آبجی
5th July 2010, 11:53 AM
http://www.aftab.ir/news/2010/jul/04/images/146475a44c111339aa32a155ec0d0488.jpg
آیا در وبلاگ نویسی پول هست؟! چه طور می توان از اینترنت پول درآورد؟
برای چه مینویسید؟ اینها سوالاتی هستند که حتما از شما هم بارها پرسیده شده .برای دوستانی که به صورت حرفه ای وبلاگ نمی نویسند و یا دوستانی که فقط خواننده مطالب شما هستند ،حتما این سوال پیش می آید که واقعا هزینه های یک وبلاگ یا سایت از کجا تامین میشود؟ آیا یک سایت آنقدر درآمد دارد که علاوه بر تامین هزینه ها ،سودآوری هم داشته باشد؟
در اینجا یک جامعه آماری از دوستان وبلاگ نویس انتخاب شدند(سعی شد وبلاگ نویسان ازطیف های مختلف و جامعه نسبت بزرگ باشد) و از آنها خواهش شد نظرشان را راجع به این سوال که “آیا در وبلاگ نویسی پول هست؟” برای بنده ارسال کنند تا در پستی منتشر شود و به یک جمع بندی برسیم. این شما و این هم نظرات بلاگرهای محبوب شما. در این مطلب از زبان وبلاگ نویسان میخوانید: مشکلات درآمد زایی اینترنتی در ایران ، دلایل وبلاگ نویسی و … :
نیما اکبرپور نویسنده عصیان:
من هم هفت هشت سالی هست که وبلاگ می نویسم. این که چرا می نویسم علت های مختلفی داره. یکیش اینه که من با وبلاگ نویسی شدیداً حال می کنم. یکی دیگه این که از وقتی شروع کردم به نوشتن وبلاگ، زندگیم عوض شده. تجربه های تازه، دوست های جدید و حتی مسیر نو تو زندگیم پیدا کردم. بنابراین باز هم می نویسم تا شاید تغییرات بهتری توی زندگیم به وجود بیاد.
این که توش پول هم هست یا نه باید بگم به طور مستقیم شاید چندان پولی نشه درآورد. حداقل در فضای فارسی اینترنت. اما خیلی از بلاگرهای دنیا هستن که دقیقاً این شغلشونه و زندگیشون از وبلاگشون می چرخه. از نظر تبلیغات هم اگه بازدیدکننده مناسبی داشته باشی، می تونی یه مقدار پول دربیاری در حدی که هزینه هوست و دومینت دربیاد و شاید کمی بیشتر. اما وبلاگ به طور غیرمستقیم هم پولسازه. روابطت رو بیشتر می کنه و مهارت هات رو افزایش می ده و بعدش می تونی کار بهتری هم حتی پیدا کنی.
حامدصفا ،سایت شاهوار:
خوب چیزی که مشخص است با وضعیت موجود اگه کسی وبلاگ نویسی رو برای کسب در آمد شروع کنه بی شک به نتیجه ی دلخواه نمی رسه . یعنی برعکس بسیاری از کشورهای دیگه که حتی اینکار یه نوع شغل پردرآمد هم محسوب میشه اما اصولا تو ایران از لحاظ درآمدزایی وبلاگ ها درآمد چندانی ندارند . سیستم هایی هم که در حال حاضر برای درآمد زایی وبلاگ ها تو ایران هست اصولا درامد بالایی رو نصیب وب مستر نمی کنند و نهایتا وب مستر میتونه هزینه هاست و دامین شخصی و اینترنت مصرفیش رو از این راه پرداخت کنه … نه بیشتر
اما اینکه چرا وبلاگ مینویسیم سوالی است که احتمالا جواب هر کسی که وبلاگ مینویسه متفاوته، هر کی برای یه چیزی مینویسه: مثلا من از روی علاقه شخصی مینویسم … اصولا دوست دارم تجربه هام رو به اشتراک بگذارم
به شخصه هم معتقدم اگه وبلاگ نویسی با هدف کسب درآمد شروع بشه نتیجه خوبی رو نمیشه گرفت مطالب وبلاگ هم چون برای بازدید بالا و اهداف تبلیغاتی نوشته میشن اصولا ناقص قوانین کپی رایت هستند در حالی که وبلاگ نویسی با علاقه در مورد یک موضوع خاص و تجربه و جستجو به مرور باعث بازدید بالای یک وبلاگ میشه … از بازدید بالا هم میشه اهداف تبلیغاتی رو دنبال کرد و از این راه کسب درآمد کرد اما خوب بازم قابل مقایسه با درآمدهای وبلاگ نویسهای خیلی از کشورهای دیگه نمیشه .
البته وبلاگ های خارجی هم خیلی هاشون اصلا برای کسب درآمد نمی نویسند و شما تو وبلاگشون با توجه به آمار بسیار بالایی که دارند کوچکترین تبلیغی رو هم نمی بینید … خیلی ها علاقه مند هستند تا تجربیات خودشون رو به رایگان به اشترام بگذارند و از تجربیات دیگران استفاده کنند.
علیرضا حسینی ،وبلاگ مهتاب:
چرا وبلاگ می نویسید؟ هدف من از خواندن و نوشتن وبلاگ، تبادل فکر و اندیشه است. می خواهم افکار، اندیشه ها یا حتی تجربیات و هر چیز دیگری را بنویسم، و با افکار، تجربیات دیگران آشنا شوم و از آنها استفاده کنم.
آیا در وبلاگ نویسی پول هست؟ در کل، به نظر من جواب منفی است. البته وبلاگ هایی مثل خوابگرد، یک پزشک، شاهوار، و… هستند که بخاطر بازدید زیادشان، توانستند تا حدودی از طریق قبول آگهی هزینه های خودشون رو جبران کنن، یا سود اندکی داشته باشن، اما اگر نسبت این وبلاگ های انگشت شمار رو با جامعه ی وبلاگستان مقایسه کنی، به این نتیجه می رسی که در وبلاگ نویسی پول نیست.
حامدملک ، نویسنده پارسیش:
خب به عنوان جواب اجازه بدید به دو مسئله کلی اشاره کنم. اول اینکه آیا در اینترنت میشه درآمد داشت یا نه و دوم اینکه آیا به وبلاگ میشه به عنوان یک شغل (با تعریف استانداردش که لازمه اش حقوق و درآمد هست) نگاه کرد یا خیر.
در قسمت اول باید گفت بله و البته در ایران این درآمد بسیار کمتر از مقداری است که میشه در خارج از کشور داشت. فروشگاه های اینترنتی ، سایت های پرداخت به ازای دیدن تبلیغ تا کارهای مبتنی بر وب مثل طراحی وبسایت و … همگی کارهایی هستند که زیاد روی آنها بحث شده و شما و خوانندگانتان بهتر از من با اونها آشنا هستید.
اما در قسمت دوم جواب باید بگم که نه فقط در ایران بلکه در خیلی از جاها هنوز وبلاگ نویسی به عنوان یک شغل ثابت با درآمد مکفی به حساب نمیاد در ایران که وضع بدتر هم هست و بصورت کلی به عنوان یک فعالیت جانبی و تفریحی (حتی گاهی با نگاه منفی و اتلاف وقت!) به اون نگاه میشه در حالیکه خصوصا در زمینه IT این وبلاگهای شخصی (که اتفاقا هیچ وابستگی به شرکت های فعال در این زمینه هم ندارند) هستند که کم کاری و بی کاری بخش دولتی را در زمینه اطلاع رسانی به دوش می کشند.
عمده ی درآمدی که یک وبلاگنویس ایرانی می تونه کسب کنه در حد تامین هزینه های هاست و دومین هست که اون هم گاهی اوقات موفق به انجامش نمیشه و شاهد هستیم که بعد از مدتی وبلاگ های خیلی خوب و مفیدی تنها به این دلیل که نویسندگانشون مجبور هستند برای تامین هزینه های خودشون سر کار برند و وقتی برای بروز رسانی وبلاگ ندارند در کمال تاسف بسته می شوند.
شخصا سعی کردم که در کنار جذب تبلیغ برای وبلاگ مقداری هم کارهای جانبی در زمینه وب انجام بدم و هزینه ها را تامین کنم که خدا رو شکر تا به امروز موفق بودم اما این مقدار ابدا در حدی نیست که بشه روش حرف زد ! هدف من هم از وبلاگ نویسی کسب درآمد نبوده و از روز اول تا امروز سعیم آموزش مطالبی به هموطن هام هست که بلدم و متقابلا آموختن چیزهایی که بلد نیستم از اونهاست.
محمد عرفان شمسی نویسنده دهکده آی تی:
“هر چند بنده به عنوان یک آی تی نویس شناخته می شوم، اما واقعیت این است که وبلاگ نویسی از نظر من، صرفا در مینیمال نویسی خلاصه می شود. با این وصف، وبلاگ فرصت بی نظیری را فراهم می کند تا به بسیاری از نیاز های درونی خود پاسخ دهم. نیاز هایی که باید بیان شوند و چه بسا مورد تجزیه و تحلیل قرار بگیرند، اما به هر دلیلی جرات و یا شاید اجازه ی بیان آنها را ندارم و یا حتی از وجود آنها آگاهی هم ندارم. بنابراین مینویسم، می نویسم و باز هم می نویسم تا بالاخره از خودم، از درونم و از وجودم شناخت و آگاهی بیشتری پیدا کنم.
