diamonds55
27th November 2008, 03:25 PM
به گزارش خبرگزاری مهر، سازمان فضایی آمریکا قصد دارد یکی از بی سابقه ترین ماموریتهای خود را به سمت سیاره مشتری آغاز کرده و به مطالعه چگونگی شکل گیری، تکامل و ساختار این سیاره بپردازد.
این ماموریت که جونو نام گرفته است اولین ماموریتی خواهد بود که طی آن فضاپیمایی در بالاترین سطح مدار مشتری قرار خواهد گرفت. به گفته اختر شناسان، سیاره مشتری در پس پوشش ابرهای خود مملو از اسرار و فرایندهایی است که مشابه فرایند های منظومه خورشیدی ابتدایی زمین است و درک این فرایندها و چگونگی شکل گیری مشتری می تواند در درک چگونگی شکل گیری منظومه خورشیدی و عوامل ایجاد این شکل گیری موثر و حیاتی باشد.
طبق برنامه زمانبندی سازمان ناسا، فضاپیمای اطلس در آگوست سال 2011 از فلوریدا به سمت مشتری پرتاب شده و در سال 2016 میلادی به این سیاره خواهد رسید. پس از قرار گرفتن در مدار مشتری، اطلس طی یک سال 32 بار به دور این سیاره گشت زده و مسافتی بالغ بر 4 هزار و 800 کیلومتر را مورد بررسی و مطالعه قرار خواهد داد.
از دیگر خصوصیات منحصر به فرد این ماموریت استفاده از انرژی خورشیدی به عنوان منبع انرژی فضاپیماست. به این معنی که با وجود فاصله 6 میلیون کیلومتری مشتری از خورشید این فضاپیما با استفاده از سیستمی خاص در ایجاد بهره وری در مصرف انرژی، نیروی مورد نیاز خود را تنها از نور خورشید تامین خواهد کرد.
به منظور توانایی فضاپیما در مطالعه جهان نهفته در پس ابرهای رنگین این سیاره، فضاپیمای اطلس به دوربینی حساس و 9 دستگاه علمی مجهز بوده و با استفاده از آن به جستجوی نشانه هایی از وجود آب و یا حیات در این سیاره خواهد پرداخت.
بر اساس گزارش یاهو، اختر شناسان بر این باورند که با شکل گیری ماموریت جونو و تخمین میزان گرانش و قدرت میدان مغناطیسی مشتری می توان به فعل و انفعالات درونی این سیاره پی برده و به دیدگاهی جدید از طبیعت منظومه خورشیدی زمین دست یافت.
این ماموریت که جونو نام گرفته است اولین ماموریتی خواهد بود که طی آن فضاپیمایی در بالاترین سطح مدار مشتری قرار خواهد گرفت. به گفته اختر شناسان، سیاره مشتری در پس پوشش ابرهای خود مملو از اسرار و فرایندهایی است که مشابه فرایند های منظومه خورشیدی ابتدایی زمین است و درک این فرایندها و چگونگی شکل گیری مشتری می تواند در درک چگونگی شکل گیری منظومه خورشیدی و عوامل ایجاد این شکل گیری موثر و حیاتی باشد.
طبق برنامه زمانبندی سازمان ناسا، فضاپیمای اطلس در آگوست سال 2011 از فلوریدا به سمت مشتری پرتاب شده و در سال 2016 میلادی به این سیاره خواهد رسید. پس از قرار گرفتن در مدار مشتری، اطلس طی یک سال 32 بار به دور این سیاره گشت زده و مسافتی بالغ بر 4 هزار و 800 کیلومتر را مورد بررسی و مطالعه قرار خواهد داد.
از دیگر خصوصیات منحصر به فرد این ماموریت استفاده از انرژی خورشیدی به عنوان منبع انرژی فضاپیماست. به این معنی که با وجود فاصله 6 میلیون کیلومتری مشتری از خورشید این فضاپیما با استفاده از سیستمی خاص در ایجاد بهره وری در مصرف انرژی، نیروی مورد نیاز خود را تنها از نور خورشید تامین خواهد کرد.
به منظور توانایی فضاپیما در مطالعه جهان نهفته در پس ابرهای رنگین این سیاره، فضاپیمای اطلس به دوربینی حساس و 9 دستگاه علمی مجهز بوده و با استفاده از آن به جستجوی نشانه هایی از وجود آب و یا حیات در این سیاره خواهد پرداخت.
بر اساس گزارش یاهو، اختر شناسان بر این باورند که با شکل گیری ماموریت جونو و تخمین میزان گرانش و قدرت میدان مغناطیسی مشتری می توان به فعل و انفعالات درونی این سیاره پی برده و به دیدگاهی جدید از طبیعت منظومه خورشیدی زمین دست یافت.