رشد قارچ ها روی سر

[MR_Jentelman]

عفونت‌های قارچی آنقدر گسترده هستند که می‌توانند در تمامی نقاط بدن ظاهر شده و آنها را درگیر کنند. پوست سر هم به خاطر شرایط مناسبی که برای رشد قارچ ‌ها دارد، مکان مناسبی برای رشد و نمو عفونت‌های قارچی است.
این عارضه به ویژه در کودکان رخ می دهد و باعث ریزش موی سر به صورت نقطه‌ ای می‌شود. البته افراد بزرگسال هم در صورت عدم رعایت اصول بهداشتی ممکن است به این بیماری مبتلا شوند.

چگونه سرایت می کند؟
این عفونت از راه های مختلفی مانند تماس نزدیک فرد به فرد، تماس با وسایل شخصی افراد بیمار مانند شانه، حوله، یا رختخواب و تماس با حیوان آلوده (http://njavan.com/forum/redirector.php?url=http%3A%2F%2Fwww.tebyan.net%2Fn utrition_health%2Fdiseases%2Finfection%2F2007%2F7% 2F4%2F43081.html) قابل انتقال است.





چه اثراتی روی پوست سر و موها دارد؟
این عفونت قارچی باعث ریزش مو (http://njavan.com/forum/redirector.php?url=http%3A%2F%2Fwww.tebyan.net%2Fn utrition_health%2Fdiseases%2Fskin_hair%2Fhair%2F20 05%2F5%2F7%2F11354.html) یا به اصطلاح، کچلی (http://njavan.com/forum/redirector.php?url=http%3A%2F%2Fwww.tebyan.net%2Fn utrition_health%2Fdiseases%2Fskin_hair%2Fhair%2F20 10%2F4%2F3%2F119471.html) قسمت‌هایی از موی سر یا کل موها می‌شود که پوست سر خاکستری به نظر می رسد و نقاط سیاه‌ رنگی روی آن را می ‌پوشاند. این نقاط سیاه ‌رنگ، موهایی هستند که ریزش کرده و باقیمانده آنها به صورت نقاط سیاه به نظر می‌رسند. در این حالت پوست سر پوسته پوسته شده و شوره سر (http://njavan.com/forum/redirector.php?url=http%3A%2F%2Fwww.tebyan.net%2FN utrition_Health%2Fdiseases%2Fskin_hair%2Fhair%2F20 07%2F11%2F20%2F53899.html) در آن دیده می‌شود. این قسمت‌ها خارش (http://njavan.com/forum/redirector.php?url=http%3A%2F%2Fwww.tebyan.net%2Fn utrition_health%2Fdiseases%2Fskin_hair%2Fskin%2F20 09%2F10%2F7%2F104260.html) زیادی دارند و گاهی بر اثر خارش زیاد، زخم (http://njavan.com/forum/redirector.php?url=http%3A%2F%2Fwww.tebyan.net%2FN utrition_Health%2Fdiseases%2Fskin_hair%2Fskin%2F20 09%2F8%2F27%2F100842.html) می‌شوند.

چگونه درمان می شود؟
عفونت قارچی پوست سر معمولا با قرص‌های ضد قارچ قابل درمان است. برخی پزشکان هم کرم‌ها یا قرص‌های استروئیدی را تجویز می‌کنند. استروئیدها باعث کاهش التهاب ناشی از عفونت می شوند، ولی استفاده طولانی مدت از آنها به دلیل عوارض جانبی شدیدی که به جای می‌گذارند، توصیه نمی‌شود.
این عارضه در حال حاضر خیلی جدی و همه‌ گیر نیست، ولی در زمان‌ های قدیم به علت عدم رعایت بهداشت عمومی و دسترسی نداشتن به آب سالم و بهداشتی، افراد زیادی دچار عفونت قارچی پوست سر می‌شدند.

چگونه از بروز آن جلوگیری کنیم؟
بهترین راهکار برای جلوگیری از ابتلا به عفونت‌های قارچی پوست، اصل پیشگیری و رعایت بهداشت (http://njavan.com/forum/redirector.php?url=http%3A%2F%2Fwww.tebyan.net%2FN utrition_Health%2Fdiseases%2Fskin_hair%2Fskin%2F20 09%2F4%2F15%2F89223.html) عمومی و بهداشت فردی است.
فقط مراقب باشید، زیرا عفونت‌های قارچی، از آن دسته عفونت‌هایی است که حتی پس از درمان هم امکان عود و بازگشت آنها وجود دارد، پس بیشتر حواستان را جمع کنید.

