PDA

توجه ! این یک نسخه آرشیو شده میباشد و در این حالت شما عکسی را مشاهده نمیکنید برای مشاهده کامل متن و عکسها بر روی لینک مقابل کلیک کنید : قانون مدیریت پسماند



ستاره ی قطبی
14th July 2010, 12:21 AM
واقعا این چیزا چقدر رعایت میشه با بالا بردن اطلاعاتمون تو زمینه ی مدیریت پسماند به رفاه و اسایش خودمون و نسل های بعدی و فرزندانمون کمک کنیم



پسماند: به مواد جامد، مايع و گاز (غير از فاضلاب) گفته مي شود كه به طور مستقيم يا غيرمستقيم حاصل از فعاليت انسان بوده و از نظر توليد كننده‌،‌ زائد تلقي مي شود. پسماندها به پنج گروه تقسيم مي شوند:


1- پسماندهاي عادي : به كليه پسماندهايي گفته مي شود كه به صورت معمول از فعاليتهاي روزمره انسانها در شهرها، روستاها و خارج از آنها توليد مي شود، از قبيل زباله هاي خانگي و نخاله هاي ساختماني .


2- پسماندهاي پزشكي (بيمارستاني) : به كليه پيشماندهاي عفوني و زيان آور ناشي از بيمارستانها ، مراكز بهداشتي ، درماني ، آزمايشگاههاي تشخيص طبي و ساير مراكز مشابه گفته مي شود. ساير پسماندهاي خطرناك بيمارستاني از شمول اين تعريف خارج است.


3- پسماندهاي ويژه :‌ به كليه پسماندهايي گفته مي شود كه به دليل بالا بودن حداقل، يكي از خواص خطرناك ، از قبيل سميت، بيماري زايي ، قابليت انفجار يا اشتعال، خورندگي و مشابه آن به مراقبت ويژه نياز داشته باشد و آن دسته از پسماندهاي پزشكي و نيز بخشي از پسماندهاي عادي ، صنعتي ، كشاورزي كه نياز به مديريت خاص دارند، جز پسماندهاي ويژه محسوب مي شوند.


4- پسماندهاي كشاورزي :‌ به پسماندهاي ناشي از فعاليتهاي توليدي در بخش كشاورزي گفته مي شود از قبيل فضولات،‌لاشه حيوانات (دام، طيور و آبزيان) محصولات كشاورزي فاسد يا غيرقابل مصرف.


5- پسماندهاي صنعتي :‌ به كليه پسماندهاي ناشي از فعاليتهاي صنعتي و معدني و پسماندهاي پالايشگاهي صنايع گاز،‌نفت و پتروشيمي و نيروگاهي و امثال آن گفته مي شود از قبيل براده ها ، سرريزها و لجن هاي صنعتي .


تبصره 1- پسماندهاي پزشكي و نيز بخشي از پسماندهاي عادي ، صنعتي و كشاورزي كه نياز به مديريت خاص دارند، جز پسماندهاي ويژه محسوب مي شوند.

تبصره 2- فهرست پسماندهاي ويژه از طرف سازمان ، با همكاري دستگاههاي ذيربط تعيين و به تصويب شوراي عالي حفاظت محيط زيست ، خواهد رسيد.

تبصره 3- پسماندهاي ويژه پرتوزا، تابع قوانين و مقررات مربوط به خود مي باشند.

تبصره 4- لجن هاي حاصل از تصفيه فاضلاب هاي شهري و تخليه چاههاي جذبي فاضلاب خانگي در صورتي كه خشك يا كم رطوبت باشند، در دسته پسماندهاي عادي قرار خواهند گرفت.

ماده 3- موسسه استاندارد و تحقيقات صنعتي ايران موظف است با همكاري وزارت بهداشت ، درمان و آموزش پزشكي و ساير دستگاهها حسب مورد، استاندارد كيفيت و بهداشت محصولات و مواد بازيافتي و استفاده هاي مجاز آنها را تهيه نمايد.

