیمی‌پوست، شایعترین و قابل درمان ترین نوع سرطان پوست است زیرا این بیماری به کندی پیشرفت می‌کند. ضایعات سرطانی ممکن است شکلهای مختلفی داشته باشند ممکن است به شکل یک ضایعه گرد، سفید رنگ و مروارید شکل و یا به صورت برامدگی پر از چربی باشد که اغلب عروق کوچکی هم در آن دیده می‌شود. ضایعه می‌تواند در گوشها، گردن یا صورت ایجاد شود. ممکن است ضایعات پوستی به صورت صاف، پوسته دار، صورتی یا قهوه ای باشند که در پشت تنه یا روی سینه ایجاد می‌شوند.

چه کسانی به سرطان پوست مبتلا می‌شوند و چرا؟
مواجهه با آفتاب بزرگترین عامل ایجاد سرطان پوست است اما در افرادی که به میزان معمول با آفتاب مواجهه داشته و دچار سرطان پوست می‌شوند چطور؟
مواجهه با عوامل محیطی زیانبار، پرتودرمانی و حتی ویژگیهای وراثتی و ژنتیکی ممکن است در ابتلا به بیمار ی نقش داشته باشند. حتی آفتاب گرفتن های طولانی و استفاده از دستگاههای برنزه کننده پوست نیز موجب آسیب به پوست می‌شود. اگر چه هر فردی ممکن است به سرطان پوست مبتلا شود ولی این افراد در معرض خطر بیشتری هستند:

* افرادی که پوست سفید دارند یا رنگ چشم آنها روشن است.
* افرادی که تعداد زیادی خالهای بزرگ و با اشکال نامنظم دارند.
* افرادی که در خانواده آنها فرد یا افرادی سابقه ی سرطان پوست داشته اند.
* سابقه مواجهه طولانی با نور شدید آفتاب یا سابقه آفتاب سوختگی شدید دارند.
*زندگی در مکانهایی که ارتفاع زیاد دارند و بیشتر سال تابش آفتاب دارند.
* افرادی که به علتی پرتو درمانی شده اند.

چگونه از ابتلا به سرطان پوست پیشگیری کنیم؟
* مواجهه خود با نور خورشید و پرتوهای فرابنفش را کاهش دهید. خصوصا در ساعات 10 صبح تا 4 بعد از ظهر این مسئله اهمیت بیشتری دارد زیرا تابش پرتوهای خورشید شدیدتر است.

* هنگامی‌که بیرون می‌روید از محصولات ضد آفتاب استفاده کنید و همه نواحی که با آفتاب مواجهه دارند را در نظر داشته باشید. لبها و گوشها را فراموش نکنید.

* از عینک آفتابی مناسب و لباسهای مناسب که بیشتر سطح بدن را محافظت کنند استفاده کنید. لباسهایی که رنگ روشن دارند مناسبتر هستند.

* در صورتی که تغییری در پوست شما ایجاد شد، خالها دچار تغییراتی شدند یا زخمی‌ایجاد شد که بهبودی و ترمیم خوبی نداشت حتما در اولین فرصت به پزشک مراجعه کنید.


تهیه و ترجمه:گروه سلامت سیمرغ

[ارغنون]

چشمهایتان پف می کند،یک هشدار جدی است!
پف‌کردن چشم‌ها، هشدار یک بیماری!

پف کردن چشم‌ها می‌تواند دلایل متعددی داشته باشد از جمله بیداری شبانه، تغییرات هورمونی، آلرژی‌ها، کم‌کاری تیروئید، بیماری‌های کلیوی، بیماری‌های پوستی و خستگی.

همچنین شرایطی که موجب احتباس آب در بدن می‌شود، اغلب پف چشم را تشدید می‌کند. به‌عنوان مثال می‌توان از شرایطی مثل خوابیدن به پشت، خواب ناکافی یا زیاد خوابیدن، زیاد نمک خوردن، آلرژی یا تغییرات هورمونی ماهانه در خانم‌ها نام برد. برای رفع پف چشم‌ها خوابیدن کافی، درمان آلرژی‌ها، خوابیدن روی 2بالش، پرهیز از خوردن نمک و کمپرس آب سرد می‌تواند مؤثر باشد.برای خیلی‌ها هم ممکن است این پف کردگی و تورم چشم‌ها منشأ ارثی داشته باشد.

این افراد باید این وضعیت را همانطور که هست بپذیرند. داخل حفره استخوانی اطراف کره چشم را چربی فراگرفته است. با افزایش سن این چربی رفته‌رفته بیرون می‌آید و موجب حالت پف آلود زیرچشم می‌شود. هنگامی که آب در این چربی جمع می‌شود حالت پف آلود زیرچشم‌ها تشدید می‌شود. پوست دور چشم‌ها بسیار حساس است و مالیدن پشت سر هم آنها نه تنها موجب تحریک و برانگیختن آن می‌شود، بلکه آلرژی و حساسیت آن‌را بیشتر کرده و باعث می‌شود پف‌کردگی دور چشم وخیم‌تر شود.
برای جلوگیری از پف کردن چشم‌ها، خواب منظم داشته باشید. نه تنها داشتن خواب کافی (9-7 ساعت) هر شب اهمیت دارد، بلکه باید هر شب در یک ساعت معین به خواب روید و هر صبح هم در ساعت معین از خواب بیدار شوید.

این باعث می‌شود بدنتان همیشه استراحت کرده و منظم باشد و وضعیت ظاهریتان هم کاملا سالم به‌نظر برسد. برای از بین بردن پف‌کردگی چشم‌ها، به میزان کافی آب بنوشید.

وقتی آب بدنتان کم می‌شود، به ‌عنوان یک مکانیسم دفاعی بدنتان آب ذخیره می‌کند. این ذخیره آب باعث پف کردن زیر چشم‌ها می‌شود. پس اگر به میزان توصیه شده در روز (10-8 لیوان) آب بنوشید، حبس آب در بدنتان کاهش یافته و پف کردگی دور چشم‌هایتان هم کمتر می‌شود.اگر با استفاده از روش‌های بالا پف کردگی چشم‌هایتان از بین نرود، احتمالاً از یک واکنش آلرژیک جدی یا مشکلات دیگر رنج می‌برید که نیاز به مراقبت‌های پزشکی دارد.

گاهی پف ‌کردگی چشم در یک فرد، طبیعی است، ولی عواملی مانند سن و خستگی، تورم اطراف چشم را بارزتر می‌کنند.تورم اطراف چشم بلافاصله پس از بیدار شدن از خواب بارزتر است که شاید به‌علت پخش مجدد مایعات بدن به‌علت نیروی جاذبه در هنگام دراز کشیدن باشد.علل التهابی و عفونی پف کردگی چشم که کمتر شایع هستند، شامل التهاب پلک(بلفاریت)، التهاب ملتحمه چشم (کنژکتیویت) و التهاب حدقه چشم (سلولیت) هستند.

علل غیرالتهابی نیز شامل افتادگی چربی حدقه چشم، در رفتگی پلک چشم، کم‌کاری غده تیروئید و تجمع مایعات در بدن (‌برای مثال در بارداری، بیماری‌ قلبی و کلیوی) هستند.

بسیاری از عوارض و بیماری‌‌ها، از جمله بارداری و تغییرات هورمونی حین قاعدگی ممکن است باعث تجمع مایعات، به‌خصوص در بافت‌‌های زیر پوستی شوند. این عوارض موجب می‌شوند تورم اطراف چشم که از قبل وجود داشته بارزتر شود.

کم‌کاری تیروئید
پف‌ کردگی صورت و تورم بافت‌‌های حدقه چشم ممکن است به‌علت تجمع دو ماده شیمیایی (موکو پلی‌ ساکارید اسید هیالورونیک و سولفات کندرویتین) در بیماری کم ‌کاری تیروئید رخ دهد.
پف‌ کردن چشم معمولا یک مشکل موقتی است اما پف‌‌کردن شدید و مداوم ممکن است نشانه‌ای از یک بیماری جدی‌‌تر باشد.در افرادی که مستعد پف‌‌کردگی چشم هستند، ‌تغییر برنامه غذایی و سبک‌ زندگی (تحت نظر پزشک) ممکن است به کاهش تورم کمک کند.

[پژواک]

آیا شما هم گردن درد دارید؟
گردن ‌درد ممكن است ناشی از ضربات،بیماری‌های عضلانی اسكلتی یا حتی یك تومور باشد.اما در اغلب موارد بد فرار گرفتن گردن- از جمله وضعیتی كه هنگام خوابیدن به خود می‌گیرید- باعث سفتی و درد گردن می شود.حتی نوع بالش به گفته انجمن فیزیوتراپی آمریكا می تواند در گردن ‌درد نقش داشته باشد.توجه كنید كه بالشتان در موقع خواب طوری باشد كه سرتان در وضعیتی غیرطبیعی،خیلی بالا یا خیلی پایین قرار نگیرد.بالش‌های پر معمولا بهتر از بالش‌های ابری هستند، چرا كه بالش‌های پر به قالب سر و گردن در می‌آیند،بدون آنكه آنها را به وضعیتی در آورند كه باعث درد گرفتن گردن شود.
انجمن فیزیوتراپی آمریكا توصیه می كند كه هنگامی كه بالش شروع به مسطح شدن كرد و دیگر حمایت لازم را از سر و گردن فراهم نمی‌آورد باید آن را عوض كرد.سعی نكنید با گذاشتن چند بالش روی هم این وضعیت را جبران كنید.تشك شما نیز می‌تواند در ایجاد گردن ‌درد دخالت داشته باشد؛ تشكی نسبتا سفت انتخاب كنید تا محل اتكای خوبی برای پشت شما فراهم كند.از خوابیدن روی شكم خودداری كنید و عضلات گردنتان را قبل و بعد از خواب بكشید.

