soheiiil
26th May 2010, 09:16 PM
رادار با آنتن آرایه ایی پویش الکترونیکی یا ESA آخرین تکنولوژی توسعه یافته تجهیزات رادار است. این رادار ها پس از چابکی پرتو, اثر تداخل را برای کشف پرتو رادار به کار می برند. سرعت اسکن این نمونه رادار ها نسبت به رادارهای با آنتن منحرف کننده مکانیکی خیلی سریعتر است ! روسیه و ایالات متحده امریکا اولین کشور هایی بودند که کاربرد و استفاده این تکنولوژی را در هواپیماهای نظامیشان شروع کردند.
در روسیه رادار ESA بر میگ 31 جنگنده رهگیر آن کشور با نام zaslon نصب شد و در ایالات متحده امریکا لنسر Rockwell B-1B بمب افکن استراتژیک به این نمونه رادار ها مجهز شد.
مثالهای دیگر می توان به BMEWS امریکایی ( رادار خطر موشک بالستیک) و سپر SPY-1 بر روی رزمــــــــناو کلاس Ticonderoga' و Arleigh Burke' , DDG ها اشاره کرد.همه رادار آنها تا موقعی که عناصر انتشاری خارج از آرایه ی خود قرار گرفته بودند, آرایه ی اسکن غیر فعال PESA را به کار می بردند. هیچ رادار ESA با آرایه ی اسکن فعال تا اتمام دوران جنگ سرد , موفق به تولید نشد. به هر حال مسابقه ی فنی و تکنیکی ادامه داشت. فشار و حرکت روبه جلو دانشمندان با توسعه تکنولوژی AESA بعد از جایگزینی عناصر انتشاری فعال در آرایه توانست چندین پیشرفت عمده را برای رادار بیان کند.
اولین پروژه ی شناخته شده از رادار جنگنده ها با رادار پویش الکترونیکی آرایه ایی فعال در جت جنگنده ی ارتقاء داده شده ی F-15 C/D بود که رادار آن ساخت کمپانی Raytheon بنام رادار AESA , AN/APG-63(v)2/3 بود. قبل از این طرح رادار آرایه ایی شیار دار شده (چاک دار) AN/APG-63(V)1 بود.
رادارAPG-63(v2)2/3 در دسامبر سال 2000 میلادی بر روی 18 فروند جنگنده F-15C در آلاسکا نصب شد.اینها اولین رادارهای آرایه ایی پویش الکترونیکی فعال بودند که آمادگی رزم را داشتند.
اصلاح پیشرفته ی بعدی از AN/APG-63(V)3 بود بطوریکه دارای وزن 400 کیلوگرم و قطر 0.9 متر (90 سانتیمنتر) داشت.این رادار تست های پروازی را در می 2006 میلادی شروع کرد.آخرین و بیشترین اصلاح پیشرفته از رادار را می توان در رادار فوق مدرن AN/APG-63(V)4 یافت که در آن از قطعات و تکنولوژی های رادار AN/APG-79 استفاده شده است.
بیشترین برنامه رادار پیشرفته AESA برای AN/APG-77 , Northrop-Grumman است که برای جنگنده ی پنهان کار موثر در آینده می باشد و این برنامه از سال 1985 شروع شده است. هم اکنون این رادار بر روی جنگنده Raptor اف-22 نصب شده است.چارچوب رادار در طی زمان و پریود طراحی مقداری تغییر کرد.در ابتدا این رادار تنها نامزد انجام ماموریت های هوا به هوا بود. قابلیت هوا به سطح بعد از مدت زیادی این اواخر به این رادار اضافه شد.نمونه آخر AN/APG-77(v)1 از تکنولوژی و اصلاحات وفنون نگهداری رادارهای یشرفته ی بالاتر چون AN/APG-80 و AP/APG-81 استفاده می کند.نرم افزار جدید به رادار این اجازه می دهد که شفافیت و وضوح بالایی در مـــــــــد نقشه برداری( mapping ) داشته باشد.
قطر رادار (APG-77 ) برابر با 1 مــــــتر است و محتوی 2000 واحد انتشاری MMIC است که هریک از آنها طولی برابر با 70 میلیمتر ( 7 سانتی متر) دارند.
مطابق اطلاعات کارخانه ماگزیمم برد کشف برای کلاس جنگنده ها برابر با 270 تا 300 کیلومتر است و فاصله ایی برابر با Km 490 کیلومتر برای بمب افکن ها و در نهایت فاصله ایی برابر باKm 150 کیلومتر را برای موشک ها کروز دارد.
