منشور کوروش چیست؟

[باستان شناس]

منشور کوروش چیست؟

http://img.tebyan.net/big/1389/06/2151836023811123815513813717559785339142176.jpg

منشور حقوق بشر کوروش یا استوانه کوروش دوم لوحی از گل پخته است که 5/22 سانتی متر طول و 11 سانتی متر عرض دارد. بررسی های تاریخی نشان می دهد که این استوانه در سال 538 پیش از میلاد به فرمان کوروش دوم هخامنشی پادشاه و بنیانگذار این حکومت در 45 خط نوشته شده که نیمه اول آن از زبان رویدادنگاران بابلی نقل می شود و نیمه دوم آن، سخنان و دستورهای کورش به زبان و خط میخی اکدی (بابلی نو) است.

بررسی‌های بعدی نشان می داد که کوروش این منشور را بعد از شکست دادن نبونئید و تصرف کشور بابل، نوشته و در نیایشگاه اِسَگیله (معبد مردوک) در شهر بابل قرار داده است.

تکه های گم شده


با وجودی که تصور می شد این منشور تنها منشور حقوق بشری است که کوروش هخامنشی نوشته، در سال 1375 مستنداتی به دست آمد که مشخص می کرد منشورهای دیگری هم مشابه این منشور وجود دارند.

در این سال، پژوهشگران توانستند بخش هایی از یک لوح استوانه‌ای را که دانشگاه ییل امریکا نگهداری می شد و باستان شناسان آن ها را متعلق به نبونئید پادشاه بابل می‌دانستند، با استوانه کوروش تطبیق دهند و بخش های ناقص و شکسته این منشور را با قطعات یافته شده کامل کنند. به این ترتیب این تکه ها به موزه بریتانیا انتقال داده شد و به استوانه اصلی پیوست تا سطرهای ۳۶ تا ۴۳ منشور کوروش را کامل کند.

کوروش چه می گوید؟


در این لوح استوانه‌ای، کوروش بعد از معرفی خود و خاندانش، شرح مختصری درباره فتح بابل می آورد و می‌گوید که تمام دستاوردهایش را با کمک و رضایت مردوک خدای بابلی به انجام رسانده است.

او سپس می نویسد که چطور آرامش و صلح را برای مردم بابل و سومر و دیگر کشورها به ارمغان آورده، و پیکر خدایانی را که نبونئید از نیایشگاه‌های مختلف برداشته و در بابل گردآوری کرده بوده، به نیایشگاه‌های اصلی آنها برگردانده‌است.

بعد از آن، کوروش درباره آنکه چطور نیایشگاه‌های ویران‌شده را از نو ساخته و مردمی را که اسیر پادشاه‌های بابل بودند به میهن‌شان برگردانده‌است سخن می گوید.

[MR_Jentelman]

نام منشور کوروش، با نام هرمزد رسام گره خورده است. باستان شناس آشوری تباری که در عراق بزرگ شد و بعدها تابعیت بریتانیا را گرفت.
او که از 19 سالگی کار حفاری در بناهای تاریخی عراق و به خصوص بابل را شروع کرده بود، در جوانی راهی بریتانیا شد تا تحصیلاتش را در این کشور ادامه دهد اما در همین مدت به استخدام موسسه باستان شناسی بریتانیا در آمد و از این موسسه ماموریت گرفت تا به کشورش برگردد و تحقیقات باستان شناسی خود را در بابل ادامه دهد.




راز کوروش


سال 1879 میلادی (1258 خورشیدی) بود که هرمزد رسام، در حین کاوش‌ هایش در شهر بابل و نیایشگاه «اسگلیه» به لوحی گلی برخورد که بعدها منشور کوروش هخامنشی نام گرفت.
او بعد از تحقیق روی این منشور گِلی 2500 ساله دریافت که این اثر از زمان تصرف بابل و شکست دادن «نبونید» پادشاه بابلیان به جا مانده و کوروش بعد از ورود به شهر بابل، برای آزادی ملت‌های مختلف از اسارت بابلیان، فرمان مکتوبی صادر کرده که بر پایه آن 40 هزار نفر از بند اسارت آزاد شده اند و به سرزمین‌های خود بازگشته اند.

