B a R a N
24th May 2010, 08:52 PM
کارآفرینی فعالیتی است که شامل کشف ، ارزیابی و بهره برداری از فرصت ها برای ارائه کالاها و خدمات جدید ، نحوه های سازماندهی جدید ، بازارها ، فرایند ها ، و مواد خام جدید از طریق ساماندهی تلاش هایی که قبلا وجود نداشته اند .
با ارائه چنین تعریفی از کارآفرینی، شاخه علمی کارآفرینی در قلمرو خود به ارائه تعاریفی درباره موضوعات زیر میپردازد:
1. چرا، در چه زمانی و چگونه فرصتهای کارآفرینانه بوجود می آیند.
2. منابع این فرصتها چه میباشند و چه شکلهایی به خود میگیرند.
3. چگونگی بدست آوردن منابع برای بهره برداری از فرصتها.
4. فعالیتهای بهره برداری از منابع.
5. چرا، در چه زمانی و چگونه بعضی افراد و نه دیگران فرصتها را کشف و ارزیابی می کنند، منابع را جمع آوری می کنند و از فرصتها بهره برداری می کنند.
6. از چه استراتژیهایی برای دنبال کردن فرصتها استفاده می شود.
7. کارآفرینان چگونه تلاشهای خود را برای بهره برداری از فرصتها سازماندهی میکنند. (shane & venkataraman)
تعريفي از كارآفريني كه در بالا ارائه شده براي تشريح پديده كارآفريني در برگيرنده تعدادي شرايط لازم در سطح چارچوب مفهومي است . قبل از ارائه چارچوب مفهومي مفروضات مورد نیاز برای درک چارچوب توضیح داده می شوند .
اولا ، براي كارآفريني بايستي فرصت وجود داشته باشد يا موقيعتي باشد كه افراد باور كنند مي توانند از يك چارچوب وسيله – هدف جديدي با تركيب مجدد منابع براي ايجاد سود استفاده نمايند (شين 2000).
دومین شرط ضروری این است که کارآفرینی نیازمند تفاوت بین انسانها است. کارآفرینی در ابتدا نیازمند دو عامل دسترسی به اطلاعات و توانایی تشخیص اطلاعات در باب فرصت ها است, که هردو عامل در بین انسانها به شکل های متفاوتی دیده می شود.
علاوه بر این کارآفرینی نیازمند تصمیم گیری اشخاصی است که می خواهند بر اساس فرصت عمل کنند. زیرا فرصت ها به تنهایی فاقد عامل هستند.( تشخیص فرصت نیازمند عاملی برای بهره برداری از آن می باشد.)
سومین عامل تحمل خطرپذیری است که بخش ضروری از فرآیند کارآفرینی است. بهره برداری از فرصت ها, فی النفسه کافی نمی باشد. زمانی که فرصتی تشخیص داده می شود, نمی توان به طور قطعی مشخص کرد که چه عملکرد هایی در بهره برداری از آن فرصت منجر به سودآوری خواهند شد. زیرا اطلاعات کافی در این زمینه تا زمانیکه کارآفرین به پیگیری فرصت نپرداخته باشد, به دست نمی آید.
چهارمین نیاز چارچوب مفهومی, این است که فرآیند کارآفرینی, نیازمند سازمان دهی می باشد. منظورم این نیست که فرآیند کارآفرینی نیازمند ایجاد یک بنگاه جدید اقتصادی است. ایجاد یک شرکت جدید, یکی از راههای سازمان دهی فرصت است, استفاده از مکانیزم بازار ( برای مثال دریافت جواز کسب) یکی دیگر از راهها می باشد. اگرچه فرآیند کارآفرینی چه بر اساس ایجاد یک بنگاه جدید و چه بر اساس استفاده از مکانیزم بازار به نتیجه برسد, نیازمند مسیری جدیدی که قبل از آن وجود نداشته است, برای بهره برداری از فرصت است(سازمان دهی).
پنجم: فرايند کارافريني به نوعي از نواوري نيازمند است.