تصویری از رادار AN/APG-77
ماگزیمم زاویه پرتو افکن عمودی و افقی در این رادار برابر با 60 گراد است اما این زاویه در رزم نزدیک برابر فقط به 30 گراد می رسد.رادار می تواند بیش از 28 هدف را رهگیری کند.APG-77 همچنین مــــــد پسیو و مد LPI یا احتمال پایین رهگیری را دارد.
اولین تست های پروازی از اولین رادار اصلاح شده در نوامبر سال 1997 ( بویینگ 757 ) و نوامبر سال 2000 (F-22A ) شروع شد.به هر حال آمادگی موثر و قابل استفاده از اولین اســـــــــــکادران F-22A با رادار ها تنها در دسامبر سال 2005 به انجام رسید.
AN/APG-79 دیگر رادار آرایه ایی پویش الکترونیکی فعال AESA در امـریکا است که توسط Raytheon برای جنگنده های F/A-18 E-F , توسعه خود را در سال 2000 میلادی شروع کرده است. اولین تست های پروازری در سال 2003 شروع شدند. رادار سری اول تنها برای نصب بر روی F/A-18E/F در ژانویه 2005 به بوینگ منتقل شدند.
سرآغاز دست یابی آمادگی عملیاتی در سال 2007 پیدا شد. هواپیمای جنگ الکترونیک EA-18 growler هم با این رادار مجهز شد. این رادار شامل IDECM ( پدافند یکپارچه شده ی اقدام متقاابل الکترونیک) در ساختمان سیستم جنگ الکترونیک هست که در حدود 300 کیلو گرم وزن دارد.
رادار آرایه ایی پویش الکترونیک فعال AESA بعدی امریکایی رادار AN/APG-81 از نورث روپ گرومان هست که برای جنگنده ی F-35 می باشد در این هواپیما رادار آرایه ایی پویش الکترونیک فعال ASEA قسمتی از سیستم یکپارچه ی MIRFS خواهد شد که نقش EW یا جنگ الکترونیک و ELINT ( هوش الکترونیک . هوش افزایش داده شده از طریق آنالیز سیگنالهای الکترونیک) را شامل می شود.
تحت سیستم های EW و ELINT رادار به طور همزمان عملکرد دید را فراهم خواهد کرد.تست های پروازی در آگوست 2005 انجام شد و اتمام آن در سال 2010 طرح ریزی شده است
در روسیه رادار ESA بر میگ 31 جنگنده رهگیر آن کشور با نام zaslon نصب شد و در ایالات متحده امریکا لنسر Rockwell B-1B بمب افکن استراتژیک به این نمونه رادار ها مجهز شد.
مثالهای دیگر می توان به BMEWS امریکایی ( رادار خطر موشک بالستیک) و سپر SPY-1 بر روی رزمــــــــناو کلاس Ticonderoga' و Arleigh Burke' , DDG ها اشاره کرد.همه رادار آنها تا موقعی که عناصر انتشاری خارج از آرایه ی خود قرار گرفته بودند, آرایه ی اسکن غیر فعال PESA را به کار می بردند. هیچ رادار ESA با آرایه ی اسکن فعال تا اتمام دوران جنگ سرد , موفق به تولید نشد. به هر حال مسابقه ی فنی و تکنیکی ادامه داشت. فشار و حرکت روبه جلو دانشمندان با توسعه تکنولوژی AESA بعد از جایگزینی عناصر انتشاری فعال در آرایه توانست چندین پیشرفت عمده را برای رادار بیان کند.
اولین پروژه ی شناخته شده از رادار جنگنده ها با رادار پویش الکترونیکی آرایه ایی فعال در جت جنگنده ی ارتقاء داده شده ی F-15 C/D بود که رادار آن ساخت کمپانی Raytheon بنام رادار AESA , AN/APG-63(v)2/3 بود. قبل از این طرح رادار آرایه ایی شیار دار شده (چاک دار) AN/APG-63(V)1 بود.
رادارAPG-63(v2)2/3 در دسامبر سال 2000 میلادی بر روی 18 فروند جنگنده F-15C در آلاسکا نصب شد.اینها اولین رادارهای آرایه ایی پویش الکترونیکی فعال بودند که آمادگی رزم را داشتند.
