karafrin
29th June 2010, 05:33 PM
اثرات فضاي سبز بر روي انسانها و محيط:
از ویژگی های مهندسی شهری این است که ساختار بیولوژیکی را نابود می کند و با خارج کردن هوا از خاک و هدایت آب های جاری به بیرون شهر و جایگزین کردن فضای سبز با ساختمان های بتونی به این تخریب شدت میبخشد.
در طرح ریزی شهر بیش از آنکه طبیعت به شهرها آورده شود از ساختار آن حذف می گردد. بدون وجود درختان هوای شهر خشک و گرم تر می شود. ضمناً باعث تشدید آلودگی هوا، شدت یافتن بادها و افزایش صدمات گرد و غبار و غیره شده.
فضای سبز شهرها ریه های تنفسی شهرنشینان به شمار می آیند. به همین دلیل فقدان آن به معنای عدم وجود سلامتی و تندرستی در شهرها محسوب می شود.
در شهرها گذران اوقات فراغت برای کسب تعادل روحی امری واجب است که فقدان آن حتی بر روی توانایی های کاری افراد نیز مؤثر است. اوقات فراغت و گذران آن یعنی استراحت، رفع خستگی، رشد و شکوفایی شخصیت و تفریح که اگر از برنامه ی زندگی حذف شود، کسالت، فرسودگی و کوتاهی عمر را برای شهرنشینان به بار می آورد.
فضای سبز جدا از ارزش های تفرجگاهی دارای اثرات زیست محیطی مهمی نیز می باشند. از طریق کاشت درختان به سادگی می توان یکنواختی خسته کننده برخی چشم اندازها را اصلاح و یا چشم اندازهای نازیبا را از معرض دید خارج نمود.
ـ کاهش گرد و غبار هوا به وسیله درختان:درختان از عوامل مهم کاهش آلودگی هوا به ویژه گرد و غبار به شمار می آیند. گرد و غبار بر روی میدان دید انسان تأثیر می گذارد و آن را تقلیل می دهد. تأثیر این جنبه از گرد و غبار در ایجاد تصادفات امری غیر قابل تردید است. گیاهان در بهبود آب و هوای یک شهر و پالایش گرد و غبار نقش بسیار مؤثری دارند، به طوری که توده گرد و غباری که به وسیله باد حمل می شود، در اثر برخورد با درختان به دلیل تقلیل سرعت باد و کاهش نیروی حمل و جابه جایی ذرات توسط درختان رسوب داده می شود. تأثیر فضای سبز در تقابل گرد و غبار در حدی است که می توان آن را ریه های تنفسی شهرها نامید.
ـ اثر درختان در کاهش آلودگی های گازی شکل هوا: برای کاهش سرعت باد و در نتیجه جلوگیری از انتشار آلودگی می توان ترکیبی از اشکال مختلف گیاهان استفاده نمود.فضای سبز و درختان از طرق مختلف به پالایش هوا کمک می کنند و حتی از طریق رقیق کردن، یعنی مخلوط کردن هوای تازه و پاک با هوای آلوده، میزان آلودگی را قابل تحمّل می کند. گیاهان از طریق تبخیر به تلطیف و پالایش هوا از برخی آلاینده ها کمک می کنند. همچنین گیاهان با ایجاد رایحه می توانند مستقیماً خنثی کردن بخارات بد بوی هوا مساعدت کنند.
ـ ثمربخشی درختان در تقلیل میزان سرب: سرب از عمده موادی است که از طریق فعالیت های انسان به مقدار زیادی وارد هوا می گردد، به طوری که میزان آن در هوای مجاور جاده ها و منابع تولید آن بسیار بالاتر است.
رسوب سرب در بدن انسان چه از طریق تنفسی و چه از طریق دستگاه گوارش، باعث مسمومیت، کم خونی، اختلالات تنفسی و عصبی می گردد.درختان نقش مؤثری در جذب سرب هوای آلوده شهرها دارند و می توانند مناطق مسکونی و کانون های تمرکز انسانی را در برابر آن حفظ کنند.
درختان علاوه بر جذب سرب، نقش مؤثری در جذب دیگر آلودگی ها از جمله ازن ایفا می کنند.
