آبجی
24th June 2010, 12:14 PM
بررسی دولت الكترونیك در گفت و گو با كارشناس ارشد تجارت الكترونیك . . .
انگار همین دیروز بود كه هر گاه صحبت از گسترش خدمات الكترونیك و اجرای دولت الكترونیك می شد همه با دیده تعجب و تردید به آن نگاه می كردند؛ درست همان زمانی كه تنها یك آگهی تلویزیونی و تكرار كلماتی كه انگار به ذهن مخاطب القا می كرد كه استفاده از خدمات الكترونیك "خیلی كلاس داره..!" ، باور مردم شده بود كه تحقق این طرح پایی را فراتر از شعار و تبلیغ نخواهد گذاشت...امروز حتی اگر بخواهیم تقاضای كثیر كاربران و مراجعین به بانك ها را برای استفاده از خدمات الكترونیك انكار كنیم، نمی توانیم چشم خود را روی نیازی كه در كشور ایجاد شده و تقاضایی كه برای گسترش خدمات الكترونیك وجود دارد ببندیم...امروز دیگر استفاده از خدمات دولت الكترونیك نه فقط "كلاس" بلكه نیازی است كه روز به روز گلیم خود را در دامنه تقاضای كاربران بیش از پیش می گستراند....
گفت و گوی ما را با مهندس احسان قدیری كارشناس ارشد فناوری اطلاعات و تجارت الكترونیكی و مدیر عامل شرکت شهر الکترونیک پارس در مورد جایگاه كشورمان در تحقق دولت الترونیك و راهكارهای اجرای آن در كشور می خوانید:
برای شروع بفرمائید دولت الكترونیك مصداق چه فعالیت هایی است و اجرای آن در در كشور ما چه منافع و مزایایی دارد؟
دولت الکترونیک یک پروژه عظیم ICT نیست. دولت الکترونیک همکاری دستگاه های دولتی (حاکمیتی) در استفاده از فناوری را با هدف ارائه بهتر خدمات و اطلاعات دولتی به اشخاص و بنگاه ها می طلبد كه در واقع رویکرد جدیدی در دولت ها برای ارایه خدمات دولتی از حالت سنتی و مرسوم فعلی به ارایه اطلاعات و خدمات در قالب های الکترونیکی است. در دولت الکترونیک بیشتر به ایجاد استاندارد های مشترک در میان دستگاه های دولتی، ارائه موثر تر خدمات و اطلاعات و ایجاد راه های مشترکی در میان دستگاه های دولتی برای استفاده بهتر از فناوری اطلاعات پرداخته می شود.
امروزه استفاده از دولت الکترونیک، تجارت الکترونیک و سایر e ها دیگر یک انتخاب نیست بلکه یک ضرورت است چرا كه استفاده از فناوری اطلاعات می تواند نقش ارزنده ای در توسعه کشور ما ایفا کند و البته در درون کشور هم خوشبختانه ما به این باور رسیدیم. به گونه ایکه وقتی در سند چشم انداز، ایران کشوری توسعه یافته با جایگاه اول اقتصادی، علمی و فناوری عنوان می شود ، فناوری اطلاعات به عنوان یکی از فناوری های مورد نظر برای دستیابی به جایگاه اول مد نظر است.
از جمله مزایایی که دولت الکترونیک و همچنین سایر e ها می توانند برای ما به همراه داشته باشند می توان به
خدمت دهی بدون محدودیت زمان و مکان ، كاهش چشمگیر سفرهای درون و برون شهری و کمک به کاهش آلودگی هوا و کاهش مصرف سوخت، صرفه جویی در وقت و هزینه شهروندان ، کاهش هزینه های دولت ،افزایش سرعت انجام کارها ، بالا رفتن کارایی کارمندان و سازمان ها ،کاهش فساد اداری و افزایش سطح رضایت شهروندان و گسترش عدالت اجتماعی و توزیع یکسان فرصت ها در جامعه اشاره كرد.