با کودک مبتلا چه باید کرد؟
ابتلای کودکان به این عارضه و گذراندن مراحل درمانی نباید باعث دور ماندن آنها از مدرسه و دوستان شود.
در این مرحله، پزشکان شامپوهای ضد قارچی (http://njavan.com/forum/redirector.php?url=http%3A%2F%2Fwww.tebyan.net%2Fn utrition_health%2Fdiseases%2Fskin_hair%2Fhair%2F20 10%2F9%2F19%2F137305.html) را تجویز می‌کنند که مانع از گسترش و انتقال آن به سایر افراد می‌ شود. این شامپوها عفونت را درمان نمی‌کنند، ولی به کاهش مقدار قارچ‌ها در پوست سر کودک کمک می‌نمایند.
کودک نباید از شانه، حوله، رختخواب، کلاه و به طور کلی وسایل شخصی دیگران استفاده کند.
وسایل شخصی کودک را به طور مرتب بشویید و پس از بهبود کودک، برای جلوگیری از عود عفونت‌ها، وسایل شخصی و به ویژه شانه او را با مواد ضد عفونی ‌کننده (http://njavan.com/forum/redirector.php?url=http%3A%2F%2Fwww.tebyan.net%2FN utrition_Health%2Fsociety_health%2Fenvironmental_h ealth%2F2009%2F10%2F7%2F104230.html) بشویید.



منبع:جام جم

[MR_Jentelman]

قارچ های پوستی و راه درمان آنها


قارچ ها جزء نباتات یا گیاهان پست هستند ولی تاکنون ساختمانی شبیه به ریشه، ساقه، برگ، گل و دستگاه آوندی یا کلروفیل (سبزینه) در آنها دیده نشده است. این موجودات گیاهی، تک سلولی یا چند سلولی هستند و به علت نداشتن کلروفیل، قادر به سنتز گلوکز و تأمین غذای خود نیستند، اجباراً به صورت انگلی روی پوست، ناخن و موی انسان و حیوانات زندگی کرده و از ماده کرآتین آنان (ماده غذایی آماده) تغذیه می کنند. این قارچ ها می توانند غیر بیماری زا و یا بیماری زا باشند و در تمام کره خاکی وجود دارند. قارچ های بیماری زا می توانند در سطح پوست و مو و ناخن زندگی کرده علائم بالینی ایجاد کنند که به آنها قارچ های سطحی گویند. بعضی از انواع آنها از طریق پوست و یا استنشاق از مسیر ریه ها و گردش خود به بافت های عمقی رفته و ایجاد بیماری می کنند که به آنان قارچ های عمقی گویند.

قارچ های سطحی


مورد بحث ما قارچ های سطحی است که در روی پوست، مو و ناخن اکثر افراد قرار می گیرند ولی همه آنها ایجاد بیماری نمی کنند. برای این که فردی به ضایعات قارچی مبتلا شود باید شرایط ابتلا در او فراهم شود.

عوامل بیماری


مهمترین علت ابتلا به قارچ، عدم رعایت بهداشت است ؛ زیرا مواد شوینده مانند صابون ها و شامپوها تمامی شرایط زیستی برای قارچ ها را از بین می برند؛ لذا افرادی که استحمام مرتب نداشته باشند و ضمن فعالیت های شغلی و یا ورزشی دچار تعریق شوند، امکان ابتلا به این قارچ ها را پیدا می کنند.
عامل دیگر برای ابتلا به قارچ های بیماری زا کاهش قدرت دفاعی بدن است. افرادی که بیماری های ضعیف کننده و مزمن دارند مانند افراد مبتلا به کم خونی، بیماری قند، مبتلایان به سرطان ها، ایدز (http://www.tebyan.net/Nutrition_Health/diseases/aids/2005/11/30/14302.html) مصرف طولانی مدت داروهای مضعف سیستم ایمنی مانند داروهای کورتونی و از این قبیل با کوچکترین غفلت از بهداشت شخصی ممکن است به بیماری های قارچی پوست، مو و یا ناخن ها مبتلا شود. لذا پزشک معالج علاوه بر درمان های اختصاصی ضد قارچ، باید بیماری زمینه ای بیمار را با همکاری متخصص مربوطه معالجه کند وگرنه به طور مکرر بیماری قارچی حتی با مصرف داروهای مناسب ضد قارچی بعد از مدتی عود می کند. انسان سالم ممکن است که از طریق تماس مستقیم با انسان آلوده، حیوان آلوده و یا خاک مبتلا شود.