http://img.tebyan.net/big/1389/06/20100918175026875_image.jpg
سنگ بنای حکومت


باستان شناسان پیش بینی می کردند که این فرمان توسط کوروش در زیر یکی از دیوارهای معبد خاک شده باشد که به نوعی نشان دهنده اهمیت منشور به عنوان پایه و اساس و سنگ بنای حکومت او بوده است.
رسام بعد از کشف این منشور آن را به موزه بریتانیا تقدیم کرد که از آن زمان تاکنون در در بخش «ایران باستان» همین موزه نگهداری می شود.
منشور 45 سطری کوروش که به اعلامیه کوروش و منشور آزادی معروف است، شرحی از ورود بدون خونریزی او به شهر بابل و معرفی مقام و منصب کوروش است.
کوروش در دو بخش از منشور خود تکرار می‌کند که او و ارتش ایران، به صورتی آشتی‌جویانه وارد بابل شده‌اند.
او می‌گوید: «من برای همه انسان‌ها آزادی پرستش خدایانشان را برقرار کردم و فرمان دادم که هیچ کس حق ندارد به این دلیل مورد بدرفتاری قرار بگیرد. من فرمان دادم که هیچ خانه‌ای ویران نشود. من صلح و آسایش را برای تمام انسان‌ها تضمین کردم».

برادران منشور


بعدها، آثار دیگری به دست آمد که نشان می داد نسخه های گوناگونی از روی این فرمان نوشته و به نواحی امپراتوری هخامنشی ارسال شده است. در حال حاضر یک نسخه بدل از منشور کوروش به عنوان نشانه‌ای از همزیستی و تفاهم میان ملت‌ها در سازمان ملل متحد نگهداری می‌شود.

[نازخاتون]

http://www.parsiblog.com/firendsalbum/aryapersia3d/ut4.jpg

[نازخاتون]

گزنفون(تاریخ نویس)، در نوشته های خود گفته: کوروش کبیر، توانایی وسعت دادن کشور خود را در قسمتی از دنیا داشت که همه را متحیر بکند و هیچکس کاری که به ضرر و زیان او بود، انجام نمیداد. تمام خواسته های مردم را که انگار به او الهام شده بود، انجام میداد و هر کسی آرزو داشت که در امپراطوری او زندگی کند.



کوروش، فرمانروای بزرگترین منطقه جهان که از دریای مدیترانه تا به شرق ایران و از شمال از دریای سیاه تا به مرزهای عربی ادامه داشت، بود. تمام اینها از روی لوحه کوروش که به استوانه معروف است و مانند یک بشکه است که روی آن با خط میخی حکایت گرفتن بابل حکاکی شده است و کوروش خودش را در آن، فرمانروای دنیا میخواند. کوروش همچنین بازگو میکند که چطور مردمی را که به صورت برده در بابل بودند، به سرزمینهای خود برگردانده است. در این لوح از یهودیان نامی برده نشده است، اما بطور مشخص در کتاب(ازرا) گفته شده که تمام اسیرانی که بوسیله (نبوکدنصر) گرفتار شده بودند به کشور خود، اورشلیم، مراجعت کرده و معبد خود را از نو بنا کردند.



این سندی است از عقیده و ایمان کوروش که همیشه به آن ممارست میکرد و میخواست که صلح و صفا را به زندگی مردم بیاورد و این خوش باش و درودی است که در اولین فصل حقوق بشر آمده است. با این که قسمتی از لوحه کوروش بر اثر مرور زمان از بین رفته است اما قسمت اعظم آن مانده و ترجمه شده است.



منبع: ایران در هزاره اول قبل از میلاد

[نازخاتون]

http://ruvr.ru/files/Image/Image/cyrus_cylinder.jpg

[نازخاتون]

http://demo.sepantaweb.com/portals/880/images/korosh/koroshmanshurF.jpg

[نازخاتون]