ـ تأثیر درختان در کاهش آلودگی صدا: افزایش صداهای ناهنجار و شدید موضوع مهم مناطق شهری است و امروزه نیز به سطحی رسیده که زندگی عادی مردم را مختل کرده است. صدا دارای دو تأثیر فیزیکی و روانی است. تأثیر فیزیکی آن مربوط به انتشار و انتقال صدا و تأثیر روانی آن در رابطه با انسان است.شدت صدا، نسبت به مسافت کاهش پیدا می کند و درختان در ایجاد بعد مسافت می توانند مؤثر باشند.
درختان به عنوان عامل تقلیل صدا در شهرها نقش بسیار با اهمیتی دارند که به صورت مختلف از شدت صوت می کاهند.
ارتعاش امواج صوتی به وسیله برگها و شاخه های درختان جذب می شود، و حتی درختان در پخش و در هم شکستن صداها نیز مؤثرند. گیاهان همچنین باعث انکسار و انحراف صدا می شوند که این خاصیت به علت قابلیت انعطاف و نرمش و صاف بودن شاخ و برگ آنها می باشد. با کاشت کمربندهای سبز بین منابع صدا و مناطق مسکونی می توان ازانتشارصداهای آلوده جلوگيري كرد.
-تشعشعات خورشید و درختان: تاج درختان از جمله سطوحی است که دارای کمترین مقدار اشعه انعکاسی بود و بعد از محیط های آبی بیشترین مقدار اشعه تابشی را جذب می کند. تشعشعات خورشیدی چه به طور تابش مستقیم یا اشعه منعکس شده، به وسیله ایجاد حائل (درختان)و یا تقلیل میزان انعکاس قابل کنترل هستند.
درختان به عنوان عوامل حائل به طور مؤثر می توانند در ایجاد فضای مطلوب زیستی به کار گرفته شوند.
ـ تقلیل درجه حرارت به وسیله درختان: گیاهان به طور عام و حتی پوشش جمعی، درجه ی حرارت هوا را، از طریق پخش نورخورشید و جذب اشعه ی تابشی و همچنین فرآیند تعریق و تبخیر، می توانند کاهش دهند. درون سطوح داخلی یک توده جنگلی دو تا سه درجه از بیرون خنک تر است. در شب درختان مقدار زیادی از حرارت باز پس داده و به فضا منتقل می کنند و باعث گرم شدن هوا می شوند.
ـ تأثیر حفاظتی کمربندهای سبز (بادشکن های زنده) :کمربندی سبز بدون تردید در شهرها، در مناطق بادخیز، در مناطق صنعتی از نظر پالایش ذرات معلّق در هوا نقش بسیار مؤثری دارند و نسبت به سایر روش های تصفیه فنی ذرات معلق در هوا که توسط کارخانجات و یا به طور طبیعی در اثر گرد و غبار هوا و باد به وجود می آیند کاملاً برتری دارند. همچنین درختان موجب شکسته شدن و تقسیم شدن و یا تقلیل یافتن باد می شوند و از اثرات مخرّب آن می کاهند.
ـ اثر درختان بر روی پدیده گلخانه: دی اکسید کرین که در اثر احتراق سوخت های فسیلی هر ساله به مقدار زیادی به اتمسفر رها می شود، عامل عمده ایجاد لایه ای به نام دام حرارتی زمین محسوب می شود. این لایه همانند سپری عمل می کند که تشعشعات حرارت زای خورشید را از خود عبور می دهد ولی از برگشت آن به فضا جلوگیری می کند و در نتیجه گرمای متوسط زمین را بالا می برد.
این پدیده را اثر گلخانه ای گویند که می تواند اثر ناگواری در آینده زمین داشته باشد.
درختان با جذب دی اکسید کربن در تعدیل این اثر نقش مهمی دارند.
ـ تهویه شهر به وسیله درختان: محصور نمودن ساختمان ها به وسیله درختان، مشابه ایجاد فضای عایقی است که در د واره ساختمان ها اغلب ایجاد می کنند.
این فضا از تغییرات درجه حرارت داخل ساختمان ها جلوگیری می کند و به عبارت دیگر مانع از تبادل گرمایی می شود.