قارچ کچلی


اصطلاحاً به بیماری های قارچی بیماری زا، کچلی گویند که برحسب این که کدام قسمت پوست، مو یا ناخن را گرفتار کند به کچلی سر، کچلی بدن، کچلی کشاله ران، کچلی دست، کچلی پا، کچلی ناخن و کچلی ریش طبقه بندی می شوند.
علائم بالینی تمامی کچلی ها تقریباً شبیه هم بوده و توسط پزشکان به آسانی قابل تشخیص است و در موارد مشکوک با نمونه برداری از محل مشکوک و رنگ آمیزی مناسب، ضایعات قارچی را در زیر میکروسکوپ ، تشخیص قطعی داده و چنانچه بلافاصله درمان دارویی مناسب انجام شود، بدون باقیماندن آثار بیماری، بهبودی حاصل می شود.
ضایعات پوست و مو به صورت زمینه قرمز می باشد که به دلیل ایجاد التهاب است و در مواردی پوسته هایی روی آنها دیده می شود که اغلب از حاشیه گسترش یافته و از مرکز بهبود می یابند و شبیه حلقه می شوند. این ضایعات اغلب خارش خفیف دارند و در نواحی مودار چنانچه درمان به تأخیر افتد ممکن است ریشه موها گرفتار شود و حتی پس از درمان، موها رویش مجدد پیدا نکنند و طاسی دائمی ایجاد شود. بعد از تماس فرد سالم با انسان یا حیوان یا خاک آلوده بلافاصله علائم بیماری ظاهر نمی شود، برحسب نوع قارچ و محل ضایعه، دوره ی مخفی یک تا هشت هفته باید طی شود. در موها علاوه بر زمینه قرمز و پوسته دار شدن، شکستگی ساقه موها هم به وجود می آید و چنانچه با یک موچین مو را بکشیم به آسانی کنده می شود.
کچلی ها با منشأ حیوانی (مثلاً در قصاب ها و دامداران) اغلب زمینه التهاب و تورم و ترشح دارند و امکان طاسی دائمی در آنها بیشتر از منشأ انسانی یا خاکی است. در مواردی ممکن است علائم بالینی با بعضی بیماری های پوست و موی غیر قارچی اشتباه شود که در این صورت با نمونه برداری و آزمایش در آزمایشگاه به آسانی می توان بیماری قارچی را تشخیص داد.
به غیر از درمان های دارویی، رعایت نکات زیر جهت دستیابی به نتایج صد درصد، بخصوص در مواقعی که درمان های دسته جمعی (در مدارس، یا سربازخانه ها) صورت می گیرد، ضروری است:


http://img.tebyan.net/big/1384/10/130113462091102308681173240671161487197.jpg

• کوتاه کردن موی سر در آغاز، وسط و ختم مرحله درمان در تمام افراد مذکر، و بانوان کمتر از 12 سال؛
• استفاده از داروهای ضد قارچ موضعی مانند الکل 5 درصد یا تنتورید؛
• پوشاندن سر با کلاه یا روسری جهت ممانعت از پخش قارچ در محیط اطراف بیماران در ضمن درمان؛
• جوشاندن البسه و ملحفه جهت ممانعت از برگشت بیماری؛
• درمان توأم بیمار و همسر وی در مواردی که قارچ کشاله ران در متأهلین باشد؛
• خشک نگاهداشتن موضع و پرهیز از رطوبت مداوم در موارد قارچ های لای انگشتان پا، زیر بغل، کشاله ران و گردن. به بیماران توصیه می شود که ضمن استحمام مداوم و روزانه، بعد از حمام بلافاصله با پارچه یا حوله تمیزی تمام پوست و موی بدن خصوصاً چین ها را خشک کنند؛
• در صورت تشخیص بیماری های زمینه ای مانند کم خونی و بیماری قند و غیره با همکاری متخصص مربوطه علاوه بر درمان ضد قارچ، بیماری زمینه ای را درمان، یا حداقل کنترل کنند.

