mathematics
24th September 2010, 10:09 AM
يافته هاي جديد حاکي از آن است هنرمندان مسلمان پانصد سال جلوتر از دانشمندان غربي بوده اند. الگوهاي کاشي کاري پيشرفته که بر پايه معادلات دقيق رياضي استوار است در آثار تاريخي اسلامي نشان دهنده آن است که هنرمندان اسلام 500 سال پيش از کشف اين اصول در غرب از اين هنرها استفاده مي کرده اند. کاشي کاري هاي تزئيني که زينت بخش ساختمان هاي اسلامي در قرون وسطي با اشکال منظم هندسي، فرمي پيچيده تشکيل داده اند که به نوعي تکرار ناپذير هستند. در رياضيات مدرن الگوي تکرار ناپذيري در سطوح صاف به عنوان هندسه مدرن شناخته مي شود و معروف ترين مثال در اين زمينه کاشي کاري پنروز است.
راجر پنروز يک رياضيدان در دانشگاه آکسفورد است که فکر مي شد در 30 سال پيش به اين معادله دست يافته است. اما آثار اسلامي همه معادلات غربي ها را بر هم ريخت.
دو رياضيدان امريکايي معتقد هستند اين نوع هندسه خيلي پيشتر از اينها در قرن پانزدهم توسط محققان مسلمان براي تزئين ديوارهاي ساختمان هاي مهم به کار گرفته شده است.
پيتر لو از دانشگاه هاروارد و پل اشتين هاردت از دانشگاه پرينستون مي گويند اين نوع هندسه که بر اشکال 10 بعدي استوار است در الگوهاي کاشي کاري مساجد و آثار تاريخي خاورميانه و آسياي مرکزي به وفور ديده مي شود و اين در حالي است که دانشمندان غربي 500 سال ديرتر به اين دانش دست يافته اند. لو در اين خصوص مي گويد: «اين مساله مي تواند دليلي بر اين مدعا باشد که رياضيات در هنرهاي اسلامي قرون وسطي نقش کليدي داشته است و شايد هم اين مساله فقط شيوه يي بود که هنرمندان براي راحتي کارشان از آن استفاده مي کرده اند. اما اين مساله حداقل نشانگر غناي فرهنگي هنرهاي اسلامي است: چيزي که شايد ما اصلاً به آن توجه نداشته ايم.» با توجه به فرهنگ اسلامي که در آن استفاده از تصاوير انسان و حيوانات در آثار تاريخي ممنوع است در اين آثار از اشکال و ستاره هاي هندسي استفاده شده است. لو و اشتين هاردت در تحقيقات خود که در مجله ساينس چاپ شده است نشان داده اند هنرمندان مسلمان در قرن سيزدهم استفاده کردن از اين الگوي هندسي را در کاشي کاري هاي خود آغاز کرده اند. تاريخ شناسان هنر تاکنون فرض مي کرده اند که در کاشي کاري ها هنرمندان از روشي مبتدي استفاده مي کرده اند اما مطالعات جديد نشان مي دهد هنرمندان مسلمان از هندسه چندبعدي در کارهاي خود استفاده کرده اند. لو در اين باره مي گويد: «دامنه کار در اين آثار و
به هم پيوستگي ها در نگاه اول علاوه بر تقارن بسيار ساده به نظر مي رسد اما به کار بردن احجام 10 بعدي با اين تقارن نشان از به کار بردن معادلات بسيار دقيق دارد. قرار دادن صدها 10 ضلعي در کنار هم واقعاً کاري فوق العاده است. به نظر مي رسيد اين هنرمندان با استفاده از کاشي هايي مخصوص که ما با تغيير شکل آثار هنري به آن دست مي يابيم به اين شاهکارها دست يافته اند.»
