PDA

توجه ! این یک نسخه آرشیو شده میباشد و در این حالت شما عکسی را مشاهده نمیکنید برای مشاهده کامل متن و عکسها بر روی لینک مقابل کلیک کنید : اس‌300 چيني در راه ايران



Isengard
14th October 2010, 11:12 PM
اس‌300 چيني در راه ايران
---------------------------
http://iras.ir/files/fa/news/1389/7/21/973_702.jpg


ايراس: روسيه پس از كش و قوس‌هاي فراوان با ايران بر سر تحويل سامانه‌هاي دفاعي اس‌‌300، در نهايت در همراهي آشكار با ملاحظات امريكا و اسرائيل انصراف نهايي خود را از اجراي اين معامله اعلام و تصميم به فسخ يك‌جانبة اين قرارداد گرفت. اما اين اقدام كرملين مخالفيني نيز در روسيه داشت كه به باور آنها مسكو با لغو قرارداد صدور سامانه‌‌هاي اس‌300 به ايران، در عمل بازار ايراني را از دست داده و فضا را براي رقباي خود در اين بازار از جمله چين بازتر كرده است. در همين راستا، برخي خبرگزاري‌ها نيز طي هفته‌هاي اخير از پيشنهاد پكن به تهران براي فروش سامانه چيني شبيه به اس‌300 به ايران خبر دادند.
اين خبرگزاري‌ها بر اين تأكيدند كه تنها چند روز بعد از 22 سپتامبر كه دميتري مدويديف، رئيس جمهور روسيه فرمان ممنوعيت صدور اس‌300 به ايران را امضا كرد، تهران از پكن پيشنهاد خريد سامانه‌اي مشابه سامانة روسي را دريافت كرده است. روزنامة «ترود» روسيه در همين زمينه حتي اعلام كرد كه اين پيشنهاد ميان وزارتخانه‌‌هاي دفاع دو كشور مورد بحث قرار گرفته، اما دولت‌هاي ايران و چين هنوز اين مسئله را علني نكرده‌اند. با اين ملاحظه، به نظر مي‌رسد، مسكو ‌كه ‌از ‌صدور ‌اس‌300 ‌به ‌ايران ‌خودداري ‌كرده، ‌نه ‌تنها ‌بازار ‌تسليحات ايران، ‌بلكه ‌بازارهاي ‌ديگر ‌اين ‌كشور ‌را ‌نيز از ‌دست ‌داده و خواهد داد. چرا كه مشابه اين روند ‌نه تنها با ‌ايران، ‌بلكه ‌با ‌كره ‌شمالي نيز ‌شكل گرفته است. اين در حالي است كه ‌روسيه ‌هميشه ‌يكي ‌از ‌شركاي ‌اصلي ‌اين كشورها ‌بوده و اكنون به نحو محسوسي سياست خود را در قبال اين كشورها تغيير داده است.
امتناع روسيه از عدم تحول اس‌300 به ايران در حالي صورت گرفت كه ‌كارشناسان و تحليل‌گران از همان ابتدا به وجود فروشندگان ديگر تسليحاتي به روسيه به ويژه چين اشاره كرده بودند. به باور آنها ترديدي وجود نداشت ‌كه ‌چين ‌فوراً ‌خلاً ايجاد شده ‌در ‌بازار ‌ايران ‌را ‌به ‌خود ‌اختصاص ‌دهد. ‌در همين زمينه، رجب ‌صفروف، ‌رئيس ‌مركز ‌مطالعات ‌ايران ‌معاصر ‌تصريح كرد؛ ‌«تهران ‌واقعاً ‌به ‌سامانه ‌ضد‌‌هوايي نياز ‌دارد. ‌محمود ‌احمدي‌نژاد ‌تقريباً ‌هر ‌هفته ‌تهديدهاي ‌ايالات ‌متحده ‌و ‌اسراييل ‌را ‌مي‌‌شنود ‌كه ‌مي‌‌توانند ‌به ‌كشور ‌متبوع ‌وي ‌ضربات ‌موشكي ‌مهلكي را وارد ‌كنند». ‌واشنگتن ‌و ‌تل‌آويو با اين تهديدات را با اين استدلال روانة تهران مي‌كنند كه نسبت به اهداف فعاليت‌هاي هسته‌اي ايران سوءظن دارند و اين كه ‌تهران ‌مشغول ‌ساخت ‌سلاح‌هاي ‌هسته‌اي ‌است. ‌دولت ‌اسراييل ‌معتقد است که ‌ايران ‌مي‌‌تواند ‌از ‌اين ‌سلاح‌‌ها ‌عليه ‌آن‌ها ‌استفاده ‌كند. به ‌گفته ‌صفروف، ‌اسراييل ‌قبل ‌از ‌همه ‌نيروگاه ‌اتمي ‌بوشهر ‌را ‌كه ‌روسيه ‌ساخت، ‌نشانه ‌خواهد ‌رفت. ‌اين ‌كارشناس ‌افزود؛،‌ «اسراييلي‌ها ‌اعتقاد ‌دارند ‌كه ‌از ‌اين ‌نيروگاه ‌اتمي ‌مي‌‌توان ‌براي ‌غني‌سازي ‌اورانيم ‌جهت ‌ساخت ‌بمب ‌اتم ‌استفاده ‌كرد». ‌