فرآیند کارآفرینی از دیدگاه شین:
فرصت <----> تشخیص فرصت <---> بهره برداری از فرصت <---> خلق ارزش
برگرفته از کتاب نظریه عمومی کارآفرینی، Scott Shane
با ارائه چنین تعریفی از کارآفرینی، شاخه علمی کارآفرینی در قلمرو خود به ارائه تعاریفی درباره موضوعات زیر میپردازد:
1. چرا، در چه زمانی و چگونه فرصتهای کارآفرینانه بوجود می آیند.
2. منابع این فرصتها چه میباشند و چه شکلهایی به خود میگیرند.
3. چگونگی بدست آوردن منابع برای بهره برداری از فرصتها.
4. فعالیتهای بهره برداری از منابع.
5. چرا، در چه زمانی و چگونه بعضی افراد و نه دیگران فرصتها را کشف و ارزیابی می کنند، منابع را جمع آوری می کنند و از فرصتها بهره برداری می کنند.
6. از چه استراتژیهایی برای دنبال کردن فرصتها استفاده می شود.
7. کارآفرینان چگونه تلاشهای خود را برای بهره برداری از فرصتها سازماندهی میکنند. (shane & venkataraman)
تعريفي از كارآفريني كه در بالا ارائه شده براي تشريح پديده كارآفريني در برگيرنده تعدادي شرايط لازم در سطح چارچوب مفهومي است . قبل از ارائه چارچوب مفهومي مفروضات مورد نیاز برای درک چارچوب توضیح داده می شوند .
اولا ، براي كارآفريني بايستي فرصت وجود داشته باشد يا موقيعتي باشد كه افراد باور كنند مي توانند از يك چارچوب وسيله – هدف جديدي با تركيب مجدد منابع براي ايجاد سود استفاده نمايند (شين 2000).
دومین شرط ضروری این است که کارآفرینی نیازمند تفاوت بین انسانها است. کارآفرینی در ابتدا نیازمند دو عامل دسترسی به اطلاعات و توانایی تشخیص اطلاعات در باب فرصت ها است, که هردو عامل در بین انسانها به شکل های متفاوتی دیده می شود.
علاوه بر این کارآفرینی نیازمند تصمیم گیری اشخاصی است که می خواهند بر اساس فرصت عمل کنند. زیرا فرصت ها به تنهایی فاقد عامل هستند.( تشخیص فرصت نیازمند عاملی برای بهره برداری از آن می باشد.)
سومین عامل تحمل خطرپذیری است که بخش ضروری از فرآیند کارآفرینی است. بهره برداری از فرصت ها, فی النفسه کافی نمی باشد. زمانی که فرصتی تشخیص داده می شود, نمی توان به طور قطعی مشخص کرد که چه عملکرد هایی در بهره برداری از آن فرصت منجر به سودآوری خواهند شد. زیرا اطلاعات کافی در این زمینه تا زمانیکه کارآفرین به پیگیری فرصت نپرداخته باشد, به دست نمی آید.
چهارمین نیاز چارچوب مفهومی, این است که فرآیند کارآفرینی, نیازمند سازمان دهی می باشد. منظورم این نیست که فرآیند کارآفرینی نیازمند ایجاد یک بنگاه جدید اقتصادی است. ایجاد یک شرکت جدید, یکی از راههای سازمان دهی فرصت است, استفاده از مکانیزم بازار ( برای مثال دریافت جواز کسب) یکی دیگر از راهها می باشد. اگرچه فرآیند کارآفرینی چه بر اساس ایجاد یک بنگاه جدید و چه بر اساس استفاده از مکانیزم بازار به نتیجه برسد, نیازمند مسیری جدیدی که قبل از آن وجود نداشته است, برای بهره برداری از فرصت است(سازمان دهی).
پنجم: فرايند کارافريني به نوعي از نواوري نيازمند است.
فرآیند کارآفرینی از دیدگاه شین:
فرصت <----> تشخیص فرصت <---> بهره برداری از فرصت <---> خلق ارزش
برگرفته از کتاب نظریه عمومی کارآفرینی، Scott Shane