[پژواک]

علائم غیر طبیعی پریود (قاعدگی)داشتن یک سیکل منظم ماهانه می تواند نشانه خوبی از سلامتی دستگاه تناسلی زنان باشد، لذا اطلاع از علائم غیر طبیعی و مراجعه به موقع به پزشک می تواند در مشکلات آتی در خصوص باروری و دیگر مشکلات احتمالی نقش موئرثری داشته باشد.

در ذیل به بعضی از این علائم غیر طبیعی اشاره شده است :

1- اگر تا سن 15 سالگی این سیکل شروع نشده باشد ویا عدم وجود قاعدگی علی رغم گذشت سه سال از رشد سینه ها

2- عدم وجود پریود بیش از 90 روز

3- پیدایش ناگهانی بی نظمی در قاعدگی بعد از داشتن دوره های منظم

4- اگر دوره سیکل کمتر از 21 روز ویا بیشتر از 45 روز باشد.

5- اگر قاعدگی بیش از 7- 10 روز طولا نی گردد.

6- اگر به طور ناگهانی خونریزی شدید وجود داشته باشد یا در فاصله بین قاعدگی ها لکه بینی وجود داشته باشد.

7- اگر علائمی مثل تب ودرد شدید در طول مدت قاعدگی یا بعد از استفاده از تامپون(پنبه هایی که به صورت داخلی استفاده میگردد) وجود داشته باشد.


تهیه و ترجمه: گروه سلامت سیمرغ

[پژواک]

علائم هشداردهنده بیماری‌های چشمی در سنین 20 به بالا
فرد با حس بینایی از خود محافظت نموده، تعادل خود را حفظ كرده، قدرت خلاقیت پیدا نموده و بالاخره از دیدن محیط اطراف لذت می برد.

به گزارش ایسنا، داشتن بینایی نعمت بسیار بزرگی است و اگر انتظار داریم كه چشمانمان برای تمام مدت عمر به ما خدمت كنند بایستی نهایت دقت را در مراقبت از آنها به عمل آوریم.

برخی نكات بهداشتی جهت مراقبت از چشم ها:
- همواره از مواد غذایی متناسب و حاوی ویتامین های مختلف به ویژه ویتامین A استفاده نمایید.
منابع غذایی حاوی ویتامین A :
- ویتامین A در منابع گیاهی به صورت پیش ویتامین (انواع كاروتن ها به ویژه بتاكاروتن) و در منابع حیوانی به شكل رتینول فعال یافت می شود.
- بهترین منابع حیوانی ویتامین A جگر، قلوه، زرده تخم مرغ، شیر پرچربی، كره، روغن كبد ماهی و ماهی های كوچك با جگر (كیلكا) می باشد.

- بهترین منابع گیاهی ویتامین A سبزی های با برگ سبز تیره مانند: اسفناج، كاهو، سبزی های زرد مثل هویج و كدو حلوایی، میوه های زرد و نارنجی مثل: زردآلو، قیسی، خرمالو، نارنگی و طالبی، موز، خربزه وانواع مركبات می باشد.
- خواب و استراحت كافی داشته باشید.

- چشم ها را از تاثیر اشعه ماوراء بنفش با استفاده از عینك‌های مرغوب محافظت نمائید.
- از چشم خود در نور كافی استفاده كنید. نور كم یا خیره كننده باعث می شود كه چشم با دشواری بیشتری كار كرده و در نتیجه فشار بیشتری به آن وارد شود. در این حالت چشم زودتر و بیشتر خسته می شود.
نور خوب نوری است كه دارای روشنایی كافiی بوده، خیره كننده نباشد و بطور یكسان پخش شده باشد.
- هنگام مطالعه از نور كافی استفاده كنید. كسانی كه در رختخواب به حالت نیمه نشسته و یا خوابیده در حالیكه كتاب را مقابل چشم گرفته اند مطالعه می كنند، می بایست نور لازم جهت مطالعه را طوری تنظیم نمایند كه نور از بالای تخت ویا از چراغ كنار تخت كه كمی عقب تر از آن قرار گرفته است به كتاب بتابد. هیچگاه نور نباید بطور مستقیم و از روبرو به چشم بتابد.

- پس از مطالعه مداوم برای مدت بیش از یك ساعت و نیم برای مدتی چشمان خودرا بسته و یا به دیوار سفید و اشیاء دور نگاه كنید و یا چشمان خودرا برای مدت كوتاهی به فعالیت دیگری مشغول نمائید، تا خستگی آن رفع گردد. این توصیه برای رانندگان اتومبیل نیز صادق است. لذا پس از یك ساعت و نیم رانندگی می بایست اتومبیل را نگهداشته و برای مدت كوتاهی به چشم ها استراحت داد.

- از آنجائیكه چشم‌ها به آسانی آلوده می گردند می بایست اطراف چشم و پلك ها رابه دفعات شسته و با حوله نرم خشك نمود. همچنین اگر هر گونه جسم خارجی وارد چشم یا داخل پلك گردد می بایست با گوشه یك دستمال تمیز و با احتیاط فراوان آنرا بیرون آورد. در این حالت از مالیدن چشم خودداری نمائید.

- چشم طبیعی و سالم احتیاج به درمان ندارد لذا از بكار بردن هر گونه دارو و یا محلول‌های شستشوی چشم بدون دستور پزشك خودداری نمائید.

علائم هشدار دهنده بیماریهای چشم:
در صورت وجود هر یك از حالات زیر بلافاصله به چشم پزشك مراجعه نمائید:
- نزدیك كردن اشیاء به چشم جهت دیدن آنها و یا تنگ كردن چشم برای دیدن اشیاء نزدیك
- تمایل غیر طبیعی سر به یك سمت برای دیدن اشیایی كه در روبرو قرار دارند
- مالش غیر طبیعی و مداوم چشم ها
- هرگونه اشتباه در تشخیص رنگ‌ها
- قرینه نبودن مردمك های چشم
- بیزاری و گریز از نور
- سردردهای غیر طبیعی
- هر گونه احساس تورم در چشم
- هر گونه علامت مبنی بر وجود لوچی ( استرابیسم ) چشم
- هر گونه علامت مبنی بر اینكه فرد در برخی از ساعات روز بهتر از بقیه اوقات روز می بیند.
- هر گونه احساس مبنی بر دوتایی و یا در هم دیدن اشیاء
- هرگونه ورم ملتحمه و یا ریزش غیر عادی اشك از چشم ها
- هر گونه ناتوانی و یا سستی عضلات چشم
- هر گونه عوارض دیگر كه موجب اختلال در دید طبیعی گردد.
توجهات خاص به چشم ها در دوران های مختلف زندگی
در طول دوران زندگی دو دوره وجود دارد كه می بایستی در آنها به چشم توجه خاص نمود.
دوران تحصیلی:
اطفال و جوانان دارای عضلات قوی در چشم بوده و عمل تطابق را به آسانی انجام می دهند و چشم آنها كمتر خسته می شود. از آنجائیكه موفقیت در دروس بستگی زیادی به قدرت مطالعه دانش آموز داشته و لازمه قدرت در مطالعه، داشتن بینایی خوب است، لذا اقدام بموقع جهت رفع عیوب چشم در این دوره زندگی بسیار حائز اهمیت است.
دوران میانسالی:
با افزایش سن بینایی شخص ضعیف می شود. به علت اسكلروز اسفنكتر مردمك و كاهش اندازه آن، پاسخ مردمك به تغییر شدت نور كاهش می یابد. عدسی به مرور زمان كدر شده و میدان بینایی كاهش می یابد ودر نتیجه دید محیطی فرد دچار مشكل می گردد. به علت از بین رفتن تدریجی خاصیت الاستیك عدسی و تبدیل آن به توده ای تقریبا جامد، فرآیند تطابق نیز كند می شود. زمانی كه عدسی قدرت تطابق خود را بطور كامل از دست بدهد شخص دچار پیر چشمی شده و در این حالت به عینك مخصوص نیاز خواهد داشت.

به خاطر داشته باشید چنانچه پس از چهل سالگی:
- فشار خون شما بالاتر از حد طبیعی است، مبتلا به تصلب شرایین هستید ، مبتلا به مرض قند ( دیابت ) هستید ، در خانواده شما كسی مبتلا به بیماری گلوكوم " آب سیاه " و یا آب مروارید"كاتاراكت" است حتما" بطور منظم به چشم پزشك مراجعه كنید.

چشم شما و تلویزیون
تلویزیون یكی از منابع مهم ایجاد خستگی در چشم است. لذا این نكته كه چگونه از تلویزیون استفاده كنیم تا در عین حال دچار خستگی چشم نیز نشویم بسیار مهم است.

رعایت نكات ذیل را به خاطر داشته باشید:
1- چنانچه تصویر تلویزیون نقصی دارد از آن استفاده نكنید.
2- سعی كنید تلویزیون را حداقل در فاصله 5/3 متری از چشمان خود قرار دهید.
3- هرچه صفحه تلویزیون بزرگتر باشد تصویر راحت تر دیده شده و می توان در فاصله دورتری از تلویزیون نشست.
4 - حتی المقدور صفحه تلویزیون را از روبرو ببینید.
5- اگر به عللی از عینك استفاده می كنید ( غیر از موارد پیر چشمی ) هنگام تماشای تلویزیون نیز عینك بگذارید.
6- هرگز به مدت طولانی به تماشای تلویزیون ننشسته و حداكثر پس از دو ساعت برای چند لحظه چشمان خود را بسته و به آنها استراحت دهید.
7- بهتر است محل قرار دادن تلویزیون در مكانی با روشنایی نیمه تاریك باشد.
در پایان اگر علی رغم رعایت موارد پیش گفت هنگام تماشای تلویزیون دچار ناراحتی می شوید به پزشك مراجعه كنید.