ماده 4- دستگاههاي اجرايي ذيربط موظفند جهت بازيافت و دفع پسماندها ، تدابير لازم را به ترتيبي كه در آيين نامه هاي اجرايي اين قانون مشخص خواهد شد، اتخاذ نمايند. آيين نامه اجرايي مذكور مي بايستي در برگيرنده موارد زير نيز باشد:‌

1- مقررات تنظيم شده موجب گردد تا توليد و مصرف ، پسماند كمتري ايجاد نمايد.

2- تسهيلات لازم براي توليد و مصرف كالاهايي كه بازيافت آنها سهل تر است ،‌فراهم شود و توليد و واردات محصولاتي كه دفع يا بازيافت پسماند آنها مشكل تر است ، محدود شود.

3- تدابيري اتخاذ شود كه استفاده از مواد اوليه بازيافتي در توليد گسترش يابد.

4- مسئوليت تامين و پرداخت بخشي از هزينه هاي بازيافت بر عهده توليد كنندگان محصولات قرار گيرد.

ماده 5- مديريت هاي اجرايي پسماندها ، موظفند براساس معيارها و ضوابط وزارت بهداشت، درمان و آموزش ترتيبي اتخاذ نمايند تا سلامت ، بهداشت و ايمني عوامل اجرايي تحت نظارت آنها تامين و تضمين شود.

ماده 6- سازمان صدا و سيماي جمهوري اسلامي ايران و ساير رسانه هايي كه نقش اطلاع رساني دارند و همچنين دستگاههاي آموزشي و فرهنگي ، موظفند جهت اطلاع رساني و آموزش ، جداسازي صحيح، جمع آوري و بازيافت پسماندها،‌اقدام و با سازمانها و مسئولين مربوط همكاري نمايند.

تبصره – وزارتخانه هاي جهاد كشاورزي ، صنايع و معادن ، كشور و بهداشت ، درمان و آموزش پزشكي به منظور كاهش پسماندهاي كشاورزي ، موظفند نسبت به اطلاع رساني و آموزش روستائيان و توليد كنندگان ، اقدام لازم را به عمل آورند.

ماده 7- مديريت اجرايي كليه پسماندها غير از صنعتي و ويژه در شهرها و روستاها و حريم آنها به عهده شهرداري و دهياري ها و در خارج از حوزه و وظايف شهرداري ها و دهياري ها به عهده بخشداري ها مي باشد. مديريت اجرايي پسماندهاي صنعتي ويژه به عهده توليد كننده خواهد بود. در صورت تبديل آن به پسماند عادي به عهده شهرداريها ، دهياريها و بخشداريها خواهد بود.

تبصره – مديريت هاي اجرايي مي توانند تمام يا بخشي از عمليات مربوط به جمع آوري ، جداسازي و دفع پسماندها را به اشخاص حقيقي و حقوقي واگذار نمايند.

ماده 8- مديريت اجرايي مي تواند هزينه هاي مديريت پسماندها را از توليد كننده پسماند با تعرفه اي كه طبق دستورالعمل وزارت كشور توسط شوراهاي اسلامي بر حسب نوع پسماند تعيين مي شود ، دريافت نموده و فقط صرف هزينه هاي مديريت پسماند نمايد.

ماده 9- وزارت كشور با هماهنگي سازمان ، موظف است برنامه ريزي و تدابير لازم براي جداسازي پسماندهاي عادي را به عمل آورده و برنامه زمان بندي آن را تدوين نمايد. مديريت هاي اجرايي مندرج در ماده (7) اين قانون موظفند در چارچوب برنامه فوق و در مهلتي كه در آيين نامه اجرايي اين قانون، پيش بيني مي شود، كليه پسماندهاي عادي را به صورت تفكيك شده جمع آوري ، بازيافت يا دفن نمايند.

ماده 10- وزارت كشور موظف است در اجراي وظايف مندرج در اين قانون، ظرف مدت شش ماه پس از تصويب اين قانون ، نسبت به تهيه دستورالعمل تشكيلات و ساماندهي مديريت اجرايي پسماندها در شهرداريها، دهياري ها و بخشداري ها اقدام نمايد.

