*مرتضی
26th September 2010, 07:27 PM
بيماري گموز (Gummosis) در سال 1843 از آمريكا و ايتاليا گزارش شده .
سال 1320 از ايران گزارش شده هم اكنون در مركبات شمال و جنوب ايران ديده مي‌شود.
علائم بيماري:
از بارزترين علائم ترشح صمغ از نواحي طوقه تا ارتفاع نيم متري تنه از سطح خاك مي باشد.
پوست قسمت آلوده ممكن است بوي ماهي يا ترشي بدهد و داراي پوست سختي بشود.
پوسيدگي قسمت طوقه ممكن است به سمت ريشه هم توسعه پيدا كند و سبب پوسيدگي آن شود.
جوانه هاي آلوده رشد نمي كنند و به تدريج فاسد و قهوه اي مي شوند .
برگها حالت رنگ پريده به خود گرفته و به تدريج زرد مي شود و ريزش پيدا مي كند.
عامل بيماري:
عامل اين بيماري چند گونه از جنس فيتوفترا مي باشد
مهمترين گونه هاي عامل اين بيماري Phytophthora citrophthora و Ph. parasitica
زيست شناسي:
قارچ هاي مولد اين بيماري در خاكهاي بسيار مرطوب بخوبي رشد مي‌كنند حتي در غياب درختان مركبات هم قادرند سالها در خاك زندگي كنند
. مناسب‌ترين درجه حرارت براي رشد قارچ 30 درجه و حداقل 10 درجه سانتيگراد مي باشد.
اسيديته مناسب براي رشد قارچ 6 تا 5/7 مي باشد.
وجود زخم در ريشه يا ساقه نزديك به خاك در رخنه قارچ به داخل گياه و ايجاد بيماري كمك مي‌كند.
كنترل:
پيشگيري:
1- بايد از پايه مقاوم به گموز مثل نارنج و پونسيروس استفاده كرد«از رقم نارنج در شمال نمي توان استفاده كرد چون به بيماري ويروسي تريستزا حساس مي باشد.»
2- محل اتصال پيوند كه بر روي پايه مي باشد در ارتفاع 30 تا 40 سانتيمتر از سطح خاك باشد.
3- باغ بايد در زمين هاي سبك و زهكشي شده احداث گردد.
4- موقع غرس نبايد نهال‌ها عميق كشت شوند و ساقه ها حتي المقدور در خارج از خاك قرار گيرد.
5- آبياري به گونه‌اي باشد كه آب در تماس مستقيم با تنه درخت نباشد و يا موجب سرايت بيماري از درختي به درخت ديگر نشود .
6- تقويت درختان با استفاده از كودهاي زراعي و عمليات زراعي مناسب .
7- در مناطق مساعد قبل از فصل بارندگي طوقه درختان و ريشه هاي مجاور را با محلول برد و يا كوپراويت سمپاشي شود.
راههاي معالجه درختان مبتلا به گموز:
1- خاك اطراف طوقه را به منظور كاهش فعاليت عامل بيماري كنار زد و از تماس آب با طوقه جلوگيري كرد.
2- اگر آلودگي وسيع نباشدمي‌توان محل آلودگي را تراشيد و با چسب باغباني پوشاند.
3- پوشاندن محل تراشيده شده با خميري كه از 300گرم كوپراويت و 8 كيلو خاك رس تهيه شده است.
4- به محض مشاهده بيماري از قارچ كش كاپراكس كلورايد مي توان استفاده كرد.
تهیه و تنظیم:مهندس فاطمه سمیعی
سال 1320 از ايران گزارش شده هم اكنون در مركبات شمال و جنوب ايران ديده مي‌شود.
علائم بيماري:
از بارزترين علائم ترشح صمغ از نواحي طوقه تا ارتفاع نيم متري تنه از سطح خاك مي باشد.
پوست قسمت آلوده ممكن است بوي ماهي يا ترشي بدهد و داراي پوست سختي بشود.
پوسيدگي قسمت طوقه ممكن است به سمت ريشه هم توسعه پيدا كند و سبب پوسيدگي آن شود.
جوانه هاي آلوده رشد نمي كنند و به تدريج فاسد و قهوه اي مي شوند .
برگها حالت رنگ پريده به خود گرفته و به تدريج زرد مي شود و ريزش پيدا مي كند.
عامل بيماري:
عامل اين بيماري چند گونه از جنس فيتوفترا مي باشد
مهمترين گونه هاي عامل اين بيماري Phytophthora citrophthora و Ph. parasitica
زيست شناسي:
قارچ هاي مولد اين بيماري در خاكهاي بسيار مرطوب بخوبي رشد مي‌كنند حتي در غياب درختان مركبات هم قادرند سالها در خاك زندگي كنند
. مناسب‌ترين درجه حرارت براي رشد قارچ 30 درجه و حداقل 10 درجه سانتيگراد مي باشد.
اسيديته مناسب براي رشد قارچ 6 تا 5/7 مي باشد.
وجود زخم در ريشه يا ساقه نزديك به خاك در رخنه قارچ به داخل گياه و ايجاد بيماري كمك مي‌كند.
كنترل:
پيشگيري:
1- بايد از پايه مقاوم به گموز مثل نارنج و پونسيروس استفاده كرد«از رقم نارنج در شمال نمي توان استفاده كرد چون به بيماري ويروسي تريستزا حساس مي باشد.»
2- محل اتصال پيوند كه بر روي پايه مي باشد در ارتفاع 30 تا 40 سانتيمتر از سطح خاك باشد.
3- باغ بايد در زمين هاي سبك و زهكشي شده احداث گردد.
4- موقع غرس نبايد نهال‌ها عميق كشت شوند و ساقه ها حتي المقدور در خارج از خاك قرار گيرد.
5- آبياري به گونه‌اي باشد كه آب در تماس مستقيم با تنه درخت نباشد و يا موجب سرايت بيماري از درختي به درخت ديگر نشود .
6- تقويت درختان با استفاده از كودهاي زراعي و عمليات زراعي مناسب .
7- در مناطق مساعد قبل از فصل بارندگي طوقه درختان و ريشه هاي مجاور را با محلول برد و يا كوپراويت سمپاشي شود.
راههاي معالجه درختان مبتلا به گموز:
1- خاك اطراف طوقه را به منظور كاهش فعاليت عامل بيماري كنار زد و از تماس آب با طوقه جلوگيري كرد.
2- اگر آلودگي وسيع نباشدمي‌توان محل آلودگي را تراشيد و با چسب باغباني پوشاند.
3- پوشاندن محل تراشيده شده با خميري كه از 300گرم كوپراويت و 8 كيلو خاك رس تهيه شده است.
4- به محض مشاهده بيماري از قارچ كش كاپراكس كلورايد مي توان استفاده كرد.
تهیه و تنظیم:مهندس فاطمه سمیعی