B a R a N
1st June 2010, 02:39 PM
سازمان به عنوان سامانه ای قانونمند و خردمدار (رویکرد عقلائی)
تعاریفی که بارنارد، مارچ و سایمون، بلاو و اسکات و اتزیونی از سازمان عرضه می دارند دو عنصر را اجزای جدایی ناپذیر مفهوم سازمان قلمداد می کنند. به نظر اینان مجموعه افرادی که از تشکل و انسجامی درخور توجه برخوردار باشند به عنوان یک عنصر همراه با هدف هایی تقریبا مشخص و معین به عنوان عنصری دیگر یک سازمان را می سازند.
تعریف سازمان از دیدگاه خردگرایانه به این صورت است:
سازمان ها مجموعه هایی متمایل به تعقیب هدف هایی نسبتا مشخص هستند و از ساختارهای اجتماعی با قالب هایی نسبتا متشکل برخوردارند.
تعریف سازمان به عنوان سامانه طبیعی (رویکرد طبیعی)
تقریبا همه سازمان های رسمی هدف های مدونی دارند و اعضای آن ها قاعدتا باید از شرح وظایف و مقررات مشخصی پیروی کنند، ولی ممکن است در عمل هدف داری، قالب های رفتاری، و مقررات به عنوان وجوه ممیز سازمان های به اصطلاح رسمی واقعیت و ماهیت آن ها را توجیه نکند. به عبارتی هیچ بعید نیست که اعضای سازمان ها، در جهت اهداف گام برندارند و دور از ذهن نیست که آنان حتی با قالب های رفتاری و مقررات دیکته شده از طرف سازمان آشکارا یا پنهان از در معاوضه وارد می شوند به این ترتیب معلوم است که هرگاه ساختار رفتاری سازمان بر ساختار هنجاری آن ارجحیت داده شود، تعریف سازمان به عنوان سامانه ای قانونمند و خردمدار بی اساس جلو خواهد کرد.
سازمان های طبیعی را می توان سامانه های زنده ای به شمار آورد که نسبت به ادامه بقاء و حفظ خود به عنوان یک سامانه، گرایشی شدید دارند. ساختارهای غیررسمی و فرهنگ های ویژه این سازمان ها آن ها را به خوبی از امثال خود متمایز می سازد.
تعریف سازمان از دیدگاه طبیعی به این صورت است:
سازمان ها با مجموعه هایی از اعضا که مشترکا به ادامه بقای مجموعه خود علاقه مند هستند به شمار می آیند. اعضا از طریق کار با یکدیگر و ساختار غیر رسمی که پیدا می کنند به سوی مقصود خود قدم بر می دارند.
تعریف سازمان به عنوان سامانه ای باز (رویکرد باز)
سازمان ها جزیی از محیط خود به شمار می آیند و ناگزیر برای ادامه حیات به جذب منابع انسانی و غیر آن از محیط خود وابسته اند. به علاوه سازمان ها برای ادامه بقای خود باید اعضای خود را به مشارکت در انجام امور ترغیب کنند. اما انگیزه افراد برای مشارکت در انجام امور متفاوت است و به همین جهت اعضای سازمان ثابت نمی مانند و به تناسب این که چه امر یا عاملی را در چه زمانی در داخل یا خارج سازمان به سود خود تشخیص می دهند به سازمان ملحق یا از آن جدا می شوند.به این جت سازمان را اجتماع فرصت طلبانه گروه هایی بدانیم که دارای علائقی متفاوت هستند و موقتا در یک جا جمع می شوند.
تعریف سازمان از دیدگاه باز به این صورت است:
سازمان ائتلاف متغیر گروه های ذی نفعی هستند که هدف های خود را با چانه زنی تعیین می کنند. ساختار ائتلاف، فعالیت ها و حاصل کار آن ها تحت تاثیر شدید عوامل محیطی شکل می گیرد.
تعاریفی که بارنارد، مارچ و سایمون، بلاو و اسکات و اتزیونی از سازمان عرضه می دارند دو عنصر را اجزای جدایی ناپذیر مفهوم سازمان قلمداد می کنند. به نظر اینان مجموعه افرادی که از تشکل و انسجامی درخور توجه برخوردار باشند به عنوان یک عنصر همراه با هدف هایی تقریبا مشخص و معین به عنوان عنصری دیگر یک سازمان را می سازند.
تعریف سازمان از دیدگاه خردگرایانه به این صورت است:
سازمان ها مجموعه هایی متمایل به تعقیب هدف هایی نسبتا مشخص هستند و از ساختارهای اجتماعی با قالب هایی نسبتا متشکل برخوردارند.
تعریف سازمان به عنوان سامانه طبیعی (رویکرد طبیعی)
تقریبا همه سازمان های رسمی هدف های مدونی دارند و اعضای آن ها قاعدتا باید از شرح وظایف و مقررات مشخصی پیروی کنند، ولی ممکن است در عمل هدف داری، قالب های رفتاری، و مقررات به عنوان وجوه ممیز سازمان های به اصطلاح رسمی واقعیت و ماهیت آن ها را توجیه نکند. به عبارتی هیچ بعید نیست که اعضای سازمان ها، در جهت اهداف گام برندارند و دور از ذهن نیست که آنان حتی با قالب های رفتاری و مقررات دیکته شده از طرف سازمان آشکارا یا پنهان از در معاوضه وارد می شوند به این ترتیب معلوم است که هرگاه ساختار رفتاری سازمان بر ساختار هنجاری آن ارجحیت داده شود، تعریف سازمان به عنوان سامانه ای قانونمند و خردمدار بی اساس جلو خواهد کرد.
سازمان های طبیعی را می توان سامانه های زنده ای به شمار آورد که نسبت به ادامه بقاء و حفظ خود به عنوان یک سامانه، گرایشی شدید دارند. ساختارهای غیررسمی و فرهنگ های ویژه این سازمان ها آن ها را به خوبی از امثال خود متمایز می سازد.
تعریف سازمان از دیدگاه طبیعی به این صورت است:
سازمان ها با مجموعه هایی از اعضا که مشترکا به ادامه بقای مجموعه خود علاقه مند هستند به شمار می آیند. اعضا از طریق کار با یکدیگر و ساختار غیر رسمی که پیدا می کنند به سوی مقصود خود قدم بر می دارند.
تعریف سازمان به عنوان سامانه ای باز (رویکرد باز)
سازمان ها جزیی از محیط خود به شمار می آیند و ناگزیر برای ادامه حیات به جذب منابع انسانی و غیر آن از محیط خود وابسته اند. به علاوه سازمان ها برای ادامه بقای خود باید اعضای خود را به مشارکت در انجام امور ترغیب کنند. اما انگیزه افراد برای مشارکت در انجام امور متفاوت است و به همین جهت اعضای سازمان ثابت نمی مانند و به تناسب این که چه امر یا عاملی را در چه زمانی در داخل یا خارج سازمان به سود خود تشخیص می دهند به سازمان ملحق یا از آن جدا می شوند.به این جت سازمان را اجتماع فرصت طلبانه گروه هایی بدانیم که دارای علائقی متفاوت هستند و موقتا در یک جا جمع می شوند.
تعریف سازمان از دیدگاه باز به این صورت است:
سازمان ائتلاف متغیر گروه های ذی نفعی هستند که هدف های خود را با چانه زنی تعیین می کنند. ساختار ائتلاف، فعالیت ها و حاصل کار آن ها تحت تاثیر شدید عوامل محیطی شکل می گیرد.