طوفان زرد توانست نسيم باشد

[touraj atef]

فوتبال بزريل را به نام زرد و سبزها مي شناسند و برخي هم قهرمان پنج گانه جام جهاني را طلائي پوشان مكتب سامبا مي نامند از سوي ديگر تيمي از آسيا را در مقابل خود در اولين بازي دور نهائي جام نوزدهم ديد كه نه خبر نگار و نه تماشاچي و نه حتي لبخند بر چهره داشت شايد تنها لبخندي كه از اين تيم مي ديديم پس از زدن تك گل آنها در اولين بازيشان در جام جهاني نوزدهم بر روي صورتهايشان ديده شد تا با سه گلي كه به پر تغال و يك گلي كه به ايتاليا و يك گلي كه به شيلي در جام جهاني 1966 زدند يكي ديگر بيافزايند اما همين تيمي كه همگان معتقد بودند هيچگاه نمي تواند قصه " توفان زرد " بازيهاي لندن را تكرار كند توانست نسيمي از آن تيم را بوزاند آري كره شمالي براي تفريح به جام نيامده بود تيم كره شمالي نشان داد كه حتي براي كسب تجربه هم به جام نيامده بودند آنها به جام آمدند تا نشان دهند كه علي رغم فقر و ديكتاتوري و آرمانگرائي هاي پوچ نظامي مي توان با عنصري به نام فوتبال يكي از واگنهاي ترن جهاني شوند سر زميني كه همواره بخاطر فعاليتهاي اتميش در صدر اخبار جهان بوده است ديشب بار ديگر به صدر خبرها رفت اما اين بار قصه جنگ و بمب اتمي و رهبر ي كاريزماتيك آنها نبود قصه اين بار كره شمالي درخشيدن بود شايد ندانيد اما عنوان شده است كه مردمان كره شمالي معتقدند علت گرم شدن زمين در اين است كه روح ! ( اعتقاد به روح در نزد ماترياليستهاي كره شمالي هم جالب است ) پدر رهبر آنها در خورشيد سكني دارد و آنجا را گرم ترمي كند و يا اين كه اگر رهبر فعلي آنها بميرد منظومه شمسي از بين مي رود اما همين مردم با اين طرز تفكر عجيب توانستند به دنياي فوتبال درس بزرگي دهند و آن درس حكايت عشق و توپ گرد بود داستان توفان زرد براي كره شمالي 2010 شباهت زيادي به كره شمالي 1966 دارد در جام جهاني لندن آنها با شيلي تيم سوم جام جهاني 1958 و شوروي كه در همان سال 1966 چهارم جهان شد و با ايتاليا قهرمان دو دوره جام جهاني تا سال 1966 رو به رو شدند همه آنها را شكست خورده مي دانستند اما تساوي با شيلي و پيروزي بر ايتاليا و بازي پايا پاي با پر تغال آنها را ملقب به توفان زرد كرد اين بار هم كره شمالي آمد با هزاران ايرادي كه به تيم آنها مي رفت آنها نام يك مهاجم را بعنوان دروازه بان سوم دادند و در انزواي كامل بودند و در اولين ديدار به مصاف برزيلي مي رفتند كه چون جام جهاني 1966 با مسن ترين ها به جام آمده بود مردان مسن برزيل در 1966 " اورلاندو " و " بليني " و " جلما سانتوز " و " گارينشا " بودند اما اين برزيل هم با لوسيو و ژيلبرتو سيلوا و فابيانو و ...اوضاع بهتري نداشت در مقابل كره شمالي يك برزيل با تجربه و محبوب بود و كره شمالي تنها يك سردار داشت و آن يازده بازيكن منسجم و تلاشگر بودند كه نه به وقت كشي دست زدند نه حتي خطا كردند و دامنه بازي جوانمردانه آنها به اندازه اي بود كه نيمه اول حتي وقت اضافه اي نداشت آري كره شمالي ديروز نيامده بود كه خوب ببازد بلكه آمده بود كه ببرد و يا حداقل تساوي كند و همه اين حس را از بازي متراكم آنها و يورش هاي گاه به گاه چونگ تايسه مي ديدند و حتي اگر اشتباه ري چو گوگ دروازه بان آنها نبود شايد بازي را به تساوي مي توانستند بكشند اما اين گونه نشد آنها به برزيل اجازه ندادند كه يك فوتبال نمايشي بر پايه جوكو بونيتو (بازي زيبا ) به نمايش گذارند آنها شايد با سيستم 1-4-5 و شايد 5-5 در مقابل سيستم 2-2-2-4 برزيل بازي كردند اما شجاع بودند فوتبال جوانمردانه اي ارائه كردند آنها ديروز نشان دادند كه چيزهائي مهم تر از بمب اتم و افكار نظامي رهبرشان و ديكتاتوري راديكالشان دارند آنها عشق به فوتبال داشتند و سر انجام تواسنتد در دقايق آخر بازي نسيمي زرد به زرد هاي برزيلي بزنند تا رخ آنتها زر شود وبيانديشند كه تيمي چون كره شمالي توانست به كاكا و مايكون و روبينو فابيانو و سزار و لوسيو ژوان و سيلوا وحشت تزريق كند آري كره شمالي در بازي اول توفان زرد نبود اما توانست نسيم زرد را بنوازد حالا روي آنها بيشتر بايد حساب كنيم
تورج عاطف
/WWW.tourajateef.blogfa.com
/ tourajatef@hotmail.com