ماده 11- سازمان موظف است با همكاري وزارتخانه هاي بهداشت، درمان و آموزش پزشكي ( در مورد پسماندهاي پزشكي)، صنايع و معادن ، نيرو و نفت (در مورد پسماندهاي صنعتي و معدني)‌، جهاد كشاورزي (در مورد پسماندهاي كشاورزي)‌ضوابط و روشهاي مربوط به مديريت اجرايي پسماندها را تدوين و در شوراي عالي حفاظت محيط زيست به تصويب برساند، وزارتخانه هاي مذكور مسئول نظارت بر اجراي ضوابط و روشهاي مصوب هستند.

ماده 12- محل هاي دفن پسماندها براساس ضوابط زيست محيطي توسط وزارت كشور با هماهنگي سازمان و وزارت جهاد كشاورزي تعيين خواهد شد.

تبصره 1- شوراي عالي شهرسازي و معماري موظف است در طرحهاي ناحيه اي جامع،‌ مناطق مناسبي را براي دفع پسماندها در نظر بگيرد.

تبصره 2- وزارت كشور موظف است اعتبارات،‌تسهيلات و امكانات لازم راجهت ايجاد و بهره برداري از محل هاي دفع پسماندها راسا يا توسط بخش خصوصي فراهم نمايد.

ماده 13- مخلوط كردن پسماندهاي پزشكي با ساير پسماندها و تخليه و پخش آنها در محيط و يا فروش ، استفاده و بازيافت اين نوع پسماندها ممنوع است.

ماده 14- نقل و انتقال برون مرزي پسماندهاي ويژه تابع مقررات كنوانسيون بازل و با نظارت مرجع ملي كنوانسيون خواهد بود. نقل و انتقال درون مرزي پسماندهاي ويژه تابع آيين نامه اجرايي مصوب هيات وزيران خواهد بود.

ماده 15- توليد كنندگان آن دسته از پسماندهايي كه داراي يكي از ويژگي هاي پسماندهاي ويژه نيز مي باشند، موظفند با بهينه سازي فرآيند و بازيابي، پسماندهاي خود را به حداقل برسانند و در مواردي كه حدود مجاز در آيين نامه اجرايي اين قانون پيش بيني شده است ، در حد مجاز ، نگهدارند.

ماده 16- نگهداري ، مخلوط كردن، جمع آوري ، حمل و نقل ، خريد و فروش ، دفع، صدور تخليه پسماندها در محيط بر طبق مقررات اين قانون و آيين نامه اجرايي آن خواهد بود. در غير اين صورت اشخاص متخلف به حكم مراجع قضايي به جزاي نقدي در بار اول پسماندهاي عادي از پانصد هزار (500000) ريال تا يكصد ميليون

(100000000) ريال و براي ساير پسماندها از دو ميليون (2000000) ريال تا يكصد ميليون (100000000) ريال و در صورت تكرار، هر بار دو برابر مجازات قبلي در اين ماه محكوم مي شوند.

متخلفين از حكم ماده (13)‌ به جزاي نقدي از دو ميليون (2000000)‌ ريال تا يكصد ميليون (100000000)‌ ريال و در صورت تكرار به دو برابر حداكثر مجازات و در صورت تكرار مجدد هر بار به دو برابر مجازات بار قبل محكوم مي شوند.

ماده 17- مخالفين از حكم ماده (14)‌ اين قانون موظفند پسماندهاي مشمول كنوانسيون بازل را به كشور مبدا اعاده و يا در صورت امكان معدوم كردن در داخل تحت نظارت و طبق نظر سازمان (مرجع ملي كنوانسيون مذكور در ايران)‌ با هزينه خود به نحو مناسب دفع نمايند. در غير اين صورت به مجازاتهاي مقرر در ماده (16) محكوم خواهند شد.

ماده 18- در شرايطي كه آلودگي ،‌خطر فوري براي محيط و انسان دارد، با اخطار سازمان و وزارت بهداشت ،‌درمان و آموزش پزشكي ، متخلفين و عاملين آلودگي موظفند فورا اقداماتي را كه منجر به بروز آلودگي و تخريب محيط زيست مي شود متوقف نموده و بلافاصله مبادرت به رفع آلودگي و پاكسازي محيط نمايند. در صورت استنكاف ، مرجع قضايي خارج از نوبت به موضوع رسيدگي و متخلفين و عاملين را علاوه بر پرداخت جريمه تعيين شده ، ملزم به رفع آلودگي و پاكسازي خواهد نمود.