در ظاهر، وبلاگ نویسی برای من تنها هزینه است. اما واقعیت موضوع این است که وقتی می توانم سیر رشد و پیشرفت خودم را از دوره بلوغ، در قالب مطالب وبلاگم بخوانم و لمس کنم و حتی با آن باز هم به گذشته برگردم و در بین خاطرات خوب و بدم سیاحتی داشته باشم، شوقی وصف ناشدنی در وجودم احساس می کنم که این خود انگیزه ای می شود برای ادامه ی نوشتن. من برای بدست آوردن همین احساس زیبا وبلاگ مینویسم و آن را با هیچ ریال و دلاری نیز معاوضه نخواهم کرد. ”
نویسنده وبلاگ دوشیزه شین:
من چندین وبلاگ دارم ولی همه من رو از طریق وبلاگ شخصی ام میشناسند.هدف من از نوشتن وبلاگ شخصی کسب درامد نیست.ولی سایر وبلاگ هایم درامد زا هستند.درامدم از از طریق فروش درصدی هست.من از فرو کردن بنر توی چشم بازدید کننده وبلاگم منتفرم و از طریق چند عدد لینک ساده گوشه وبلاگ هایم به بازدید کننده محصولات را معرفی میکینم که ایشان در صورت تمایل تهیه میکنند و درصدی هم به حساب من واریز میشود.البته باز هم میگم هدف من از وبلاگ نویسی یا وبلاگ سازی ! کسب درامد نیست.کسب درامد جز کوچکی از آن است.حقیقتا این حس که مطلب نوشته شده توسط شما یا ترجمه شده به دست شما توسط افراد بسیار زیادی خوانده و دیده میشود لذت بخش است.
امین ،وبلاگ پی سی گیک:
راستش انگیزه من از بلاگ نویسی دل خودم هست و انگیزه مالی ندارم و البته به نظرم در ایران درامد زایی از بلاگ نویسی خیلی سخته.
کاوه ،سایت برنامه ها:
من که خودم رو وبلاگ نویس نمیدونم . سایت من به طور مستقیم باعث کسب درآمد من نشده اما میتونم بگم که سایت و برنامه های من باعث بیشتر شناخته شدن و البته سفارش دادن پروژه هایی از دیگران شده.
درمورد کسب درآمد وبلاگ نویس ها تا اونجا که میدونم اکثرا واسه دل خودشون و بدون چشم داشت مینویسند. کسب درآمد هم به نظر من در صورت بازدید بالا، قرار دادن تبلیغ هست.
صادق جم ، نویسنده بلاگ نوشت:
خوشبختانه یا متاسفانه ما در دورانی از تاریخ قرار گرفته ایم که دوران تولد پدیده “بلاگ نویسی” است! چند سالی طول کشید تا “چیستی” این پدیده کاملاً روشن شود و هویت واقعی آن شکل گیرد. پس از آن هم رشد سریع بلاگ نویسی در دنیای مدرن سایبر آغاز شد و رفته رفته بر اهمیت آن افزوده شد، تا جائیکه امروزه تا حد یکی از مشاغل پردرآمد سایبری پیش رفته است.
اما از سوی دیگر، ما در کشوری ساکن هستیم، که هنوز دنیای سایبر هویت حقیقی خود را پیدا نکرده است، چه برسد به پدیده های سایبری مانند وبلاگ! از این رو نمی توان انتظار داشت که وبلاگ نویسی در ایران، به اندازه ای که در کشورهای پیشرفته مطرح است، حرفه ای باشد (معنای “حرفه” در اینجا به “شغل” نزدیکتر است!) . گاهاً کوشش هایی از سوی خود بلاگ نویسان برای هل دادن این پدیده به سمت حرفه ای تر شدن شکل می گیرد که هنوز آنگونه که می بایست نتیجه مطلوبی در بر نداشته است.
با این شرایط فعلاً نمی توانیم به بلاگ نویسی به عنوان یک شغل نگاه کنیم، لذا آنچه که موجب می گردد تا پس از گذشت این همه سال همچنان بلاگ نویس باشیم، چیزی نیست جز “عشق” و “علاقه”! عشقِ به اشترا گذاری و درد و دل کردن با دوستان نادیده ای که در نقطه دیگری از جهان، پشت صفحات مانیتورشان نشسته اند تا حرفهای ما را بشنوند.
جادی نویسنده کیبورد آزاد:
سوال عجیبیه (:خب دلیلی که من وبلاگ می نویسم اینه که دوست دارم یک سری چیزها رو با بقیه شریک شم و از یک طرف هم احساس می کنم چیزهایی هست که گفتنشون مهمه و بهتره که یک جایی در موردشون نوشته بشه. بدون شک توی وبلاگ های ایرانی پول نیست. در جهان هم پول چندانی توی وبلاگنویسی نیست ولی کلیت سوال خیلی عجیبه برام چون قرار نیست توی همه کارهایی که می کنیم پول باشه. خب من یک شغل دارم که ازش مقدار معقولی پول به دست می یاد و یکسری هم علاقمندی های شخصی دارم که از بعضی هاشون یک قرون و دوزار پول به دست می یاد و از بعضی هاشون هیچ پولی به دست نمی یاد و سر یکسری شون هم باید پول به دست اومده از شغل رو هم خرج کنم.
کامران نویسنده ittutorial :
مقوله وبلاگ نویسی در ایران رو اگر بخواهیم از دریچه کسب درآمد بررسی کنیم و اگر نگاهی به وبلاگ نویسان دورو بر خودمون بیاندازیم میبینیم که بالای ۹۰ درصد از آنها تقریبا درآمد آنچنانی از وبلاگشون در نمیارن و نهایتا شاید چند تا تبلیغ بگیرن که هزینه هاست و دامین شون هم باید براشون کافی باشه
در اصل این مسئله کسب درآمد نیست که منجر میشه یه وبلاگ نویس مدتی طولانی مشغول نوشتن و بروزرسانی وبلاگش بشه نیست و در اصل اون حسی هست که از طریق این وب سایت و از بابت ارتباط با بازدیدکنندگانش بدست میاره و اعتباری که در دنیای مجازی کسب میکنه باعث ادامه راهش میشه
مسلما اگر راهی بود که وبلاگ نویس ها میتونستن از اون برای خودشون منبع درآمدی درست کنن خیلی ها شاید شغل اصلیشون میشد وبلاگ نویسی اما مشکل اینجاست که راههای کسب درآمد از طریق آنلاین و وبلاگ بسیار محدود و کم میباشند و عمده ترین آنها تبلیغات اینترنتی میباشد. مگر اینکه شما ایده جدیدی داشته باشید و ابزار و تجربه پیاده سازی آنرا نیز داشته باشید
صابربوستانی نویسنده وبلاگچی:
من وبلاگنویس هستم اول بخاطر بیان حرف هایی که شاید در دنیای حقیقی نتوانم بیان کنم .باور کن در طول این همه سال که وبلاگ نوشته ام هیچ کسب در آمدی نداشته ام . هر چند که بدم نمی آید حد اقل پول هوست و دومینش از خود وبلاگچی تامین شود اما همین که حرف هایم را در وبلاگچی می نویسم و دوستانی چون شما یافته ام از سرم هم زیاد است. این را هم در نظر داشته باش که وبلاگنویس بودن نیاز به در آمد زیادی نمیخواهد و همین مسئله باعث فراگیرتر شدن این ابزار دموکراسی می شود.کافیست کمی از وب و اینترنت سر در بیاری و یه جی میل برای خودت بسازی و بعد وبلاگ نویس هستی.در پایان امیدوارم در تدوین نظر هایی که جمع میکنی به یک پاسخ شفاف برسی
مهدی رادی نویسنده p۳۰help :
انصافاً اگه بگم تا الان به ترک وبلاگ نویسی فکر نکردم ، دروغ گفتم…. متاسفانه وضع وبلاگ نویسی ایران مناسب نیست، و البته این نکته رو هم می دونم که هر چه قدر پیشرفت داشته وبلاگ نویسی ایران به همت خود بچه ها بوده و همین نکته وبلاگ نویسی هم جالب و قابل تحسینه.
همین الانه وبلاگ های بسیار موفقی رو می بینیم که بعلت عدم پشتیبانی رها می شن و به تاریخ می پیوندن… تکلیف وبلاگهای معمولی و ضعیف هم که دیگه معلومه.
واقعاً توی وبلاگ نویسی پولی نیست، اگه هم باشه، با خرجش یر به یر می شه (البته اگه وبلاگت روی هاست شخصی باشه.
بنابراین چون در وبلاگ نویسی پولی نیست پس جنبه های دیگه ی وبلاگ نویسی هست که وبلاگ نویسها رو جذب می کنه به وبلاگ نوشتن.
دلیل اصلی که من به وبلاگ نویسی جذب شدم، علاقه به اشتراک مطالب با دیگران هستش. یعنی می خوام مطالبی که من می دونم رو دیگرون هم بدونن.
و اما دومین دلیلی که واقعاً من و هر شخص دیگه ای رو به ادامه ی وبلاگ نویسی تشویق می کنه، مخاطبین هستند، یعنی شما تصور کنید که وبلاگ ها هیچ خواننده ای نداشته باشن مسلماً ۹۹% افراد دیگه وبلاگ نمی نویسن. و همین عامل هم باعث دلسردی میشه، یعنی وقتی یه شخصی برای یکی از مطالبش چندین ساعت زحمت می کشه و بعد از انتشار، پستش مورد توجه قرار نمیگیره، مسلماً دلسرد میشه و اگر همین روند ادامه پیدا کنه در انتها وبلاگش رو می بنده.