در حال حاضر كشور ما از نظر آمار در چه جایگاهی از تحقق دولت الكترونیك قرار دارد؟
ارزیابی های مختلفی از طرف نهادهای بین المللی صورت می گیرد. اما بر اساس ارزیابی توسعه (آمادگی) دولت الکترونیک که توسط سازمان ملل انجام می شود در سال ۲۰۱۰ میلادی ایران از میان بیش از ۱۹۰ کشور دنیا در جایگاه ۱۰۲ قرار دارد. بر اساس همین ارزیابی ها رتبه ایران در سال ۲۰۰۶ ، ۹۸ و در سال ۲۰۰۸ ۱۰۸ بوده است.
● رتبه کشور امتیاز آمادگی دولت الكترونیك
چرا بر خلاف دیگر كشورهای درحال توسعه در كشور ما آنطور كه باید استفاده از خدمات دولت الكترونیك مثل بانكداری الكترونیك و تجارت الكترونیك محقق نشده است؟ موانعی كه برای تحقق آن وجود دارد چیست؟
: ببینید تجارت الکترونیک، دولت الکترونیک و بانکداری الکترونیک مقوله های مجزایی از هم هستند اما بسیار به هم نزدیکند و رشد و توسعه هر یک می تواند به رشد و توسعه دیگری کمک کند. بنابراین ما نمی تونیم تجارت الکترونیک، بانکداری الکترونیک و نظایر آن را مصداق هایی از خدمات دولت الکترونیک بنامیم.
اما در مورد دیگر کشور ها باید بگویم که در سال ۲۰۱۰ میلادی در همان ارزیابی آمادگی دولت الکترونیک سازمان ملل کشورهای بحرین در رتبه ۱۳، مالزی در رتبه ۳۲، قزاقستان در رتبه ۴۶، امارات متحده عربی در رتبه ۴۹ و کویت در رتبه ۵۰ در دنیا قرار داشته اند.
آسیب شناسی اینکه چرا ما به اندازه این کشور ها در توسعه دولت الکترونیک موفق نبودیم خارج از این بحث است. اما مواردی مانند نبود شناخت صحیح در بین مدیران، کارشناسان و دیگر افراد مرتبط از مقوله هایی مانند دولت الکترونیک، نبود سیاست ها و خط مشی های روشن و دقیق، کمبود فرهنگ سازی مناسب، نبود اعتماد در میان کاربران، کمبود کاربرد ها و خدمات الکترونیک مناسب از مشکلات عدیده بر سر راه توسعه دولت الکترونیک است.
برای روشن شدن موضوع یک مثال می زنم در خبر ها خواندیم که ایجاد یک پست الکترونیکی در سایت گوگل را در یکی از دستگاه ها در شهرستانی به عنوان راه اندازی دولت الکترونیک در آن شهرستان عنوان کرده بودند. خوب این ناشی از عدم شناخت آن مسئول از دولت الکترونیک است. همچنین نشان می دهد که در سطح ملی باید ما خواسته خودمان را از دولت الکترونیک و اینکه باید چه کارهایی برای توسعه دولت الکترونیک در کشور انجام شود را تبیین کنیم. به عبارتی باید نقشه راه و راهبرد دولت الکترونیک داشته باشیم.
نام کشور رتبه توسعه دولت الکترونیک در سال ۲۰۱۰ از منظر ارزیابی های سازمان ملل هم اگر مشکلات و موانع بررسی شود خواهیم دید که شاخص آمادگی دولت الکترونیک از سه شاخص سرمایه انسانی، زیر ساخت های ارتباطی و سنجش وب سایت ها تشکیل می شود. با مطالعه این شاخص ها می بینیم که وضعیت کشور در شاخص سرمایه انسانی نسبتا مناسب و امتیاز آن از امتیاز کلی کشور بالاتر است. اما در شاخص زیر ساخت های ارتباطی و شاخص سنجش وب سایت ها امتیاز پایینی داریم که نشانگر ضعف ما در این بخش ها است. نکته قابل توجه این که در سال ۲۰۱۰ شاخص سنجش وب سایت ها به شاخص خدمات برخط و یا آنلاین ارتقا پیدا کرده و این نشانگر اهمیت این موضوع است.
