ریپورتر
18th September 2010, 06:01 PM
مسراشمیت ام‌ئی ۲۶۲
http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/2/21/Messerschmitt_Me_262.jpg
مسراشمیت ام‌ئی ۲۶۲ (به آلمانی: Messerschmitt Me 262) نخستین جنگنده جت جهان است. این هواپیما را شرکت هواپیماسازی آلمانی مسراشمیت می‌ساخت و در اواخر جنگ جهانی دوم به‌کار گرفته شد ولی تأثیر چندانی در سرنوشت جنگ نداشت. بعد از جنگ نکات طراحی آن منبع طراحی جنگنده‌های دیگر جهان شد. این هواپیما دارای ارابهٔ فرود سه چرخه و مجهز به دو موتور توربوجت جانکرز جومو هر یک با کشش ۱۹۸۴ پوند بود. بالها دارای نسبت منظر نسبتاً زیاد ۲۳ر۷ و اندکی زاویهٔ برگشت به عقب (۵ر۱۸ درجه) بودند. ادوات افزایش دهندهٔ برا به گونه کارآمدی در لبه فرار نصب شده بودند که به همراه اسلاتهای لبه حمله قابلیتهای فرود و برخاست مناسبی به هواپیما می‌دادند. از نقایص ام ئی-۲۶۲ می‌توان به نداشتن ترمز هوایی اشاره کرد. این وسیله از ملزومات یک هواپیما برای کنترل سرعت است. ام ئی-۲۶۲ علیرغم داشتن نسبت کشش به وزن کم دارای تواناییهای بالایی بوده‌است. سرعت آن ۵۴۰ مایل در ساعت در ارتفاع ۱۹۶۸۵ پا، حدود ۱۰۰ مایل در ساعت بیشتر از سرعت نورث امریکن پی-۵۱، یکی از بهترین جنگنده‌های ملخدار جنگ جهانی دوم میباشد. در طراحی آیرودینامیک این هواپیما توجه ویژه‌ای به جزییات شده بود. ام ئی-۲۶۲ توانایی پرواز در روز و شب را داشته و قادر بوده ماموریتهای حمله به هدفهای زمینی و شناسایی را انجام دهد. بسته به نوع ماموریت در انواع یک نفره و دو نفره ساخته شده‌است. تسلیحات آن شامل چهار توپ ۳۰ میلیمتری در دماغه‌است. اولین درگیری آن با هواپیمای دشمن در ۲۵ جولای ۱۹۴۴ رخ داد و در مجموع حدود ۱۴۰۰ فروند از انواع مختلف آن ساخته شد که از اقبال خوش متفقین فقط تعداد کمی از آنها وارد جنگ شدند.
http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/2/21/Messerschmitt_Me_262.jpg
مسراشمیت ام‌ئی ۲۶۲ (به آلمانی: Messerschmitt Me 262) نخستین جنگنده جت جهان است. این هواپیما را شرکت هواپیماسازی آلمانی مسراشمیت می‌ساخت و در اواخر جنگ جهانی دوم به‌کار گرفته شد ولی تأثیر چندانی در سرنوشت جنگ نداشت. بعد از جنگ نکات طراحی آن منبع طراحی جنگنده‌های دیگر جهان شد. این هواپیما دارای ارابهٔ فرود سه چرخه و مجهز به دو موتور توربوجت جانکرز جومو هر یک با کشش ۱۹۸۴ پوند بود. بالها دارای نسبت منظر نسبتاً زیاد ۲۳ر۷ و اندکی زاویهٔ برگشت به عقب (۵ر۱۸ درجه) بودند. ادوات افزایش دهندهٔ برا به گونه کارآمدی در لبه فرار نصب شده بودند که به همراه اسلاتهای لبه حمله قابلیتهای فرود و برخاست مناسبی به هواپیما می‌دادند. از نقایص ام ئی-۲۶۲ می‌توان به نداشتن ترمز هوایی اشاره کرد. این وسیله از ملزومات یک هواپیما برای کنترل سرعت است. ام ئی-۲۶۲ علیرغم داشتن نسبت کشش به وزن کم دارای تواناییهای بالایی بوده‌است. سرعت آن ۵۴۰ مایل در ساعت در ارتفاع ۱۹۶۸۵ پا، حدود ۱۰۰ مایل در ساعت بیشتر از سرعت نورث امریکن پی-۵۱، یکی از بهترین جنگنده‌های ملخدار جنگ جهانی دوم میباشد. در طراحی آیرودینامیک این هواپیما توجه ویژه‌ای به جزییات شده بود. ام ئی-۲۶۲ توانایی پرواز در روز و شب را داشته و قادر بوده ماموریتهای حمله به هدفهای زمینی و شناسایی را انجام دهد. بسته به نوع ماموریت در انواع یک نفره و دو نفره ساخته شده‌است. تسلیحات آن شامل چهار توپ ۳۰ میلیمتری در دماغه‌است. اولین درگیری آن با هواپیمای دشمن در ۲۵ جولای ۱۹۴۴ رخ داد و در مجموع حدود ۱۴۰۰ فروند از انواع مختلف آن ساخته شد که از اقبال خوش متفقین فقط تعداد کمی از آنها وارد جنگ شدند.