اين دو دانشمند معتقدند هنرمندان مسلمان با به کارگيري اين اصول به آثاري دست يافته اند که تکرار آنها در طول تاريخ غيرممکن است. براي مثال در مسجد امام اصفهان از اين نوع آثار غيرقابل تکرار است. سر راجر پنروز که خودش الگويي خاص در کاشي کاري دارد مي گويد: «الگوهاي اسلامي حقيقتاً استثنايي و فوق العاده است. الگوهاي به کار رفته در مسجد امام با الگوهاي کاشي کاري من هيچ شباهتي ندارد اما هندسه يي که هنرمندان اسلامي در کارهاي خود به کار برده اند ستودني است.»
راجر پنروز يک رياضيدان در دانشگاه آکسفورد است که فکر مي شد در 30 سال پيش به اين معادله دست يافته است. اما آثار اسلامي همه معادلات غربي ها را بر هم ريخت.
دو رياضيدان امريکايي معتقد هستند اين نوع هندسه خيلي پيشتر از اينها در قرن پانزدهم توسط محققان مسلمان براي تزئين ديوارهاي ساختمان هاي مهم به کار گرفته شده است.
پيتر لو از دانشگاه هاروارد و پل اشتين هاردت از دانشگاه پرينستون مي گويند اين نوع هندسه که بر اشکال 10 بعدي استوار است در الگوهاي کاشي کاري مساجد و آثار تاريخي خاورميانه و آسياي مرکزي به وفور ديده مي شود و اين در حالي است که دانشمندان غربي 500 سال ديرتر به اين دانش دست يافته اند. لو در اين خصوص مي گويد: «اين مساله مي تواند دليلي بر اين مدعا باشد که رياضيات در هنرهاي اسلامي قرون وسطي نقش کليدي داشته است و شايد هم اين مساله فقط شيوه يي بود که هنرمندان براي راحتي کارشان از آن استفاده مي کرده اند. اما اين مساله حداقل نشانگر غناي فرهنگي هنرهاي اسلامي است: چيزي که شايد ما اصلاً به آن توجه نداشته ايم.» با توجه به فرهنگ اسلامي که در آن استفاده از تصاوير انسان و حيوانات در آثار تاريخي ممنوع است در اين آثار از اشکال و ستاره هاي هندسي استفاده شده است. لو و اشتين هاردت در تحقيقات خود که در مجله ساينس چاپ شده است نشان داده اند هنرمندان مسلمان در قرن سيزدهم استفاده کردن از اين الگوي هندسي را در کاشي کاري هاي خود آغاز کرده اند. تاريخ شناسان هنر تاکنون فرض مي کرده اند که در کاشي کاري ها هنرمندان از روشي مبتدي استفاده مي کرده اند اما مطالعات جديد نشان مي دهد هنرمندان مسلمان از هندسه چندبعدي در کارهاي خود استفاده کرده اند. لو در اين باره مي گويد: «دامنه کار در اين آثار و
به هم پيوستگي ها در نگاه اول علاوه بر تقارن بسيار ساده به نظر مي رسد اما به کار بردن احجام 10 بعدي با اين تقارن نشان از به کار بردن معادلات بسيار دقيق دارد. قرار دادن صدها 10 ضلعي در کنار هم واقعاً کاري فوق العاده است. به نظر مي رسيد اين هنرمندان با استفاده از کاشي هايي مخصوص که ما با تغيير شکل آثار هنري به آن دست مي يابيم به اين شاهکارها دست يافته اند.»
اين دو دانشمند معتقدند هنرمندان مسلمان با به کارگيري اين اصول به آثاري دست يافته اند که تکرار آنها در طول تاريخ غيرممکن است. براي مثال در مسجد امام اصفهان از اين نوع آثار غيرقابل تکرار است. سر راجر پنروز که خودش الگويي خاص در کاشي کاري دارد مي گويد: «الگوهاي اسلامي حقيقتاً استثنايي و فوق العاده است. الگوهاي به کار رفته در مسجد امام با الگوهاي کاشي کاري من هيچ شباهتي ندارد اما هندسه يي که هنرمندان اسلامي در کارهاي خود به کار برده اند ستودني است.»