[ارغنون]

آیا تاکنون احساس جرقه در چشم تان داشته اید؟
عضو هيئت علمی دانشگاه علوم پزشكی ايران گفت: احساس جرقه‌ در چشم يا مگس‌پران مهمترين علامت جداشدگی يا پارگی شبكيه است و بايد با مشاهده آن به سرعت به پزشك مراجعه كرد.
دکتر پژمان بختیاری گفت:پرده شبكیه داخلی‌ترین لایه كره چشم است كه كار اصلی آن با توجه به حضور سلول‌های حساس به نور در این پرده،درك نور است و پس از تابش نور به چشم و تمركز آن بر روی شبكیه چشم این سلول‌ها نور را به پیام‌‌های عصبی تبدیل كرده و از طریق راه ‌های عصبی به مغز می‌رساند كه در این زمان شخص احساس دیدن می‌كند.
وی افزود:بیماری‌های مختلفی از جمله جدا شدگی شبكیه می‌تواند این پرده را متاثر كند البته قسمت عمده‌ای از این بیماری‌ها قابل پیشگیری است.
بختیاری با اشاره به انواع جداشدگی پرده شبكیه چشم تصریح كرد: جداشدگی یا پارگی شبكیه 3 نوع مختلف دارد.ایجاد سوراخ و پارگی در شبكیه،كشیدگی شبكیه و جمع شدن مایع زیر شبكیه اتفاق می‌افتد كه نوع آخر به دلیل ایجاد آن توسط تومورها از 2 نوع دیگر قابل پیشگیری‌تر است.
این فوق تخصص چشم پزشكی یادآور شد:در بین 2 نوع دیگر،نوع ایجاد سوراخ و پارگی شبكیه چشم بسیار شایع‌تر است كه از مهمترین دلایل ایجاد آن ضربه ‌ها هستند لذا باید بعد از هر ضربه به سرعت به چشم ‌پزشك مراجعه كرد چرا كه درمان یك سوراخ در شبكیه بسیار راحت‌تر از درمان جدا شدگی كل شبكیه است.
وی افزود:دلیل دیگر ایجاد پارگی شبكیه نوع اول،جدا شدن مایع ژل مانند زجاجیه داخل چشم است كه با افزایش زمان و گذشت سن ممكن است از لایه پشتی خود كه شبكیه است جدا شود.
بختیاری اضافه كرد:این نوع پارگی شبكیه در افرادی كه نزدیك بینی بالایی دارند شیوع بیشتری دارد ولی امكان بروز این بیماری در افرادی كه شماره‌های چشم منفی بالاتر از 6 - دارند و افرادی كه سابقه خانوادگی این بیماری را دارند نیز وجود دارد.
وی با اشاره به نوع سوم یعنی كشیدگی شبكیه چشم تصریح كرد:این نوع از پارگی شبكیه چشم به علت‌های مختلفی از جمله رشد عروق نابجا در سطح شبكیه چشم و انقباض آن به وجود می‌آید كه موجب كشش شده و شبكیه را از جا می‌كند.
بختیاری ادامه داد:شایعترین بیماری كه می‌تواند موجب این نوع بیماری شبكیه شود دیابت است كه عروق را متاثر كرده و یكسری نواحی را دچار كاهش اكسیژن كرده و موجب می‌شود بافت‌ها و رگ‌های جدیدی داخل چشم ایجاد شود كه به دنبال انقباض این بافت جدید ممكن است این بافت لایه زیرین خود را كه شبكیه است با خود بكشاند و موجب جدایی شبكیه شود.
این عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشكی ایران اضافه كرد:اگر دیابتی‌ها هیچ علامتی از علامت‌های پارگی شبكیه چشم نداشته باشند نیز باید به طور منظم به چشم پزشك مراجعه كنند كه به محض ورود اولین علائم درمان انجام شود.
وی درباره درمان این عارضه گفت:در مراحل ساده‌تر كه سوراخ با پارگی كوچكی در شبكیه ایجاد شده است با لیزر كردن دور آن یا روش كرایو (یخ زدن) بهبود حاصل می‌شود اما در موارد شدید‌تر تنها راه درمان جراحی است كه به كمك آن لایه شبكیه به جای اصلی خود می‌چسبد.
بختیاری تصریح كرد:سلول‌های حساس به نور كه در شبكیه چشم قرار دارند و كار ارسال پیام عصبی به قسمت بینایی مغز را بر عهده دارند از بافت زیرین خود یعنی مشیمیه تغذیه می‌كنند كه در نتیجه جدایی شبكیه از این بافت،كمبود اكسیژن برای این سولهای حساس ایجاد می‌شود لذا هر چه زمان از جداشدگی شبكیه بگذرد احتمال آسیب بیشتر است.
بختیاری خاطرنشان كرد:یك دهم درصد افراد جامعه به جداشدگی شبكیه مبتلا هستند و به خاطر ساختمان چشم و خطرات موجود، ابتلای آن در سنین پائین نادر است اما نوزادانی كه با وزن زیر 5/1 كیلوگرم به دنیا می‌‌آیند باید حتماً از نظر بینایی بررسی شود.
وی با اشاره به اینكه این بیماری به جنس ندارد اضافه كرد:پس از عمل جراحی معاینات منظم و پیگیر باید ادامه یابد.

farsnews.com

[ارغنون]

سفیدی گلو نشانهٔ چیست؟

- سفیدی گلو نشانهٔ چیست؟
در حال نخ کشیدن دندان‌ها هستید که ناگهان چند لکه سفید بر گلوی خود می‌بینید. آیا اینها خطرناکند؟ احتمالاً خیر. وجود لکه‌های سفید گلو در علل زیادی دارد. بیشتر آنها موقتی و بی‌خطرند و خودبه‌خود برطرف می‌شوند. (اما اگر از بین نروند به پزشک مراجعه کنید.)
لکه‌های سفید گلو در بسیاری عفونت‌های گلو، از گلو درد چروکی گرفته تا برفک، دیده می‌شود. گاهی نیز بدن زوائد نرم و سفیدی تولید می‌کند که به‌صورت لکه‌هائی بر روی لوزه‌ها ظاهر می‌گردد. اینها بدمزه هستند و ممکن است تنفس را بدبو کنند، ولی بی‌خطرند و معمولاً خودبه‌خود از بین می‌روند.
گاهی دستگاه ایمنی بدن به اشتباه خود بدن را بیگانه شمرده و واکنش ”خود ایمنی“ نشان می‌دهد. این واکنش حالتی در دهان و گلو به‌وجود می‌آورد که ”لیکن پلان“ خوانده می‌شود. لیکن پلان شکل مشبکی به خود می‌گیرد که نیاز به درمان ندارد، مگر این که دردناک شود.
نوع شایع دیگری از لکه‌های سفید گلو، مخصوصاً در افراد سیگاری، لوکوپلاکی یا سفید لکگی نام دارد که در ۸۰ درصد موارد خوش‌خیم هستند، ولی گاهی سرطانی می‌شود.
به دهان گذاشتن چیزهای آلوده می‌تواند باعث نوعی عفونت قارچی شود که خود را با لکه‌های سفیدی در پشت زبان و سقف دهان نشان می‌دهد. جویدن آسپیرین هم سوختگی‌های سفیدرنگی در دهان و گلو به‌وجود می‌آورد. (در واقع، هر آسیب شیمیائی این حالت را ایجاد می‌کند.)
در بعضی افراد، تورم پوشش دهان به‌صورت نواحی سفید کوچک در دهان و گلو است که علت آن نامعلوم است، ولی جای نگرانی ندارد.
بیماری سیفلیس هم ضایعات سفیدی در گلو به‌جای می‌گذارد که بعد از سه هفته قرمز می‌شوند.

- درمان سفیدی گلو
کاری به آن نداشته باشید. اگر پزشک لکه‌های سفید را تورم عادی مخاط دهان تشخیص دهد، نگران نشوید. این یک تغییر طبیعی بدن است که نیاز به درمان ندارد.
نگران نشوید. اگر شبکهٔ سفیدی در گلو دیدید، نگران نشوید. این لیکن پلان است که خطری ندارد. اما اگر زخم یا تحریک شد، پزشک برای آن کرم یا قرص مکیدنی هیدروکورتیزون تجویز می‌کند.
لوزه‌ها را بررسی کنید. اگر لکه‌های سفید روی لوزه‌ها باشد، پزشک آن را درمان می‌کند، ولی به‌ندرت به‌جائی می‌رسد که به برداشتن لوزه نیاز باشد.
آشغال به دهان نگذارید. اگر عادت دارید هر چیزی را به دهان ببرید، سعی کنید این عادت را کنار بگذارید و از ابتلا به عفونت قارچی در امان باشید.
آسپیرین را نجوید. اگر باید هر روز آسپیرین بخورید، آن را نجوید، بلکه همراه با آب آن را قورت دهید تا باعث سوختگی گلو نشود.
سفید لکگی (لوکوپلاکی). گرچه سفید لکگی یک تغییر جزئی در پوشش دهان و گلوست، باید توسط پزشک معاینه گردد تا تغییرات احتمالاً سرطانی آن معلوم شود.
نزد پزشک بروید. هر کسی که سفید لکگی گلو دارد، باید به‌طور مرتب برای معاینهٔ آن به پزشک مراجعه کند. اگر لکه‌‌ها ضخیم‌تر شوند، پزشک با بی‌حس‌کردن مقدار کوچکی از بافت آن را برداشته و برای آزمایشگاه می‌فرستد تا بررسی شود.
سیگار نکشید. کشیدن سیگار و جویدن تنباکو علت بسیاری از سفید لکگی‌ها است. پزشک اینها را می‌تواند با تجویز طولانی مدت ویتامین a از بین ببرد. ولی سعی نکنید خودتان آن را درمان کنید، چون خوردن زیادی ویتامین a عوارض خطرناکی در پی دارد.
- چه وقت به پزشک مراجعه کنیم؟
- لکه‌های سفید روی گلو بیش از هفت تا ده روز طول می‌کشد، مخصوصاً اگر سیگار می‌کشید.
- لکه‌های سفید گلو سفت، برجسته، یا دردناکند.