من کوروشم شاه شاهان شما
و من این کتیبه را به نوترین خط خداوند نوشته ام
نوشته ام تا قانون بر قبیله آدمی فرمان براند.
پس پشیمان شدگان وخطا کاران را گفتم
خیال و گفتار و کردار خویش را در سیحون بشویید
و به مردمان من گفتم از گواژه دوری کنید
و به امیران گفتم این جهان ستورگاه ستمگران نخواهد بود.
پس به دانایی سوگند که فریب افسون کاران را نخواهم خورد
زیرا برای در هم شکستن شرارت و زور آمده ام
من بشارت دهنده دانایی ام برای نجات فرجامین آمده ام
و عدالت و آزادی راهرگز فراموش نخواهم کرد
چه بر پشت زین و چه بر زمین
چه ژرفا ژرف دره ها و چه بر بلندی های بی بدیل
چه هنگام خواب و چه وقت هجوم.
من به نو ترین خط درست این کتیبه را نوشته ام :
جهان می میرد و باز از نو زاده می شود
شب می میرد وباز از نو زاده می شود
نور می میرد و باز از نو زاده می شود
وآ دمی ،آرزو و آزادی نیز
زنهار....زندگان زمین از مرگ مهراسید
تنها از بدی وبی باوری بترسید
از تن آسایی و تسلیم بترسید
تنها خرد...شفا بخش اولین و شفا بخش آخرین شماست.
تباهی سر انجام در تباهی به تباهی خواهد رسید
این سخن من است
من کوروش هخامنش پسر ماندانا و کمبو جیه
که آفریدگار بزرگ بدین مرتبه ام رسانده است.
7
پروردگار زمین و آسمان
گواه گفتار من است که هرگز با دیوان وستمگران همداستان نبو ده ام
و در زندگی جز خرسندی مر دمان هیچ همداستان نبو ده ام
و در زندگی جز خرسندی مردمان هیچ نخواسته ام

و در زند گی جز شادمانی مردمان هیچ نخواسته ام
روشنایی سپند و ستارگان سهی گواه گفتار منند.
من نیز روزی تن اندر این خاک خسته خواهم کشید
به راستی چه می ماند از آدمی جز چراغی روشن به راه آیندگان؟
پس بدانید که راستی بر دروغ چیره خواهد شد
نیکی بر بدی چیره خواهد شد ،پاکی بر پلیدی چیره خواهد شد
بخشایش بر انتقام چیره خواهد شد ،آشتی بر جنگ چیره خواهد شد
خرد بر جنون چیره خواهد شد ،درستی بر بیراهه چیره خواهد شد
و راستی بر دروغ ،و راستی بر دروغ ،و راستی بر دروغ چیره خواهد شد.
هشدار که آیندگان بر ما قضاوت خواهند کرد
و شما نیز چون من روزی تن اندر این خاک خسته خواهید کشید.
8
ستاره باران را ستایش می کنم زیرا نان و نطفه میهن من است
من روشنایی روز را دعا می کنم ،آرامش آدمی را دعا می کنم
درماندگان و مایوسان را دعا میکنم
ستاره باران را ستایش می کنم زیرا نان ونطفه میهن من است.
من آب های شیرین را دعا می کنم ،شب های پر ستاره را دعا می کنم
عقاب وپروانه و آهو را دعا می کنم ،دست ها ،کار ،کلمه وکوشایی را دعا می کنم
در یاها ،دامنه ها و دشت ها را دعا می کنم ،پیروزی و پاکی ،بهارو بلوغ را دعا می کنم.
ستاره باران را ستایشمی کنم زیرا نان و نطفه میهن من است.
من جهان و حوصله و هوا را دعا می کنم
ازادی درست و عدالت بی زوال را دعا می کنم
دوست دار دانایی و خواهنده دعا را دعا می کنم
دعا کننده را دعا می کنم ،دعا را دعا می کنم
من کوروش پسر ماندانا و کمبوجیه
مادران و پدران سرزمین خویش را دعا می کنم
و آدمی را آیینی از این دست باد،
که جز این منزلتی بر خاکستان خداوند نخواهد یافت.
9
بر آ و رودهای رویا خیز را باور کن ،زنان و زیبایی زمین را باور کن
خوشی و خنیا گری را باور کن ،آرامش ، علاقه و آشتی را باور کن
و من تو را به بی شماری باران باور کرده ام
بیا و خواسته های مرا بر آر و باور کن
بیا و آرزوهای ملت مرا بر آر و باور کن
بیا و ازادی زنان را نگهبان باش
بیا و کاستیها را بشکن و کاهلی ها را بشکن!
وای بر من اگر دردمندی به میهنم مویه کند
وای بر من اگر گرسنه ای به میهنم مرده باشد
وای بر من اگر بی شرفی را حمایت کنم
وای بر من اگر مردمانم به آزادی سخن نگویند
وای بر من اگر بیدادی باشد و من به خواب خوش رفته باشم.
http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/f/ff/Cyrus_cylinder_extract.png
( منشور کوروش کبیر)