بنابراین اگر بخواهیم دولت الکترونیک را در کشور توسعه دهیم باید زیرساخت های ارتباطی را توسعه بدهیم، وب سایت ها و پرتال های استاندارد، کارا و قابل استفاده داشته باشیم، وب سایت ها و پرتال ها باید بتوانند گیشه تعامل دولت با شهروندان، بنگاه ها و دیگر بخش های دولت باشند و همچنین علاوه بر اطلاعات کامل، دقیق و موردنیاز، خدمات الکترونیک مناسبی هم ایجاد و توسعه دهیم. اما برای انجام موفق این کارها ابتدا باید ملزومات و مقدماتش را در سطح ملی ایجاد نماییم.
راهكارهای تسریع در تحقق دولت الكترونیك چه ابزارها و زیرساخت هایی است؟
ما باید در سطح ملی مقدمات و ملزوماتی را آماده کنیم تا دستگاه ها و سازمان های ما بتوانند خدمات مناسبی در حوزه دولت الکترونیک ارائه كنند. اگر به همان تعریف دولت الکترونیک در ابتدای صحبت های من برگردیم می بینیم که در دولت الکترونیک تاکید بر روی استاندارد های مشترک و همچنین همکاری میان دستگاه های دولتی در ارائه خدمات از طریق فناوری اطلاعات است.
ما خط مشی، راهبرد و یا چشم انداز مشخصی در دولت الکترونیک نداریم خیلی از مشکلاتی که خدمتتون عرض کردم ناشی از همین مورد است. بنابر این باید نقشه راه و راهبرد دولت الکترونیک و خط مشی ارائه خدمات الکترونیک خودمون رو به صورت علمی و کاربردی تدوین کنیم. آنوقت عموم فعالین این حوزه از مدیران و کارشناسان گرفته تا فعالین بازار، چشم انداز ما به خدمات الکترونیک و اینکه اصولا خدمات الکترونیک باید چه مشخصات و ویژگی هایی داشته باشند را میدانند. در كنار آن باید استاندارد ها و راهنما های وب سایت ها و پرتال ها و برخی دیگر از استاندارد ها و راهنما ها را در کشور توسعه بدهیم. این موارد اسناد بالا دستی ما را در دولت الکترونیک تشکیل می دهند. اینها همان ملزومات و مقدمات مورد نیاز ما برای توسعه دولت الکترونیک است. در واقع این موارد زیر ساخت قانون و مقررات مورد نیاز برای دولت الکترونیک را تشکیل می دهند.
با داشتن این اسناد بالادستی حالا ما می تونیم زیر ساخت های ارتباطی را هدفمند توسعه دهیم، می توانیم وب سایت ها و پرتال های کارا به عنوان گیشه دولت الکترونیک داشته باشیم. می توانیم خدمات الکترونیکی یکپارچه و مناسب ایجاد کنیم .
با داشتن این مقررات، راهبردها و راهنماها در دولت الکترونیک از جزیره ای و سلیقه ای عمل کردن در کشور جلوگیری می شود. همچنین امکان تعریف صحیح پروژه های دولت الکترونیک، امکان پیاده سازی صحیح و استاندارد پروژه های دولت الکترونیک، امکان ارزیابی کار پیمانکاران این پروژه ها و دیگر فعالین در این حوزه، امکان نظارت و همچنین ارزیابی خدمات الکترونیکی ارائه شده و ... فراهم می شود.
در این میان مردم به عنوان خدمت گیرندگان دولت الكترونیك چه نقشی را در اجرای آن ایفا می كنند؟
ببینید مردم استفاده کنندگان و کاربران خدمات الکترونیک و دولت الکترونیک هستند. اگر دولت اطلاعات و خدمات خود را به شکل اصولی و استاندارد با استفاده از فناوری اطلاعات و یا همان دولت الکترونیک و خدمات الکترونیک ارائه دهد در آن صورت مردم می توانند از دولت الکترونیک و یا سایر e ها استفاده نمایند. طبیعتا اگر خدمت الکترونیکی ای به صورت استاندارد و قابل استفاده برای مردم ایجاد و در کنار آن فرهنگ سازی و آموزش مناسب (در حد آموزش و توضیح ساده روش استفاده از آن كاربرد) ارائه شود، شهروندان در استفاده از آن خدمت استقبال خواهند کرد.