البته دلایل دیگه ای هم هست ولی باید بپذیریم که این دلایل بعد از یک یا دوسال از عمر وبلاگ خیلی کم رنگ تر از قبل میشن و بنابراین شاید نشه روی اونها تاکید جدی کرد.
بهنام کاشانی :
ما وبلاگ می نویسیم که شناخته بشیم
ما وبلاگ مینویسیم که با سیستم های تولید محتوا و تولید وبلاگ آشنا بشیم
ما وبلاگ مینویسیم که چیز های بیشتری از اینترنت بدونیم
و با دونستن این چیز های بیشتر نسبت به بقیه مردم از اونها پول در بیارییم …
نویسنده وبلاگ طیب:
در مورد نت نویسی و نت گردی من که به نتیجه ی خوبی نرسیدم! البته یه سبک کار توی نت برای برنامه نویسها و طراحان وب هست که نمونه کار هاشونو میذارن تو وب و دیگران با دیدن آن چیزها از اون افراد تقاضا میکنند که کاری برای آنها در مقابل پول انجام بده… توی ایران خیلی مرسوم نیست، چون دله دزدی و عدم رعایت کپی رایت و فعالیت افراد غیر متخصص در این زمینه اونقدر وضع کاری رو خراب میکنه که کسی به این سمت نمیره…
بنظرم بلاگ نویسی اصولا برای سبک من در آمد زا نیست، برای سبک نوشتن شما هم درآمد زا نیست. چراییش به نحوه ی نوشتن فرد کمی بستگی دارد و بیشتر به فرهنگ اینترنتی مخاطبین… شاید شما اگر این مطالبتان را به زبان انگلیسی مینوشتید میتوانستید از آن کسب در آمد کنید، مثلا یه سری تریک توی فتوشاپ یاد بدید و برای تریک های بیشتر پول درخواست کنید یا اینکه از دکمه ی آشنای Make a Donate استفاده نمایید…. اما ایرانی جماعت و ایرانی خواننده اینطور نیستند که بنشینند و بعد از کامنت های آفرین و باریکالایی که می گویند و بدردم خورد و اینحرفا ، هرگز حاضر نمیشوند که هزار تومان ناقابل برای طرف مقابل خرج کنند….
خلاصه نت کار زیادی داره که میشه توش پول درآورد، بطور مثال تبلیغات برای دیگران ویا فروش سریال های مسخره ای مانند جومونگ و لاست!!!. ولی ایران و ضریب نفوذ فعال کم اینترنت در کشور و البته فرهنگ فعلی ایرانیهای مقیم اینترنت ، هرگز پولی برای یک انسانی که به طور سالم در نت مشغول کار کردن است خرج نخواهند کرد.
نویدکاشانی نویسنده عصرونه:
به نظر من اینکه یکی بخواد به شکل مستقیم از وبلاگ نویسی کسب درآمد کنه در ایران با توجه به تحریم ها و نبود زیرساخت یا نشدنیه یا خیلی سخته و فکر می کنم کمتر کسی با دید درآمد زایی به سمت وبلاگ نویسی میاد.
من به شخصه وبلاگ می نویسم ( می نوشتم ؟ ) چون به اون علاقه داشتم و شاید به نوعی باعث احساس رضایت از خودم می شد.
بطور مثال من خیلی علاقه مندم اطلاعات خودم رو با دیگران به اشتراک بگذارم و به نظرم وبلاگ راه خوب و مناسبی برای این کار بوده و هست.
در مجموع من از وبلاگم درآمدی که بشه بهش گفت درآمد نداشتم ولی ارتباطات، تجربیات، آشنایی ها و … که از طریق وبلاگ من به اونا رسیدم شاید بشه گفت وبلاگ من به صورت غیرمستقیم خیلی برای من درآمد زا بوده.
عباس نویسنده وبلاگ یک عباس:
راستش خودمم قبلاً به این موضوع فکر کردم، به نظر من همونطور که همه میدونن اینترنت یه دنیاست،بزارید از تعریف مملوس ترش استفاده کنم،یعنی همون دهکده کوچک جهانی…خب این دهکده ساکنانی داره، ما در این دنیای واقعی در اطراف خودمون انسانهای زیادی میبینیم،انسانهایی که هم خوب هستن،هم بد…هم قابل تحمل هستن و هم غیرقابل تحمل و هم توشون دوست پیدا میشه و هم دشمن…در دنیای واقعی ملاک این تمایزات شخصیت و رفتار انسانهاست،رفتاری که از طریق دیدن،شنیدن و یا در کنارهم بودن انسان ها قابل درکه، حالا برمیگیردم به تعریف قبلم..دهکده جهانی…قرار شد که اونجا هم دنیایی برای انسان ها باشه..خب این انسان ها قراره برای ساعاتی در روز در این دهکده زندگی کنن و بالطبع نیاز به ارتباط با هم و آشنایی دارن، به نظر شما چه چیزی بهتر از وبلاگ های شخصی میتونه این آشنایی و شناخت رو میسر کنه؟ انسان ها در وبلاگ هاشون از خودشون میگن، از شخصیتشون، از اینکه چی دوست دارن؟ ، عادت به انجام چه کاری دارن و…
وبلاگ ها آینه ی شخصیت انسان ها هستن، کسی برای باشخصیت بودن در یک جامعه هیچ وقت طلب پول یا کسب درامد نمیکنه، میکنه؟
نویسنده وبلاگ عمو هوشنگ:
راستش در جواب این دوستمون، باید بگم قرار نیس توی همه چیز دنبال پول باشی، این یه جور علاقه س .شایدم برای بعضی ها تخلیه روحی باشه، برای بعضی ها هم یه جور سرگرمیه برای خیلی ها هم یه تجربه س
در مورد پول در اوردن از اینترنت و به خصوص وبلاگ، میشه ولی بستگی به سعی و تلاش و محتوای وبلاگ داره. میشه یه وبلاگ با موضع خاص مثلا نقاشی ایجاد کرد و اونقدر پیشرفت کرد و بزرگش کرد و کلی بازدید کننده دست و پا کرد، بعد به شرکتها و موسسه هایی که تو این زمینه فعالیت میکنن مثل تولید کننده مدادرنگی یا فروشگاه های لوازم و تحریر بزرگ، ایمیل زد و درخواست اگهی کرد
کاری که خیلی از وبلاگهایی که تو زمینه آشپزی و کتاب و … دارن انجام میدن.
البته میشه بجای وبلاگ، یه فروشگاه مجازی هم راه انداخت . کاری که من دارم روش کار میکنم و بسته به این که چقدر پشت کار داشته باشی، میشه فیدبک خوبی گرفت.
امین دیاری نویسنده وب رو:
اول از اینکه من رو تو وبلاگ نویسی با تجربه در نظر گرفتی خیلی ممنونم، چون من چندین بار اقدام به نوشتن وبلاگ کردم ولی بیخیال شدم ولی نهایتاً این آخری webbro.wordpress.com بدک نشده!
خلاصه اینکه من اصلاً باتجربه تو این زمینه محسوب نمیشم.
اما در مورد سوال اینکه ممکنه وبلاگ یا وبلاگ نویسی یا کار تو اینترنت سود مالی که به چشم میاد (اسکناس) نداشته باشه اما سود مالی غیر محسوس داره، یعنی ممکنه شما فرضاً یک وبلاگ داشته باشی که خیلی در مورد تدوین فیلم توش بنویسی، ۳ یا ۴ سال بنویسی و پولی در نیاری، اما یکباره یکی پیدا بشه و ببینه شما تجربه داری و یه پروژه خوب بهت بسپاره و پول گیرت بیاد! مثال دیگه میتونه ساخت فلش های کلیپ باشه، که من از دوم دبیرستان ازین فلش کلیپهای خز(!) درست میکردم اما چند تا سود داشت! اسمم ایندکس میشد تو گوگل، تجربه کسب میکردم، دیده میشدم، سعی میکردم امتیاز کلیپ های بعدی بیشتر بشه پس پیشرفت میکردم. نمونه اینطوری که به ذهنم میرسه زیاده…
درمورد وبلاگ نویسی هم همینه، کسی که مینویسه مطرح میشه! اعتبارش میره بالا! مثلاً یک پزشک… چرا قسمت آی تی چلچراغ رو به من ندادنن مثلاً؟ چون علیرضا مجیدی مدتهاست درمورد آی تی مینویسه…
خلاصه نظر من اینه که هر کاری تو اینترنت یه سودی داره…(البته بعضی کار ها ندارن :دی) حتی کسی که چت میکنه سرعت تایپش میره بالا!
مصطفی پور علی ،وبلاگ پورعلی دات نت:
من به نوبۀ خودم لیستی از راههای درآمد زایی با وبلاگ را خدمتتان عرض می نمایم. با امید همکاریهای بیشتر در آینده نزدیک.
- از طریق تبلیغات کلیکی
- از طریق تبلیغات نمایشی
- فروش برخی محصولات یا به صورت پورسانت یا تولیدی
- برنامه های جانبی از جمله سمینارها و همایشها با محوریت مطالب وبلاگ مورد نظر
- اشتراک در وبلاگ با پرداخت هزینه ای ناچیز و دسترسی به مطالب مخصوص اعضا
- فروش دامنه وبلاگ (که دارای پیج رنک بالاست)
در مورد اینکه چرا وبلاگ می نویسیم بهتر است بگوییم اول به نظر خودم فرهنگ سازی است. (در مورد مطالب پورعلی.نت) و بعد حضور در یک حرکت دسته جمعی بزرگ و بعد نیز آگاه شدن و نیز آگاه کردن دیگران از مطالب روز و همچنین داشتن هویت مجازی در دنیای مجازی.