به همین دلیل دیوارها و حفاظت های درختی می توانند در تابستان از نفوذ حرارت و در زمستان از نفوذ سرما به داخل ساختمان ها تا حدودی جلوگیری کنند.
ـ درختان و تولید اکسیژن: درختان با تولید اکسیژن نقش مؤثری در بهبود شرایط زیست محیطی ایفا می کنند. توازن اکسیژنی زمین که شرایط زیست را برای انسان مهیا کرده است از طریق تولید اکسیژن گیاهان و به ویژه درختان فراهم شده است.
کاهش پوشش سبز زمین و جنگل ها نه تنها توازن اکسیژنی زمین را بر هم می زند بلکه موجب انباشته شدن دی اکسید کربن شده و خطر تغییرات وسیع آب و هوایی را تشدید می کند.
تأثیر زیبایی درختان در محیط: یک گیاه با توجه به سیمای ظاهری خود می تواند در تزئین منطقه و ایجاد چشم اندازی مطلوب کمک نماید. ترکیب ساختمان ها در شرایط فعلی، بدون استفاده از گیاهان، جذابیت و حتی امتیازات خاص پیشرفت های کنونی را در زمینه ساختمانی از دست می دهند.
از طرف دیگر کاشت درختان و درختچه ها در شهرهافون خاصی نظیر پرندگان مختلف را نیز وارد محیط نموده و آن را از حالت ساکن و بی روح خود خارج می کنند.
درختان با رنگ آمیزی برگ، تنه، گل، در فصول مختلف به زیبایی محیط می افزایند و اثری آرامبخش بر روان انسان باقی می گذارند.
همچنین گیاهان در استتار پلشتیها و زشتیها نظیر تجمع مواد زائد در د خل یا خارج شهرها و ایجاد چشم انداز زیبا نقش ارزنده ای دارند.
رنگ سبز از نظر روان شناسی، اصولاً رنگ آرام بخشی است و می تواند فضای شهر را از نظر روانی برای انبوه مردمی که در مراکز انسانی تجمع دارند، قابل تحمل نماید.http://behsaz.org/Portals/0/Pictures/433/2.jpg
از ویژگی های مهندسی شهری این است که ساختار بیولوژیکی را نابود می کند و با خارج کردن هوا از خاک و هدایت آب های جاری به بیرون شهر و جایگزین کردن فضای سبز با ساختمان های بتونی به این تخریب شدت میبخشد.
در طرح ریزی شهر بیش از آنکه طبیعت به شهرها آورده شود از ساختار آن حذف می گردد. بدون وجود درختان هوای شهر خشک و گرم تر می شود. ضمناً باعث تشدید آلودگی هوا، شدت یافتن بادها و افزایش صدمات گرد و غبار و غیره شده.
فضای سبز شهرها ریه های تنفسی شهرنشینان به شمار می آیند. به همین دلیل فقدان آن به معنای عدم وجود سلامتی و تندرستی در شهرها محسوب می شود.
در شهرها گذران اوقات فراغت برای کسب تعادل روحی امری واجب است که فقدان آن حتی بر روی توانایی های کاری افراد نیز مؤثر است. اوقات فراغت و گذران آن یعنی استراحت، رفع خستگی، رشد و شکوفایی شخصیت و تفریح که اگر از برنامه ی زندگی حذف شود، کسالت، فرسودگی و کوتاهی عمر را برای شهرنشینان به بار می آورد.
فضای سبز جدا از ارزش های تفرجگاهی دارای اثرات زیست محیطی مهمی نیز می باشند. از طریق کاشت درختان به سادگی می توان یکنواختی خسته کننده برخی چشم اندازها را اصلاح و یا چشم اندازهای نازیبا را از معرض دید خارج نمود.