[ارغنون]

ترشحات تناسلی نشانهٔ چیست؟
خارج شدن ترشحات از آلت تناسلی علل مختلفی دارد. عمده‌ترین آن ابتلا به بیماری‌های مقاریتی است. در این حالت، ترشح غلیظ یا رقیق و به رنگ‌های مختلف، از سفید تا زرد و از سبز تا قرمز است.
شایع‌ترین عوامل این بیماری‌ها باکتری‌های سوزاک و کلامیدیا هستند. هر دو اینها علائم مشابهی ایجاد می‌کنند. کلامید یا ترشحاتی در سر آلت تناسلی و کمی درد در هنگام ادرار کردن دارد. سوزاک هم سوزش به هنگام دفع ادرار ایجاد می‌کند.
ترشح بین ۲ تا ۵ روز بعد از نزدیکی با فرد مبتلا شروع می‌شود و ممکن است تا ۱۴ روز طول بکشد. عفونت کلامیدیائی خود را با ترشح ظرف یک تا چهار هفته بعد از نزدیکی نشان می‌دهد.
از علل شایع دیگر عفونت یا تحریک میزراه است که التهاب غیراختصاصی میزراه نام دارد. عفونت یا التهاب پروستات هم ممکن است ایجاد ترشح آلت تناسلی کند. هر دو نوع عفونت بالا می‌‌تواند به همسر فرد مبتلا هم سرایت کنند.

- درمان ترشحات تناسلی
اگر ترشحی از آلت تناسلی شما خارج شد، حتماً برای تشخیص علت و درمان نزد پزشک بروید. خود نیز کارهائی برای درمان کامل می‌‌توانید انجام دهید.
داروهایتان را بخورید. تنها آنتی‌بیوتیک‌ می‌‌تواند ترشح تناسلی را قطع کند. بنابراین، داروها را تا به آخر و بر اساس دستور پزشک مصرف کنید.
نزدیکی نکنید. برای جلوگیری از انتقال بیماری تا پیش از درمان کامل از نزدیکی خودداری کنید.
خوددرمانی نکنید. به هیچ‌وجه سعی نکنید با آنتی‌بیوتیک‌های مختلف خود را درمان کنید. استفادهٔ آنها پیش از مراجعه به پزشک هم ممکن است علائم بیماری را تغییر داده و پزشک را گمراه کند.
خود را بشوئید. آلت تناسلی را همیشه آب گرم و صابون بشوئید و ترسحات را از روی آن پاک کنید. اما بهتر است پیش از رفتن نزد پزشک ترشحات را پاک نکنید؛ شاید دیدن نوع و رنگ آن برای تشخیص مهم باشد.

[ارغنون]

ترشح چسبناک از چشم
ترشح چشم

- ترشح چشم نشانهٔ چیست؟
صبح شده است، ولی شما نمی‌‌توانید چشمانتان را باز کنید. چشم‌ها متورمند و پر از ترشحی کبره‌ای و چسبناکند، انگار پلک‌ها را با چسب به‌هم چسبانده‌اند.
ترشح چشم به‌ندرت خطرناک است و بخشی از کار دستگاه دفاعی بدن به‌شمار می‌رود. در اغلب موارد، نشانهٔ این است که چشم مورد حملهٔ باکتری‌ها، مثلاً از طریق لوازم آرایش آلوده، قرار گرفته است. تهاجم باکتری‌ها می‌تواند به التهاب لبهٔ پلک‌ها منجر شود که چرک زرد رنگ پر از باکتری و گویچهٔ سفید خون تولید می‌کند.
ترشح چسبناک زرد رنگ که پلک‌ها را به‌هم می‌دوزد نیز پاسخ طبیعی بدن به التهاب باکتریائی یا ویروسی ملتحمه چشم است.
نوع دیگر ترشح چسبناک که رقیق‌تر، شفاف‌، و روان است نشاندهندهٔ سرماخوردگی، حساسیت به گرده گل، یا شکستن مژه در چشم است. این ترشح با از بین رفتن عامل تحریک‌کننده برطرف می‌شود.



- درمان ترشح چشم
چسبیدگی پلک‌ها همراه با تورم نشانهٔ وجود عفونت است و درمان با آنتی‌بیوتیک چشمی و احتمالاً خوراکی لازم دارد.
چشم را پاک کنید. اگر پلک‌ها چسبیده‌اند، کبره‌ها را با یک پارچهٔ خیسانده در آب گرم نرم کنید.
چشم را بشوئید. گلوله‌ای پنبه‌ای را در محلولی از نصف قاشق مرباخوری نمک حل شده در یک فنجان آب گرم بخیسانید و آن را در طول خط مژه‌ها بمالید. از محلول‌های شستشوی چشمی آماده نیز می‌توانید استفاده کنید.
چربی را خارج کنید. اگر علت ترشح التهاب لبهٔ پلک باشد، باید چربی جمع شده در آنجا را خارج کرد. برای این کار مژه‌ها و لبهٔ پلک‌ها را با شامپوی بچه یا پاک‌کنندهٔ ملایم دیگری بشوئید و با حرکت موجی پلک‌ها را مالش دهید، مثل خالی کردن خمیر دندان از لولهٔ آن. این کار را هر شب به‌مدت یک یا دو هفته تکرار کنید. اگر دچار التهاب مزمن لبهٔ پلک هستید، پاک کردن و مالش پلک‌ها را مانند مسواک زدن دندان‌ها عادت هر روز خود کنید.
حولهٔ خود را جدا کنید. ترشح ویروسی یا باکتریائی چشم پر از میکروب است و می‌‌تواند از طریق حوله به دیگران منتقل شود. تمام چیزهائی که با این ترشح تماس پیدا می‌کنند، از جمله دست‌هایتان، باید در آب داغ شسته شوند.
لوازم آرایش آلوده را دور بیندازید. لوازم آرایش آلوده از علل شایع انتقال عفونت چشم هستند. لوازم آرایشی را که در هنگام عفونت چشم از آنها استفاده کرده‌اید، همچنین لوازمی را که بیش از شش ماه است به‌کار می‌برید، دور بیندازید.


- چه وقت به پزشک مراجعه کنیم؟
- ترشح چشم زرد رنگ، کبره‌ای یا مداوم باشد.
- پلک‌ها متورم، قرمز یا دردناک باشند.

[پژواک]

شنایی با علل تپش قلب
هرگاه فرد احساس بکند که قلبش درون قفسه ‌سینه در حال تپش می‌باشد، دچار تپش قلب شده است. پس تپش قلب به معنی آگاهی از ضربان قلب خود است.