ماده 19- در تمام جرايم ارتكابي مذكور ، مرجع قضايي مرتكبين را علاوه بر پرداخت جريمه به نفع صندوق دولت ، به پرداخت خسارت به اشخاص و يا جبران خسارت وارده ، بنا به درخواست دستگاه مسئول محكوم خواهد نمود.

ماده 20- خودروهاي تخليه كننده پسماند در اماكن غيرمجاز، علاوه بر مجازاتهاي مذكور، به يك تا ده هفته توقيف محكوم خواهند شد.

تبصره – در صورتي كه محل تخليه ، معابرعمومي ، شهري و بين شهري باشد، به حداكثر ميزان توقيف محكوم مي شوند.

ماده 21- درآمد حاصل از جرايم اين قانون به حساب خزانه داري كل كشور واريز و همه ساله معادل وجوه واريزي از محل اعتبارات رديف خاصي كه در قوانين بودجه سنواتي پيش بيني مي شود،‌ در اختيار دستگاههايي كه در آيين نامه اجرايي اين قانون تعيين خواهند شد، قرار خواهد گرفت تا صرف آموزش ، فرهنگ سازي ، اطلاع رساني و رفع آلودگي ناشي از پسماندها ، حفاظت از محيط زيست و تامين امكانات لازم در جهت اجراي اين قانون گردد.

ماده 22- آيين نامه اجرايي اين قانون توسط سازمان با همكاري وزارت كشور و ساير دستگاههاي اجرايي ذيربط حداكثر ظرف مدت شش ماه تهيه و به تصويب هيات وزيران مي رسد.

مده 23- نظارت و مسئوليت حسن اجراي اين قانون بر عهده سازمان مي باشد. قانون فوق مشتمل بر بيست و سه ماده و نه تبصره در جلسه علني روز يكشنبه مورخ بيستم ارديبهشت ماه يكهزار و سيصد و هشتاد و سه مجلس شوراي اسلامي تصويب و در تاريخ 9/3/1383 به تاييد شوراي نگهبان رسيده است.



غلامعلي حداد عادل- رييس مجلس شوراي اسلامي

ستاره ی قطبی
14th July 2010, 12:56 AM
گربه ای که جفت خاک شده ی جنین مادر رو میخوره نمیتونه آلوده کننده باشه؟؟؟؟؟

جنین مادر هنگام زایمان داخل رسپتورهایی قرار داده میشه و بعد به سردخونه منتقل میشه.بعد از منجمدشدن جنین ها محلی برای دفع اونها تعیین میشه....
یه محلی گزارش داده بودن که گربه تونسته به این جفت دسترسی پیدا کنه و مشغول خوردن بوده!!
دیدن این صحنه واقا چندش آوره.....
وقتی یه گربه به این آسونی به جفت آلوده دسترسی پیدا میکنه امنیت سلامت انسان هارو کی تضمین میکنه