يك ‌منبع نيز ‌در ‌دولت ‌ايران در اين زمينه تأكيد كرد؛ ‌«چين ‌مدت‌‌ها ‌پيش ‌حاضر ‌بود ‌سامانه‌‌هاي ‌ضدهوايي ‌خود ‌را ‌به ‌ايران ‌پيشنهاد ‌كند، ‌ولي ‌منتظر ‌تصميم ‌نهايي ‌دميتري ‌مدويديف ‌بود». ‌به ‌گفته ‌وي، ‌پكن ‌حاضر است ‌نه ‌تنها ‌موشك‌ها، ‌بلكه ‌رادارهاي مربوطه را نيز به ايران ‌بفروشد. به ‌گفته ‌صفروف، ‌جدال ‌بين ‌ايران ‌و ‌روسيه ‌به ‌نفع ‌چين ‌تمام ‌شد. به باور او؛ ‌«آن‌ها ‌با ‌خوشحالي ‌تمام ‌بازار ‌آزاد ‌شده در ايران را اشغال خواهند كرد و ‌بعيد ‌است ‌كه ‌از ‌آن ‌خارج ‌شوند». ‌به اعتقاد صفروف؛ ‌روسيه ‌مي‌‌توانست ‌از ‌محل ‌فروش ‌تسليحات نظامي ‌به ‌ايران ‌تا ‌13 ‌ميليارد ‌دلار ‌به ‌دست ‌آورد ‌و ‌از ‌محل ‌طرح‌هاي ‌هواپيمايي ‌مشترك ‌با ‌ايران ‌نيز يك ‌ميليارد ‌دلار كسب نمايد، اما اين اقدام مدويديف آيندة اين تعاملات را با ابهام مواجه كرد. بايد خاطر نشان كرد كه در ‌ماه‌‌هاي ‌آينده ‌در ‌ايران ‌مناقصه ‌ساخت ‌دو ‌نيروگاه ‌اتمي ‌معادل ‌6 ‌ميليارد ‌دلار ‌اعلام ‌خواهد ‌شد. ‌به ‌گفته ‌منبع ‌نزديك ‌به ‌دولت ‌ايران، ‌تهران قصد ندارد مسكو را در اين مناقصه‌ها بپذيرد. به تأكيد وي؛ «‌اين ‌در ‌حالي ‌است ‌كه ‌قبل ‌از ‌فرمان ‌مدويديف، ‌مسكو ‌برنده ‌بالقوه ‌اين ‌مناقصه ‌محسوب ‌مي‌شد، ‌زيرا ‌روس‌‌ها ‌در ‌جريان ‌ساخت ‌نيروگاه ‌اتمي ‌بوشهر ‌اعتبار ‌خوبي ‌كسب ‌كردند».
با اين ملاحظه، به تبع اين تحولات، اين ‌چين ‌است ‌كه ‌تسليحات نظامي ‌و ‌هواپيماهاي جديدي را به ايران خواهد ‌فروخت ‌و ‌در ‌ايران ‌نيروگاه ‌اتمي ‌خواهد ‌ساخت. ‌سرگئي ‌ساناكويف، ‌رئيس ‌مركز ‌ ‌همكاري‌‌هاي ‌بازرگاني- اقتصادي روسيه و ‌چين در همين زمينه بر اين باور است كه؛ ‌«محور ‌ايراني ‌براي ‌پكن ‌بيش ‌از ‌پيش ‌اهميت ‌پيدا كرده است. ‌در ‌حال ‌حاضر ‌بازار ‌ايران ‌براي ‌چين ‌حتي ‌از ‌بازار ‌روسيه ‌جذابيت ‌بيشتري ‌دارد». ‌پكن ‌در ‌عوض ‌فناوري‌‌هاي ‌خود ‌مايل ‌است ‌نفت ‌و ‌گاز ‌ايراني ‌بيشتري ‌بخرد. همان طور كه اشاره شد، روسيه با با پيوستين به تحريم‌هاي غرب عليه ايران، ‌نه ‌تنها ‌بازار ‌ايران ‌بلكه ‌بازار ‌كره ‌شمالي ‌را از نيز از دست خواهد داد. ‌پاول ‌لشاكوف، ‌رئيس ‌مركز ‌كره‌شناسي ‌در ‌دانشگاه ‌دولتي ‌مسكو در اين زمينه بر اين اعتقاد است كه؛‌ «در ‌حال ‌حاضر ‌مسكو ‌در ‌سطح رسمي ‌با ‌پيونگ‌يانگ ‌همكاري ‌مي‌كند. ‌حضور ‌روسيه ‌تنها به شركت در ‌مذاكرات ‌شش ‌جانبه ‌درباره ‌مسايل ‌هسته‌اي ‌شبه‌جزيره ‌كره‌ ‌كه ‌خيلي ‌به ‌ندرت برگزار مي‌شود، محدود است». با اين ملاحظه، چين تنها شريك مطمئن كره شمالي باقي مانده است. به تصريح سرگئي ساناكويف؛ «به همين علت كيم چونگ ايل جانشين خود را اول از همه به چين معرفي كرد. او به همين منظور پسر كوچك‌ترش را در سفر اخير خود به چين به همراه خود به پكن برد».