به نظر شما در ترویج فرهنگ سازی استفاده از خدمات دولت الكترونیك توانسته ایم تاكنون موفق باشیم؟ چه راهكارهایی برای افزایش این فرهنگ سازی باید اتخاد كرد؟
ببینید اولین نکته این است که خدمات الکترونیکی باید برای مردم قابل استفاده باشند. به عبارتی کاربر پسند (User-friendly) بوده و قابلیت استفاده (Usability) داشته باشند. رعایت این استاندارد ها و برخی دیگر از استاندارد های از این دست استفاده از دولت الکترونیک را برای عموم مردم امکان پذیر می نماید. البته این استاندارد ها جزو همان اسناد بالادستی و زیر ساخت قوانین و مقررات مورد نیاز دولت الکترونیک است که پیش از این عرض کردم که باید در سطح ملی ایجاد شود.
نکته بعدی آن است که اکثرا در اطلاع رسانی خدمات الکترونیکی ایجاد شده فقط به اطلاع رسانی وجود و یا ایجاد آن خدمت بسنده می شود در حالی که باید علاوه بر اطلاع رسانی چگونگی استفاده آن خدمت به سادگی آموزش داده شود. چگونگی این آموزش بستگی به اهمیت و گستردگی خدمت الکترونیکی ارائه شده می تواند از طریق همان وب سایت ارائه دهنده ، بروشور ها، نشریات و حتی تبلیغات در صدا و سیما باشد.همچنین سازمان ها و دستگاه های دولتی می تواند از فناوری های نوین تولید محتوای الکترونیکی که ما در ایران ارائه می كنیم جهت اطلاع رسانی و آموزش خدمات الکترونیکی خود بهره ببرند چرا كه استفاده از این فناوری ها علاوه بر پوشش دامنه بسیار گسترده ای از شهروندان، باعث صرف جویی بسیار در هزینه ها می گردد.
مصاحبه : روزنامه سیاست روز (www.siasatrooz.ir)
انگار همین دیروز بود كه هر گاه صحبت از گسترش خدمات الكترونیك و اجرای دولت الكترونیك می شد همه با دیده تعجب و تردید به آن نگاه می كردند؛ درست همان زمانی كه تنها یك آگهی تلویزیونی و تكرار كلماتی كه انگار به ذهن مخاطب القا می كرد كه استفاده از خدمات الكترونیك "خیلی كلاس داره..!" ، باور مردم شده بود كه تحقق این طرح پایی را فراتر از شعار و تبلیغ نخواهد گذاشت...امروز حتی اگر بخواهیم تقاضای كثیر كاربران و مراجعین به بانك ها را برای استفاده از خدمات الكترونیك انكار كنیم، نمی توانیم چشم خود را روی نیازی كه در كشور ایجاد شده و تقاضایی كه برای گسترش خدمات الكترونیك وجود دارد ببندیم...امروز دیگر استفاده از خدمات دولت الكترونیك نه فقط "كلاس" بلكه نیازی است كه روز به روز گلیم خود را در دامنه تقاضای كاربران بیش از پیش می گستراند....
گفت و گوی ما را با مهندس احسان قدیری كارشناس ارشد فناوری اطلاعات و تجارت الكترونیكی و مدیر عامل شرکت شهر الکترونیک پارس در مورد جایگاه كشورمان در تحقق دولت الترونیك و راهكارهای اجرای آن در كشور می خوانید:
برای شروع بفرمائید دولت الكترونیك مصداق چه فعالیت هایی است و اجرای آن در در كشور ما چه منافع و مزایایی دارد؟
دولت الکترونیک یک پروژه عظیم ICT نیست. دولت الکترونیک همکاری دستگاه های دولتی (حاکمیتی) در استفاده از فناوری را با هدف ارائه بهتر خدمات و اطلاعات دولتی به اشخاص و بنگاه ها می طلبد كه در واقع رویکرد جدیدی در دولت ها برای ارایه خدمات دولتی از حالت سنتی و مرسوم فعلی به ارایه اطلاعات و خدمات در قالب های الکترونیکی است. در دولت الکترونیک بیشتر به ایجاد استاندارد های مشترک در میان دستگاه های دولتی، ارائه موثر تر خدمات و اطلاعات و ایجاد راه های مشترکی در میان دستگاه های دولتی برای استفاده بهتر از فناوری اطلاعات پرداخته می شود.