درمان

خوشبختانه داروهای متعدد و مؤثری در دو دهه اخیر وارد بازار دارویی ایران شده است. نکته مهم در درمان این است که یکی دو هفته بعد از مصرف داروهای خوراکی علائم بالینی بسیار کاهش یافته و یا ضایعه به ظاهر بهبود می یابد. اما چنانچه مدتی که پزشک توصیه کرده دارو مصرف نشود بعد از قطع دارو ضایعه بر می گردد و بیماری عود می کند، لذا بسیار مهم است که درمان کافی انجام شود. مدت درمان ضایعات قارچی بدن حدود 6 – 4 هفته، سر حدود 2 ماه و ناخن 6-3 ماه می باشد که ممکن است برحسب نوع دارو، روزانه یا هفتگی یا حتی یک هفته در ماه توسط پزشک تجویز شود. نوعی ضایعه قارچی پوست به نام «تیناورسیکالر» وجود دارد که جزو کچلی ها محسوب نمی شود؛ زیرا حتی در صورت عدم درمان آثاری از خود به جا نمی گذارد و بیشتر در پوست نوجوانان و جوانان که تعریق زیاد دارند، و در آب و هوای گرم و مرطوب دیده می شود و عامل آن قارچ ملا سزیا فورفورا می باشد. این نوع قارچ به رنگ های روشن یا تیره در نواحی پوشیده مانند سینه، شکم، بازوها و پشت دیده می شود و در کودکان ممکن است در گردن و صورت هم دیده شود که با استحمام ، موقتاً رنگ آن کاهش یافته مجدداً تیره می شود. قارچ تناورسیکولر با وجود استحمام مداوم و مصرف داروهای تجویزی، به علت داشتن استعداد فردی برای ابتلا، احتمال دارد که بعد از درمان کامل، ضایعات مجدداً عود نماید. استحمام مستمر روزانه و استفاده از شامپو و صابون های طبی برای این گونه بیماران توصیه می شود.

[MR_Jentelman]

مراقب قارچ ‌پا باشید

http://img.tebyan.net/big/1387/07/6859484918416226243103206196127167258833.jpg (http://www.tebyan.net/bigimage.aspx?img=http://img.tebyan.net/big/1387/07/15413313359478114010655951551184522771134.jpg)
هیچ‌کس دوست ندارد روی پوست بدنش سر و کله قارچی پیدا شود، حتی اگر این قارچ‌ها لای انگشتان پا سرک بکشند.
قارچ‌ها برای رشد و زندگی به دو چیز نیاز دارند: گرما و رطوبت. به همین دلیل اگر مراقب بهداشت پاهایتان به خصوص در فصل گرما نباشید، قارچ ها لای انگشتان یا گوشه‌های ناخن های پایتان رشد می کنند.
قارچ‌ها موجوداتی فوق‌العاده فرصت‌طلب هستند و در تمام مکان‌ها به خصوص در مکان‌های گرم و مرطوب مانند کف سالن‌های ورزشی، رخت‌کن، داخل کفش و جوراب و حتی در کف آشپزخانه پیدا می‌شوند.
آنها از گرما و رطوبت هوا به نفع خود استفاده می‌کنند تا رشد کنند. کف وان حمام، زیر دوش حمام و کنار ساحل و استخر (http://www.tebyan.net/Nutrition_Health/society_health/health_news/2006/7/20/18775.html) مکان‌های دیگری است که می‌تواند پُر از قارچ باشد و شما با راه رفتن پا برهنه روی این سطوح به آسانی دچارشان خواهید شد.
قارچ‌ها از این سطوح به پای شما منتقل می‌شوند و شما را دچار قارچ‌ میان انگشتان پا یا اطراف ناخن‌های پا می‌کنند.
نشانه‌های قارچ پا

محققان مایکولوژی(mycology) نشانه‌های مشخصی را برای کسانی که تصور می‌کنند دچار قارچ‌های پوستی شده‌اند، معرفی کرده‌اند. ببینید شما این نشانه‌ها را در میان انگشتان پا و یا اطراف ناخن‌هایتان پیدا می‌کنید؟ اگر جواب شما مثبت است، هر چه زودتر به یک متخصص بیماری‌های پوستی مراجعه کنید:
http://img.tebyan.net/big/1387/07/13412221131405612616112124921820624313022150.jpg (http://www.tebyan.net/bigimage.aspx?img=http://img.tebyan.net/big/1387/07/1489613423952239704888147571044499222175.jpg)
• ناخن‌های پایتان کلفت شده باشند.
• ناخن‌های پایتان ترد و شکننده شده باشند.
• ناخن‌های پایتان تغییر رنگ داده باشند.
• پوست لای انگشتان پایتان خراش بیفتد و خراش داشته باشد.
• پوست لای انگشتان پای شما خیلی گرم باشد.
• پاهایتان بوی نامطبوعی بدهند.