زهرا نویسنده وبلاگ زهرا اچ بی:
راستش خلاصه که بخوام بگم وبلاگنویسی برای من یه کار جانبی هست. یعنی اصلا کاری نیست و تا به حال بهش فکر نکردم که از طریق وبلاگم در آمد کسب کنم.هرچند پیشنهاداتی شده بود ولی تا حالا خودمو راضی نکردم .کار اصلی من چیز دیگریه و ترجیح میدم به وبلاگنویسی به عنوان کار نگاه نکنم چون در اون صورت باید همه هم و غمم این باشه که وبلاگم بروز باشه
یا مطالبش مفید باشه که خب وبلاگم اینطوی نیست .
ولی آیا در اینترنت پول هست. بلی هست ولی در ایران خیلی نه. راستش هنوزم کسب و کار الکترونیکی اونطوری که باید راه نیفتاده یا موفق نشده اعتماد مشتری رو جلب کنه.
نویسنده حضرت والامامبوجامبو:
پرسش کوتاه هست و انگار جمله بعد از “واو” پرسیده شده از سمت فردی بی اطلاع که گویی اگر تایید کنی هست و اگر انکار نیست.اما چرا بلاگ می نویسیم؟
باید دسته بندی کرد، بلاگ ها وسبک و سیاق نوشتن شان را به چهار قسم:
۱ – شخصی نویسی – خاطره نویسی – روزانه نویسی
۲ – عمومی و ترکیب نویس
۳ – تخصصی نویس
۴ – سفارشی نویس
حال من اسم دسته ها را پارسی گفتم شما در نظر پندارید واژه های فرنگی را.
تکلیف دسته اول مشخص و واضح هست برای دلشان می نویسند برای چند گوش شنوا ، برای درد و دلی مجازی،برای دوستانی نادیده،برای گرفتن پند از جمعی بزرگتر از خانواده و همکار و شهرشان.پس این دسته هم تکیف چرایی نوشتن شان معلوم هست و هم اینکه دل به پول نبسته اند بلکه برای بلاگ نویسی پول هم کنار می گذارند بلکه دوستانی بیشتر به دست آورند.
دسته دوم که از بد روزگار من هم در این دسته طبقه بندی می شوم بر حسب علاقه مندی های گسترده تری از مسائل مختلف می نویسند و این نوشتن شاید فرمی مجله وار پیدا می کند ولی به منظور اغنای درونی خود نویسنده آن بلاگ هست .به فرض امروز فیلمی می بینم که مورد توجه ام قرار می گیرد این حس اشتیاق زایدالوصف خاموش نمی شود مگر به نوشتن درباره آن حال در این بین چندین نفر خواننده بلاگ هم استقبال می کنند پس باز هم موضوع پول نیست در ضمن اینطور نیست که شما فرض کنید بلاگر ها به طمع پول می نویسند. ” خیر “ یک نفر در اوقات بیکاری خود بسکتبال بازی می کند یکی بلاگ می نویسد.هر دو باید برای علاقه خود پول خرج کنند درآمد پیش کش !
در ضمن همه ما قبل از بلاگ نوشتن،بلاگ دیگران را خوانده ایم و چه عجب بر این ضرب المثل پارسی که می گوید ” دیگران کاشتند ما خوردیم،ما می کاریم دیگران بخورند” حال به همین قسم ما هم می نویسم به پاس خوانده های قبلی.
درباره تخصصی نویس ها هم اوضاع بر همین منوال هست فقط آن ها قدری دایره علاقه را کوچک تر کرده اند ولی از لحاظ درآمد وضعشان فرقی ندارد.قدری از این دسته بندی و کلاسیک صحبت کردن خارج شویم،خاطره ای می نویسم به امید این که بدانید بلاگ نوشتن ” بازی ” نیست خیلی جدی تر از این حرف هاست و ای کاش دوستان بلاگ نویس قدری دقت می کردند و به جای دقت به میزان تعداد بازدیدکنندگان و رنک گوگلشان حواسشلن می رفت پی اینکه کلمه به کلمه نوشته هایشان مهم هست. مدت ها پیش ایمیلی دریافت گرفتم که مضمونش برای من ارزشمند شده و آن هم اینکه پسری دوازده ساله از بندر خمیر نوشته بود که به یک سری موضوع در بلاگ من علاقه مند هست و هر هفته پولش را جمع می کند به امید رفتن به کافی نت برای خواندن این مطالب نوشته بود بیشتر بنویس از این دست مطلب و…حیف که قدری خصوصی هست ایمیل کذایی وگرنه همین جا پیوست می کردم.همین کافیست بله همین !
ما با نوشتن و درست نوشتن و با اخلاقی نوشتن به پرورش نسل ها کمک می کنیم نسلی که با فقر منابع پارسی در اینترنت روبروست و چه بهتر که مطالبی با کیفیت و به روز به زبان پارسی دریافت کند تا سرعت رشد فکری وذهنی شان سرعت یابد.حال انتظار داری همچون اسکروچ به فکر زراندوزی از بلاگ نویسی باشیم و اگر پول نداشت بگوییم : “به درک، به من چه “.
این ها را که گفتم این انتهای جملات را با این موضوع ختم کنم، ما نیاز به خواننده حرفه ای هم داریم، خواننده ای که با علم و دقت خود سعی کند نویسنده بلاگ را به چالش بکشد، با نظرات صریح و قوی خود به یک متن عمق دهد و نویسنده بلاگ را از کژی و خمودگی برهاند.زمانی عده ای شکایت می کردند که آسانی ساخت بلاگ در سرویس های بلاگ دهی باعث کم شدن سطح کیفی بلاگ ها می شود پاسخ این پرسش هم تنها یک چیز هست این بلاگ ها در گذر زمان ذوب می شوند انگار که نه انگار چیزی درشان نوشته شده،بلاگی می ماند که چیزی درخور ارائه داشته باشد و با هدفی والاتر از پول نوشته شود و گرنه همه می دانیم در ینگه دنیا از بلاگ نویسی درآمد هم دارند که البته آنجا هم محدود هست و بلاگر های که باارزش می نویسند درآمد دارند.
احسان مصلحی نویسنده وبلاگ گروهی:
والا فک نکنم در حال حاضر توی ایران در وبلاگ نویسی پول و درآمدی وجود داشته باشه و دلیل وبلاگ نویسی م بیشتر همون به اشتراک گذاشتن اطلاعاتیه که فک می کنم شاید به درد بقیه هم بخوره بر عکس زمان گذشته که بیشتر جنبه ی فان و دیده شدن برام داشت.
مهیب نویسنده وبلاگ joste :
این دوست عزیز ترجیح دادند به طور کامل و تخصصی در وبلاگ خودشان در این پست مسئله را بررسی کنند.
منیره منتظری نویسنده وبلاگ منیره:
اوایل که شروع به وبلاگنویسی کردم به وبلاگ به یک دفتر یادداشت نگاه میکردم که راحت حرفایی که میخواستم بزنم یا شعر و یادداشت هایی که دوست داشتم رو مینوشتم.بعدها شد دفتر خاطراتم و بعد ها چیزایی که تازه یاد میگرفتم رو مینوشتم (مثلا آموزش آشپزی یا کاردستی یا طراحی) باگرفتن هاست شخصی و کلا وارد شدن تو مباحث فناوری اطلاعات گاها آموزش هام به سمت IT هم رفت . منتها همیشه به عنوان یک نوع هیجان آموزش دادن بهش نگاه کردم تا یک تخصص.
خوب به نظر من اگه هدف وبلاگنویسی رو بذاریم بر اساس پول در اوردن اصلا نه جالبه و نه کارایی داره ولی خوب چه عیب داره در کنارش کسب در آمد هم بکنیم. خودم به شخصه توی دوران وبلاگنویسیم تجربه هایی به دست آوردم که به واسطه اونها و چند وب سایت واسه آشنایان راه اندازی کردم و قاعدتا درامدی هم داشتم. البته دوستانی هم هستند که با زدن وب سایت های طراحی وب یا حتی فروشگاه ها ، کسب در آمد میکنن. که این هم روش دیگر حضور در وبلاگستان است. با این تفاوت که اسمش دیگه وبلاگنوسی نیست. درآمد مجازی است.
با تشکر از همه دوستانی که با فرستادن نظرشان در نوشتن این پست همکاری کردند.
دقیقا همین هفته گذشته بود که دوستی در همین پست قبلی کامنتی گذاشت و این سوال را پرسید ، و یکی دوبار دیگر هم این سوال از من شد و مطمئنا شما هم گاهی مقابل این پرسش قرار گرفتید.اما بنده هم به عنوان عضو کوچکی از وبلاگستان فارسی ، اهدافی از وبلاگ نویسی دارم ، وبلاگ نویسی یعنی یادگیری آنچه قبلا نمیدانستم و تازه یاد گرفتم وحتما در آینده به دردم خواهد خورد .اجازه دهید نظرم را با یک جمله از دکتر شریعتی ادامه دهم:
“چه رنجی است لذت ها را تنها بردن و چه زشت است زیبایی ها راتنها دیدن و چه بدبختی آزاردهنده ای است تنها خوشبخت بودن. در بهشت تنها بودن سخت تر از کویر است”
اگر از من بپرسید چه چیزی از پول با ارزش تر است میگویم لذت اشتراک!
