ریپورتر
8th July 2010, 09:23 AM
(http://amirengineer.persianblog.ir/post/148/)
مقدمه
دهه 1983-1974 از بدترین دوره های اقتصادی در ایالات متحده بود به طوری که در این دهه ایالات متحده کاملاً در رکود قرار داشت، جالب اینجاست که در این دوران 13 شرکت بزرگ آمریکایی که ستاره های پول سازی بودند بالاترین بازدهی دوران حیات خود را کسب کردند و به طور میانگین حداقل بازدهی ROE برابر 20% را داشتند. وضعیت ایالات متحده در این دهه به گونه ای بود که اگر در ابتدای سال 1974 یک دلار سرمایه گذاری می کردی، در پایان 1984 به 19/6 دلار می رسید.
هیچ کدام از این شرکتها در این دهه بازدهی کمتر از 15% را نداشتند. بهترین این شرکتها، شرکت American Home Production بود که در این مدت بازدهی بالغ بر 5/29% کسب کرد و در طول 30 سال نیز بازدهی آن از 20% کمتر نبود.
حال سوال این است که این نوع شرکتها چه شرکتهایی بودند؟ آیا از نوع شرکتهای High Tech بودند و یا اینکه شرکتهای خوشبخت نفتی بودند؟ خیر این شرکتها معمولاً محصولات کاملاً کم ارزش را تولید می کردند. به غیر از IBM و دو شرکت دارویی بقیه شرکتها، شرکتهای تولید محصولات کم ارزش بودند. به عنوان مثال IBM هم با بازدهی 5/20% در رده یازدهم در بین این سیزده شرکت بوده و حتی از شرکتهای فلزی و شیمیایی هم بازدهی کمتری را داشت.
توانایی قابل توجه این شرکتها در به دست آوردن این بازدهی چیزی بیشتر از شانس یا خبرگی در تجزیه وتحلیل مالی بود. این شرکتها به دنبال کسب NPV مثبت و نرخ بازدهی بیشتر از نرخ بازده مورد توقع بودند. بنابراین در بسیاری از بودجه بندی های سرمایه ای مبنا تخمین و تنزیل جریان نقدی آینده است.
انتخاب پروژه ها با NPV مثبت برابر انتخاب اوراق بهادار زیر ارزش و کمتر از ارزش واقعی در تحلیل فاندامنتال می باشد.
برای دریافت کل مقاله اینجا را کلیک کنید . (http://ie313.com.googlepages.com/CapitalBudgetingDecision.pdf)
مقدمه
دهه 1983-1974 از بدترین دوره های اقتصادی در ایالات متحده بود به طوری که در این دهه ایالات متحده کاملاً در رکود قرار داشت، جالب اینجاست که در این دوران 13 شرکت بزرگ آمریکایی که ستاره های پول سازی بودند بالاترین بازدهی دوران حیات خود را کسب کردند و به طور میانگین حداقل بازدهی ROE برابر 20% را داشتند. وضعیت ایالات متحده در این دهه به گونه ای بود که اگر در ابتدای سال 1974 یک دلار سرمایه گذاری می کردی، در پایان 1984 به 19/6 دلار می رسید.
هیچ کدام از این شرکتها در این دهه بازدهی کمتر از 15% را نداشتند. بهترین این شرکتها، شرکت American Home Production بود که در این مدت بازدهی بالغ بر 5/29% کسب کرد و در طول 30 سال نیز بازدهی آن از 20% کمتر نبود.
حال سوال این است که این نوع شرکتها چه شرکتهایی بودند؟ آیا از نوع شرکتهای High Tech بودند و یا اینکه شرکتهای خوشبخت نفتی بودند؟ خیر این شرکتها معمولاً محصولات کاملاً کم ارزش را تولید می کردند. به غیر از IBM و دو شرکت دارویی بقیه شرکتها، شرکتهای تولید محصولات کم ارزش بودند. به عنوان مثال IBM هم با بازدهی 5/20% در رده یازدهم در بین این سیزده شرکت بوده و حتی از شرکتهای فلزی و شیمیایی هم بازدهی کمتری را داشت.
توانایی قابل توجه این شرکتها در به دست آوردن این بازدهی چیزی بیشتر از شانس یا خبرگی در تجزیه وتحلیل مالی بود. این شرکتها به دنبال کسب NPV مثبت و نرخ بازدهی بیشتر از نرخ بازده مورد توقع بودند. بنابراین در بسیاری از بودجه بندی های سرمایه ای مبنا تخمین و تنزیل جریان نقدی آینده است.
انتخاب پروژه ها با NPV مثبت برابر انتخاب اوراق بهادار زیر ارزش و کمتر از ارزش واقعی در تحلیل فاندامنتال می باشد.
برای دریافت کل مقاله اینجا را کلیک کنید . (http://ie313.com.googlepages.com/CapitalBudgetingDecision.pdf)