مارادونا ,گمشده آرژانتين ؟

[touraj atef]

مي گويند يك ارتش بزرگ را تنها يك سر دار بزرگ مي سازد زيرا سربازان بخاطر فرمانده شان است كه تا آخرين قطره خون خود مبارزه مي كنند و از سوي ديگر اگر سرداري بزرگ نباشد بزرگترين و مجهز ترين ارتش ها هم نابود مي شوند و اين قصه براي همه مسائل اجتماعي وجود دارد هر گروه و اجتماع و تيمي نياز به يك رهبر دارد رهبري كه بتواند به تيمش حس جاه طلبي و عشق و مبارزه تا آخرين حد را القا كند آرژانتين 20 سال است كه در جام جهاني ناموفق بوده است آخرين بار آنها در سال 1990 توانستند در فينال جام جهاني حضور يابند و همه مي دانند در جام جهاني 1990 ايتاليا آرژانتين قهرمان دوره پيش آن دوره به همت دو مرد به فينال رسيد نخستين فرد مهم آن تيم دروازه باني به نام گويكوچا بود كه با مهار ضر بات پنالتي توانست تيمي چون ايتاليا با ستارگاني چون بارزي و جانيني و بارسي و مالديني و ويالي و والتر زنگا و باجو و اسكيلاچي را حذف كند و از او مهم تر كاپيتان آن روزگار آرژانتين و سر مربي فعلي اين تيم مارادونا بود همه مي دانستند كه آرژانتين تيمي بود كه بايد بر عليه بسياري از عوامل مي جنگيد دست ندادن مارادونا در هنگام دريافت جام از هاوه لانژ رئيس برزيلي اسبق فيفا در جام 1986 بازار شايعات ر ا به منتهي خود رسانده بود و همه انتخاب داور ضعيف مكزيكي در فينال 1990 را دقيقا مرتبط به اين مسئله مي دانستند و كار به جائي رسيده بود كه مارادونا رسما اعلام كرد باند برزيلي فيفا نمي خواهد بگذارد آرژانتين براي بار سوم قهرمان شود تا به ركورد برزيل در آن روزگار برسد القصه آن بازيها تمام شد و آرژانتين در آن مسابقات دوم شد و در دوره بعد مارادونا به گونه اي از جام در سال 1994 بيرون انداخته شد تا برزيل بتواند در آن جام و هشت سال بعد در 2002 دو بار ديگر قهرمان شود و فاصله خود با آرژانتين را زياد كند بيست سال از روزهاي حضور كاپيتان كاريزماتيك آرژانتين در زمين مي گذرد آرژانتين علي رغم موفقيت در المپيك ها و جام ملتهاي آمريكاي جنوبي در عرض 20 سال گذشته موفقيتي در جام جهاني نداشته است ولي امسال قصه آرژانتين فرق مي كند همه مي دانند كه مارادونا در عرصه مربيگري كارنامه طولاني و موفقي ندارد بسياري معتقدند كه هر مربي مي تواند با تيمي متشكل از مسي و هيگوئين و ميليتو و توز و هاينسه و ساموئل و ورون و ماسكرانو و آگرو ... در جام جهاني مدعي باشد اما اين دوره آرژانتين از فاكتوري استفاده مي كند كه سالها بود از آن بي بهره بود اين دوره آرژانتين فوتبال را با احساسش بازي مي كند از سال 1990 تا به امروز مرداني چون كارلوس بيانكي وبيلسا و پاسارلا و پكرمن ..به تيم آرژانتين آمده اند مرداني كه چون مارادونا امروز كت و شلوار خاكستري با كراوات داشتند اما حسهاي او را نمي توانستند به بازيكنان منتقل كنند همه مي دانند راز قهرماني آرژانتين در سال 1978 و 1986 حضور مرداني بود كه قلب و عشق را به آرژانتين داده بودند آرژانتين غرق در فقر در حكومت ژنرالها در سال 1978 به همت سر مربي با احساسي چون سزار منوتي توانست وحدت ملي را به تيم بر گرداند و منوتي با نقش پدري كه براي تيمش بازي مي كرد توانست مرداني چون فيلول و كمپس و آرديلز و پاسارلا و دياز و... را يك پارچه كند در سال 1986 و 1990 زوج بيلاردو بعنوان سر مربي و كاپيتاني پر احساس چون مارادونا اين حس جاه طلبي و يكي شدن را به تيم داد امروز آرژانتين مارادونا ديگر درد اختلافها را ندارد آنها ديگر با مردان اخمو و سخت گيري چون پاسارلا مواجه نيستند كه حتي به موي سر بازيكنان كار داشته باشند امروز آرژانتين مردي را بعنوان سردار خود مي بيند كه با بوسه بازيكنانش را به زمين مي فرستد و در پايان بازي به آنها تبريك مي گويد امروز آرژانتين يك پدر بر روي نيمكت دارد در آرژانتين شايد دانش مربياني چون هيتسفيلد و كاپلو و ليپي و كوئيرژ و لمبرگ ... نباشد اما آرژانتين 2010 با نيروي هاي رواني مي خواهد بر جنگ تاكتيك ها پيروز شود مارادونا در راه منوتي است همان منوتي كه در سال 1978 او را در فهرست نهائي بعلت جواني زياد قرار نداد اما اجازه داد او در كنار تيم باشد تا كاپيتان آرژانتين در جام جهاني جوانان بوده و قهرماني ديگري را به تيم آورد و مارادونا شود آرژانتين امروز با مارادونا يك تيم كامل است و اين راز بزرگ موفقيتهاي آرژانتين مي تواند باشد به انتظار مي نشينيم .
/WWW.tourajateef.blogfa.com
/ tourajatef@hotmail.com