بیماری‌های قارچی پا ممکن است از پوست پا آغاز شوند و به ناخن‌های پا گسترش پیدا کنند و یا برعکس ابتدا ناخن‌های پا را درگیر کرده و به پوست اطراف آن گسترش پیدا کنند.
فراموش نکنید اگر یکی از اعضای خانواده دچار قارچ‌های پوست پا باشد، این بیماری‌های قارچی خیلی آسان به دیگر اعضای خانواده منتقل می‌شود، چون اعضای خانواده روی یک فرش راه می‌روند، در حمام و دست‌شویی از دمپایی‌های مشترکی استفاده می‌کنند و یا رختخواب مشترکی دارند.
توصیه های ضد قارچ پا

اگر دوست دارید دچار عفونت قارچ پا نشوید، کافی است بیشتر به فکر رعایت بهداشت پوست پاهایتان باشید.
این توصیه‌ها به شما کمک می‌کند که دچار قارچ پا نشوید:
* اگر به استخر یا حمام می‌روید، هیچ وقت پا برهنه روی لبه استخر یا کف حمام راه نروید. پا برهنه راه رفتن زیر دوش حمام یا داخل وان هم اصلا مناسب نیست.
بهتر است اگر به این مکان‌های عمومی می‌روید، از دمپایی‌هایی عمومی که در این مکان‌ها وجود دارد استفاده نکنید، بلکه دمپایی مخصوص خود را از منزل همراهتان ببرید. گاهی قارچ‌ها داخل همین دمپایی‌های عمومی در کمین پای شما هستند.
* برخی از خانم ها برای پدیکور به آرایشگاه می‌روند. همین وسایل پدیکور می‌توانند منبعی برای آلودگی‌ پاها و ناخن‌های شما به قارچ‌های پوستی باشند. حتی‌الامکان وسایل پدیکور شخصی خودتان را همراه ببرید، ولی اگر میل دارید که از وسایل عمومی موجود در این مکان‌ها استفاده کنید، مطمئن شوید که این وسایل حتما ضدعفونی و استریل شده اند و آب حوضچه‌ها که برای شستشو و خیساندن پاها و ناخن‌ها استفاده می‌شود، برای هر نفر عوض شده و ضدعفونی گردد.
* اگر شما از لاک ناخن (http://www.tebyan.net/Nutrition_Health/diseases/skin_hair/skin/2007/5/29/41867.html) استفاده می‌کنید، تمام روزهای هفته، لاک را بر ناخن‌ها (http://www.tebyan.net/Nutrition_Health/diseases/skin_hair/skin/2008/9/8/73980.html)یتان نگه ندارید، بلکه هر چند وقت یک بار به ناخن‌هایتان استراحت دهید و یک هفته ناخن‌های پایتان را لاک نزنید تا ناخن‌ها نفس بکشند.
http://img.tebyan.net/big/1387/07/1051151877203247210101238150244712181847353.jpg (http://www.tebyan.net/bigimage.aspx?img=http://img.tebyan.net/big/1387/07/88179200841492194836542315520660100191.jpg)
* همیشه پوست اطراف ناخن‌هایتان را با یک ماده نرم‌کننده، نرم کنید، ولی دقت کنید که پوست اطراف ناخن پاهایتان را با قیچی نبرید و برندارید، چون از همین محل قارچ‌ها به ناخن‌های شما حمله می‌کنند و دچار قارچ‌ ناخن می‌شوید.
* به پوست پاهایتان برسید. پوست پا مانند پوست نقاط دیگر بدن به مراقبت‌های ویژه‌ای نیاز دارد.
میکرو ابریژن، ترک‌ها و شیارها و شکاف‌های سطح پوست را از میان می‌برد و قارچ‌ها نمی‌توانند از این راه‌ها به داخل پوست نفوذ کنند.
البته انجام این کارها (درمان های پوستی) باید زیر نظر پزشک متخصص پوست انجام شود.
* اگر پوست پاشنه پاهایتان ترک خورده است، از پمادهای مخصوص برای درمان و نرم کردن پوست این ناحیه استفاده کنید. وقتی پا برهنه روی یک سطح مرطوب مانند کنار ساحل راه می‌روید، ترک‌های پاشنه پا می‌توانند محلی برای ورود قارچ‌ها به پوست پای شما باشند.
* اگر شما پیش از این دچار قارچ‌های پوست پا و ناخن پا بوده‌اید و دوباره پس از درمان آن به این قارچ‌ها مبتلا شده‌اید، باید به فکر درمان اساسی این قارچ‌ها باشید، چون شما مستعد ابتلا به این بیماری‌های قارچی هستید.
* به‌طور معمول قارچ‌های پوست پا و ناخن با مالیدن پمادها به پوست بهبود می‌یابند، ولی گاهی لازم است داروهای خوراکی مصرف کنید. مصرف این داروها باید زیر نظر متخصص پوست باشد.
گاهی لازم است پیش از مصرف این داروها، آزمایش‌هایی انجام دهید تا سلامت و کارکرد آنزیم‌های کبدی برای تجزیه این داروها بررسی شود.


منبع:fox.news
ترجمه : نارنین دربندی