حسین بیشتر از آب تشنه لبیک بود!

[AvAstiN]

حسین (ع) بیشتر از آب تشنه لبیک بود

افسوس که بجای افکارش زخمهای تنش را نشانمان دادند

و بزرگترین دردش را بی آبی نامیدند

این حرف دکتر شریعتی خیلی جالبه به نظر من و برداشت من از این حرف اینه که در کنار گریه بر امام حسین (ع) باید به خود قیام عاشورا هم فکر کرد و بلکه بیشتر از گریه کردن مهمه .
ولی دیدم که نظر بعضیا این نیست و می گن که دکتر شریعتی یه جورایی گریه بر امام حسین رو زیر سوال می بره :-? و ارزش اونو کم جلوه می ده

حالا اگه ممکنه این سخن دکتر شریعتی رو تحلیل کنین {happy}


ممنون @};-@};-

[Big-brother]

ویرایش

[مهاجر]

سلام
فکر می کنم اگر ما برای خودمان گریه کنیم بهتر باشد ،شیعه همیشه در غم امام قبلی خودش بوده و امام فعلی رو فراموش کرده.ما برای امام حسین علیه السلام گریه می کنیم ولی در گریه هایمان چند بار با امام حسین خواسته ایم که به ما کمک کنند که ما از آنانی نباشیم که مولای خود را تنها گذاشتند،که به ما کمک کنند که از آنهایی نباشیم که فرزندشان مهدی (علیه السلام)را تنها گذاشته باشیم.چند بار شده که با گریه توسلی پیدا کرده باشیم برای اسلام،برای اینکه از جهل خارج شویم،برای اینکه یار امام زمان باشیم،برای اینکه از کسانی باشیم که باعث دلگرمی امام باشیم.اعمال ما به خدمت امام زمان علیه السلام عرضه میشود کارهای خوب ما باعث دلگرمی ایشان می شود.ایشان پس از اینکه فردی عمل خوبی انجام می دهد،او را در نظر می گیرند،ولی پس از اینکه عمل نا مطلوبی از او سر می زند،فکر می کنید چه اتفاقی برای دل غربت زده امام زمان می افتد. اعمال بد ما باعث می شود که نظر خاص ایشان از ما برگردد.
امام حسین قیام کردند،هدف ایشان جنگ نبود،هدف ایشان زنده کردن و زنده نگه داشتن اسلام بود.باید فکر کنیم که یاران امام چه کردند و ما چه کرده ایم،دشمنان ایشان چه کرده اند و ما چه کرده ایم.
گریه خوب است،اما با تفکر.گریه خوب است اما با توسل.توسل خوب است اما برای دست پیدا کردن به خود و دست پیدا کردن به خود خوب است چون بعد از آن می توانیم ،خدا را بهتر بشناسیم و شناخت خداست که منجر به شناخت امام زمان خود می شود و شناخت امام باعث شناخت کامل تری از خود و خدا می شود و کلا شناخت عامل ایجاد عشق یا نفرت است.نفرت موقعی حاصل می شود که نتیجه شناخت منفی و با فطرت ناهماهنگ باشد و عشق موقعی حاصل می شود که نتیجه شناخت مثبت و با فطرت هماهنگ باشد و وقتی که عشق به حقیقت پیدا شد،کلا از غربت حقیقت انسان غمگین ،محزون و گریان خواهد شد.
به نظر شما گریه با عشق و شناخت ،بهتر از گریه بدون شناخت نیست؟

[moji5]

حسین (ع) بیشتر از آب تشنه لبیک بود

افسوس که بجای افکارش زخمهای تنش را نشانمان دادند

و بزرگترین دردش را بی آبی نامیدند

خوب حس غریبی به ادم دست میده
به نظرم تا امام حسین و هدفش رو نشناسی نمیتونی معنای این حرف رو بفهمی
دکتر شریعتی هم حتما" با شناختی که پیدا کردن این حرف رو زدن
منظورش شاید این باشه که گریه برای مظلومیت یا تشنه بودنه امام حسین دردی رو دوا نمیکنه یا امام حسین برای این شهید نشد که بعد ها بگن تشنه لب یا ...
شاید میخواسته بگه هدفش رو هم در نظر ببگیرید و از اون تو زندگیتون استفاده کنید

[kamanabroo]

تمام صحنه های عاشورا پیام دارد
حتی قبل و بعد عاشورا هم پیام دارد
اتفاقا برای اینکه ببینیم چرا عاشورا شد باید به خیلی قبل تر از عاشورا نگاه کنیم

چهل منزلی که امام حسین ع تا کربلا طی کردند عجیب پیامهایی دارد
ملاقات ها ... نصیحت هایی که به امام حسین می کردند!!! ... توصیه های امام... هل من ناصر ینصرنی ...

بله امام حسین ع تشنه لبیک بود ...
اما تمام صحنه های عاشورا مهم است.
اگر مهم نبود خداوند برای حضرت آدم روضه سید الشهدا را نمی خواند
اگر مهم نبود حضرت رسول اکرم ص صحنه های عاشورا را درهنگام تولد امام حسین ع گوشزد نمی کردند...

اما فقط همین که بشنویم و بگوییم امام حسین ع تشنه به شهادت رسید و گریه کنیم ؟
همین؟

خوب اگر به گریه کردن بود که در مجلس یزید (لعنه اله) هم حاضرین از جمله خود یزید به شدت گریه کردند!!!
آیا فقط باید غصه خورد و گریه کرد ؟
مسلما نه

ما باید از تشنگی امام حسین
از طلب آب کردن او
از یاد آوری وقایع عاشورا
و خطبه خوانی های ایشان
رجز های ایشان
و ندای هل من ناصر ینصرنی ایشان

به فکر فرو رویم و به دنبال ریشه های این پیامد بگردیم
که چرا یک امام معصوم باید اینچنین غریب باشد

شهید مطهری می گوید در واقعه کربلا هم عنصر عقل بود، هم عنصر محبت و (عشق و احساس)
و ما هم باید هر دو را با هم در نظر بگیریم (نقل به مضمون)

نه عنصر احساس به تنهایی
و نه عنصر عقل به تنهایی

[AvAstiN]

تو کتاب حماسه حسینی یه حرف جالب دیدم
که شهید مطهری فرموده بودند که چرا بعضی روضه خون ها اینطوری القا می کنند که حضرت زهرا با گریه ما شاد می شن؟!
در واقع اگر گریه بر امام حسین باعث و مقدمه تحول در انسان بشه باعث شادی ائمه می شه نه خود گریه تنها !

از طرفی نمیدونم چرا الان که چند دهه از دکتر شریعتی و شهید مطهری می گذره ، یه عده عاشق و شیفته شریعتی اند و همه حرفاشو دربست قبول دارند و مخالف مطهری یه عده برعکس
جریان بین وسط کم شده
این جمله دکتر شریعتی خیلی جالبه ولی نمی دونم چرا یه عده اونو چپه برداشت می کنند