omega
12th September 2010, 10:36 AM
تلسکوپ فضایی هابل زیر نظر ناسا و اسا تصاویری بی نظیر از ابرنواختر SN1987A تهیه کرد.
http://www.konjkav.com/%d8%b4%d9%87%d8%b1%db%8c%d9%88%d8%b189/13.6/akhtar.jpg
در این تصویر ماده منفجر شده ای که در تمام جهت ها به اطراف پراکنده می شود به همراه حلقه گاز و گرد و غباری که اطراف این ستاره غول پیکر جمع شده است به وضوح نشان داده می شوند.
این تصاویر که در تازه ترین شماره مجله "ساینس" منتشر شده اند به دانشمندان اجازه می دهند که ترکیبات و روش گسترش بقایای یک ابرنواختر را بررسی کنند.
SN1987A یک ابرنواختر بسیار نزدیک به زمین است. این ستاره 163 هزار سال قبل در ابر بزرگ ماژلان منفجر شد و در سال 1987 کشف شد.
کوین فرانس از دانشگاه کلورادو سرپرست این تیم تحقیقاتی در این خصوص توضیح داد: "در بیشتر موارد، ابرنواخترها اجرام بسیار دوری هستند اما در این مورد، انفجار این ستاره تنها در فاصله 163 هزار سال نوری از زمین رخ داده است. اکنون ما می توانیم بفهمیم که در محیط اطراف یک ابرنواختر پس از انفجار چه اتفاقی رخ می دهد."
هابل بین سالهای 2004 تا 2010 تصاویر مداومی را از این ابرنواختر تهیه کرده و نشان داده است که این ستاره در طول انفجار در فضا میزان زیادی هیدروژن، هلیم، اکسیژن، نیتروژن و عناصر سنگین کمیاب تری چون گوگرد، سیلیسیم و آهن را پخش می کند.
براساس گزارش سافت پدیا، به گفته این محققان، ابرنواخترها محیط کهکشانها را تعییر می دهند و عناصر بیولوژیکی مهمی از جمله اکسیژن، کربن و آهن را برای ایجاد حیات وارد کهکشانها می کنند.
http://www.konjkav.com/%d8%b4%d9%87%d8%b1%db%8c%d9%88%d8%b189/13.6/akhtar.jpg
در این تصویر ماده منفجر شده ای که در تمام جهت ها به اطراف پراکنده می شود به همراه حلقه گاز و گرد و غباری که اطراف این ستاره غول پیکر جمع شده است به وضوح نشان داده می شوند.
این تصاویر که در تازه ترین شماره مجله "ساینس" منتشر شده اند به دانشمندان اجازه می دهند که ترکیبات و روش گسترش بقایای یک ابرنواختر را بررسی کنند.
SN1987A یک ابرنواختر بسیار نزدیک به زمین است. این ستاره 163 هزار سال قبل در ابر بزرگ ماژلان منفجر شد و در سال 1987 کشف شد.
کوین فرانس از دانشگاه کلورادو سرپرست این تیم تحقیقاتی در این خصوص توضیح داد: "در بیشتر موارد، ابرنواخترها اجرام بسیار دوری هستند اما در این مورد، انفجار این ستاره تنها در فاصله 163 هزار سال نوری از زمین رخ داده است. اکنون ما می توانیم بفهمیم که در محیط اطراف یک ابرنواختر پس از انفجار چه اتفاقی رخ می دهد."
هابل بین سالهای 2004 تا 2010 تصاویر مداومی را از این ابرنواختر تهیه کرده و نشان داده است که این ستاره در طول انفجار در فضا میزان زیادی هیدروژن، هلیم، اکسیژن، نیتروژن و عناصر سنگین کمیاب تری چون گوگرد، سیلیسیم و آهن را پخش می کند.
براساس گزارش سافت پدیا، به گفته این محققان، ابرنواخترها محیط کهکشانها را تعییر می دهند و عناصر بیولوژیکی مهمی از جمله اکسیژن، کربن و آهن را برای ایجاد حیات وارد کهکشانها می کنند.