MR_Jentelman
25th August 2009, 06:22 PM
كماي ديابتي، علل بروز و راه هاي درمان آن
كماي ديابتي زماني رخ مي دهد كه ديابت نوع يك دير شناخته شود و يا فرد مبتلا به ديابت نوع دو در مدت طولاني ميزان كمي انسولين تزريق كند.
به گزارش سلامت نیوز به نقل از خبرگزاري آلمان؛ به گفته متخصصان مجمع ديابت آلمان اين وضعيت خطرناك اغلب براي افراد مبتلا به ديابت رخ مي دهد.
بنابر اين گزارش، با وجودي كه علائم ديابت نوع يك مانند تشنگي بيش از حد از دست دادن آب بدن و كاهش وزن واضح است اما اغلب اين بيماري زماني كشف مي شود كه متابوليسم بدن فرد از حالت عادي خارج شده كه تهوع، دل درد و خستگي بيش از حد از علائم هشداردهنده آن است. در اين حالت خون بيش از حد اسيدي مي شود كه خطرناك است و در اصطلاح "كتواسيدوز" (ketoacidosis) ناميده مي شود.
اين گزارش حاكيست؛ تا چندي پيش اين حالت با تزريق ميزان بالاي انسولين درمان مي شد ،اما امروزه پزشكان اورژانس ابتدا از انسولين استفاده نمي كنند و درقدم اول از يك قطره محلول آب نمك استفاده مي كنند كه اين امر اهميت زيادي دارد زيرا بالارفتن قند خون در فرد باعث كشيده شدن آب بافت ها مي شود اين خشكي بافت ها علت اصلي بيهوشي فرد مبتلا به ديابت محسوب مي شود.
همچنين يك قطره محلول آب نمك باعث رقيق شدن قند خون و به دنبال آن كاهش فشار مي شود و سپس كليه ها فعال مي شوند و وضعيت بيمار ديابتي به حالت نرمال باز مي گردد.
متخصصان تاكيد كردند،احتمال دارد 12 ساعت طول بكشد تا حالت "كتواسيدوز" برطرف شود و دو روز هم لازم است تا بيمار دوباره فشارخون نرمال و طبيعي خود را پيدا كند.
با اين روش مي توان ميزان مرگ و مير ناشي از بروز اين حالت در افراد ديابتي را به زير يك درصد كاهش داد.
در افراد مبتلا به ديابت نوع 2 نيز بروز كماي ديابتي خطرناك است . آنها ميزان كافي انسولين تزريق مي كنند تاثيرگذاري آن خوب نيست.
اين حالت كه مقاومت به انسولين نام دارد يكي از عوامل بروز كماي ديابتي در افراد مبتلا به ديابت نوع 2 محسوب مي شود.
در اين حالت ميزان قند خون بسيار بالا مي رود كه در اصطلاح پزشكي به آن كماي هپيواسمولاليته مي گويند و در هر يك مورد از چهار تا پنج مورد منجر به مرگ بيمار مي شود.
براساس اين گزارش، اين خطر زماني كاهش مي يابد كه افراد مبتلا به ديابت به ويژه سالمندان ديابتي بطور منظم قند خون را اندازه گرفته و ميزان آن را تعيين كنند.
منبع:سلامت نیوز
كماي ديابتي زماني رخ مي دهد كه ديابت نوع يك دير شناخته شود و يا فرد مبتلا به ديابت نوع دو در مدت طولاني ميزان كمي انسولين تزريق كند.
به گزارش سلامت نیوز به نقل از خبرگزاري آلمان؛ به گفته متخصصان مجمع ديابت آلمان اين وضعيت خطرناك اغلب براي افراد مبتلا به ديابت رخ مي دهد.
بنابر اين گزارش، با وجودي كه علائم ديابت نوع يك مانند تشنگي بيش از حد از دست دادن آب بدن و كاهش وزن واضح است اما اغلب اين بيماري زماني كشف مي شود كه متابوليسم بدن فرد از حالت عادي خارج شده كه تهوع، دل درد و خستگي بيش از حد از علائم هشداردهنده آن است. در اين حالت خون بيش از حد اسيدي مي شود كه خطرناك است و در اصطلاح "كتواسيدوز" (ketoacidosis) ناميده مي شود.
اين گزارش حاكيست؛ تا چندي پيش اين حالت با تزريق ميزان بالاي انسولين درمان مي شد ،اما امروزه پزشكان اورژانس ابتدا از انسولين استفاده نمي كنند و درقدم اول از يك قطره محلول آب نمك استفاده مي كنند كه اين امر اهميت زيادي دارد زيرا بالارفتن قند خون در فرد باعث كشيده شدن آب بافت ها مي شود اين خشكي بافت ها علت اصلي بيهوشي فرد مبتلا به ديابت محسوب مي شود.
همچنين يك قطره محلول آب نمك باعث رقيق شدن قند خون و به دنبال آن كاهش فشار مي شود و سپس كليه ها فعال مي شوند و وضعيت بيمار ديابتي به حالت نرمال باز مي گردد.
متخصصان تاكيد كردند،احتمال دارد 12 ساعت طول بكشد تا حالت "كتواسيدوز" برطرف شود و دو روز هم لازم است تا بيمار دوباره فشارخون نرمال و طبيعي خود را پيدا كند.
با اين روش مي توان ميزان مرگ و مير ناشي از بروز اين حالت در افراد ديابتي را به زير يك درصد كاهش داد.
در افراد مبتلا به ديابت نوع 2 نيز بروز كماي ديابتي خطرناك است . آنها ميزان كافي انسولين تزريق مي كنند تاثيرگذاري آن خوب نيست.
اين حالت كه مقاومت به انسولين نام دارد يكي از عوامل بروز كماي ديابتي در افراد مبتلا به ديابت نوع 2 محسوب مي شود.
در اين حالت ميزان قند خون بسيار بالا مي رود كه در اصطلاح پزشكي به آن كماي هپيواسمولاليته مي گويند و در هر يك مورد از چهار تا پنج مورد منجر به مرگ بيمار مي شود.
براساس اين گزارش، اين خطر زماني كاهش مي يابد كه افراد مبتلا به ديابت به ويژه سالمندان ديابتي بطور منظم قند خون را اندازه گرفته و ميزان آن را تعيين كنند.
منبع:سلامت نیوز