امروزه استفاده از دولت الکترونیک، تجارت الکترونیک و سایر e ها دیگر یک انتخاب نیست بلکه یک ضرورت است چرا كه استفاده از فناوری اطلاعات می تواند نقش ارزنده ای در توسعه کشور ما ایفا کند و البته در درون کشور هم خوشبختانه ما به این باور رسیدیم. به گونه ایکه وقتی در سند چشم انداز، ایران کشوری توسعه یافته با جایگاه اول اقتصادی، علمی و فناوری عنوان می شود ، فناوری اطلاعات به عنوان یکی از فناوری های مورد نظر برای دستیابی به جایگاه اول مد نظر است.
از جمله مزایایی که دولت الکترونیک و همچنین سایر e ها می توانند برای ما به همراه داشته باشند می توان به
خدمت دهی بدون محدودیت زمان و مکان ، كاهش چشمگیر سفرهای درون و برون شهری و کمک به کاهش آلودگی هوا و کاهش مصرف سوخت، صرفه جویی در وقت و هزینه شهروندان ، کاهش هزینه های دولت ،افزایش سرعت انجام کارها ، بالا رفتن کارایی کارمندان و سازمان ها ،کاهش فساد اداری و افزایش سطح رضایت شهروندان و گسترش عدالت اجتماعی و توزیع یکسان فرصت ها در جامعه اشاره كرد.
در حال حاضر كشور ما از نظر آمار در چه جایگاهی از تحقق دولت الكترونیك قرار دارد؟
ارزیابی های مختلفی از طرف نهادهای بین المللی صورت می گیرد. اما بر اساس ارزیابی توسعه (آمادگی) دولت الکترونیک که توسط سازمان ملل انجام می شود در سال ۲۰۱۰ میلادی ایران از میان بیش از ۱۹۰ کشور دنیا در جایگاه ۱۰۲ قرار دارد. بر اساس همین ارزیابی ها رتبه ایران در سال ۲۰۰۶ ، ۹۸ و در سال ۲۰۰۸ ۱۰۸ بوده است.
● رتبه کشور امتیاز آمادگی دولت الكترونیك
چرا بر خلاف دیگر كشورهای درحال توسعه در كشور ما آنطور كه باید استفاده از خدمات دولت الكترونیك مثل بانكداری الكترونیك و تجارت الكترونیك محقق نشده است؟ موانعی كه برای تحقق آن وجود دارد چیست؟
: ببینید تجارت الکترونیک، دولت الکترونیک و بانکداری الکترونیک مقوله های مجزایی از هم هستند اما بسیار به هم نزدیکند و رشد و توسعه هر یک می تواند به رشد و توسعه دیگری کمک کند. بنابراین ما نمی تونیم تجارت الکترونیک، بانکداری الکترونیک و نظایر آن را مصداق هایی از خدمات دولت الکترونیک بنامیم.
اما در مورد دیگر کشور ها باید بگویم که در سال ۲۰۱۰ میلادی در همان ارزیابی آمادگی دولت الکترونیک سازمان ملل کشورهای بحرین در رتبه ۱۳، مالزی در رتبه ۳۲، قزاقستان در رتبه ۴۶، امارات متحده عربی در رتبه ۴۹ و کویت در رتبه ۵۰ در دنیا قرار داشته اند.
آسیب شناسی اینکه چرا ما به اندازه این کشور ها در توسعه دولت الکترونیک موفق نبودیم خارج از این بحث است. اما مواردی مانند نبود شناخت صحیح در بین مدیران، کارشناسان و دیگر افراد مرتبط از مقوله هایی مانند دولت الکترونیک، نبود سیاست ها و خط مشی های روشن و دقیق، کمبود فرهنگ سازی مناسب، نبود اعتماد در میان کاربران، کمبود کاربرد ها و خدمات الکترونیک مناسب از مشکلات عدیده بر سر راه توسعه دولت الکترونیک است.