اصلاح پیشرفته ی بعدی از AN/APG-63(V)3 بود بطوریکه دارای وزن 400 کیلوگرم و قطر 0.9 متر (90 سانتیمنتر) داشت.این رادار تست های پروازی را در می 2006 میلادی شروع کرد.آخرین و بیشترین اصلاح پیشرفته از رادار را می توان در رادار فوق مدرن AN/APG-63(V)4 یافت که در آن از قطعات و تکنولوژی های رادار AN/APG-79 استفاده شده است.
بیشترین برنامه رادار پیشرفته AESA برای AN/APG-77 , Northrop-Grumman است که برای جنگنده ی پنهان کار موثر در آینده می باشد و این برنامه از سال 1985 شروع شده است. هم اکنون این رادار بر روی جنگنده Raptor اف-22 نصب شده است.چارچوب رادار در طی زمان و پریود طراحی مقداری تغییر کرد.در ابتدا این رادار تنها نامزد انجام ماموریت های هوا به هوا بود. قابلیت هوا به سطح بعد از مدت زیادی این اواخر به این رادار اضافه شد.نمونه آخر AN/APG-77(v)1 از تکنولوژی و اصلاحات وفنون نگهداری رادارهای یشرفته ی بالاتر چون AN/APG-80 و AP/APG-81 استفاده می کند.نرم افزار جدید به رادار این اجازه می دهد که شفافیت و وضوح بالایی در مـــــــــد نقشه برداری( mapping ) داشته باشد.
قطر رادار (APG-77 ) برابر با 1 مــــــتر است و محتوی 2000 واحد انتشاری MMIC است که هریک از آنها طولی برابر با 70 میلیمتر ( 7 سانتی متر) دارند.
مطابق اطلاعات کارخانه ماگزیمم برد کشف برای کلاس جنگنده ها برابر با 270 تا 300 کیلومتر است و فاصله ایی برابر با Km 490 کیلومتر برای بمب افکن ها و در نهایت فاصله ایی برابر باKm 150 کیلومتر را برای موشک ها کروز دارد.
تصویری از رادار AN/APG-77
ماگزیمم زاویه پرتو افکن عمودی و افقی در این رادار برابر با 60 گراد است اما این زاویه در رزم نزدیک برابر فقط به 30 گراد می رسد.رادار می تواند بیش از 28 هدف را رهگیری کند.APG-77 همچنین مــــــد پسیو و مد LPI یا احتمال پایین رهگیری را دارد.
اولین تست های پروازی از اولین رادار اصلاح شده در نوامبر سال 1997 ( بویینگ 757 ) و نوامبر سال 2000 (F-22A ) شروع شد.به هر حال آمادگی موثر و قابل استفاده از اولین اســـــــــــکادران F-22A با رادار ها تنها در دسامبر سال 2005 به انجام رسید.
AN/APG-79 دیگر رادار آرایه ایی پویش الکترونیکی فعال AESA در امـریکا است که توسط Raytheon برای جنگنده های F/A-18 E-F , توسعه خود را در سال 2000 میلادی شروع کرده است. اولین تست های پروازری در سال 2003 شروع شدند. رادار سری اول تنها برای نصب بر روی F/A-18E/F در ژانویه 2005 به بوینگ منتقل شدند.
سرآغاز دست یابی آمادگی عملیاتی در سال 2007 پیدا شد. هواپیمای جنگ الکترونیک EA-18 growler هم با این رادار مجهز شد. این رادار شامل IDECM ( پدافند یکپارچه شده ی اقدام متقاابل الکترونیک) در ساختمان سیستم جنگ الکترونیک هست که در حدود 300 کیلو گرم وزن دارد.
رادار آرایه ایی پویش الکترونیک فعال AESA بعدی امریکایی رادار AN/APG-81 از نورث روپ گرومان هست که برای جنگنده ی F-35 می باشد در این هواپیما رادار آرایه ایی پویش الکترونیک فعال ASEA قسمتی از سیستم یکپارچه ی MIRFS خواهد شد که نقش EW یا جنگ الکترونیک و ELINT ( هوش الکترونیک . هوش افزایش داده شده از طریق آنالیز سیگنالهای الکترونیک) را شامل می شود.
تحت سیستم های EW و ELINT رادار به طور همزمان عملکرد دید را فراهم خواهد کرد.تست های پروازی در آگوست 2005 انجام شد و اتمام آن در سال 2010 طرح ریزی شده است