همانگونه که می‌دانید قلب نوعی تلمبه است. خون بوسیله آن در بدن جریان می‌یابد، اما چه تلمبه حیرت‌زایی! قلب در هر تپش تقریبا صد سانتیمتر مکعب خون را در بدن پخش می‌کند. روزانه حدود ۱۰ هزار لیتر خون بوسیله این تلمبه در درون رگهای هدایت می‌شود. در مدت عمر متوسط یک انسان شاید ۲۵۰ میلیون لیتر خون بوسیله قلب، تلمبه زده شود.
طول مدت هر تپش قلب انسان، کمی بیش از هشت‌دهم ثانیه است. بنابراین،‌ قلب روزی صدهزار بار می‌‌تپد و در فاصله هر یک تپش به مدتی برابر زمان یک تپش،‌ به استراحت می‌پردازد. پس قلب روزانه حدود ۶ ساعت آرامش دارد. این که می‌گوییم «تپش» قلب، مقصودمان بسته و باز شدن آن است؛ یعنی انقباض و انبساط آن. تلمبه قلب در حالت انقباض (بسته شدن) خون را بیرون می‌راند؛ اما در حالت انبساط (باز شدن) خون را به درون قلب می‌کشد.
البته گمان نکنید که این کار به سادگی مثلا باز و بسته شدن مچ دست صورت می‌گیرد. خیر؛ بلکه انقباض قلب به ‌صورت نوعی موج از پایین قلب شروع شده، تا به بالای آن حرکت می‌کند. احساس تپش قلب تپش قلب به صورتهای گوناگون نظیر کوبیدن لرزیدن ، تپیدن و … احساس می‌شود. برخی ذکر می‌کنند که قلبشان هری می‌ریزد یا بعضی می‌گویند که قلبشان چند دقیقه تاپ‌تاپ می‌زند و دوباره به حالت عادی بر می‌گردد. در برخی نیز ضربان قلب همیشه تند است و تپش قلب به صورت دائم احساس می‌شود. چه چیز سبب ادامه تپیدن قلب است؟ آیا انقباض و انبساط آن یک عامل خارجی دارد، یا از درون خود قلب برمی‌آید؟
این مساله یکی از جالب‌ترین پرسش‌ها در زیست شناسی است که در پاسخ آن هنوز بسی ابهام وجود دارد. با این وصف ،‌ اکنون برایتان آزمایشی را تعریف می‌کنم که از صدها سال پیش ،‌ دانشمندان با آن آشنا بوده‌اند. فرض کنید تخم مرغی را حدود ۲۴ ساعت در ماشین جوجه‌کشی حرارت دهیم، حال اگر آن را بشکنیم و با ذره بین به درون آن بنگریم، خواهیم دید که سلولهایی که قرار است بعدا قلب جوجه را تشکیل دهند، از هم‌اکنون می‌تپند.
آری ،‌ این یاخته‌ها از هم‌اکنون که هنوز قلبی درست نشده است،‌ تپش را آغاز کرده‌اند! باز فرض کنید این سلولها را برداریم و در یک مدیوم ، یعنی «ماده کشت مخصوص» ، پرورش دهیم. خواهیم دید که قلب رشد می‌کند.
پس قلب دارای این ویژگی است که بطور خودکار می‌تواند عمل باز و بسته شدن را انجام دهد. نتیجه آنکه تپیدن دایمی قلب هنوز از معماهای زندگی است! علل تپش قلب تپش قلب در اکثر موارد نشانه بیماری خاصی نمی‌باشد و جای نگرانی چندانی ندارد. ولی برای بیمار ممکن است این نشانه خیلی خطرناک به نظر برسد. زیرا تصور می‌کند که به دنبال تپش قلب ممکن است توقف قلبی اتفاق بیفتد و قلب از کار بیفتد.
همین نگرانی و استرس باعث تحریک قلب شده و تپش قلب فرد تشدید پیدا می‌کند. علل روحی و روانی تپش قلب به تنهایی نشاندهنده هیچ گروه خاصی از اختلالات نیست و اغلب در واقع اختلال فیزیکی اولیه نبوده، بلکه مشکلی روانی است. گاهی بویژه در بیماران مبتلا به اضطراب ، بیماران از احساس تپش قلب شکایت دارند ولی در بررسیها اختلال ریتمی مشخص نمی‌شود. علل فیزیولوژیک یا طبیعی حالتهایی هستند که به طور طبیعی باعث تپش قلب می‌شوند.
ورزش و فعالیت بدنی شدید می‌تواند باعث ایجاد تپش قلب برای مدت چند دقیقه شود. فردی‌ که‌ بیماری‌ قلبی‌ ندارد ممکن‌ است‌ با ورزش‌ ضربان‌ قلب‌ را به‌ ۱۶۰ بار دقیقه‌ یا بیشتر برساند که‌ البته‌ این‌ طبیعی‌ است‌ و مشکلی‌ محسوب‌ نمی‌شود. استرس ، هیجان و اضطراب نیز از عوامل شناخته شده تپش قلب به شمار می‌روند. از سوی دیگر مصرف چای غلیظ ، قهوه تلخ و برخی سیگارها ممکن است در فرد تپش قلب ایجاد نمایند. علل آریتمی قلبی توجه به الگوی تپش قلب و همچنین نبض همزمان ، تشخیص را آسان می‌کند.
در تمام حالتهای دیگر تپش قلب بیشتر به صورت تند زدن و شدید زدن قلب خود را نشان می‌داد و ضربان قلب منظم بود. نبض نامنظم در حین حمله تپش قلب تقریبا همیشه دال بر آریتمی است.
آریتمی‌های شایعی که منجر به تپش قلب می‌شوند، فیبریلاسیون‌ دهلیزی ‌، انقباضات پیش‌رس دهلیزی یا بطنی تاکیکاردی یا تند ضربانی‌ فوق‌ بطنی‌ و بطنی و ‌تند ضربانی‌ سینوسی ‌می‌باشند. ضربانها در تاکیکاردی یا تند ضربانی‌ فوق‌ بطنی‌ و بطنی و ‌تند ضربانی‌ سینوسی ‌، سریع و منظم ، در فیبریلاسیون دهلیزی سریع و نامنظم و در انقباضات پیش‌رس دهلیزی یا بطنی بصورت “یک در میان” مشاهده می‌شوند.
در بعضی مواقع تپش قلب به صورت نابجا و نابهنگام بروز پیدا می‌کند که فرد احساس می‌کند قلبش می‌ریزد یا یک ضربه محکم به دیواره قفسه سینه اصابت می‌کند. اگر فرد در این حالت نبض خود را گرفته باشد متوجه می‌شود که یک نبض خالی زده است. این نوع تپش قلب در اکثر موارد نشانه یکی از شایعترین آریتمی‌های قلبی به نام “انقباض پیش‌رس یا زودهنگام بطنی” یا (PVC) است که اگر تعداد آن از حدی بیشتر شود ممکن است خطرات جدی برای فرد به همراه داشته باشد. بیماریهای دیگر و داروها افراد کم خون و پرکاری‌غده تیرویید نیز قلبشان با سرعت و شدت بیشتری می‌تپد.
در پرولاپس دریچه میترال نیز که یکی از بیماریهای خوشخیم دریچه میترال قلب می‌باشد، تپش قلب به نسبت شایع می‌باشد و افرادی که این مسئله را دارند، باکمی فعالیت بدنی دچار درد و تپش قلب می‌شوند.
مصرف‌ بعضی‌ از مواد و داروها مثل‌ کافئین ‌، کوکایین ‌، افدرین‌ یا سایر داروهای‌ تقویت‌کننده‌ دستگاه‌ سمپاتیک‌ ، دکونژستان‌ها ، داروهای‌ کم‌کننده‌ اشتها ، قهوه‌ زیاد ، کولا و سایر محرکها با یا بدون‌ کافئین ، آمفتامین‌ها و سیگار باعث تپش قلب می‌شوند. علائم همراه تشخیص بیماری زمینه‌ای عمدتا بر اساس سایر علائم و یافته‌های همراه داده می‌شود. تپش قلب همراه با علائمی مانند سرگیجه ، تنگی نفس ، سرفه‌ ناخودآگاه‌ ، درد قفسه سینه ، غش‌ کردن‌ یا احساس‌ وقوع مرگ‌ یا در زمینه بیماریهای قلبی نیاز به بررسی بیشتر دارد. تشخیص علت تپش قلب کسی که دچار تپش قلب می‌شود باید در هر حال به پزشک مراجعه نماید. پس از انجام معاینات لازم نوار قلب از بیمار گرفته می‌شود که تا حد زیادی می‌تواند علت تپش قلب را مشخص کند.
گاه نیز انجام آزمایشهایی برای تشخیص برخی بیماریهای زمینه‌ای لازم است. در نهایت اگر علت تپش قلب مشخص نشود، دستگاهی به نام هولترمونیتور یا نوار قلب متحرک به فرد متصل می‌شود تا اگر در طول ۲۴ ساعت فرد دچار تپش قلب گردد، نوار قلب در همان حالت از بیمار گرفته شود و نوع آریتمی قلب فرد مشخص شود. علاوه بر هولتر مانیتور ر، می‌توان از تست ورزش استفاده کرد تا پزشک و بیمار اطمینان حاصل کنند که فعالیت شدید ، عامل بوجود آورنده آریتمی خطرناک نیست. درمان اصول درمان بر درمان آریتمی خاص تشخیص داده شده ، حذف عامل بوجود آورنده (دارو ، تنباکو ، قهوه ، چای و الکل) تشخیص و درمان بیماریهای همراه (پرکاری تیروئید ، افت قند خون ، علائم یائسگی و اضطراب) استوار است.
در اکثر موارد با رعایت عادات مناسب زندگی و تغذیه ، پرهیز از استرسها و هیجانات و انجام ندادن فعالیتهای ورزشی نامتناسب ، تپش قلب فرد بهبود می‌یابد. به منظور خاتمه دادن آریتمی نابجا ، گاهی مانورهای واگی متعدد توسط پزشک یا توسط فرد آموزش دیده انجام می‌شود که با تحریک عصب واگ باعث برگشت تپش قلب در بعضی از آریتمی‌ها می‌شوند و عبارتند از: ماساژ ناحیه‌ کاروتید گردن‌ (البته‌ منوط‌ به‌ این‌ که‌ روش‌ انجام‌ بدون‌ خطر این‌ تکنیک‌ را فرا گرفته‌ باشید.)
نگاه‌ داشتن‌ نفس‌ به‌طور کوتاه‌مدت‌ سرفه پی‌در‌پی نیشگون‌ گرفتن‌ از پوست‌ بازو به‌ قدری‌ که‌ باعث‌ درد شود. زدن‌ آب‌ سرد به‌ صورت ‌، فرو بردن‌ سر در آب‌ سرد به‌ مدت‌ کوتاه‌ ، یا دوش‌ سرد بطوری‌ که‌ آب‌ سرد روی‌ سر بریزد. در بینی‌ و دهان‌ خود را بگیرید و سعی‌ کنید به‌ ملایمت‌ هوا را از بینی‌ خارج‌ کنید بطوری‌ که‌ احساس‌ کنید پرده‌های‌ گوش‌ به‌ سمت‌ بیرون‌ حرکت‌ می‌کنند.
درمان دارویی در مواردی‌ که‌ حمله‌ تند ضربانی‌ تکرار می‌شود، امکان‌ دارد یک‌ یا چند دارو برای‌ کنترل‌ ضربان‌ قلب‌ تجویز شوند. در مواردی که تپش قلب در اثر آریتمهای قلبی ایجاد شده باشد، داروهایی مانند دیگوکسین ، کینیدین‌ ، مسدودکننده‌های‌ کانال‌ کلسیم ‌، پروکاینامید ، و داروهای ضد‌ بتا آدرنرژیک‌ تجویز می‌شوند. در آریتمی‌ها اگر ضربان‌ قلب‌ به‌ حالت‌ طبیعی‌ باز گردانده‌ نشود، امکان‌ دارد نارسایی‌ احتقانی‌ قلب ، حمله‌ قلبی ‌، یا ایست‌ قلبی ، که‌ جان‌ بیمار را به‌ خطر می‌اندازند، رخ‌ دهند.
گاهی نیز لازم می‌شود که برای تنظیم ضربان قلب ، دستگاهی به نام ضربانساز قلب (Pace maker) در قلب بیمار جاسازی شود تا در مواقع ضروری ضربان قلب بیمار را تنظیم نماید. ندرتاً استفاده‌ از شوک‌ الکتریکی‌ کنترل‌ شده‌ لازم می‌شود.

[پژواک]

ترک خوردن لب نشانهٔ چیست؟
ترک خوردن لب نشانهٔ چیست؟
اگر لب‌های ترک‌خوردهٔ شما زبان می‌داشتند، درخواست دو چیز می‌کردند: رطوبت و چیزی که رطوبت را نگاه دارد. اما لب‌ها چه‌گونه رطوبت خود را از دست می‌دهند؟ اگر شما هم عادت شایع زبان زدن به لب‌ها را دارید، شرایط مناسب برای ترک‌خوردن لب‌ها را فراهم کرده‌اید.
در هوای خشک، مثل اتاق دارای دستگاه حرارت مرکزی، رطوبت لب‌ها تبخیر می‌شود و شما به طور ناخودآگاه خشکی لب‌ها را احساس کرده و با زبان آنها را مرطوب می‌کنید. وقتی این رطوبت هم تبخیر شود، باز هم رطوبت بیشتری از لب‌ها خارج می‌شود. آفتاب سوختگی لب‌ها نیز شما را وادار به مرطوب کردن آنها کرده و بالاخره ترک خوردن آنها را به‌دنبال دارد.
از علل شایع دیگر واکنش آلرژیائی به رنگ ماتیک است.
برخی افراد عمدتاً در گوشه‌های لب دچار ترک‌خوردگی می‌شوند که احتمالاً به‌خاطر شکل لب‌هایشان است. اگر در حالت استراحت صورت گوشه‌های لب‌ها پائین می‌افتند، بزاق دهان در آنجا جمع شده و باعث ترک خوردن آنها می‌گردد.



