diamonds55
10th November 2008, 12:14 AM
شنبه، ۱۸ آبانماه ۱۳۸۷
ايتنا - مدیرعامل شرکت فناوری اطلاعات و ارتباطات آتنا گفت: اصولا امنیت در حوزه تکنولوژی اطلاعات به معنای حفظ و ایمن داشتن داده‌ها و اطلاعات گردآوری شده از دسترسی‌های غیرمجاز است. پس مبحث امنیت زمانی مطرح می‌گردد که پای ارتباطات در میان باشد و دسترسی.
شبنم طباطبائی با بيان اين مطلب افزود: «به طور کلی هر زمانی که چیزی برای انسان ارزشمند باشد و امکان دسترسی به آن وجود داشته باشد، مساله امنیت به میان می‌آید و این از سالیان دور مرسوم بوده است. به عنوان مثال در زمان سزار برای پنهان نگاه داشتن و ایمن کردن نامه‌های ارسالی از جوهرهای مخصوص نامرئی استفاده می‌شد که با روش‌های خاصی بر روی دست نوشته‌ها پدیدار می‌شد. همچنین در جنگ جهانی دوم نیز در مخابره کردن اطلاعات از روش‌های Encryption استفاده می‌گردید. ولی با همه‌گیر شدن تکنولوژی اطلاعات و مسئله ارتباطات به منظور تبادل اطلاعات، مبحث امنیت اهمیت ویژه‌ایی در میان همگان پیدا کرد.»
طباطبائی اصلی‌ترین دلیل دستبرد به اطلاعات و یا تخریب آنها را بالا بودن نسبت ارزش به وزن آن دانست و افزود: «از آنجایی که اطلاعات کالایی کم حجم وکم وزن اما با ارزش است از این رو کالایی مناسب برای سرقت محسوب می‌شود چرا که چیزی که نسبت قیمت به وزنش خیلی بالا باشد سریع‌تر به سرقت می‌رود و بیشتر مورد تهدید قرار می‌گیرد.»
طباطبائی در پاسخ به این سئوال که چرا به تهدیدات رایانه عمدتا ویروس گفته می‌شود گفت: «خصوصیت ویروس در چند چیز است اول اینکه از محیط خارجی وارد می‌شود و ایجاد اختلال در کار عادی سیستم می‌نماید، دوم اینکه تکثیر پیدا می‌کنید و در نهایت مسری است و انتقال می‌یابد به همین دلیل چون تهدیدات رایانه‌ای رفتاری همچون ویروس دارد، به طور عام به آنها ویروس اطلاق می‌شود. او افزود این ویروس‌ها انواع مختلفی دارند همچون بدافزارها، کرم‌ها، نفوذگرها، جاسوس افزارها و غیره که بسته به میزان صدمه وارد کردن و طریقه نفوذشان نامگذاری می‌شوند.»
این کارشناس IT یکی از اصلی‌ترین عوامل در عدم استفاده در ابزارهای امنیتی در کشورمان را، عدم فرهنگ‌سازی دانست.
او افزود: «یکی آنکه به اطلاعات باید به عنوان یک دارایی نگاه شود. یک دارایی غیر قابل لمس و بسیار با ارزش. زمانی که ارزش اطلاعات درک شود آنگاه امنیت آن نیز جزء لاینفک زیرساخت IT برای سازمان‌ها قرار می‌گیرد و از طرفی در جامعه ما اصولا درمان نسبت به پیشگیری ارجح است.»
طباطبایی تصریح کرد: «در کشوری که هنوز در بعضی نقاط آن فرهنگ استفاده از واکسن به منظور پیشگیری از ابتلا به بیماری به جای درمان وجود ندارد، نمی‌توان انتظار داشت که فرهنگ لزوم استفاده از راه‌حل‌های امنیتی به سرعت رشد کند. باید بدانیم که ابزارهای امنیتی باید به عنوان یک واکسن مورد استفاده قرار گیرند، نه دارویی به منظور درمان آسیب دیدگی.»
او خاطرنشان ساخت: «مسلما زمانی که ارائه دهندگان سرویس‌ها و راهکارهای امنیتی افزایش یابد، فرهنگ سرمایه‌گذاری بروی زیرساخت‌های امنیتی نیز سریع‌تر شایع می‌گردد.»
همچنین طباطبایی از نبودن حق مالکیت معنوی در کشورمان سخن گفت و این امر را یکی از عوامل بازدارنده در رشد مصرف آنتی‌ویروس‌های اصل (Original) دانست، چرا که بسیاری از کاربران حتی اگر به اهمیت وجود آنتی‌ویروس پی برده باشند از نسخه‌های غیراصل بدلیل بهای بسیار کم آنها استفاده می‌کنند.
طباطبایی خود به عنوان یک مدیر باسابقه در حوزه IT، اعتقاد دارد درست است که برای اجرای قانون کپی‌رایت باید خواست و حمایت دولت باشد ولی مدیران قسمت خصوصی مخصوصا صنعت IT که خود ذینفع هستند باید فرهنگ‌سازی در تبعیت از حق مالکیت معنوی را از خود و سازمان خود آغاز کنند.