[Himmler]

اگرچه آرژانتین 2010 یک آرژانتین رویایی یا فضاییست آن هم با 5 مهاجم قدرتمند دنیای فوتبال امروز اما به هر حال آرژانتین با مشکلات زیادی رویاروست:
اولین و مهمترین مشکل آبی پوشان امریکای جنوبی خط دفاعی از هم پاشیده آنهاست، خط دفاعیی که به راحتی به روی مهاجمین بی برنامه نیجریه باز می شد و خط دفاعیی که کره ای ها به راحتی آب خوردن از آن می گذشتند.
دومین مشکل آرژانتینیها یک خط جلوتر و در خط میانیست، جایی که هیچ بازیساز قابلی در آنجا وجود ندارد تا بتواند تغذیه خوبی برای 3 مهاجم آن باشد. این امر به حدی برای آنها جدی شده که مسی مجبور است یک خط به عقب آمده و آنجا صاحب توپ شود، هیگواین نیز در صورت نبودن پاسهای مسی یا فضا سازی او تقریبا بی کارترین مرد میدان است!
اما بزرگترین مشکل و ضعف آرژانتین در زمین فوتبال نیست!
دیگو آرماندو مارادونا گرچه یک ابر ستاره در دنیای فوتبال به حساب می آید اما انگار قصد دارد همان بلایی را بر سر خود بیاورد که علی دایی خودمان بر سر خودش آورد (گرچه دایی حتی در ایران هم چندان محبوب نیست) با این فرق که در صورت بروز این اتفاق مشکل او جهانیست. مارادونا گرچه با بوسه از بازیکنانش پذیرایی می کند و آنها را به آغوش می برد اما دچار یک دو شخصیتی اعجاب آور است با تمام حاشیه های مربوط به آن.
از طرفی دیگر به واقع هرگز از لحاظ تجربه مربیگری یا دانش آن با رقبای حتی جوانترش هم قابل قیاس نبوده و نیست!
بزرگترین مشکل این تیم محبوب امریکای جنوبی این است که هنوز با تیمی اسم و رسم دار درگیر نشده، اگرچه نیجریه محک خوبی در بازی اول بود اما در بازی دوم ثابت کرد آنچه باعث آزار آرژانتین شده بود قدرت نیجری ها نبود بلکه ضعف آرژانتینیها بود، نیجری ها نشان دادند که با نیجریه سالهای 94 تا 98 فاصله ای طولانی دارند.
همگان بر این باورند که آرژانتین فقط با بازی برابر یک تیم صاحب نام محکی درست و حسابی می خورد اما مسئله اینجاست که در صورت شکست در این محک دیگر راه بازگشتی نیز ندارند!