- درمان ترک خوردن لب
ترک خوردن لب‌ها آنها را تحریک‌پذیر و ناخوشایند می‌کند. اما همیشه راهی برای درمان آنها وجود دارد.
آب نمک بزنید. درمان نهائی ترک خوردن لب کمپرس کردن روزانهٔ آنها با آب نمک سرد است. یک قاشق مرباخوری نمک را در نیم لیتر اب حل کنید. حوله‌ای را در آن خیسانده و چند دقیقه روی لب‌ها بگذارید. این کار را به مدت یک هفته هنگام رفتن به رختخواب انجام دهید.
رطوبت را حبس کنید. بلافاصله بعد از کمپرس کردن لب‌ها لایه‌ای ضخیم‌ نرم‌کنندهٔ لب، مثل وازلین یا لانولین روی لب بزنید تا رطوبت را در آن حفظ کند.
کورتیزون بزنید. اگر یک هفته کمپرس آب نمک و وازلین ترک لب‌ها را درمان نکرد، می‌توانید پماد هیدروکورتیزون یک درصد هم به آن اضافه کنید. پماد را زیر نرم‌کننده بزنید. این کار را دو هفته تکرار کنید.
زبان نزنید. خیس کردن لب‌ها با زبان کاری غیر ارادی مثل پلک زدن است.اما خودداری از آن اولین قدم در درماند ترک لب است. باید متوجه باشید که زبان زدن لب‌ها اولین عامل ترک‌خوردن آنهاست.


- چه وقت به پزشک مراجعه کنیم؟
- ترک‌های لب تبدیل به چاک‌های بزرگ و شقاق شده است.

[پژواک]

ترک خوردن پوست
- ترک خوردن پوست نشانهٔ چیست؟
بعضی افراد با دست‌هایشان همه کار می‌کنند: باغبانی، نازک‌کاری، تعمیر اتومبیل، آشپزی، و نظافت. اما دست‌هایشان را با مواد از بین برندهٔ رطوبت مثل خاک، حلال‌ها، و صابون پاک می‌کنند و پوستشان خیلی زود ترک می‌خورد.
پوست ترک خورده مانند بستر یک رود خشک است و علت هر دو هم بی‌‌‌آبی است. ترک خوردن پوست با از بین رفتن آب سطح بدن شروع شده و لایه‌هائی از سلول‌های خشک شده به‌جای می‌ماند.
پوست بی‌آب مانند ناخن شکننده است، و مانند آن به سادگی خم نمی‌شود و ترک بر می‌دارد.
رطوبت کم علت اصلی خشکی پوست است. همانطور که بیابان گردها می‌دانند، هوای خشک رطوبت پوست را می‌گیرد. اما گرم کردن زیاد خانه در هر جائی هوای درون خانه را مانند بیابان کرده و رطوبت پوست را از بین می‌برد. این دلیل عمدهٔ ترک خوردن پوست در زمستان است.
رطوبت پوست در برخورد با مواد محرک مثل شوینده‌ها، عطرها، خوشبوکننده‌ها، الکل، و پاک‌کننده‌های لاک ناخن از بین می‌رود. می‌توان از تماس با این مواد خشک‌کنندهٔ خانگی اجتناب کرد، ولی برخی افراد هر روز با رطوبت‌گیری‌هائی مثل رنگ‌ها، حلال‌ها و دیگر مواد شیمیائی کار می‌کنند.
برخی ناراحتی‌ها، مثل پسوریاز، اکزما، و برخی واکنش‌های آلرژیائی، باعث ضخیم شدن، خشک شدن و ترک خوردن پوست می‌شوند. پینه‌های ضخیم و خشک هم زیاد چاک می‌خورند.



- درمان ترک خوردن پوست
دست و پاها محل‌های شابع ترک خوردن پوست هستند. اما ترک پوست در همه جا، مخصوصاً در پوست ظریف ساق، ساعد و گونه‌ها هم ممکن است دیده شود. ترک پوست را در هر جا باشد، با درمان درست می‌توان از بین برد.
مرطوب کننده بزنید. با استفاده از کرم‌های مرطوب‌کننده رطوبت را در ناحیهٔ ترک خورده حبس کنید. فراموش نکنید که شستن باید کوتاه مدت – کمتر از پنج دقیقه در روز – باشد چون تماس بیش از حد با آب چربی پوست را برداشته و آن را خشک‌تر می‌کند. در صورت لزوم پزشک مرطوب کنندهٔ قوی‌‌تری را تجویز می‌کند.
چندین بار پوست ترک خورده در آب ولرم نرم کنید. ولی مرطوب‌کننده به آن نزنید. وقتی پوست نرم شد، فوراً روی آن را با ماده‌ای روغنی مثل وازلین بپوشانید.
ملایم بشوئید. هنگام شستشو از آب داغ دوری کرده و از صابون چرب استفاده کنید. زدن محلول نگاهدارندهٔ رطوبت بر پوست هم مفید است.
دستکش بپوشید. اگر پوست شما مستعد ترک خوردن است، هنگام کار با آب و صابون یا مواد شیمیائی دستکش لاستیکی بپوشید.
اوره بزنید. کرم‌ها و محلول‌های حاوی اوره یا اسیدهای آلفا هیدروکسی برای رفع خشکی پوست مناسبند. استفاده از اینها ترک‌های پوستی را برطرف کرده و از ترک خوردن بیشتر جلوگیری می‌کند.


- چه وقت به پزشک مراجعه کنیم؟
- همواره پوست دست و یا پا ترک خورده است.
- بیماری وجود دارد و پوست پا ترک می‌خورد.
- ناحیهٔ ترک خورده گرم یا ناسور است، متورم یا قرمز شده، یا چرک یا مایع تراوش می‌کند.
پوست ناحیهٔ پائین پا مانند فلس ماهی شده است.
- درمان ترک خوردن پوست بعد از سه هفته مؤثر واقع نشده است.

[پژواک]

ترشح از نوک پستان
- ترشح پستان نشانهٔ چیست؟
ناگهان متوجه وجود یکی دو قطره مایع شیری ترشح شده از پستان بر روی لباستان شده‌اید. آیا این چیز خطرناکی است؟ الزاماً نه. در بیشتر موارد، کمی ترشح از نوک پستان، درست مثل ترشح چربی از پوست، چیزی عادی است.
مانند فولیکول‌های پوست، در مجاری منتهی به نوک پستان هم به‌طور طبیعی مایع وجود دارد. این مجاری لوله‌هائی برای انتقال شیر هستند. بنابراین، وجود کمی مایع در آنها تعجب‌آور نیست. رنگ این ترشحات از خاکستری، سبز یا قهوه‌ای تا سفید متغیر است.
اگر نوک پستان را فشار دهید، ترشح بیشتری خارج می‌شود. این کار مانند مک‌زدن آن توسط بچه است و ممکن است تولید پرولاکتین را تحریک کند. پرولاکتین هورمون تحریک‌کنندهٔ تولید شیر و مایعات دیگر در پستان است.
در مادران شیرده، ترشح نوک پستان ممکن است بدون تحریک آن صورت بگیرد. صدای نوزاد گرسنه، ظرف چند ثانیه باعث خروج شیر از پستان می‌شود.
اما فشار دادن نوک پستان در زنان غیر شیرده هم می‌تواند باعث خروج مایع از آن شود. این ترشح در تمام زنان جوان یا پیر، زنانی که هرگز آبستن نشده‌اند، و زنانی که سال‌هاست بچه‌دار نشده‌اند دیده می‌شود.
در واقع، درست مانند مک‌زدن بچه، هر نوع تحریک پستان – مثلاً دوش گرفتن با آب پرفشار، آزمایش پستان‌نگاری، کرست تنگ، یا لباس‌هائی که هنگام ورزش پستان را تحریک کنند – باعث ترشح آن می‌شود.
تغییر مقدار هورمون‌های بدن نیز ترشح پستان به‌دنبال دارد. میزان هورمون‌های بدن زنان با مصرف قرص‌های ضدبارداری، شروع دوران یائسگی، یا هورمون‌ درمانی تغییر می‌کند. علاوه بر تغییرات هورمونی، عوامل دیگری، مثلاً مصرف داروهای ضدافسردگی و پائین آورندهٔ فشار خون، باعث ترشح پستان می‌شوند.
اگر ترشح غلیط، زرد، قهوه‌ای، سبز، یا چرک مانند باشد ممکن است عفونتی در پستان داشته باشید. ترشح شفاف، آبکی، یا خونی ممکن است نشانهٔ وجود یک تومور خوش‌خیم یا بدخیم باشد. به‌همین‌دلیل توجه به قوام، رنگ، تداوم، و محل ترشح اهمیت دارد.



- درمان ترشح پستان
نزد پزشک بروید. اگر هر نوع ترشح غیرطبیعی از پستان مشاهده کردید، حتماً به پزشک مراجعه کنید. اگر عفونتی در کار باشد، پزشک آنتی‌بیوتیک مناسب تجویز می‌کند.
لباس مناسب بپوشید. اگر مستعد ترشح پستان هستید، لباس‌هائی بپوشید که پستان را تحریک نکنند، مخصوصاً در هنگام ورزش. پوشیدن کرست در این شرایط بهتر است، چون مالش مرتب لباس بر پستان آن را تحریک و وادار به ترشح می‌کند.
بالشتک شیر استفاده کنید. اگر مادر شیردهی هستید، گذاشتن بالشتک‌های مخصوص در داخل کرست از ترشح و ریختن بر روی لباس‌هایتان ممانعت می‌کند.