ايتنا - مدیرعامل شرکت فناوری اطلاعات و ارتباطات آتنا گفت: اصولا امنیت در حوزه تکنولوژی اطلاعات به معنای حفظ و ایمن داشتن داده‌ها و اطلاعات گردآوری شده از دسترسی‌های غیرمجاز است. پس مبحث امنیت زمانی مطرح می‌گردد که پای ارتباطات در میان باشد و دسترسی.
شبنم طباطبائی با بيان اين مطلب افزود: «به طور کلی هر زمانی که چیزی برای انسان ارزشمند باشد و امکان دسترسی به آن وجود داشته باشد، مساله امنیت به میان می‌آید و این از سالیان دور مرسوم بوده است. به عنوان مثال در زمان سزار برای پنهان نگاه داشتن و ایمن کردن نامه‌های ارسالی از جوهرهای مخصوص نامرئی استفاده می‌شد که با روش‌های خاصی بر روی دست نوشته‌ها پدیدار می‌شد. همچنین در جنگ جهانی دوم نیز در مخابره کردن اطلاعات از روش‌های Encryption استفاده می‌گردید. ولی با همه‌گیر شدن تکنولوژی اطلاعات و مسئله ارتباطات به منظور تبادل اطلاعات، مبحث امنیت اهمیت ویژه‌ایی در میان همگان پیدا کرد.»
طباطبائی اصلی‌ترین دلیل دستبرد به اطلاعات و یا تخریب آنها را بالا بودن نسبت ارزش به وزن آن دانست و افزود: «از آنجایی که اطلاعات کالایی کم حجم وکم وزن اما با ارزش است از این رو کالایی مناسب برای سرقت محسوب می‌شود چرا که چیزی که نسبت قیمت به وزنش خیلی بالا باشد سریع‌تر به سرقت می‌رود و بیشتر مورد تهدید قرار می‌گیرد.»
طباطبائی در پاسخ به این سئوال که چرا به تهدیدات رایانه عمدتا ویروس گفته می‌شود گفت: «خصوصیت ویروس در چند چیز است اول اینکه از محیط خارجی وارد می‌شود و ایجاد اختلال در کار عادی سیستم می‌نماید، دوم اینکه تکثیر پیدا می‌کنید و در نهایت مسری است و انتقال می‌یابد به همین دلیل چون تهدیدات رایانه‌ای رفتاری همچون ویروس دارد، به طور عام به آنها ویروس اطلاق می‌شود. او افزود این ویروس‌ها انواع مختلفی دارند همچون بدافزارها، کرم‌ها، نفوذگرها، جاسوس افزارها و غیره که بسته به میزان صدمه وارد کردن و طریقه نفوذشان نامگذاری می‌شوند.»
این کارشناس IT یکی از اصلی‌ترین عوامل در عدم استفاده در ابزارهای امنیتی در کشورمان را، عدم فرهنگ‌سازی دانست.
او افزود: «یکی آنکه به اطلاعات باید به عنوان یک دارایی نگاه شود. یک دارایی غیر قابل لمس و بسیار با ارزش. زمانی که ارزش اطلاعات درک شود آنگاه امنیت آن نیز جزء لاینفک زیرساخت IT برای سازمان‌ها قرار می‌گیرد و از طرفی در جامعه ما اصولا درمان نسبت به پیشگیری ارجح است.»
طباطبایی تصریح کرد: «در کشوری که هنوز در بعضی نقاط آن فرهنگ استفاده از واکسن به منظور پیشگیری از ابتلا به بیماری به جای درمان وجود ندارد، نمی‌توان انتظار داشت که فرهنگ لزوم استفاده از راه‌حل‌های امنیتی به سرعت رشد کند. باید بدانیم که ابزارهای امنیتی باید به عنوان یک واکسن مورد استفاده قرار گیرند، نه دارویی به منظور درمان آسیب دیدگی.»
او خاطرنشان ساخت: «مسلما زمانی که ارائه دهندگان سرویس‌ها و راهکارهای امنیتی افزایش یابد، فرهنگ سرمایه‌گذاری بروی زیرساخت‌های امنیتی نیز سریع‌تر شایع می‌گردد.»
همچنین طباطبایی از نبودن حق مالکیت معنوی در کشورمان سخن گفت و این امر را یکی از عوامل بازدارنده در رشد مصرف آنتی‌ویروس‌های اصل (Original) دانست، چرا که بسیاری از کاربران حتی اگر به اهمیت وجود آنتی‌ویروس پی برده باشند از نسخه‌های غیراصل بدلیل بهای بسیار کم آنها استفاده می‌کنند.
طباطبایی خود به عنوان یک مدیر باسابقه در حوزه IT، اعتقاد دارد درست است که برای اجرای قانون کپی‌رایت باید خواست و حمایت دولت باشد ولی مدیران قسمت خصوصی مخصوصا صنعت IT که خود ذینفع هستند باید فرهنگ‌سازی در تبعیت از حق مالکیت معنوی را از خود و سازمان خود آغاز کنند.