پژواک
21st September 2010, 03:11 PM
سنگواره 47 ميليون ساله موجودی شبيه به ميمون پوزه دار، رونمایی شد
کشف اسکلت ۴۷ ميليون ساله به درک تکامل ميمون ها کمک مي کند
سنگواره ۴۷ ميليون ساله موجودي شبيه به ميمون پوزه دار ماداگاسکار که به نحو خارق العاده اي سالم باقي مانده، در آمريکا رونمايي شد.
به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز به نقل از بی بی سی ، اين سنگواره به قدري سالم مانده که مي توان رد به جا مانده از پوست آن بر سنگ را ديد و حتي آثار آخرين غذايي که خورده پيداست.
ادعا مي شود اين سنگواره که “آيدا” نامگذاري شده، “حلقه گمشده” ميان پستانداران عالي امروزي - ميمون ها و انسان - و خويشاوندان دورتر آنها است.
اما برخي کارشناسان مستقل با ديده ترديد به اين ادعا مي نگرند و به علاوه به سر و صداي زياد پيرامون معرفي آيدا انتقاد داشته اند.
اين سنگواره در موزه تاريخ طبيعي آمريکا در نيويورک و توسط شهردار اين شهر رونمايي شد.
جزييات سنگواره به تازگي در يک نشريه علمي - PLoS One - چاپ شده و يک برنامه تلويزيوني و کتاب مرتبط با آن نيز آماده انتشار است.
آيدا در دهه ۱۹۸۰ در گودالي به نام “مسل پيت” در نزديکي شهر دارمستات در آلمان که يک گنجينه ارزشمند سنگواره محسوب مي شود پيدا شد. اين سنگواره جزو يک مجموعه خصوصي بوده است.
تحقيق درباره اهميت اين سنگواره تحت سرپرستي يورن هوروم از موزه تاريخ طبيعي در اسلو پايتخت نروژ انجام شد.
وي گفت: اين موجود سنگواره اي “نزديک ترين ارتباط را با جد مستقيم پستانداران عالي دارد.
اين موجود ماده در دوره اي از تاريخ زمين موسوم به اييوسين که در شکل گيري پستانداران عالي اوليه نقش اساسي داشت، مي زيسته است و در نگاه اول شبيه يک لمور (ميمون پوزه دار ماداگاسکار) به نظر مي رسد.
اما اين موجود فاقد مشخصات بدوي مثل “شانه دندان” است؛ مشخصه اي که در آن دندان هاي پاييني بخش جلو مانند دندان برش و نيش کشيده و در هم و به طرف جلو منحرف هستند. اين موجود همچنين فاقد يک پنجه مخصوص براي تميز و مرتب کردن موهاست.
گروه محققان نتيجه گيري کرد که اين موجود يک لمور نبوده، بلکه يک گونه ديگر است. آنها اين موجود را به مناسبت دويستمين سالگرد تولد چارلز داروين و محل کشف آن، “داروينيوس ماسيلا” نامگذاري کردند.
دکتر ينز فرانزن متخصص سنگواره هاي “مسل پيت” و عضو گروه تحقيق، آيدا را به دليل کامل بودن اسکلت، “همانند هشتمين شگفتي جهان” (اشاره به عجايب هفتگانه) توصيف کرد.
وي گفت: اين موجود به گروهي تعلق دارد که پستانداران عالي تر و انسان ها از آن تکامل يافتند، اما برداشت من اين است که اين ارتباط مستقيم نيست.
اين کارشناس اظهار داشت: به علاوه آيدا به خاطر داشتن ناخن به جاي پنجه، دستي با قابليت گرفتن و يک انگشت شست روبرويي - مثل انسان و برخي ديگر از پستانداران عالي - “شباهت نزديکي به خود ما دارد.”
اما وي خاطر نشان کرد: برخي جنبه هاي دندان نشان مي دهد که جد مستقيم پستانداران عالي نيست و بيشتر مثل “عمه” است تا “مادربزرگ”.
کارشناسان مستقل بي صبرانه منتظر ديدن اين سنگواره هستند، اما به هرگونه ادعايي در مورد اينکه اين يک “حلقه گمشده” است تا حدودي به ديده ترديد مي نگرند.
دکتر هنري جي از سردبيران مجله “نيچر” گفت: جامعه علمي بايد اهميت اين يافته را ارزيابي کند.
