چتر نجات شما را چه كسي مي بندد؟

[آبجی]

چارلز پلوم، يكي از خلبانان نيروي دريايي بود. پس از 75 مأموريت جنگي، هواپيماي او مورد اصابت يك موشك زمين به هوا قرار گرفت. پلوم بيرون پريد و به اسارت دشمن درآمد. او دستگير شد و شش سال در يكي از زندان هاي دشمن حبس شد. او از اين مهلكه جان سالم به در برد و اكنون آنچه را كه از آن تجربه كسب كرده است تدريس مي كند.




روزي چارلز و همسرش در رستوراني نشسته بودند. مردي به آنها نزديك شد و گفت: «تو پلوم هستي! در يكي از نبردهاي هوايي، جنگنده هاي دشمن را تعقيب كردي و سپس تو را زدند و سقوط كردي!»


پلوم پرسيد: «تو از كجا اين مطلب را مي داني؟»
مرد پاسخ داد: «من چتر نجات تو را بستم.»
پلوم تعجب كرده بود و نفس در سينه اش حبس شده بود. مرد كه با غرور مشتش را در هوا تكان مي داد گفت: «مطمئن بودم كه كار مي كند.»


پلوم حرف او را تأييد كرد و گفت: «مطمئناً كار كرده است چون اگر كار نمي كرد من الآن اينجا نبودم.»


آن شب پلوم از فكر آن مرد نتوانست بخوابد. او مي گويد: «خيلي مايلم بدانم او در لباس فرم نيروي دريايي چه شكلي بوده است؛ يك كلاه سفيد، يك دستمال در پشت و بندهاي آويز منگوله دار. نمي دانم چند بار او را ديده ام و حتي به او يك سلام صبح بخير يا چيزي مثل آن نگفته ام، فقط به خاطر اينكه من خلبان جنگنده بودم و او ملوان.


پلوم به ساعاتي فكر كرد كه آن ملوان پشت يك ميز چوبي طويل در سالن هاي زير كشتي، با دقت چترها را ترميم مي كرده، آنها را تا مي زده و با نگراني سرنوشت كسي را كه نمي شناخته رقم مي زده است.


اكنون پلوم از مخاطبين خود مي پرسد: «چه كسي چتر نجات شما را مي بندد؟»

[آبجی]

گاهي در كشاش زندگي، فراموش مي كنيم كه چه چيزي واقعاً مهم است.

شايد گاهي در گفتن سلام، لطفاً، متشكرم، تبريك گفتن به كسي كه اتفاق مهمي برايش رخ داده است، تعريف كردن از كسي يا حتي انجام يك كار خوب بي دليل كوتاهي مي كنيم.

«من به تو افتخار مي كنم» پنج كلمه ارزشمندي است كه هميشه مي توانيد براي ايجاد حس خوشايند و احساس اهميت در ديگران به كار ببريد.

در رفتار با ديگران تصور كنيد آنان چنانند كه بايد باشند و كمك كنيد تا آن طور بشوند كه توانايي اش را دارند.

قدر تمام ارزش هاي هر كسي را - هر چه هست و هر چه مي كند - بدانيد. كار هر كسي هر چه باشد، ضروري و مهم است.

در طي روز به همه افراد تمركز و توجه كنيد. سعي كنيد با افراد، بيشتر ملاقات و برخورد داشته باشيد. شايد مهمترين موقعيت زندگي كسي به كلام شما بستگي داشته باشد. بگذاريد خداوند در اين حال شما را واسطه قرار دهد.

در اين هفته، اين ماه يا اين سال، آنهايي را كه چتر نجات شما را مي بندند بشناسيد

[پرینس پرشیا]

من فکر میکنم تنها کسایی که چتر نجلت منو میبندن پدر و مادرم هستن
البته برای خیلی ها همینطوره
اما هیچوقت بهش فکر نمیکنیم

[kamanabroo]

من فکر میکنم تنها کسایی که چتر نجلت منو میبندن پدر و مادرم هستن
البته برای خیلی ها همینطوره
اما هیچوقت بهش فکر نمیکنیم

واقعا این بینش شما رو تحسین می کنم@};-@};-
از اولی که فرزند تو خونه پا میزاره و تا وقتی که می خواد بره به خونه خودش حتی گاهی بعد از اون
هیچ کس بیشتر از پدر و مادر غصه اون رو نمی خوره
آره چتر های نجات ما رو بیشتر از همه و بهتر از همه پدر و مادر هامون بستن ...

[madarshab]

یه چیزی که مهم هم هست خود ادم است
تا ادم نخواهد به هیچ جایی نمیرسه
پدر مادر تاوقتی میتونن کمک کنن که ادم بخواهد
کمک پدر و مادر بدون خواستن فرد که فایده نداره

[kab]

عالی بود


واقعا پدر و مادر با ارزش ترین هدیه هستن که خداوند به هر کسی میده چون فقط یک بار اون هدیه رو دریافت میکنی

امیدوارم همه ما چه اونهایی که سایه پدر و مادرشون بالای سرشون هست و چه اون دسته از عزیزانی که متاسفانه ....... قدر اونها رو بدونیم


به هر حال هر پدر و مادری سعی میکنن فرزندشون رو در وضعیتی قرار ندن که نیازی به چتر نجات داشته باشه ولی اگر لازم بشه خودشون رو چتر نجات بچه هاشون میکنن

[mohebbi]

من فکر میکنم تنها کسایی که چتر نجلت منو میبندن پدر و مادرم هستن
البته برای خیلی ها همینطوره
اما هیچوقت بهش فکر نمیکنیم
مفافخم
البته لطف خدا رو هم اضافه کنین

[premier]

من فکر میکنم تنها کسایی که چتر نجلت منو میبندن پدر و مادرم هستن
البته برای خیلی ها همینطوره
اما هیچوقت بهش فکر نمیکنیم

8->این درست که چتر نجات ما رو پدر و مادر میبندن.8->
اما اگه دوباره به داستان دقت کنیم میبینیم که خیلی ها ممکنه برامون چتر نجاتی رو ببندن که خودمون هم نمیدونیم.
حالا خواسته یا نا خواسته!:-??

[صبا محمدي]

به نظر من بعد از خداوند پدر و مادر همیشه چتر نجات ما را میبندند البته گاهی اوقات از دوستان یا اطرافیان نیز کسی ممکن هست چتر نجات ما را ببندند باید خودمان دقت بیشتری داشته باشیم@};-@};-.

[محممد]

منم بر عقیده ام که اولین کسی که باید چتر نجاتمو ببنده خودمم بعد پدر ومادر و خیلی افراد دیگه تا خودت نخوای هیچ کی نمیتونه برات کاری کنه .

[بانوثریا]

به نظر من هر کسی میتونه چتر نجاتی برای دیگران باشه شاید ما خودمون در اون لحظه و اون مکان حس نکرده باشیم
به نظر من این یک رابطه زنجیر وار هست هر کی چتر نجاتی ست برای دیگری

[LaDy Ds DeMoNa]

چتر نجات شما را چه كسي مي بندد؟

خدا