ستاره ی قطبی
14th July 2010, 01:06 AM
در شهر تهران در كنار بیمارستانهای متعدد و هزاران مطب پزشكی كه روزانه پذیرای هزاران بیمار در سطح شهرهستند صدها آزمایشگاه، رادیولوژی، درمانگاههای اورژانس و... نیز مشغول به كار هستند كه براساس مطالعات انجام شده چیزی حدود ۷۰تن در هر روز زباله های عفونی و بیمارستانی تولید می كنند كه حاوی عناصر بسیار خطرناك بیماریزا از جمله ویروسهای ایدز، هپاتیت و... یا انواع انگل ها، میكروبهای خطرناك و... هستند و هر از چندگاهی به دلیل آلودگی آبهای زیرزمینی و سطحی به فاضلابهای شهری و یا شیرابه محل های دفن زباله احتمال بروز اپیدمیهای مختلفی وجود دارد. اهمیت حفظ محیط زیست و بهداشت جوامع شهری ایجاب می كند كه زباله های بیمارستانی و مراكز بهداشتی درمانی دیگر جدای از سایر زباله های شهری دفع شوند. ولی كدام روش و تكنولوژی برای این كار مناسب است و با ساختار اجتماعی، فرهنگی و اكولوژیكی ما مناسبت دارد؟ كدام روش كارآیی مطلوب دارد و ازنظر اقتصادی مقرون به صرفه است؟
روشهای سنتی دفع زباله نمی توانند در جوامع امروزی وشهرهای كلانی مانند تهران ازكارآیی لازم برخوردار باشند. در روشهای سنتی معمولاً زباله ها از محل تولید جمع آوری شده و به محلهای دیگری در خارج از شهر منتقل می شوند و در آنجا دفع می شوند. اگر فرض بر این باشد كه زباله های بیمارستانی جداگانه جمع آوری می شوند و در محلی جداگانه دفن می شوند یا حتی قبل از دفن سوزانده شوند، باز هم می توان تصور نمود كه این زباله ها قبل از اینكه بی خطر شوند همانند یك بمب میكروبی متحرك در شهر به حركت درمی آیند و مسیرهایی را طی می كنند و احتمال نشت شیرابه های آن و ریزش زباله ها به جای خود باقی است. باید به این موضوع اضافه نمود كه افراد سودجویی اقدام به زباله دزدی و بازیافت می كنند و مواد پلاستیكی و... را از زباله ها جدا كرده و به وسایل بازیافت شده تبدیل و وارد بازار می كنند. برای این افراد زباله های بیمارستانی فرقی با زباله های دیگر ندارد.امروزه دفع زباله های پزشكی به صنعتی تبدیل شده است كه روشهای متنوعی را ارائه می كنند. صنایع زباله های پزشكی طیف گسترده ای از استراتژی ها و تكنولوژیهای دفع زباله های پزشكی را شامل می شود كه براساس اندازه و منشأ زباله های تولید شده انعطاف پذیری نیز دارند. این روشها قابلیت اجرایی در محل تولید زباله ها و یا خارج ازآن محل را دارند. این استراتژی ها براساس تفاوتهای منطقه ای و تفاوتهای مقررات دولتی در مناطق مختلف تغییر می كنند. در بسیاری از كشورهای توسعه یافته اروپا و آمریكا مقررات بسیار محدود كننده ای در مورد دفع زباله های پزشكی وجود دارد و دفع این زباله ها باید به نوعی انجام شود كه استانداردهای آلودگی هوا،آب و خاك و فضاهای سبز در استراتژی دفع زباله كاملاً لحاظ شده باشد. علاوه بر این برای دفع زباله های پزشكی، بسته به حجم زباله های تولید شده، فضای قابل دسترس، در دسترس بودن و ظرفیت تسهیلاتی مثل آب و برق و فاضلاب، نیروی كار و مسائل مالی می توان در مورد روشهای مناسب دفع در محل تصمیم گرفت و یا از روشهای دفع خارج از محل استفاده نمود و زباله ها را به محل دفع منتقل كرد. سازمان بهداشت جهانی در مورد روشهای دفع زباله های بیمارستانی، معیارهایی اساسی را ارائه می كند كه بسیار حائز اهمیت هستند. براساس این معیارها بازیافت این زباله ها ممنوع هستند و روشی برای دفع مناسب است كه علاوه بر میكروب زدایی كامل، شكل ظاهری زباله ها را نیز طوری تغییر دهد كه قابل شناسایی نباشد و امكان بازیافت آنها وجود نداشته باشد.