نويسنده: ايگور پاتروشف، روزنامه «ترود»

sepehr.s
15th October 2010, 12:08 PM
زمانیکه دولتمردان روسی تصمیم به فسخ قراداد با ایران گرفتند ,قطعاً این تصمیم زمینه ساز سود بیشتر از محلی دیگر است وگرنه با توجه به نیاز مبرم روسیه به سرمایه فروش تسلیحات نظامی,هیچگاه فرمان فسخ قرارداد با ایران صادر نمی شد.اما این سود بیشتر از کجا و چه می تواند باشد.ما این نکته مهم را باید درک کنیم که سیاست و روش روسیه نسبت به سالهای گذشته تغییر محسوسی کرده است بدین شکل که روسها برای متحول کردن صنعت نچندان مدرن خود(البته به استثناء صنعت هوافضا)درها را بر روی علوم وتکنولوژی غرب گشوده اند وبرای جلب همکاری آنها کوشش خود را معطوف به حداکثر پیروی ممکن از سیاست های اتخاذ شده سازمانهای بین المللی می کنند.از سوی دیگر آمریکا اجازه عمل بیشتر در مورد مسئله قفقاز به روسیه داده است و اکراین را هم در یک سینی زرین به روسیه تقدیم کرده است پس با این حساب لزومی ندارد که روسیه بطور جدی از بر هم زدن یک قرارداد با ایران احساس تنگنا بکند بلکه این ما هستیم که باید خودمان را با دنیا وفق بدهیم ودرهای بسته شده را بر روی خودمان بگشاییم.

در مورد مناقصه برای ساخت نیزوگاه اتمی مشکل اینجاست که زمانی می شود چیزی را به مناقصه گذاشت که شما آزادی انتخاب از بین چند گزینه را داشته باشید.آیا ایران این آزادی انتخاب را دارد؟به بیان دیگر اگر که روسها حاضر به ساخت نیروگاه اتمی برای ما نشوند,چه کشوردیگری اینکار را انجام می دهد؟چین؟آیا تکنولوژی چین در این زمینه ایمنی کافی را دارد؟بهر حال پیشنهاد من اینست که بیشتر واقع بین باشیم.

استفاده از تمامی مطالب سایت تنها با ذکر منبع آن به نام سایت علمی نخبگان جوان و ذکر آدرس سایت مجاز است

استفاده از نام و برند نخبگان جوان به هر نحو توسط سایر سایت ها ممنوع بوده و پیگرد قانونی دارد