با اين حال وي افزود: بعيد است اين يافته همتراز با کشفيات مهمي نظير “آدم فلورز” يا دايناسور پردار قرار گيرد.
http://www.pezeshk.us/cms/wp-content/uploads/2009/05/5475675675675.jpg
منبع : pezeshk.us
کشف اسکلت ۴۷ ميليون ساله به درک تکامل ميمون ها کمک مي کند
سنگواره ۴۷ ميليون ساله موجودي شبيه به ميمون پوزه دار ماداگاسکار که به نحو خارق العاده اي سالم باقي مانده، در آمريکا رونمايي شد.
به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز به نقل از بی بی سی ، اين سنگواره به قدري سالم مانده که مي توان رد به جا مانده از پوست آن بر سنگ را ديد و حتي آثار آخرين غذايي که خورده پيداست.
ادعا مي شود اين سنگواره که “آيدا” نامگذاري شده، “حلقه گمشده” ميان پستانداران عالي امروزي - ميمون ها و انسان - و خويشاوندان دورتر آنها است.
اما برخي کارشناسان مستقل با ديده ترديد به اين ادعا مي نگرند و به علاوه به سر و صداي زياد پيرامون معرفي آيدا انتقاد داشته اند.
اين سنگواره در موزه تاريخ طبيعي آمريکا در نيويورک و توسط شهردار اين شهر رونمايي شد.
جزييات سنگواره به تازگي در يک نشريه علمي - PLoS One - چاپ شده و يک برنامه تلويزيوني و کتاب مرتبط با آن نيز آماده انتشار است.
آيدا در دهه ۱۹۸۰ در گودالي به نام “مسل پيت” در نزديکي شهر دارمستات در آلمان که يک گنجينه ارزشمند سنگواره محسوب مي شود پيدا شد. اين سنگواره جزو يک مجموعه خصوصي بوده است.
تحقيق درباره اهميت اين سنگواره تحت سرپرستي يورن هوروم از موزه تاريخ طبيعي در اسلو پايتخت نروژ انجام شد.
وي گفت: اين موجود سنگواره اي “نزديک ترين ارتباط را با جد مستقيم پستانداران عالي دارد.
اين موجود ماده در دوره اي از تاريخ زمين موسوم به اييوسين که در شکل گيري پستانداران عالي اوليه نقش اساسي داشت، مي زيسته است و در نگاه اول شبيه يک لمور (ميمون پوزه دار ماداگاسکار) به نظر مي رسد.
اما اين موجود فاقد مشخصات بدوي مثل “شانه دندان” است؛ مشخصه اي که در آن دندان هاي پاييني بخش جلو مانند دندان برش و نيش کشيده و در هم و به طرف جلو منحرف هستند. اين موجود همچنين فاقد يک پنجه مخصوص براي تميز و مرتب کردن موهاست.
گروه محققان نتيجه گيري کرد که اين موجود يک لمور نبوده، بلکه يک گونه ديگر است. آنها اين موجود را به مناسبت دويستمين سالگرد تولد چارلز داروين و محل کشف آن، “داروينيوس ماسيلا” نامگذاري کردند.
دکتر ينز فرانزن متخصص سنگواره هاي “مسل پيت” و عضو گروه تحقيق، آيدا را به دليل کامل بودن اسکلت، “همانند هشتمين شگفتي جهان” (اشاره به عجايب هفتگانه) توصيف کرد.
وي گفت: اين موجود به گروهي تعلق دارد که پستانداران عالي تر و انسان ها از آن تکامل يافتند، اما برداشت من اين است که اين ارتباط مستقيم نيست.
اين کارشناس اظهار داشت: به علاوه آيدا به خاطر داشتن ناخن به جاي پنجه، دستي با قابليت گرفتن و يک انگشت شست روبرويي - مثل انسان و برخي ديگر از پستانداران عالي - “شباهت نزديکي به خود ما دارد.”
اما وي خاطر نشان کرد: برخي جنبه هاي دندان نشان مي دهد که جد مستقيم پستانداران عالي نيست و بيشتر مثل “عمه” است تا “مادربزرگ”.
کارشناسان مستقل بي صبرانه منتظر ديدن اين سنگواره هستند، اما به هرگونه ادعايي در مورد اينکه اين يک “حلقه گمشده” است تا حدودي به ديده ترديد مي نگرند.
دکتر هنري جي از سردبيران مجله “نيچر” گفت: جامعه علمي بايد اهميت اين يافته را ارزيابي کند.
با اين حال وي افزود: بعيد است اين يافته همتراز با کشفيات مهمي نظير “آدم فلورز” يا دايناسور پردار قرار گيرد.
http://www.pezeshk.us/cms/wp-content/uploads/2009/05/5475675675675.jpg
منبع : pezeshk.us