عادل پورشمسی
http://www.aftab.ir/images/news/break.gif
آیا در وبلاگ نویسی پول هست؟! چه طور می توان از اینترنت پول درآورد؟
برای چه مینویسید؟ اینها سوالاتی هستند که حتما از شما هم بارها پرسیده شده .برای دوستانی که به صورت حرفه ای وبلاگ نمی نویسند و یا دوستانی که فقط خواننده مطالب شما هستند ،حتما این سوال پیش می آید که واقعا هزینه های یک وبلاگ یا سایت از کجا تامین میشود؟ آیا یک سایت آنقدر درآمد دارد که علاوه بر تامین هزینه ها ،سودآوری هم داشته باشد؟
در اینجا یک جامعه آماری از دوستان وبلاگ نویس انتخاب شدند(سعی شد وبلاگ نویسان ازطیف های مختلف و جامعه نسبت بزرگ باشد) و از آنها خواهش شد نظرشان را راجع به این سوال که “آیا در وبلاگ نویسی پول هست؟” برای بنده ارسال کنند تا در پستی منتشر شود و به یک جمع بندی برسیم. این شما و این هم نظرات بلاگرهای محبوب شما. در این مطلب از زبان وبلاگ نویسان میخوانید: مشکلات درآمد زایی اینترنتی در ایران ، دلایل وبلاگ نویسی و … :
نیما اکبرپور نویسنده عصیان:
من هم هفت هشت سالی هست که وبلاگ می نویسم. این که چرا می نویسم علت های مختلفی داره. یکیش اینه که من با وبلاگ نویسی شدیداً حال می کنم. یکی دیگه این که از وقتی شروع کردم به نوشتن وبلاگ، زندگیم عوض شده. تجربه های تازه، دوست های جدید و حتی مسیر نو تو زندگیم پیدا کردم. بنابراین باز هم می نویسم تا شاید تغییرات بهتری توی زندگیم به وجود بیاد.
این که توش پول هم هست یا نه باید بگم به طور مستقیم شاید چندان پولی نشه درآورد. حداقل در فضای فارسی اینترنت. اما خیلی از بلاگرهای دنیا هستن که دقیقاً این شغلشونه و زندگیشون از وبلاگشون می چرخه. از نظر تبلیغات هم اگه بازدیدکننده مناسبی داشته باشی، می تونی یه مقدار پول دربیاری در حدی که هزینه هوست و دومینت دربیاد و شاید کمی بیشتر. اما وبلاگ به طور غیرمستقیم هم پولسازه. روابطت رو بیشتر می کنه و مهارت هات رو افزایش می ده و بعدش می تونی کار بهتری هم حتی پیدا کنی.
حامدصفا ،سایت شاهوار:
خوب چیزی که مشخص است با وضعیت موجود اگه کسی وبلاگ نویسی رو برای کسب در آمد شروع کنه بی شک به نتیجه ی دلخواه نمی رسه . یعنی برعکس بسیاری از کشورهای دیگه که حتی اینکار یه نوع شغل پردرآمد هم محسوب میشه اما اصولا تو ایران از لحاظ درآمدزایی وبلاگ ها درآمد چندانی ندارند . سیستم هایی هم که در حال حاضر برای درآمد زایی وبلاگ ها تو ایران هست اصولا درامد بالایی رو نصیب وب مستر نمی کنند و نهایتا وب مستر میتونه هزینه هاست و دامین شخصی و اینترنت مصرفیش رو از این راه پرداخت کنه … نه بیشتر
اما اینکه چرا وبلاگ مینویسیم سوالی است که احتمالا جواب هر کسی که وبلاگ مینویسه متفاوته، هر کی برای یه چیزی مینویسه: مثلا من از روی علاقه شخصی مینویسم … اصولا دوست دارم تجربه هام رو به اشتراک بگذارم
به شخصه هم معتقدم اگه وبلاگ نویسی با هدف کسب درآمد شروع بشه نتیجه خوبی رو نمیشه گرفت مطالب وبلاگ هم چون برای بازدید بالا و اهداف تبلیغاتی نوشته میشن اصولا ناقص قوانین کپی رایت هستند در حالی که وبلاگ نویسی با علاقه در مورد یک موضوع خاص و تجربه و جستجو به مرور باعث بازدید بالای یک وبلاگ میشه … از بازدید بالا هم میشه اهداف تبلیغاتی رو دنبال کرد و از این راه کسب درآمد کرد اما خوب بازم قابل مقایسه با درآمدهای وبلاگ نویسهای خیلی از کشورهای دیگه نمیشه .
البته وبلاگ های خارجی هم خیلی هاشون اصلا برای کسب درآمد نمی نویسند و شما تو وبلاگشون با توجه به آمار بسیار بالایی که دارند کوچکترین تبلیغی رو هم نمی بینید … خیلی ها علاقه مند هستند تا تجربیات خودشون رو به رایگان به اشترام بگذارند و از تجربیات دیگران استفاده کنند.
علیرضا حسینی ،وبلاگ مهتاب:
چرا وبلاگ می نویسید؟ هدف من از خواندن و نوشتن وبلاگ، تبادل فکر و اندیشه است. می خواهم افکار، اندیشه ها یا حتی تجربیات و هر چیز دیگری را بنویسم، و با افکار، تجربیات دیگران آشنا شوم و از آنها استفاده کنم.
آیا در وبلاگ نویسی پول هست؟ در کل، به نظر من جواب منفی است. البته وبلاگ هایی مثل خوابگرد، یک پزشک، شاهوار، و… هستند که بخاطر بازدید زیادشان، توانستند تا حدودی از طریق قبول آگهی هزینه های خودشون رو جبران کنن، یا سود اندکی داشته باشن، اما اگر نسبت این وبلاگ های انگشت شمار رو با جامعه ی وبلاگستان مقایسه کنی، به این نتیجه می رسی که در وبلاگ نویسی پول نیست.
حامدملک ، نویسنده پارسیش:
خب به عنوان جواب اجازه بدید به دو مسئله کلی اشاره کنم. اول اینکه آیا در اینترنت میشه درآمد داشت یا نه و دوم اینکه آیا به وبلاگ میشه به عنوان یک شغل (با تعریف استانداردش که لازمه اش حقوق و درآمد هست) نگاه کرد یا خیر.
در قسمت اول باید گفت بله و البته در ایران این درآمد بسیار کمتر از مقداری است که میشه در خارج از کشور داشت. فروشگاه های اینترنتی ، سایت های پرداخت به ازای دیدن تبلیغ تا کارهای مبتنی بر وب مثل طراحی وبسایت و … همگی کارهایی هستند که زیاد روی آنها بحث شده و شما و خوانندگانتان بهتر از من با اونها آشنا هستید.
اما در قسمت دوم جواب باید بگم که نه فقط در ایران بلکه در خیلی از جاها هنوز وبلاگ نویسی به عنوان یک شغل ثابت با درآمد مکفی به حساب نمیاد در ایران که وضع بدتر هم هست و بصورت کلی به عنوان یک فعالیت جانبی و تفریحی (حتی گاهی با نگاه منفی و اتلاف وقت!) به اون نگاه میشه در حالیکه خصوصا در زمینه IT این وبلاگهای شخصی (که اتفاقا هیچ وابستگی به شرکت های فعال در این زمینه هم ندارند) هستند که کم کاری و بی کاری بخش دولتی را در زمینه اطلاع رسانی به دوش می کشند.
عمده ی درآمدی که یک وبلاگنویس ایرانی می تونه کسب کنه در حد تامین هزینه های هاست و دومین هست که اون هم گاهی اوقات موفق به انجامش نمیشه و شاهد هستیم که بعد از مدتی وبلاگ های خیلی خوب و مفیدی تنها به این دلیل که نویسندگانشون مجبور هستند برای تامین هزینه های خودشون سر کار برند و وقتی برای بروز رسانی وبلاگ ندارند در کمال تاسف بسته می شوند.
شخصا سعی کردم که در کنار جذب تبلیغ برای وبلاگ مقداری هم کارهای جانبی در زمینه وب انجام بدم و هزینه ها را تامین کنم که خدا رو شکر تا به امروز موفق بودم اما این مقدار ابدا در حدی نیست که بشه روش حرف زد ! هدف من هم از وبلاگ نویسی کسب درآمد نبوده و از روز اول تا امروز سعیم آموزش مطالبی به هموطن هام هست که بلدم و متقابلا آموختن چیزهایی که بلد نیستم از اونهاست.
محمد عرفان شمسی نویسنده دهکده آی تی:
“هر چند بنده به عنوان یک آی تی نویس شناخته می شوم، اما واقعیت این است که وبلاگ نویسی از نظر من، صرفا در مینیمال نویسی خلاصه می شود. با این وصف، وبلاگ فرصت بی نظیری را فراهم می کند تا به بسیاری از نیاز های درونی خود پاسخ دهم. نیاز هایی که باید بیان شوند و چه بسا مورد تجزیه و تحلیل قرار بگیرند، اما به هر دلیلی جرات و یا شاید اجازه ی بیان آنها را ندارم و یا حتی از وجود آنها آگاهی هم ندارم. بنابراین مینویسم، می نویسم و باز هم می نویسم تا بالاخره از خودم، از درونم و از وجودم شناخت و آگاهی بیشتری پیدا کنم.