[پژواک]

تجمع چرک در ‌گوش درونی نشانهٔ چیست ؟
وجود چرک گوش در گوش درونی نشانهٔ آن است که بدن مادهٔ مناسبی برای دور کردن مهاجمان گوش، مثل حشرات، عفونت، و کثافت می‌سازد.
اما تجمع چرک گوش در گوش داخلی معنی دیگری دارد، در بسیاری موارد، مقدار طبیعی آن‌را با گوش پاک‌کن پاک‌کرده یا به عقب پس رانده‌اید. این کار مثل گیر انداختن یک چوپ‌ پنبه در دهانهٔ بطری است. و فرایند جاری شدن چرک گوش را به خارج بسته‌اند. این چرک به‌تدریج زیاد می‌شود تا به نزدیک پردهٔ گوش برسد و گوش را کیپ می‌کند. هرچه دیرتر به داد آن برسید، سخت‌تر و ضخیم‌تر می‌شود.
چطور می‌فهمید که تجمع چرک گوش در گوش داخلی دارید؟ احتمالاً گرفتار خارش، خشکی، کمی درد، یا کاهش شنوائی می‌شوید.
گاهی نیز تجمع چرک گوش به‌علت پیچ‌خوردگی مادرزادی مجرای گوش است. در این حالت خمیدگی ظریفی در مجرای گوش جریان چرک گوش را به‌خارج دشوار می‌کند.
- درمان تجمع چرک‌ گوش
جلوگیری از تجمع چرک گوش یادگرفتن چه‌گونه پاک‌کردن گوش است.
چیزی در گوشتان فرو نکنید. پارچهٔ تمیز مرطوبی را روی انگشتان بیندازید و با آن تمام درون گوش خارجی را تمیز کنید. چرک گوش را فقط هنگامی که به خارج مجرای گوش می‌رسد پاک کنید. نباید قسمت‌های عمیق‌تر مجرا را دستکاری کرد. دقت کنید پارچه زیاد مرطوب یا صابونی نباشد. هم آب و هم صابون می‌توانید مجرای گوش را تحریک کرده و به درد آورند.
گوش را گرم کنید. یک بطری آب داغ را روی گوش گرفتار بگذارید. ظرف مدت کوتاهی چرک شروع به ذوب شدن می‌کند و خروج آن آسان می‌گردد.
از قطره استفاده کنید. قطره‌های بدون نسخه برای حل کردن چرک گوش وجود دارد. این قطره‌ها حاوی پراکسید کاربامید هستند. قطره‌ها را طبق دستور برچسب روی آنها به‌کار ببرید. اگر بعد از پنج روز نتیجه‌ای نگرفتید، نزد پزشک بروید.
- روش‌های پیشرفته‌تر پاک‌کردن چرک گوش
اگر با روش‌های بالا تجمع چرک گوش از بین نرود، پزشک از روش‌های دیگری برای آن استفاده می‌کند.
استفاده از آب. برخی پزشکان و پرستاران با وسیله‌ای تلمبه مانند جریان ضعیف آب را در گوش برقرار کرده و آن را پاک می‌کنند. اما هیچ‌گاه خودتان در منزل آن را انجام ندهید. این یک کار حرفه‌ای است و ممکن است پردهٔ گوش را پاره کنید.
استفاده از میله. بعضی پزشکان از میلهٔ مخصوص پاک‌کردن گوش استفاده می‌کنند.
استفاده از مکنده. اگر تجمع چرک گوش هنوز باقی باشد، پزشک از دستگاه مکندهٔ مخصوصی برای خارج کردن آن استفاده می‌کند. این وسیله طوری ساخته شده است که آسیبی به پردهٔ گوش وارد نمی‌کند.
- چه وقت به پزشک مراجعه کنیم؟
- همراه با تجمع چرک گوش، درد یا کاهش شنوائی وجود دارد.

[پژواک]

آشنایی با تغییراتی که در موها پدید می آید
- تغییرات مو نشانهٔ چیست؟
دیشب با تنش روانی ترسناکی – مثل ازدواج مجدد، صورتحساب سنگین، یا از دست دادن کار – به خواب رفته‌اید و صبح موهایتان سفید شده است.اما بیشتر این موهای سفید قبلاً هم بوده‌اند و وقتی متوجه آن می‌شوید که تنش باعث ریختن مقدار زیادی از موهای سیاهتان شده است. خوشبختانه، در بسیاری از مردم این موهای ریخته دوباره در می‌آیند.
گرچه سفید شدن ناگهانی مو بسیار ناراحت کننده است، اما این تنها تغییر در آن نیست. خوشبختانه بیشتر تغییراتی که در موها پیدا می‌شوند جزئی از فرآیند طبیعی آن هستند. مو به طور طبیعی در دهه‌های سوم و چهارم زندگی به‌تدریج خاکستری می‌شود.
تغییرات دیگر مو ممکن است ناشی از مواد شیمیائی باشد. شنا در استخر زیاد کلر زده شده موهای بو را سبز می‌کند. آب چاه و وجود آهن در آب هم ممکن است موی تمام افراد استفاده کننده از آن را قرمز کند.
موهای سست و کم دوام اغلب به خاطر باریکی و چرب بودن آنهاست، گرچه گاهی کمبودهای تغذیه‌ای هم علت آن است. موهای ظریف تحمل بار بیش از حد ندارند، و وقتی پوششی از چربی داشته باشند، سنگینی این پوشش آنها را می‌کشند.


کمبود پروتئین می‌‌تواند از رویش موها جلوگیری کند. تغییراتی هم مثل موخوره (شکافتگی انتهای مو) و خشکی مو غالباً در اثر آسیب‌های آرایشی، مثل استفادهٔ زیاد از سشوار یا رنگ‌های شیمیائی، است.



- درمات تغییرات مو
پیش از آنکه تغییرات مو به یک گرفتاری ناگوار تبدیل شود، نکات زیر را رعایت کنید.
موها را تغذیه کنید. رژیم لاغری شدید موها را نیز لاغر می‌کند. به‌همین دلیل در کشورهای عقب‌مانده کم موئی ناشی از فقر تغذیه بسیار شایع است. اگر مقدار پروتئین برنامهٔ غذائی شما کم باشد، تغذیهٔ موهایتان کنارگذاشته می‌شود و بزودی نازک شدن و ریختن آنها را در اثر تحلیل رفتن فولیکول‌های مو می‌بینید. برنامهٔ غذائی معمول و متوسط حاوی مقادیر کافی ویتامین‌ها، کانی‌ها، و پروتئین‌های لازم برای رشد مو است.
آرامش داشته باشید. رنگ موهایتان را با تنش روانی سفید نکنید. با ورزش، استراحت و برقراری روابط دوستانه از تنش و عصبانیت دوری کنید تا موهایتان سیاه بماند.
زیبائی با فریب همراه است. مراقبت درست از موها، تغییرات آنها را به حداقل می‌رساند. به نکات زیر توجه کنید.
محافظ مو استفاده کنید. پیش از آنکه وارد استخر دارای کلر زیاد شوید، کمی محافظ مو به سر خود بزنید تا سدی بین مو و مواد شیمیائی موجود در آب ایجاد کند. با این روش، دیگر موهای بور به رنگ سبز در نمی‌آیند.
شامپوی مخصوص بزنید. بسیاری از محصولات آرایشی دارای موادی هستند که باعث تغییرات ناخواستهٔ مو می‌شوند. برای جبران این تغییرات، هفته‌ای یک بار شامپوی تقویت‌کننده به موهایتان بزنید. بیشتر شامپوهای معمولی فاقد مقدار کافی مواد مغذی مو هستند. فرآورده‌های کمکی برای تقویت موها نیز به طور جداگانه موجود است.
چربی زیادی را بشوئید. اگر موهایتان سست شده است، عزا نگیرید؛ احتمالاً خوب آنها را نمی‌شوئید. شامپو زدن کافی چربی زیادی مو را شسته و آنها را نگاه می‌دارد.

تقویت‌کننده‌های کمکی حاوی پروتئین نیز به استحکام موها کمک می‌کنند.
موخوره را از بین ببرید. اصلاح کردن مرتب موها و جلوگیری از داغ شدن آنها با سشوار از ایجاد موخوره جلوگیری می‌کند. استفادهٔ مرتب از شامپو و تقویت‌کننده نیز مهم است. برای نتیجهٔ بهتر از شامپوی اسیدی با pH بین ۵/۴ و ۵/۵ استفاده کنید.



اگر pH شامپو روی برچسب آن نوشته نشده است، از داروساز کمک بگیرید؛ او با استفاده از نوار آزمایش مخصوص pH آن را معلوم می‌کند.

[پژواک]

تغییر خلق نشانه چیست؟
تغییر خلق نشانه چیست؟
فرد گرفتار مشکلات رفتاری مانند یک جاده ناهموار است. گاهی زیادی شاد و گاهی زیاد غمگین می‌شود. رفتارش شدید، ناگهانی و غیر قابل کنترل است.



