Amir
12th November 2008, 09:50 PM
نانوکامپوزيت‌هاي پليمري فلزي، داراي خواص مکانيکي و الکتريکي جالب توجه مطلوبي هستند. اين مخلوط به‌دليل وجود شکاف‌هاي کوچک پليمري (کوچک‌تر از پنج نانومتر) يا نقاط تماس کوانتومي مي‌تواند به ماده‌اي بسيار رسانا تبديل شود؛ اما دشواري فرايند پراکنده ساختن يکنواخت ذرات فلزي در شبکه پليمري چالشي در اين راه به شمار مي‌آيد
در اين تصوير نانوکامپوزيت پليمري‌اي را مشاهده مي‌كنيد که 70 درصد از حجم آن را نقره پر کرده و به شکل منظمي سامان يافته‌است و به عقيده دانشمندان حاصل خودآرايي نانوبلورهاي فلزي است.
نقره علاوه بر خاصيت ضد ميکروبي، خواص الکتريکي، اپتيکي و حرارتي خوبي نيز دارد. تفلون هم به‌دليل قابليت تحمل دماي بالا و مقاوم بودن در برابر محيط‌هاي اسيدي و قليايي، ماده اي جالب توجه به شمار مي‌آيد؛ اما انحلال‌ناپذيري آن مانع از کاربرد فرايندهاي مرسومي مانند روش شيميايي مرطوب مي‌شود.
براي رفع اين مشکل، گروهي از محققان آمريکايي با استفاده از سيستم‌هاي مرسوم لايه‌نشاني خلأ و پرتوهاي الکتروني توانستند تبخير ماده را در يک مرحله انجام داده، شبکه بسيار ظريفي از نانوبلورهاي نقره را داخل تفلون AF 2400 ايجاد نمايند. با اين روش امکان تبخير و رسوب‌دهي همزمان چهار ماده (فلزات، پليمرهاي معدني نيمه‌رسانا، اکسيدها و حتي کامپوزيت‌ها) روي يک زيرلايه (کاري که معمولا ً در دماهاي مختلفي انجام مي‌شود) نيز فراهم شد.
آنها براي کنترل شدت لايه‌نشاني جريان پرتوهاي الکتروني را تغيير داده و براي پايش ضخامت لايه تشکيل شده و اندازه گيري شدت تبخير ترکيبات مختلف، از يک ميکرو بلور کوارتز استفاده نمودند. اين دانشمندان در آزمايش خود از گرانول تفلون AF و سيم نقره‌اي استفاده کردند و از پرتوهاي الکتروني تنظيم‌شده هم براي لايه‌نشاني همزمان استفاده كردند.
کشساني پليمر نانوکامپوزيتي نقره‌اي که به اين ترتيب به دست مي‌آيد، در قياس ديگر پليمرها شش برابر بوده و به‌دليل استحکام و رسانايي الکتريکي فوق‌العاده‌اي که دارد، براي ابزارهايي که نيازمند حفاظت در برابر تداخل الکترومغناطيسي هستند و در معرض برش‌هاي مکانيکي شديد قرار دارند، بسيار ايدهآل است.
کاربردهاي بالقوه ديگر اين ماده ارزان و سبک شامل دستگاه‌هاي الکترونيکي قابل حمل و تجهيزات فوتوولتائيک انعطاف‌پذير مي‌شود.
دانشمندان اميدوارند که با استفاده از مدل‌سازي اثر نسبت حجمي مدول يانگ بتوانند يك ابزار تحليلي اختراع نمايند كه تا در کنار ابزارهاي تجربي از آن استفاده شود.
مشروح کامل اين کار تحقيقي را مي‌توانيد در مجله Nanotechnology مطالعه نماييد
منابع: http: //nanotechweb. org/articles/news/6/7/22/1
در اين تصوير نانوکامپوزيت پليمري‌اي را مشاهده مي‌كنيد که 70 درصد از حجم آن را نقره پر کرده و به شکل منظمي سامان يافته‌است و به عقيده دانشمندان حاصل خودآرايي نانوبلورهاي فلزي است.
نقره علاوه بر خاصيت ضد ميکروبي، خواص الکتريکي، اپتيکي و حرارتي خوبي نيز دارد. تفلون هم به‌دليل قابليت تحمل دماي بالا و مقاوم بودن در برابر محيط‌هاي اسيدي و قليايي، ماده اي جالب توجه به شمار مي‌آيد؛ اما انحلال‌ناپذيري آن مانع از کاربرد فرايندهاي مرسومي مانند روش شيميايي مرطوب مي‌شود.
براي رفع اين مشکل، گروهي از محققان آمريکايي با استفاده از سيستم‌هاي مرسوم لايه‌نشاني خلأ و پرتوهاي الکتروني توانستند تبخير ماده را در يک مرحله انجام داده، شبکه بسيار ظريفي از نانوبلورهاي نقره را داخل تفلون AF 2400 ايجاد نمايند. با اين روش امکان تبخير و رسوب‌دهي همزمان چهار ماده (فلزات، پليمرهاي معدني نيمه‌رسانا، اکسيدها و حتي کامپوزيت‌ها) روي يک زيرلايه (کاري که معمولا ً در دماهاي مختلفي انجام مي‌شود) نيز فراهم شد.
آنها براي کنترل شدت لايه‌نشاني جريان پرتوهاي الکتروني را تغيير داده و براي پايش ضخامت لايه تشکيل شده و اندازه گيري شدت تبخير ترکيبات مختلف، از يک ميکرو بلور کوارتز استفاده نمودند. اين دانشمندان در آزمايش خود از گرانول تفلون AF و سيم نقره‌اي استفاده کردند و از پرتوهاي الکتروني تنظيم‌شده هم براي لايه‌نشاني همزمان استفاده كردند.
کشساني پليمر نانوکامپوزيتي نقره‌اي که به اين ترتيب به دست مي‌آيد، در قياس ديگر پليمرها شش برابر بوده و به‌دليل استحکام و رسانايي الکتريکي فوق‌العاده‌اي که دارد، براي ابزارهايي که نيازمند حفاظت در برابر تداخل الکترومغناطيسي هستند و در معرض برش‌هاي مکانيکي شديد قرار دارند، بسيار ايدهآل است.
کاربردهاي بالقوه ديگر اين ماده ارزان و سبک شامل دستگاه‌هاي الکترونيکي قابل حمل و تجهيزات فوتوولتائيک انعطاف‌پذير مي‌شود.
دانشمندان اميدوارند که با استفاده از مدل‌سازي اثر نسبت حجمي مدول يانگ بتوانند يك ابزار تحليلي اختراع نمايند كه تا در کنار ابزارهاي تجربي از آن استفاده شود.
مشروح کامل اين کار تحقيقي را مي‌توانيد در مجله Nanotechnology مطالعه نماييد
منابع: http: //nanotechweb. org/articles/news/6/7/22/1