یكی از روشهایی كه در گذشته بسیار مطرح بود، سوزاندن زباله ها است. سوزاندن به مثابه یك تكنیك با سابقه، توانایی خود را در دفع توأم زباله های پزشكی و زباله های دیگر بیمارستانی شامل زباله های پاتولوژیك (مانند بخشهایی از بدن و بافتها) زباله هایی با منشأ شیمی درمانی و زباله های جامد وسایل مراقبتهای بهداشتی به اثبات رسانده است . دفع توأم انواع زباله های پزشكی با یك وسیله در محل تولید و یا خارج از محل از نقاط قوت این روش محسوب می شود. وقتی عمل در درجه حرارت بالایی انجام گیرد زباله سوز با كارآیی بیشتری موجب كشته شدن عوامل بیولوژیك بیماریزا می گردد. زباله سوزها به طور قابل ملاحظه ای موجب كاهش ۹۰درصدحجم زباله ها می شوند بنابراین فضای بسیار كمی نیز برای دفع بقایای آن مورد نیاز است. تغییر فیزیكی حاصل از سوزاندن موجب می شود دیگر نیازی به آسیاب كردن زباله ها نخواهد بود.
اگر بهترین زباله سوزها به تكنولوژی های جدید كنترل آلودگی هوا مجهز شوند، ذرات ریز، فلزات سنگین و گازهای آلی مانند دی اكسین ها و فوران ها با كارآیی خوبی جذب می شوند. با این حال با تكنولوژی های مدرن، زباله سوزهای موجود مانند یك تكنولوژی قدیمی رخ می نمایند. كارآیی احتراق می تواند متغیر باشد و كمترین كارآیی موقعی دیده می شود كه متناوباً زباله هایی مرطوب مانند قوطی های حاوی مایعات، وارد زباله سوز شود كه منجر به انباشته شدن موادغیرقابل اشتعال در زباله سوز خواهد شد. مقرراتی را باید در مورد این مواد اعمال نمود به این صورت كه این مواد مجدداً به محفظه احتراق برگردانده شوند و این عمل بارها تكرار شوند تا آنها نیز بسوزند. گاهی مواد نسوخته با بزرگی زباله می تواند در ارتباط باشد.از معایب عمده زباله سوزها تولید آلودگی های زیست محیطی بسیار خطرناكی مانند دی اكسین ها و فوران است كه كنوانسیونهای بین المللی مقرراتی را ناظر بر عدم تولید آنها وضع كرده است كه ایران نیز رعایت این مقررات را ملتزم شده وامضا نموده است. یكی دیگر از معایب آن هزینه نصب و نگهداری بسیار گران آنها است كه می تواند مشكل آفرین باشد؛ به طوری كه به گفته معاونت خدمات شهری شهرداری تهران برای نصب یك زباله سوز مركزی برای شهر تهران ۳۵میلیون دلار اعتبار لازم است. این زباله سوزها به فیلترهایی مجهز هستند كه به طور مرتب باید تعویض شوند كه بسیار گران تمام می شود. باید به این هزینه ها هزینه های حمل و نقل زباله ها به محل زباله سوز مركزی نیز افزوده شود كه خود می تواند رقم بسیار قابل توجهی باشد؛ و درعین حال خطر انتشار آلودگی های میكروبی را درحین حمل زباله ها به محل سوزاندن را نیز به همراه دارد. در آمریكا، ژاپن و برخی كشورهای اروپایی اروپا بر مبنای مقررات جدید حفاظت محیط زیست (بویژه در آمریكا براساس بخشنامه های آژانس حفاظت محیط آمریكا epa) درمورد زباله سوزها و زباله های پزشكی، اغلب مراكز زباله سوزی تعطیل واز نظر اقتصادی تشخیص داده شد كه هزینه نگهداری زباله سوزها مقرون به صرفه نیست وباید روش دیگری جایگزین آنها شود. در حال حاضر تكنولوژی هایی مطرح است كه استانداردهای حفاظت محیط زیست را در حد بسیارمطلوبی دارند و از نظراقتصادی نیز مقرون به صرفه هستند.امروزه براساس استانداردهای بهداشت ومدیریت شهری سالم سیستم هایی مورد تأیید هستند كه در محل تولید زباله عفونی یعنی در بیمارستانها و مراكز درمانی طی فرآیندی كه آسیبی به محیط نرساند عمل سالم سازی را در مورد آنها اعمال می كند.