برای روشن شدن موضوع یک مثال می زنم در خبر ها خواندیم که ایجاد یک پست الکترونیکی در سایت گوگل را در یکی از دستگاه ها در شهرستانی به عنوان راه اندازی دولت الکترونیک در آن شهرستان عنوان کرده بودند. خوب این ناشی از عدم شناخت آن مسئول از دولت الکترونیک است. همچنین نشان می دهد که در سطح ملی باید ما خواسته خودمان را از دولت الکترونیک و اینکه باید چه کارهایی برای توسعه دولت الکترونیک در کشور انجام شود را تبیین کنیم. به عبارتی باید نقشه راه و راهبرد دولت الکترونیک داشته باشیم.
نام کشور رتبه توسعه دولت الکترونیک در سال ۲۰۱۰ از منظر ارزیابی های سازمان ملل هم اگر مشکلات و موانع بررسی شود خواهیم دید که شاخص آمادگی دولت الکترونیک از سه شاخص سرمایه انسانی، زیر ساخت های ارتباطی و سنجش وب سایت ها تشکیل می شود. با مطالعه این شاخص ها می بینیم که وضعیت کشور در شاخص سرمایه انسانی نسبتا مناسب و امتیاز آن از امتیاز کلی کشور بالاتر است. اما در شاخص زیر ساخت های ارتباطی و شاخص سنجش وب سایت ها امتیاز پایینی داریم که نشانگر ضعف ما در این بخش ها است. نکته قابل توجه این که در سال ۲۰۱۰ شاخص سنجش وب سایت ها به شاخص خدمات برخط و یا آنلاین ارتقا پیدا کرده و این نشانگر اهمیت این موضوع است.
بنابراین اگر بخواهیم دولت الکترونیک را در کشور توسعه دهیم باید زیرساخت های ارتباطی را توسعه بدهیم، وب سایت ها و پرتال های استاندارد، کارا و قابل استفاده داشته باشیم، وب سایت ها و پرتال ها باید بتوانند گیشه تعامل دولت با شهروندان، بنگاه ها و دیگر بخش های دولت باشند و همچنین علاوه بر اطلاعات کامل، دقیق و موردنیاز، خدمات الکترونیک مناسبی هم ایجاد و توسعه دهیم. اما برای انجام موفق این کارها ابتدا باید ملزومات و مقدماتش را در سطح ملی ایجاد نماییم.
راهكارهای تسریع در تحقق دولت الكترونیك چه ابزارها و زیرساخت هایی است؟
ما باید در سطح ملی مقدمات و ملزوماتی را آماده کنیم تا دستگاه ها و سازمان های ما بتوانند خدمات مناسبی در حوزه دولت الکترونیک ارائه كنند. اگر به همان تعریف دولت الکترونیک در ابتدای صحبت های من برگردیم می بینیم که در دولت الکترونیک تاکید بر روی استاندارد های مشترک و همچنین همکاری میان دستگاه های دولتی در ارائه خدمات از طریق فناوری اطلاعات است.
ما خط مشی، راهبرد و یا چشم انداز مشخصی در دولت الکترونیک نداریم خیلی از مشکلاتی که خدمتتون عرض کردم ناشی از همین مورد است. بنابر این باید نقشه راه و راهبرد دولت الکترونیک و خط مشی ارائه خدمات الکترونیک خودمون رو به صورت علمی و کاربردی تدوین کنیم. آنوقت عموم فعالین این حوزه از مدیران و کارشناسان گرفته تا فعالین بازار، چشم انداز ما به خدمات الکترونیک و اینکه اصولا خدمات الکترونیک باید چه مشخصات و ویژگی هایی داشته باشند را میدانند. در كنار آن باید استاندارد ها و راهنما های وب سایت ها و پرتال ها و برخی دیگر از استاندارد ها و راهنما ها را در کشور توسعه بدهیم. این موارد اسناد بالا دستی ما را در دولت الکترونیک تشکیل می دهند. اینها همان ملزومات و مقدمات مورد نیاز ما برای توسعه دولت الکترونیک است. در واقع این موارد زیر ساخت قانون و مقررات مورد نیاز برای دولت الکترونیک را تشکیل می دهند.