در ظاهر، وبلاگ نویسی برای من تنها هزینه است. اما واقعیت موضوع این است که وقتی می توانم سیر رشد و پیشرفت خودم را از دوره بلوغ، در قالب مطالب وبلاگم بخوانم و لمس کنم و حتی با آن باز هم به گذشته برگردم و در بین خاطرات خوب و بدم سیاحتی داشته باشم، شوقی وصف ناشدنی در وجودم احساس می کنم که این خود انگیزه ای می شود برای ادامه ی نوشتن. من برای بدست آوردن همین احساس زیبا وبلاگ مینویسم و آن را با هیچ ریال و دلاری نیز معاوضه نخواهم کرد. ”
نویسنده وبلاگ دوشیزه شین:
من چندین وبلاگ دارم ولی همه من رو از طریق وبلاگ شخصی ام میشناسند.هدف من از نوشتن وبلاگ شخصی کسب درامد نیست.ولی سایر وبلاگ هایم درامد زا هستند.درامدم از از طریق فروش درصدی هست.من از فرو کردن بنر توی چشم بازدید کننده وبلاگم منتفرم و از طریق چند عدد لینک ساده گوشه وبلاگ هایم به بازدید کننده محصولات را معرفی میکینم که ایشان در صورت تمایل تهیه میکنند و درصدی هم به حساب من واریز میشود.البته باز هم میگم هدف من از وبلاگ نویسی یا وبلاگ سازی ! کسب درامد نیست.کسب درامد جز کوچکی از آن است.حقیقتا این حس که مطلب نوشته شده توسط شما یا ترجمه شده به دست شما توسط افراد بسیار زیادی خوانده و دیده میشود لذت بخش است.
امین ،وبلاگ پی سی گیک:
راستش انگیزه من از بلاگ نویسی دل خودم هست و انگیزه مالی ندارم و البته به نظرم در ایران درامد زایی از بلاگ نویسی خیلی سخته.
کاوه ،سایت برنامه ها:
من که خودم رو وبلاگ نویس نمیدونم . سایت من به طور مستقیم باعث کسب درآمد من نشده اما میتونم بگم که سایت و برنامه های من باعث بیشتر شناخته شدن و البته سفارش دادن پروژه هایی از دیگران شده.
درمورد کسب درآمد وبلاگ نویس ها تا اونجا که میدونم اکثرا واسه دل خودشون و بدون چشم داشت مینویسند. کسب درآمد هم به نظر من در صورت بازدید بالا، قرار دادن تبلیغ هست.
صادق جم ، نویسنده بلاگ نوشت:
خوشبختانه یا متاسفانه ما در دورانی از تاریخ قرار گرفته ایم که دوران تولد پدیده “بلاگ نویسی” است! چند سالی طول کشید تا “چیستی” این پدیده کاملاً روشن شود و هویت واقعی آن شکل گیرد. پس از آن هم رشد سریع بلاگ نویسی در دنیای مدرن سایبر آغاز شد و رفته رفته بر اهمیت آن افزوده شد، تا جائیکه امروزه تا حد یکی از مشاغل پردرآمد سایبری پیش رفته است.
اما از سوی دیگر، ما در کشوری ساکن هستیم، که هنوز دنیای سایبر هویت حقیقی خود را پیدا نکرده است، چه برسد به پدیده های سایبری مانند وبلاگ! از این رو نمی توان انتظار داشت که وبلاگ نویسی در ایران، به اندازه ای که در کشورهای پیشرفته مطرح است، حرفه ای باشد (معنای “حرفه” در اینجا به “شغل” نزدیکتر است!) . گاهاً کوشش هایی از سوی خود بلاگ نویسان برای هل دادن این پدیده به سمت حرفه ای تر شدن شکل می گیرد که هنوز آنگونه که می بایست نتیجه مطلوبی در بر نداشته است.
با این شرایط فعلاً نمی توانیم به بلاگ نویسی به عنوان یک شغل نگاه کنیم، لذا آنچه که موجب می گردد تا پس از گذشت این همه سال همچنان بلاگ نویس باشیم، چیزی نیست جز “عشق” و “علاقه”! عشقِ به اشترا گذاری و درد و دل کردن با دوستان نادیده ای که در نقطه دیگری از جهان، پشت صفحات مانیتورشان نشسته اند تا حرفهای ما را بشنوند.
جادی نویسنده کیبورد آزاد:
سوال عجیبیه (:خب دلیلی که من وبلاگ می نویسم اینه که دوست دارم یک سری چیزها رو با بقیه شریک شم و از یک طرف هم احساس می کنم چیزهایی هست که گفتنشون مهمه و بهتره که یک جایی در موردشون نوشته بشه. بدون شک توی وبلاگ های ایرانی پول نیست. در جهان هم پول چندانی توی وبلاگنویسی نیست ولی کلیت سوال خیلی عجیبه برام چون قرار نیست توی همه کارهایی که می کنیم پول باشه. خب من یک شغل دارم که ازش مقدار معقولی پول به دست می یاد و یکسری هم علاقمندی های شخصی دارم که از بعضی هاشون یک قرون و دوزار پول به دست می یاد و از بعضی هاشون هیچ پولی به دست نمی یاد و سر یکسری شون هم باید پول به دست اومده از شغل رو هم خرج کنم.
کامران نویسنده ittutorial :
مقوله وبلاگ نویسی در ایران رو اگر بخواهیم از دریچه کسب درآمد بررسی کنیم و اگر نگاهی به وبلاگ نویسان دورو بر خودمون بیاندازیم میبینیم که بالای ۹۰ درصد از آنها تقریبا درآمد آنچنانی از وبلاگشون در نمیارن و نهایتا شاید چند تا تبلیغ بگیرن که هزینه هاست و دامین شون هم باید براشون کافی باشه
در اصل این مسئله کسب درآمد نیست که منجر میشه یه وبلاگ نویس مدتی طولانی مشغول نوشتن و بروزرسانی وبلاگش بشه نیست و در اصل اون حسی هست که از طریق این وب سایت و از بابت ارتباط با بازدیدکنندگانش بدست میاره و اعتباری که در دنیای مجازی کسب میکنه باعث ادامه راهش میشه
مسلما اگر راهی بود که وبلاگ نویس ها میتونستن از اون برای خودشون منبع درآمدی درست کنن خیلی ها شاید شغل اصلیشون میشد وبلاگ نویسی اما مشکل اینجاست که راههای کسب درآمد از طریق آنلاین و وبلاگ بسیار محدود و کم میباشند و عمده ترین آنها تبلیغات اینترنتی میباشد. مگر اینکه شما ایده جدیدی داشته باشید و ابزار و تجربه پیاده سازی آنرا نیز داشته باشید
صابربوستانی نویسنده وبلاگچی:
من وبلاگنویس هستم اول بخاطر بیان حرف هایی که شاید در دنیای حقیقی نتوانم بیان کنم .باور کن در طول این همه سال که وبلاگ نوشته ام هیچ کسب در آمدی نداشته ام . هر چند که بدم نمی آید حد اقل پول هوست و دومینش از خود وبلاگچی تامین شود اما همین که حرف هایم را در وبلاگچی می نویسم و دوستانی چون شما یافته ام از سرم هم زیاد است. این را هم در نظر داشته باش که وبلاگنویس بودن نیاز به در آمد زیادی نمیخواهد و همین مسئله باعث فراگیرتر شدن این ابزار دموکراسی می شود.کافیست کمی از وب و اینترنت سر در بیاری و یه جی میل برای خودت بسازی و بعد وبلاگ نویس هستی.در پایان امیدوارم در تدوین نظر هایی که جمع میکنی به یک پاسخ شفاف برسی
مهدی رادی نویسنده p۳۰help :
انصافاً اگه بگم تا الان به ترک وبلاگ نویسی فکر نکردم ، دروغ گفتم…. متاسفانه وضع وبلاگ نویسی ایران مناسب نیست، و البته این نکته رو هم می دونم که هر چه قدر پیشرفت داشته وبلاگ نویسی ایران به همت خود بچه ها بوده و همین نکته وبلاگ نویسی هم جالب و قابل تحسینه.
همین الانه وبلاگ های بسیار موفقی رو می بینیم که بعلت عدم پشتیبانی رها می شن و به تاریخ می پیوندن… تکلیف وبلاگهای معمولی و ضعیف هم که دیگه معلومه.
واقعاً توی وبلاگ نویسی پولی نیست، اگه هم باشه، با خرجش یر به یر می شه (البته اگه وبلاگت روی هاست شخصی باشه.
بنابراین چون در وبلاگ نویسی پولی نیست پس جنبه های دیگه ی وبلاگ نویسی هست که وبلاگ نویسها رو جذب می کنه به وبلاگ نوشتن.
دلیل اصلی که من به وبلاگ نویسی جذب شدم، علاقه به اشتراک مطالب با دیگران هستش. یعنی می خوام مطالبی که من می دونم رو دیگرون هم بدونن.
و اما دومین دلیلی که واقعاً من و هر شخص دیگه ای رو به ادامه ی وبلاگ نویسی تشویق می کنه، مخاطبین هستند، یعنی شما تصور کنید که وبلاگ ها هیچ خواننده ای نداشته باشن مسلماً ۹۹% افراد دیگه وبلاگ نمی نویسن. و همین عامل هم باعث دلسردی میشه، یعنی وقتی یه شخصی برای یکی از مطالبش چندین ساعت زحمت می کشه و بعد از انتشار، پستش مورد توجه قرار نمیگیره، مسلماً دلسرد میشه و اگر همین روند ادامه پیدا کنه در انتها وبلاگش رو می بنده.