براساس قوانین مصوب مجلس شورای اسلامی، سالم سازی زباله های ویژه مانند زباله های بیمارستانی و صنعتی به عهده تولید كنندگان آنهاست و این یك روش درست و منطقی است ودر بسیاری از كشورهای توسعه یافته جهان اعمال می گردد. شهرداری برمبنای قانون موظف به جمع آوری زباله های شهری وخانگی معمولی است و وظیفه ای در قبال زباله های بیمارستانی ندارد و اگر هم بخواهد در این جهت نیز خدماتی ارائه دهد باید هزینه آن را از مراكز درمانی و بیمارستانی دریافت نماید وبسیار پسندیده خواهد بود كه مطابق استانداردهای بهداشت محیط كشور به این امر مبادرت نماید ودنبال تكنولوژی هایی كه تأییدیه های زیست محیطی جهانی را دارند.
یكی از این روشها كه در آمریكا و برخی كشورهای اروپایی به كار گرفته شده است سیستمی است كه به صورت سیار عمل می كند و زباله های بیمارستانی را در همان محل تولید غیرعفونی می كند. فرآیند میكروب كشی این دستگاه به تأیید مراكز ذیصلاح آمریكایی واروپایی رسیده است. این سیستم در هر ساعت می تواند ۱۵۰۰ - ۱۲۰۰ كیلو زباله را غیرعفونی نماید. فرایند به صورت كاملاً اتوماتیك صورت می گیرد و همه مراحل كارتوسط كامپیوتر كنترل می گردد. در این سیستم شناگرهایی تعبیه شده است كه اگر احیاناً بطور اشتباهی زباله های آلوده به مواد رادیواكتیو وارد سیستم شوند؛ علائم هشدار دهنده ای به كار می افتد و تا زباله رادیواكتیو از دستگاه خارج نشود دستگاه به كار نمی افتد. بر روی این سیستم ژنراتور برق و مخزن آبی نصب شده است كه سیستم بطور خودكفا عمل نماید. به در این سیستم ۸۰ - ۷۰ درصد حجم زباله ها نیز كاهش می یابد و در نهایت زباله ها به شكلی در می آیند كه اصلاً قابل شناسایی نخواهد بود و حتی می توان حجم زباله را با پرس نمودن نهایی كاهش بیشتری داد.این مزیت كاهش حجم می تواند معیار بسیار قابل توجهی باشد. هم اكنون شهرهای شمالی ایران در استانهای مازندران و گیلان با مشكل كمبود دفن زباله روبروهستند و اگر زباله های بیمارستانی به عنوان بخشی از زباله های این استانها با این روش دفع شوند علاوه بر رفع معضل عفونی بودن آنها كمكی به رفع معضل كمبود دفن نیز شده است.براساس برآوردهایی ۱۰ دستگاه به راحتی می توانند كل استان تهران را پوشش دهند و زباله های بیمارستانی همه مراكز درمانی استان را در همان محل تولید غیرعفونی كنند. قیمت ده دستگاه كمتر از یك سوم سرمایه ای است كه به گفته معاون شهردار تهران برای نصب زباله سوز مركزی لازم است. یعنی با سرمایه ای كمتر از یك سوم قیمت زباله سوز، می توان كل زباله های بیمارستانی تهران بزرگ را با روشی كاملاً سازگار با محیط زیست و مطابق با بالاترین استانداردهای جهانی غیر عفونی نمود.در حال حاضر تكنولوژی زباله سوز در جهان درحال كنار گذاشته شدن است و انتخاب آن برای تهران اصلاً مقرون به صرفه نیست و علاوه بر آن منطقی هم نیست كه با این وسعت آلودگی های هوا و محیط در تهران با راه اندازی زباله سوزها مشكلی نیز به آن بیفزاییم.

منبع (http://njavan.com/forum/redirector.php?url=http%3A%2F%2Firanpest.blogdoon. com%2FPost-651.aspx)

استفاده از تمامی مطالب سایت تنها با ذکر منبع آن به نام سایت علمی نخبگان جوان و ذکر آدرس سایت مجاز است

استفاده از نام و برند نخبگان جوان به هر نحو توسط سایر سایت ها ممنوع بوده و پیگرد قانونی دارد