- درمان تغییر خلق
تغییر خلق‌های مزمن و شدید – مثل افسردگی مزمن یا حملات وحشت‌زدگی – اختلالات روانی هستند. این اختلالات هم مانند بیماری‌های جسمانی اهمیت دارند (در واقع، گاهی نتیجهٔ اختلالات جسمانی هستند، مثل نشانگان پیش از قاعدگی) و درست مانند آنها درمان می‌شوند.
نشانگان پیش از قاعدگی را بررسی کنید. تغییر خلق زنان ممکن است ناشی از نشانگان پیش از قاعدگی باشد که باعث هیجانات و ناراحتی‌های جسمانی ناشی از هورمون‌هاست. توصیه‌های زیادی برای رفع این ناراحتی شده است. متخصصات تغذیه خوردن مواد مغذی مثل کلسیم و ویتامین‌های c ,b و e، و برخی دیگر ورزش منظم مثل پیاده‌روی را مؤثر می‌‌دانند. در برخی موارد هم دارو تجویز می‌شود. اگر فکر می‌کنید تغییر خلق شما به این دلیل است، با پزشک خود مشورت کنید.
دارو بخورید. اگر پزشک تشخیص دهد که دچار اختلال رفتار هستید، احتمالاً داروی لیتیم برایتان تجویز می‌کند. کربنات لیتیم تغییرات رفتار را در بسیاری از این بیماران کاهش می‌دهد.
لیتیم درمانی باید آنقدر باشد که همواره مقدار دارو در خونتان موجود باشد. بنابراین، پزشک درمان را با مقادیر زیاد آن شروع کرده و به‌تدریج آن را کم می‌کند. در آغاز، ممکن است کمی عوارض جانبی، مثل خستگی، تهوع خفیف، تکرار ادرار، و لرزش خفیف دست‌ها داشته باشد، اما با تعیین مقدار درست مصرف دارو از بین می‌روند.
در مورد اعتیاد به این دارو هم نگران نباشید. کربنات لیتیم اعتیاد نمی‌آورد و مصرف طولانی آن اشکال ندارد.


- چه وقت به پزشک مراجعه کنیم؟
- تغییر خلق غیر قابل پیش‌بینی و نامتناسب با موقعیت است.
- تغییر خلق غیر قابل کنترل است.
- گاهی دوره‌های شادی شدید و بعد از آن، افسردگی شدید دیده می‌شود.
- برنامهٔ خواب نیز به هم خورده است.

[پژواک]

بی‌اشتهائی نشانهٔ چیست؟

اگر مثل بیشتر مردم هستید، از بین رفتن اشتها فرصت خوبی برای کاهش وزنتان است. (پوشیدن لباس‌های تنگ شدهٔ پارسال شما را وسوسه می‌کند.) اما اگر بی‌اشتهائی به‌جای چند روز هفته‌ها طول بکشد و به‌طور عادی باعث آب رفتن شما شود، این بی‌اشتهائی علت خاصی دارد.
کم خوراکی یا بی‌اشتهائی علامت شایعی است که می‌تواند علل مختلفی داشته باشد، که بسیاری از آنها اهمیت چندانی ندارند.
تقریباً تمام عفونت‌ها می‌توانند باعث بی‌اشتهائی شوند. مثلاً ویروس سرماخوردگی یا آنفلونزا ممکن است عامل آن باشد. یا علل جدی‌تری مثل سل، کم‌کاری غده تیروئید، بیماری‌های قلبی یا ریوی یا گرفتاری‌های کبدی داشته باشد.
متأسفانه یکی از شایع‌ترین علائم اخطار دهندهٔ اولیه سرطان بی‌اشتهائی است که معمولاً با تغییر در حساسیت به مزّه‌ها همراه است.
بی‌اشتهائی مقاومت بدن در برابر خوردن هر چیزی است که به فرایند بهبود کمک کند. با این همه، بیماری تنها علت کاهش اشتها نیست. گاهی چیزی که به‌دلیل خاصی خورده‌ای، مثل یک دارو، می‌تواند عامل آن باشد. آنتی‌بیوتیک‌هائی مثل اریترومایسین جوانه‌های چشائی را غیر فعال کرده و باعث کندی حرکت غذا در روده شده و احساس پری بعد از خوردن غذا را طولانی‌تر می‌کنند. تمام آمفتامین‌ها – که برای کاهش وزن تجویز می‌شوند – احساس گرسنگی را از بین می‌برند.
داروهای مسکن و ضد التهاب مفصل می‌توانند معده را تحریک کرده و باعث تهوع و برگرداندن غذا شوند. دیژیتالیس (که یک داروی قلبی است) و داروهای مدرّ (که مانع احتباس آب شده و فشار خون را پائین می‌آورند) نیز میل به غذا خوردن را کم می‌کنند.
گاهی چیزی غیرخوراکی مشکل‌ساز شده است. کمبودهای کلی تغذیه‌ای می‌توانند نیروی حیاتی یک اشتهای طبیعی را تضعیف کنند. مخصوصاً اشخاص مسن ممکن است گرفتار کمبود روی در رژیم غذائی باشند که می‌تواند جوانه‌های چشائی را از بین ببرد.
خود پیری بر روی اشتها تأثیر می‌گذارد. در اشخاص مسن، ساز و کار بدن آهسته می‌گردد، وزن ماهیچه‌ها کم می‌شود، و ضعف جسمانی مانع فعالیت است. در رأس آنها، کاهش احساس چشائی و ترشحات معدی قرار دارد که همه باعث بی‌اشتهائی می‌شوند.
گاهی نیز اتفاقی در زندگی بر اشتها تأثیر می‌گذارد. اگر اخیراً یک برنامه ورزشی را شروع کرده‌اید، ممکن است دچار بی‌اشتهائی شوید تا بدن خود را با نیازهای جدید تطبیق دهد.
به‌طور کلی، سلامت روانی نقش مهمی در اشتهای شما دارد. در هنگام گرفتاری طولانی، تنش روانی می‌توان شما را به پرخوری بکشاند. ولی فشارهای کوتاه‌‌مدت معمولاً اشتها را از بین می‌برند. افسردگی نیز در برخی افراد باعث بی‌اشتهائی می‌شود.
بی‌اشتهائی عصبی اختلالی است که در افراد مبتلا – معمولاً دختران جوان – تقریباً باعث ترک کامل غذا خوردن می‌شود. بیماران وسوسهٔ غذا خوردن دارند، ولی از ترس چاق شدن چیزی نمی‌خورند. برای آنها نخوردن از به اندازه خوردن راحت‌تر است.

- درمان بی‌اشتهائی
کمی بی‌اشتهائی جای نگرانی ندارد. اما اگر آخرین باری که از غذا خوردت لذت برد‌ه‌اید به یاد ندارید، باید سعی کنید عادت عادی خوردن را باز به دست آورید. در اینجا مواردی که باید به آنها توجه کنید گفته می‌شود.
به اندازه بخورید. اشتهای طبیعی دقیقاً چه‌گونه است؟ اشتهای طبیعی خوردن به اندازه‌ای است که وزن بدن را طبیعی نگاه می‌دارد.
اگر اشتهای طبیعی دارید، باید انواعی از غذاها را بخورید. اشتهای زیاد خوردن فقط گوشت اشتهای طبیعی نیست.
اگر مرتباً خود را وادار به خوردن می‌کنید، این علامت خوبی هم نیست.
ویتامین بخورید. خوردن روزانه مکمل مولتی ویتامین و کانی‌ه به باز شدن اشتهای کاهش یافته کمک می‌کند. و اگر کم خوردن شما باعث سوء تغذیه شده است، مواد غذائی اضافی آسیبی به شما نمی‌رساند. گاهی افراد مسن‌تر با خوردن روی کمکی اشتهای خود را باز می‌یابند. دربارهٔ لزوم خوردن روی با پزشک مشورت کنید.
داروهایتان را کنترل کنید. دربارهٔ احتمال اینکه داروهای مصرفیتان یا مقدار آنها باعث بی‌اشتهائی شده باشد سئوال کنید. پزشک ممکن است دارو را با داروهای دیگری که اشتها را از بین نمی‌برند عوض کند.
هرچه را که دوست دارید بخورید. اگر غذا خوردن لذت خود را از دست داده است، برنامهٔ غذائی خود را عوص کنید. ببینید کدام غذاها برایتان اشتهاآور است و از آنها بخورید. اگر فقط بستنی دوست داریو، هرقدر که می‌خواهید بخورید. ما رژیم غذائی ناسالمی را توصیه نمی‌کنیم، اما اگر بستنی تنها راه رساندن کالری مورد نیاز به بدن است، هر قدر که می‌خواهید بخورید. هدف بالا بردن ضریب اشتهاست.
حجم غذا را کم کنید. غذا را با حجم کمتر و دفعات بیشتر بخورید. معده شما غذای کمتر را بهتر می‌پذیرد.
آب زیاد بخورید. اگر برنامه ورزشی تازه‌ای شروع کرده‌اید، مهم‌ترین نیاز شما آب است. کم آبی بدن می‌تواند بی‌اشتهائی ایجاد کند. پیش از شروع تمرین و بالافاصله بعد از آن یک لیوان آب بنوشید. به‌علاوه، هر روز شش تا هشت لیوان آب بخورید.
نزد پزشک بروید. اگر بعد از دو هفته اشتهای خود را بازنیافتید، برای معاینه کلی پیش پزشک خود بروید. قبل از درمان باید اختلالات جسمانی تشخیص داده شود. شاید فقط به یک دوره درمان با آنتی‌بیوتیک برای از بین بردن یک عفونت خفیف نیاز داشته باشید.
سلامت روانی خود را بیازمائید. اگر افسرده هستید، داروهای ضد افسردگی تجویز شده توسط پزشک اشتهای شما را بر می‌گرداند. با بازگشت سلامت روانی اشتهای شما نیز باز می‌گردد.
از متخصص کمک بگیرید. بی‌اشتهائی عصبی معمولاً به درمان خانگی جواب نمی‌دهد و افراد مبتلا به آن باید در بیمارستان بستری شوند. معالجهٔ آن مشکل است و نیاز به درمان شدید روان‌شناختی و تغذیه‌ای دارد. ممکن است تغذیه اجباری از طریق تزریق درون سیاهرگی یا لولهٔ معدی لازم شود.


- چه وقت به پزشک مراجعه کنیم؟
- بیش از دو هفته است که اشتها از بین رفته است.
- احساس خستگی، تغییر در حساسیت به مزه، یا درد در هر جای بدن وجود دارد.