البته دلایل دیگه ای هم هست ولی باید بپذیریم که این دلایل بعد از یک یا دوسال از عمر وبلاگ خیلی کم رنگ تر از قبل میشن و بنابراین شاید نشه روی اونها تاکید جدی کرد.
بهنام کاشانی :
ما وبلاگ می نویسیم که شناخته بشیم
ما وبلاگ مینویسیم که با سیستم های تولید محتوا و تولید وبلاگ آشنا بشیم
ما وبلاگ مینویسیم که چیز های بیشتری از اینترنت بدونیم
و با دونستن این چیز های بیشتر نسبت به بقیه مردم از اونها پول در بیارییم …
نویسنده وبلاگ طیب:
در مورد نت نویسی و نت گردی من که به نتیجه ی خوبی نرسیدم! البته یه سبک کار توی نت برای برنامه نویسها و طراحان وب هست که نمونه کار هاشونو میذارن تو وب و دیگران با دیدن آن چیزها از اون افراد تقاضا میکنند که کاری برای آنها در مقابل پول انجام بده… توی ایران خیلی مرسوم نیست، چون دله دزدی و عدم رعایت کپی رایت و فعالیت افراد غیر متخصص در این زمینه اونقدر وضع کاری رو خراب میکنه که کسی به این سمت نمیره…
بنظرم بلاگ نویسی اصولا برای سبک من در آمد زا نیست، برای سبک نوشتن شما هم درآمد زا نیست. چراییش به نحوه ی نوشتن فرد کمی بستگی دارد و بیشتر به فرهنگ اینترنتی مخاطبین… شاید شما اگر این مطالبتان را به زبان انگلیسی مینوشتید میتوانستید از آن کسب در آمد کنید، مثلا یه سری تریک توی فتوشاپ یاد بدید و برای تریک های بیشتر پول درخواست کنید یا اینکه از دکمه ی آشنای Make a Donate استفاده نمایید…. اما ایرانی جماعت و ایرانی خواننده اینطور نیستند که بنشینند و بعد از کامنت های آفرین و باریکالایی که می گویند و بدردم خورد و اینحرفا ، هرگز حاضر نمیشوند که هزار تومان ناقابل برای طرف مقابل خرج کنند….
خلاصه نت کار زیادی داره که میشه توش پول درآورد، بطور مثال تبلیغات برای دیگران ویا فروش سریال های مسخره ای مانند جومونگ و لاست!!!. ولی ایران و ضریب نفوذ فعال کم اینترنت در کشور و البته فرهنگ فعلی ایرانیهای مقیم اینترنت ، هرگز پولی برای یک انسانی که به طور سالم در نت مشغول کار کردن است خرج نخواهند کرد.
نویدکاشانی نویسنده عصرونه:
به نظر من اینکه یکی بخواد به شکل مستقیم از وبلاگ نویسی کسب درآمد کنه در ایران با توجه به تحریم ها و نبود زیرساخت یا نشدنیه یا خیلی سخته و فکر می کنم کمتر کسی با دید درآمد زایی به سمت وبلاگ نویسی میاد.
من به شخصه وبلاگ می نویسم ( می نوشتم ؟ ) چون به اون علاقه داشتم و شاید به نوعی باعث احساس رضایت از خودم می شد.
بطور مثال من خیلی علاقه مندم اطلاعات خودم رو با دیگران به اشتراک بگذارم و به نظرم وبلاگ راه خوب و مناسبی برای این کار بوده و هست.
در مجموع من از وبلاگم درآمدی که بشه بهش گفت درآمد نداشتم ولی ارتباطات، تجربیات، آشنایی ها و … که از طریق وبلاگ من به اونا رسیدم شاید بشه گفت وبلاگ من به صورت غیرمستقیم خیلی برای من درآمد زا بوده.
عباس نویسنده وبلاگ یک عباس:
راستش خودمم قبلاً به این موضوع فکر کردم، به نظر من همونطور که همه میدونن اینترنت یه دنیاست،بزارید از تعریف مملوس ترش استفاده کنم،یعنی همون دهکده کوچک جهانی…خب این دهکده ساکنانی داره، ما در این دنیای واقعی در اطراف خودمون انسانهای زیادی میبینیم،انسانهایی که هم خوب هستن،هم بد…هم قابل تحمل هستن و هم غیرقابل تحمل و هم توشون دوست پیدا میشه و هم دشمن…در دنیای واقعی ملاک این تمایزات شخصیت و رفتار انسانهاست،رفتاری که از طریق دیدن،شنیدن و یا در کنارهم بودن انسان ها قابل درکه، حالا برمیگیردم به تعریف قبلم..دهکده جهانی…قرار شد که اونجا هم دنیایی برای انسان ها باشه..خب این انسان ها قراره برای ساعاتی در روز در این دهکده زندگی کنن و بالطبع نیاز به ارتباط با هم و آشنایی دارن، به نظر شما چه چیزی بهتر از وبلاگ های شخصی میتونه این آشنایی و شناخت رو میسر کنه؟ انسان ها در وبلاگ هاشون از خودشون میگن، از شخصیتشون، از اینکه چی دوست دارن؟ ، عادت به انجام چه کاری دارن و…
وبلاگ ها آینه ی شخصیت انسان ها هستن، کسی برای باشخصیت بودن در یک جامعه هیچ وقت طلب پول یا کسب درامد نمیکنه، میکنه؟
نویسنده وبلاگ عمو هوشنگ:
راستش در جواب این دوستمون، باید بگم قرار نیس توی همه چیز دنبال پول باشی، این یه جور علاقه س .شایدم برای بعضی ها تخلیه روحی باشه، برای بعضی ها هم یه جور سرگرمیه برای خیلی ها هم یه تجربه س
در مورد پول در اوردن از اینترنت و به خصوص وبلاگ، میشه ولی بستگی به سعی و تلاش و محتوای وبلاگ داره. میشه یه وبلاگ با موضع خاص مثلا نقاشی ایجاد کرد و اونقدر پیشرفت کرد و بزرگش کرد و کلی بازدید کننده دست و پا کرد، بعد به شرکتها و موسسه هایی که تو این زمینه فعالیت میکنن مثل تولید کننده مدادرنگی یا فروشگاه های لوازم و تحریر بزرگ، ایمیل زد و درخواست اگهی کرد
کاری که خیلی از وبلاگهایی که تو زمینه آشپزی و کتاب و … دارن انجام میدن.
البته میشه بجای وبلاگ، یه فروشگاه مجازی هم راه انداخت . کاری که من دارم روش کار میکنم و بسته به این که چقدر پشت کار داشته باشی، میشه فیدبک خوبی گرفت.
امین دیاری نویسنده وب رو:
اول از اینکه من رو تو وبلاگ نویسی با تجربه در نظر گرفتی خیلی ممنونم، چون من چندین بار اقدام به نوشتن وبلاگ کردم ولی بیخیال شدم ولی نهایتاً این آخری webbro.wordpress.com بدک نشده!
خلاصه اینکه من اصلاً باتجربه تو این زمینه محسوب نمیشم.
اما در مورد سوال اینکه ممکنه وبلاگ یا وبلاگ نویسی یا کار تو اینترنت سود مالی که به چشم میاد (اسکناس) نداشته باشه اما سود مالی غیر محسوس داره، یعنی ممکنه شما فرضاً یک وبلاگ داشته باشی که خیلی در مورد تدوین فیلم توش بنویسی، ۳ یا ۴ سال بنویسی و پولی در نیاری، اما یکباره یکی پیدا بشه و ببینه شما تجربه داری و یه پروژه خوب بهت بسپاره و پول گیرت بیاد! مثال دیگه میتونه ساخت فلش های کلیپ باشه، که من از دوم دبیرستان ازین فلش کلیپهای خز(!) درست میکردم اما چند تا سود داشت! اسمم ایندکس میشد تو گوگل، تجربه کسب میکردم، دیده میشدم، سعی میکردم امتیاز کلیپ های بعدی بیشتر بشه پس پیشرفت میکردم. نمونه اینطوری که به ذهنم میرسه زیاده…
درمورد وبلاگ نویسی هم همینه، کسی که مینویسه مطرح میشه! اعتبارش میره بالا! مثلاً یک پزشک… چرا قسمت آی تی چلچراغ رو به من ندادنن مثلاً؟ چون علیرضا مجیدی مدتهاست درمورد آی تی مینویسه…
خلاصه نظر من اینه که هر کاری تو اینترنت یه سودی داره…(البته بعضی کار ها ندارن :دی) حتی کسی که چت میکنه سرعت تایپش میره بالا!
مصطفی پور علی ،وبلاگ پورعلی دات نت:
من به نوبۀ خودم لیستی از راههای درآمد زایی با وبلاگ را خدمتتان عرض می نمایم. با امید همکاریهای بیشتر در آینده نزدیک.
- از طریق تبلیغات کلیکی
- از طریق تبلیغات نمایشی
- فروش برخی محصولات یا به صورت پورسانت یا تولیدی
- برنامه های جانبی از جمله سمینارها و همایشها با محوریت مطالب وبلاگ مورد نظر
- اشتراک در وبلاگ با پرداخت هزینه ای ناچیز و دسترسی به مطالب مخصوص اعضا
- فروش دامنه وبلاگ (که دارای پیج رنک بالاست)
در مورد اینکه چرا وبلاگ می نویسیم بهتر است بگوییم اول به نظر خودم فرهنگ سازی است. (در مورد مطالب پورعلی.نت) و بعد حضور در یک حرکت دسته جمعی بزرگ و بعد نیز آگاه شدن و نیز آگاه کردن دیگران از مطالب روز و همچنین داشتن هویت مجازی در دنیای مجازی.