ـ کاهش گرد و غبار هوا به وسیله درختان:درختان از عوامل مهم کاهش آلودگی هوا به ویژه گرد و غبار به شمار می آیند. گرد و غبار بر روی میدان دید انسان تأثیر می گذارد و آن را تقلیل می دهد. تأثیر این جنبه از گرد و غبار در ایجاد تصادفات امری غیر قابل تردید است. گیاهان در بهبود آب و هوای یک شهر و پالایش گرد و غبار نقش بسیار مؤثری دارند، به طوری که توده گرد و غباری که به وسیله باد حمل می شود، در اثر برخورد با درختان به دلیل تقلیل سرعت باد و کاهش نیروی حمل و جابه جایی ذرات توسط درختان رسوب داده می شود. تأثیر فضای سبز در تقابل گرد و غبار در حدی است که می توان آن را ریه های تنفسی شهرها نامید.
ـ اثر درختان در کاهش آلودگی های گازی شکل هوا: برای کاهش سرعت باد و در نتیجه جلوگیری از انتشار آلودگی می توان ترکیبی از اشکال مختلف گیاهان استفاده نمود.فضای سبز و درختان از طرق مختلف به پالایش هوا کمک می کنند و حتی از طریق رقیق کردن، یعنی مخلوط کردن هوای تازه و پاک با هوای آلوده، میزان آلودگی را قابل تحمّل می کند. گیاهان از طریق تبخیر به تلطیف و پالایش هوا از برخی آلاینده ها کمک می کنند. همچنین گیاهان با ایجاد رایحه می توانند مستقیماً خنثی کردن بخارات بد بوی هوا مساعدت کنند.
ـ ثمربخشی درختان در تقلیل میزان سرب: سرب از عمده موادی است که از طریق فعالیت های انسان به مقدار زیادی وارد هوا می گردد، به طوری که میزان آن در هوای مجاور جاده ها و منابع تولید آن بسیار بالاتر است.
رسوب سرب در بدن انسان چه از طریق تنفسی و چه از طریق دستگاه گوارش، باعث مسمومیت، کم خونی، اختلالات تنفسی و عصبی می گردد.درختان نقش مؤثری در جذب سرب هوای آلوده شهرها دارند و می توانند مناطق مسکونی و کانون های تمرکز انسانی را در برابر آن حفظ کنند.
درختان علاوه بر جذب سرب، نقش مؤثری در جذب دیگر آلودگی ها از جمله ازن ایفا می کنند.
ـ تأثیر درختان در کاهش آلودگی صدا: افزایش صداهای ناهنجار و شدید موضوع مهم مناطق شهری است و امروزه نیز به سطحی رسیده که زندگی عادی مردم را مختل کرده است. صدا دارای دو تأثیر فیزیکی و روانی است. تأثیر فیزیکی آن مربوط به انتشار و انتقال صدا و تأثیر روانی آن در رابطه با انسان است.شدت صدا، نسبت به مسافت کاهش پیدا می کند و درختان در ایجاد بعد مسافت می توانند مؤثر باشند.
درختان به عنوان عامل تقلیل صدا در شهرها نقش بسیار با اهمیتی دارند که به صورت مختلف از شدت صوت می کاهند.
ارتعاش امواج صوتی به وسیله برگها و شاخه های درختان جذب می شود، و حتی درختان در پخش و در هم شکستن صداها نیز مؤثرند. گیاهان همچنین باعث انکسار و انحراف صدا می شوند که این خاصیت به علت قابلیت انعطاف و نرمش و صاف بودن شاخ و برگ آنها می باشد. با کاشت کمربندهای سبز بین منابع صدا و مناطق مسکونی می توان ازانتشارصداهای آلوده جلوگيري كرد.
-تشعشعات خورشید و درختان: تاج درختان از جمله سطوحی است که دارای کمترین مقدار اشعه انعکاسی بود و بعد از محیط های آبی بیشترین مقدار اشعه تابشی را جذب می کند. تشعشعات خورشیدی چه به طور تابش مستقیم یا اشعه منعکس شده، به وسیله ایجاد حائل (درختان)و یا تقلیل میزان انعکاس قابل کنترل هستند.
درختان به عنوان عوامل حائل به طور مؤثر می توانند در ایجاد فضای مطلوب زیستی به کار گرفته شوند.
ـ تقلیل درجه حرارت به وسیله درختان: گیاهان به طور عام و حتی پوشش جمعی، درجه ی حرارت هوا را، از طریق پخش نورخورشید و جذب اشعه ی تابشی و همچنین فرآیند تعریق و تبخیر، می توانند کاهش دهند. درون سطوح داخلی یک توده جنگلی دو تا سه درجه از بیرون خنک تر است. در شب درختان مقدار زیادی از حرارت باز پس داده و به فضا منتقل می کنند و باعث گرم شدن هوا می شوند.