با داشتن این اسناد بالادستی حالا ما می تونیم زیر ساخت های ارتباطی را هدفمند توسعه دهیم، می توانیم وب سایت ها و پرتال های کارا به عنوان گیشه دولت الکترونیک داشته باشیم. می توانیم خدمات الکترونیکی یکپارچه و مناسب ایجاد کنیم .
با داشتن این مقررات، راهبردها و راهنماها در دولت الکترونیک از جزیره ای و سلیقه ای عمل کردن در کشور جلوگیری می شود. همچنین امکان تعریف صحیح پروژه های دولت الکترونیک، امکان پیاده سازی صحیح و استاندارد پروژه های دولت الکترونیک، امکان ارزیابی کار پیمانکاران این پروژه ها و دیگر فعالین در این حوزه، امکان نظارت و همچنین ارزیابی خدمات الکترونیکی ارائه شده و ... فراهم می شود.
در این میان مردم به عنوان خدمت گیرندگان دولت الكترونیك چه نقشی را در اجرای آن ایفا می كنند؟
ببینید مردم استفاده کنندگان و کاربران خدمات الکترونیک و دولت الکترونیک هستند. اگر دولت اطلاعات و خدمات خود را به شکل اصولی و استاندارد با استفاده از فناوری اطلاعات و یا همان دولت الکترونیک و خدمات الکترونیک ارائه دهد در آن صورت مردم می توانند از دولت الکترونیک و یا سایر e ها استفاده نمایند. طبیعتا اگر خدمت الکترونیکی ای به صورت استاندارد و قابل استفاده برای مردم ایجاد و در کنار آن فرهنگ سازی و آموزش مناسب (در حد آموزش و توضیح ساده روش استفاده از آن كاربرد) ارائه شود، شهروندان در استفاده از آن خدمت استقبال خواهند کرد.
به نظر شما در ترویج فرهنگ سازی استفاده از خدمات دولت الكترونیك توانسته ایم تاكنون موفق باشیم؟ چه راهكارهایی برای افزایش این فرهنگ سازی باید اتخاد كرد؟
ببینید اولین نکته این است که خدمات الکترونیکی باید برای مردم قابل استفاده باشند. به عبارتی کاربر پسند (User-friendly) بوده و قابلیت استفاده (Usability) داشته باشند. رعایت این استاندارد ها و برخی دیگر از استاندارد های از این دست استفاده از دولت الکترونیک را برای عموم مردم امکان پذیر می نماید. البته این استاندارد ها جزو همان اسناد بالادستی و زیر ساخت قوانین و مقررات مورد نیاز دولت الکترونیک است که پیش از این عرض کردم که باید در سطح ملی ایجاد شود.
نکته بعدی آن است که اکثرا در اطلاع رسانی خدمات الکترونیکی ایجاد شده فقط به اطلاع رسانی وجود و یا ایجاد آن خدمت بسنده می شود در حالی که باید علاوه بر اطلاع رسانی چگونگی استفاده آن خدمت به سادگی آموزش داده شود. چگونگی این آموزش بستگی به اهمیت و گستردگی خدمت الکترونیکی ارائه شده می تواند از طریق همان وب سایت ارائه دهنده ، بروشور ها، نشریات و حتی تبلیغات در صدا و سیما باشد.همچنین سازمان ها و دستگاه های دولتی می تواند از فناوری های نوین تولید محتوای الکترونیکی که ما در ایران ارائه می كنیم جهت اطلاع رسانی و آموزش خدمات الکترونیکی خود بهره ببرند چرا كه استفاده از این فناوری ها علاوه بر پوشش دامنه بسیار گسترده ای از شهروندان، باعث صرف جویی بسیار در هزینه ها می گردد.
مصاحبه : روزنامه سیاست روز (www.siasatrooz.ir)