زهرا نویسنده وبلاگ زهرا اچ بی:
راستش خلاصه که بخوام بگم وبلاگنویسی برای من یه کار جانبی هست. یعنی اصلا کاری نیست و تا به حال بهش فکر نکردم که از طریق وبلاگم در آمد کسب کنم.هرچند پیشنهاداتی شده بود ولی تا حالا خودمو راضی نکردم .کار اصلی من چیز دیگریه و ترجیح میدم به وبلاگنویسی به عنوان کار نگاه نکنم چون در اون صورت باید همه هم و غمم این باشه که وبلاگم بروز باشه
یا مطالبش مفید باشه که خب وبلاگم اینطوی نیست .
ولی آیا در اینترنت پول هست. بلی هست ولی در ایران خیلی نه. راستش هنوزم کسب و کار الکترونیکی اونطوری که باید راه نیفتاده یا موفق نشده اعتماد مشتری رو جلب کنه.
نویسنده حضرت والامامبوجامبو:
پرسش کوتاه هست و انگار جمله بعد از “واو” پرسیده شده از سمت فردی بی اطلاع که گویی اگر تایید کنی هست و اگر انکار نیست.اما چرا بلاگ می نویسیم؟
باید دسته بندی کرد، بلاگ ها وسبک و سیاق نوشتن شان را به چهار قسم:
۱ – شخصی نویسی – خاطره نویسی – روزانه نویسی
۲ – عمومی و ترکیب نویس
۳ – تخصصی نویس
۴ – سفارشی نویس
حال من اسم دسته ها را پارسی گفتم شما در نظر پندارید واژه های فرنگی را.
تکلیف دسته اول مشخص و واضح هست برای دلشان می نویسند برای چند گوش شنوا ، برای درد و دلی مجازی،برای دوستانی نادیده،برای گرفتن پند از جمعی بزرگتر از خانواده و همکار و شهرشان.پس این دسته هم تکیف چرایی نوشتن شان معلوم هست و هم اینکه دل به پول نبسته اند بلکه برای بلاگ نویسی پول هم کنار می گذارند بلکه دوستانی بیشتر به دست آورند.
دسته دوم که از بد روزگار من هم در این دسته طبقه بندی می شوم بر حسب علاقه مندی های گسترده تری از مسائل مختلف می نویسند و این نوشتن شاید فرمی مجله وار پیدا می کند ولی به منظور اغنای درونی خود نویسنده آن بلاگ هست .به فرض امروز فیلمی می بینم که مورد توجه ام قرار می گیرد این حس اشتیاق زایدالوصف خاموش نمی شود مگر به نوشتن درباره آن حال در این بین چندین نفر خواننده بلاگ هم استقبال می کنند پس باز هم موضوع پول نیست در ضمن اینطور نیست که شما فرض کنید بلاگر ها به طمع پول می نویسند. ” خیر “ یک نفر در اوقات بیکاری خود بسکتبال بازی می کند یکی بلاگ می نویسد.هر دو باید برای علاقه خود پول خرج کنند درآمد پیش کش !
در ضمن همه ما قبل از بلاگ نوشتن،بلاگ دیگران را خوانده ایم و چه عجب بر این ضرب المثل پارسی که می گوید ” دیگران کاشتند ما خوردیم،ما می کاریم دیگران بخورند” حال به همین قسم ما هم می نویسم به پاس خوانده های قبلی.
درباره تخصصی نویس ها هم اوضاع بر همین منوال هست فقط آن ها قدری دایره علاقه را کوچک تر کرده اند ولی از لحاظ درآمد وضعشان فرقی ندارد.قدری از این دسته بندی و کلاسیک صحبت کردن خارج شویم،خاطره ای می نویسم به امید این که بدانید بلاگ نوشتن ” بازی ” نیست خیلی جدی تر از این حرف هاست و ای کاش دوستان بلاگ نویس قدری دقت می کردند و به جای دقت به میزان تعداد بازدیدکنندگان و رنک گوگلشان حواسشلن می رفت پی اینکه کلمه به کلمه نوشته هایشان مهم هست. مدت ها پیش ایمیلی دریافت گرفتم که مضمونش برای من ارزشمند شده و آن هم اینکه پسری دوازده ساله از بندر خمیر نوشته بود که به یک سری موضوع در بلاگ من علاقه مند هست و هر هفته پولش را جمع می کند به امید رفتن به کافی نت برای خواندن این مطالب نوشته بود بیشتر بنویس از این دست مطلب و…حیف که قدری خصوصی هست ایمیل کذایی وگرنه همین جا پیوست می کردم.همین کافیست بله همین !
ما با نوشتن و درست نوشتن و با اخلاقی نوشتن به پرورش نسل ها کمک می کنیم نسلی که با فقر منابع پارسی در اینترنت روبروست و چه بهتر که مطالبی با کیفیت و به روز به زبان پارسی دریافت کند تا سرعت رشد فکری وذهنی شان سرعت یابد.حال انتظار داری همچون اسکروچ به فکر زراندوزی از بلاگ نویسی باشیم و اگر پول نداشت بگوییم : “به درک، به من چه “.
این ها را که گفتم این انتهای جملات را با این موضوع ختم کنم، ما نیاز به خواننده حرفه ای هم داریم، خواننده ای که با علم و دقت خود سعی کند نویسنده بلاگ را به چالش بکشد، با نظرات صریح و قوی خود به یک متن عمق دهد و نویسنده بلاگ را از کژی و خمودگی برهاند.زمانی عده ای شکایت می کردند که آسانی ساخت بلاگ در سرویس های بلاگ دهی باعث کم شدن سطح کیفی بلاگ ها می شود پاسخ این پرسش هم تنها یک چیز هست این بلاگ ها در گذر زمان ذوب می شوند انگار که نه انگار چیزی درشان نوشته شده،بلاگی می ماند که چیزی درخور ارائه داشته باشد و با هدفی والاتر از پول نوشته شود و گرنه همه می دانیم در ینگه دنیا از بلاگ نویسی درآمد هم دارند که البته آنجا هم محدود هست و بلاگر های که باارزش می نویسند درآمد دارند.
احسان مصلحی نویسنده وبلاگ گروهی:
والا فک نکنم در حال حاضر توی ایران در وبلاگ نویسی پول و درآمدی وجود داشته باشه و دلیل وبلاگ نویسی م بیشتر همون به اشتراک گذاشتن اطلاعاتیه که فک می کنم شاید به درد بقیه هم بخوره بر عکس زمان گذشته که بیشتر جنبه ی فان و دیده شدن برام داشت.
مهیب نویسنده وبلاگ joste :
این دوست عزیز ترجیح دادند به طور کامل و تخصصی در وبلاگ خودشان در این پست مسئله را بررسی کنند.
منیره منتظری نویسنده وبلاگ منیره:
اوایل که شروع به وبلاگنویسی کردم به وبلاگ به یک دفتر یادداشت نگاه میکردم که راحت حرفایی که میخواستم بزنم یا شعر و یادداشت هایی که دوست داشتم رو مینوشتم.بعدها شد دفتر خاطراتم و بعد ها چیزایی که تازه یاد میگرفتم رو مینوشتم (مثلا آموزش آشپزی یا کاردستی یا طراحی) باگرفتن هاست شخصی و کلا وارد شدن تو مباحث فناوری اطلاعات گاها آموزش هام به سمت IT هم رفت . منتها همیشه به عنوان یک نوع هیجان آموزش دادن بهش نگاه کردم تا یک تخصص.
خوب به نظر من اگه هدف وبلاگنویسی رو بذاریم بر اساس پول در اوردن اصلا نه جالبه و نه کارایی داره ولی خوب چه عیب داره در کنارش کسب در آمد هم بکنیم. خودم به شخصه توی دوران وبلاگنویسیم تجربه هایی به دست آوردم که به واسطه اونها و چند وب سایت واسه آشنایان راه اندازی کردم و قاعدتا درامدی هم داشتم. البته دوستانی هم هستند که با زدن وب سایت های طراحی وب یا حتی فروشگاه ها ، کسب در آمد میکنن. که این هم روش دیگر حضور در وبلاگستان است. با این تفاوت که اسمش دیگه وبلاگنوسی نیست. درآمد مجازی است.
با تشکر از همه دوستانی که با فرستادن نظرشان در نوشتن این پست همکاری کردند.
دقیقا همین هفته گذشته بود که دوستی در همین پست قبلی کامنتی گذاشت و این سوال را پرسید ، و یکی دوبار دیگر هم این سوال از من شد و مطمئنا شما هم گاهی مقابل این پرسش قرار گرفتید.اما بنده هم به عنوان عضو کوچکی از وبلاگستان فارسی ، اهدافی از وبلاگ نویسی دارم ، وبلاگ نویسی یعنی یادگیری آنچه قبلا نمیدانستم و تازه یاد گرفتم وحتما در آینده به دردم خواهد خورد .اجازه دهید نظرم را با یک جمله از دکتر شریعتی ادامه دهم:
“چه رنجی است لذت ها را تنها بردن و چه زشت است زیبایی ها راتنها دیدن و چه بدبختی آزاردهنده ای است تنها خوشبخت بودن. در بهشت تنها بودن سخت تر از کویر است”
اگر از من بپرسید چه چیزی از پول با ارزش تر است میگویم لذت اشتراک!
عادل پورشمسی
http://www.aftab.ir/images/news/break.gif