ـ تأثیر حفاظتی کمربندهای سبز (بادشکن های زنده) :کمربندی سبز بدون تردید در شهرها، در مناطق بادخیز، در مناطق صنعتی از نظر پالایش ذرات معلّق در هوا نقش بسیار مؤثری دارند و نسبت به سایر روش های تصفیه فنی ذرات معلق در هوا که توسط کارخانجات و یا به طور طبیعی در اثر گرد و غبار هوا و باد به وجود می آیند کاملاً برتری دارند. همچنین درختان موجب شکسته شدن و تقسیم شدن و یا تقلیل یافتن باد می شوند و از اثرات مخرّب آن می کاهند.
ـ اثر درختان بر روی پدیده گلخانه: دی اکسید کرین که در اثر احتراق سوخت های فسیلی هر ساله به مقدار زیادی به اتمسفر رها می شود، عامل عمده ایجاد لایه ای به نام دام حرارتی زمین محسوب می شود. این لایه همانند سپری عمل می کند که تشعشعات حرارت زای خورشید را از خود عبور می دهد ولی از برگشت آن به فضا جلوگیری می کند و در نتیجه گرمای متوسط زمین را بالا می برد.
این پدیده را اثر گلخانه ای گویند که می تواند اثر ناگواری در آینده زمین داشته باشد.
درختان با جذب دی اکسید کربن در تعدیل این اثر نقش مهمی دارند.
ـ تهویه شهر به وسیله درختان: محصور نمودن ساختمان ها به وسیله درختان، مشابه ایجاد فضای عایقی است که در د واره ساختمان ها اغلب ایجاد می کنند.
این فضا از تغییرات درجه حرارت داخل ساختمان ها جلوگیری می کند و به عبارت دیگر مانع از تبادل گرمایی می شود.
به همین دلیل دیوارها و حفاظت های درختی می توانند در تابستان از نفوذ حرارت و در زمستان از نفوذ سرما به داخل ساختمان ها تا حدودی جلوگیری کنند.
ـ درختان و تولید اکسیژن: درختان با تولید اکسیژن نقش مؤثری در بهبود شرایط زیست محیطی ایفا می کنند. توازن اکسیژنی زمین که شرایط زیست را برای انسان مهیا کرده است از طریق تولید اکسیژن گیاهان و به ویژه درختان فراهم شده است.
کاهش پوشش سبز زمین و جنگل ها نه تنها توازن اکسیژنی زمین را بر هم می زند بلکه موجب انباشته شدن دی اکسید کربن شده و خطر تغییرات وسیع آب و هوایی را تشدید می کند.
تأثیر زیبایی درختان در محیط: یک گیاه با توجه به سیمای ظاهری خود می تواند در تزئین منطقه و ایجاد چشم اندازی مطلوب کمک نماید. ترکیب ساختمان ها در شرایط فعلی، بدون استفاده از گیاهان، جذابیت و حتی امتیازات خاص پیشرفت های کنونی را در زمینه ساختمانی از دست می دهند.
از طرف دیگر کاشت درختان و درختچه ها در شهرهافون خاصی نظیر پرندگان مختلف را نیز وارد محیط نموده و آن را از حالت ساکن و بی روح خود خارج می کنند.
درختان با رنگ آمیزی برگ، تنه، گل، در فصول مختلف به زیبایی محیط می افزایند و اثری آرامبخش بر روان انسان باقی می گذارند.
همچنین گیاهان در استتار پلشتیها و زشتیها نظیر تجمع مواد زائد در د خل یا خارج شهرها و ایجاد چشم انداز زیبا نقش ارزنده ای دارند.
رنگ سبز از نظر روان شناسی، اصولاً رنگ آرام بخشی است و می تواند فضای شهر را از نظر روانی برای انبوه مردمی که در مراکز انسانی تجمع دارند، قابل تحمل نماید.http://behsaz.org/Portals/0/Pictures/433/2.jpg